@Jesse Pinkman
فضاش تا حدی متفاوته. جذابیت هاش خودش رو داره به نظرم. بلاخره قدرت نارکوس کلمبیا در شخصیت پابلو اسکوباره اما به لحاظ داستان پردازی نویسنده های سریال نشون دادند کار خودشون رو بلدند. فکر می کنم پشیمون نشین از دیدن مکزیکو.

@sadeghpro
من با خوب است و بد است به اون معنی که در خیلی از مطالب نقد فیلم می‌بینیم موافق نیستم. به نظرم راه به جایی نمیبره. باید اگر از قوت فیلمی هم تعریف میشه از دل تحلیل اجزای فیلم به اون برجستگی رسید. من می‌تونم بگم تصویربرداری فیلم شگفت‌انگیز است و شور و هیجان به پا می‌کند اما این گزاره فقط نظر منه بدون شناخت از عناصر تاثیرگذار در فیلمبرداری و عدم شناخت سینما تبدیل میشه به یک نظر بدون پشتوانه. وقتی سراغ تحلیل میریم می‌تونم یاد بگیریم چطور به درون فیلم‌ها نفوذ کنیم و بهمون قدرت مقایسه با دیگر آثار رو هم میده. وقتی از خوب‌ها و بدها حرف می‌زنیم فقط داریم نظرمون رو می‌گیم و این باعث میشه از جایگاه نقد و تحلیل فیلم فاصله بگیریم. فکر می‌کنم یه مقدار مسئله نیاز به باز شدن داره اما من در مطالبی که برای زومجی می‌نویسم به این شکل از نوشتن توجه می‌کنم که طبیعتاً کار سخت‌تری هم هست.

@luccck
از مجموعه داستان‌های کوتاهش به ترتیب زمان بخونید بهتره. دو تا ترجمه خوب داره یکی سروژ استپانیان که کامل‌تره و یکی هم احمد گلشیری که داستان‌های منتخبش هست.
.
اگه بخوام چنتا داستان شاخصش رو معرفی کنم این گزینه‌های خوبیه برای شروع:

شوخی
اندوه
بانو و سگ ملوس‌اش
دانشجو

@هیتمن
ممنون از اشاره به اشتباه تایپی :)
بله درست میگی درباره نابخشوده. بلاخره وسترن ژانر گسترده‌ایه و در طول سال‌ها تغییرات زیادی داشته. اتفاقاً بازی قریبیان به نوعی یادآور کلینت استوود هم هست. به خصوص نگاهش و چوبی که در دهنش می‌گذاره.
درباره پایان باز هم خوشحالم که مطلب برات آموزنده بوده در فیلم‌های فرهادی میشه انتظار پایان باز داشت چون آدم‌های فیلم آدم‌های ندونم‌کاری هستند و عدم قطعیت در همه لحظات فیلمش موج می‌زنه.