@mpzadc
واقعیتش معنای نقد یک طرفه رو نمیفهمم. یعنی نقدی خوبه که یکی به نعل بزنه یکی به میخ یا اینکه نویسنده نظر شخصی خودش رو به صراحت بیان نکنه که مبادا کسی مطلب رو دوست نداشته باشه؟

اگه ارگانی وجود داشت که ازم حمایت کنه مطمئن باشید لحظه‌ای تردید نمی‌کردم :))
من میخواستم یه سوالی کنم ازتون درباره تهیه کننده فیلم دارکوب و لاتاری که فیلمهای ماجرای نیمروز و سیانور رو هم تهیه کرده بودند. فروش این فیلم‌ها فک میکنم اینجوری بود که سیانور زیر یک میلیارد فروخت، ماجرای نیمروز هم حدود سه میلیارد. از اونجایی که نزدیک ۴۰ درصد از فروش سهم سینما هست یه فیلم که یک میلیارد هزینه ساختش شده (که درباره سیانور و ماجرای نیمروز پیش بینی ام بیشتر هست) باید سه میلیارد بفروشه تا به مرز سوددهی برسه.
سوالم اینجاست که تهیه کننده ای که فیلم‌های قبلیش به سوددهی نرسیده از کجا حمایت میشه. یا چند فیلم پرهزینه ای که موسسه اوج تهیه کردند از کجا حمایت شدند؟ مسلماً تهیه کننده خصوصی وجود نداره پس ارگان‌هایی هستند که از فیلم‌ها حمایت کنند. در واقع فیلم با بیت المال ساخته شده. حالا شما دارید میگید من برای مطلب نوشتن درباره فیلمی که تمام منتقدایی این کشور بی ارزش خطابش کردند از جایی حمایت شدم و اون فیلم مظلوم از هیچ جا حمایت نشده و قصدش اعتلای سطح فرهنگ این مملکته؟
من یاد دیالوگ پیمان معادی تو اپیزود آخر فیلم قصه ها افتادم با این جمله شما که میگفت: قشنگ یه جوری حرف میزنی انگار که تو این مملکت زندگی نمی‌کنی ها.

@محسن ظهرابی
من یه بار دیگه هم اشاره می‌کنیم که درباره همین فیلمساز و فیلمی قبلیش یعنی ماجرای نیمروز درست تو شرایطی که همه اتهام های ایدئولوژیک بهش میزدن مطلبی نوشتم و اشاره کردم که فیلم خوب و قابل ستایشی هست و خوشبختانه نظرم هم عوض نشده هنوز.
میتونید اونجا اون مطلب رو بخونید البته نمیدونم فیلم از تلوزیون پخش شده باشه یا نه.

@knight123
تمام نقدهای غیر منصفانه ای که به فیلم ها لاتاری، به وقت شام و... میشه به این دلیله که عقیده حاکم بر این فیلم ها با عقیده آقایون غربگرا سازگار نیست. جمعیت غربگرا دوستار فیلم هایی هستند که در مراسم اسکار، ایادی صهیونیست براش کف و سوت بزنند. والسلام

دوست عزیز من کامنتتون رو دوباره کپی کردم که یه بار بخونیدش. شما درباره فیلمی که ندیدید میگید نقد غیر منصفانه و بعد دلیل غیر منصفانه بودن نقد فیلمی که ندیدید و منتظرید از تلوزیون پخش شه (یعنی حاضر نیستید پول بدید و تو سینما فیلم رو ببینید) به غربگرایی نسبت میدین و اتهام می زنید. بعد در دفاع از فیلمی که ندید و سراسر خشونت هست میگید تفکر اسلامی و بشر دوستانه؟ که زیبایی اسلام باعث هضم آسان مفاهیم مقاومت و غیرت برای همگان بشود؟ درباره چیزی که ندیدید چطوری انقدر جانب دارانه حرف می زنید؟ من کجای متنم گفتم چون به وقت شام یا لاتاری به فلان ایدئولوژی به خصوص ارتباط داره فیلم بدیه؟ (کمااینکه پیشنهاد میکنم ازش طرفداری نکنید چون فک میکنم ایدئولوژی مورد نظرتون هم شاید به صراحت از فیلم حمایت نکنه.)
کجای اسلامی که ازش حرف میزنید گفته که میشه قصاص بدون دادگاه کرد؟ کجای اسلام گفته که نژاد پرست باشیم؟ از کدوم بشر دوستی دارید حرف می‌زنید؟ کل یه کشور عربی رو خلاصه کنیم در شیخی که هوس ران هست و بعد محاکمه‌اش کنیم و بعد قضیه حل شد؟
بیایم یک لحظه فراموش کنیم هر کس موافق چه آدم‌هایی هست و بعد نگاه کنیم به ماهیت یک فیلم و حرفی که از پی اش میاد و ببینیم واقعا قابل دفاع هست؟

@حسین سلیمانی
شما قیافتون خیلی آشنا هست کجا دیدمتون قبلا؟

@knight123
خیلی تند دارید میرید دوست عزیز. مسئله الان کارایی فیلم برای مخاطبان خودمونه و من نظرم اینه که به صرف اینکه مخاطبای زیادی از دیدن فیلم به هیجان بیان نمیشه اون فیلم رو کارا و مفید دونست. هر چند به عنوان یک مخاطب من ارتباط خوبی هم با فیلم مهدویان برقرار نکردم.
دست از این برچسب زدن‌ها بردارید غرب گرا و اصول گرا و اصلاح طلب فراموش کنیم بیاین راجع به مفید بودن فیلم‌ها از نظر اثربخشیشون حرف بزنیم. من دلایل خودم رو برای رد اثربخشی مثبت فیلم مهدویان ذکر کردم به خصوص درباره مقایسه با اونچه که در ایتالیا به اسم واقع گرایی شانخته شده مثالی آوردم. اگه تهدید به اروپاگرایی یا ایتالیایی نمیشم می‌خوام عرض کنم در برخی مسائل بقیه کشورها قدم های بهتری از ما برداشتند حالا لزوما دلیلش این نیست که اونا پیشرفته ترن مثلا جنگ خودش دلیل کافی هست که تو یه کشوری مثل ایتالیا به اون سمت و سو بره. این نگاه ایدئولوژیک به سینما هم باعث میشه ایدئولوژی که مطلوبتون هست مهجور تر بشه و هم اینکه لذت بردن از سینما هم یادتون بره.

@mahdi g
تِروریسم یا تروریزم که در زبان فارسی از آن با عنوان وحشت‌افکنی،[۱] دهشت‌افکنی یا هراس‌افکنی نام برده شده‌است، به استفاده از خشونت یا تهدید به استفاده از خشونت برای دستیابی به اهداف سیاسی، مذهبی، یا ایدئولوژیک گفته می‌شود. البته، در جهان امروزی، تعریف دقیقی از واژه «تروريسم» در دست نیست.

در روزگار مدرن، تروریسم یکی از عوامل اصلی تهدید جامعه به‌شمار می‌رود و طبق قوانین ضد تروریسم در بیشتر کشورهای جهان توسط سیستم قضایی، بزه به حساب می‌آید. همچنین چنانچه در جنگی علیه غیر جنگجویان مانند شهروندان عادی، نیروهای بی‌طرف یا اسیران جنگی به کار گرفته شده باشند جنایت جنگی به حساب می‌آید.[۲]

منبع ویکی پدیا.
****خطر اسپویل*****

*بگذارید من یه مثالی بزنم برای روشن شدن این بحث. فرض کنید ما در ایران یک انسان فاسد و قدرت مند داشته باشیم ( مثلا میتونیم مثالمون رو کسی در نظر بگیریم که چند سال پیش هم دستگیر شده و قوه قضاییه براش حکم صادر کرده و ما میدونیم فاسد بوده حتما) حالا به چند سال قبل برگردیم و یک دختر با اصلیت عربی بیاد ایران و به هر دلیلی با این آقای فاسد رابطه ای برقرار کنه و بمیره. بعد معشوقه‌اش پاشه بیاد ایران و اون آدم فاسد ایرانی رو جلوی چشم ما بکشه و جنازه اش رو بکشونه توی یکی از کافه های تهران. و تو دوربین زل بزنه و عکس دختر عربی رو به ما نشون بوده. فارغ از اینکه این قصه ای که من تعریف کردیم به خاطر نیروهای امنیتی ایرانی خیلی بعیده اما ما بعد از دیدن اون جنازه تو کافه نمیگیم عربا تروریست هستن؟یا این کار داعش بود؟

@RezaAghajari
ممنون که وقت گذاشتید و مطلبم رو خوندین.
من هم مثل شما دوستای درجه یک عرب زبان دارم. واقعیتش نه با عرب های کشور خودم مشکلی دارم نه با عرب‌های بقیه کشور ها. اصلا به اون معنی مرسومش موافق این مرزبندی ها نیستم.
اگه متن من این رو القا کرده که نظر من اینه که مردم ایران همگی با عرب ها مشکل دارند عذر می خوام منظورم این بود که این نگاه (کاملاً غلط و نژادپرستانه) نسبت به عرب ها ریشه تاریخی داره. توی همین کامنتها بعضی ها توهین کردن به عرب ها و نفرتشون رو نشون دادند. نفرت نسبت به یک قوم یک دفعه ای پیش نمیاد بر اثر تاریخ شکل میگیره. متاسفانه تو سیاست مدارامون هم گاها میشونیم که با بعضی کشور های عربی مشکل وجود داره. من موافق سیاست های کشورهای عربی نیستم اما توهین بهشون رو هم به دور از انسانیت می دونم. نمیدونم شما یادتون هست یا نه ولی وقتی ایران یه سال از جام جهانی حذف شد فک کنم به خاطر بازی با امارات همه به عرب‌ها فحش می دادند. اما اگه همین اتفاق جلوی ژاپن میافتاد اینجور نبود. وقتی از تاریخی بودن این نفرت حرف میزنم منظورم همچین چیزهایی هست. قطعا یکی از مهمترین هاش هم جنگ ایران و عراقه. البته اگه بریم عقب ریشه خیلی طولانی داره.

در ضمن من فک نمیکنم نگاه سیاسی من تو نقد مشخص باشه شما اتفاقا بیشتر با جبهه گیری سراغ نقد فیلم رفتید. من دارم از دو فیلمی حرف میزنم که نگاه ایدئولوژیک دارند. تو بقیه فیلم ها کمتر این رو دیدم به هرحال.

@حمید hamid
لب از گفتن چنان بستم که گویی
دهان بر چهره زخمی بود و به شد...

دوست عزیز من گل گاو زبون رو توصیه میکنم شما به خاطر یه فیلم و یه نقد خون خودت رو به جوش نیار بیاین با هم دوست باشیم :)

@حمید hamid
ببینید من میتونم بیام بگم که این فیلم پخته تر از ماجرای نیمروز هست یا نیست اما این جمله هیچ کمکی به هیچ کسی نمیکنه. صرفا میتونه موافق من رو خوشال کنه که باهاش هم نظرم یا مخالف من رو ناراحت که مخالفش هستم.
خب من حق میدم بهتون که فیلم رو دوست داشته باشید یا دیدگاه من رو نسبت به فیلم دوست نداشته باشید. من سعی کردم دلایل خودم رو بیارم از نمونه فیلمهای دیگه مثال بیارم و فضا رو برای مقایسه فیلم ها باز کنم و اشاره هایی هم به فیلم‌های قبلی مهدویان کنم. درباره به وقت شام هم واقعا فیلم رو دوست نداشتم و دلایلم رو تو مطلبی که درباره اش نوشتم توضیح دادم اما کمتر از لاتاری اذیتم کرد.
از همه این‌ها گذشته من کجای متنم نظر سیاسی داشتم؟ فک میکنم نگرش سیاسی من نقشی توی تحلیلم نداشته باشه. فیلم تو بیان نظر گاه سیاسی خودش هم درست عمل نمیکنه البته همونطور که تو متنم توضیح دادم تلاش فیلمساز اینه که با سواستفاده از قدرت واقع گرایی نقطه نظر ایدئولوژیک خودش رو به مخاطب بقبولونه و این برای من دردناکه.

@Mohammad97
با نصفه اول حرفتون موافقم :))