@theBoss
تا حدی باهاتون مخالفم. به نظر خسته‌کننده بودن یه فیلم بستگی به مخاطب هم داره. بلاخره هر کسی به یه شکلی از سینما علاقه داره و احتمالا نوع دیگه‌ای از سینما براش خسته‌کننده می‌تونه باشه.

نقد فیلم About Endlessness

@LoveTheClassics
کاملاً باهات موافقم اما شباهتش به سریال دکستر رو نمیشه انکار کرد. منم فکر می‌کنم داره به سمت دکستر شدن میره.

نقد فصل دوم سریال You

@Malcom -
تو فصل دوم جواب سوالتون رو می‌گیرید تا حدی. همه چی به گذشته جو برمیگرده.

نقد فصل دوم سریال You

@LoveTheClassics
موافقم باهاتون. اشاره به راسکولنیکف و داستایفسکی هم در حد همون اشاره‌های ژانری باقی می‌مونه و عمیق نمیشه. به هر حال تو قسمت اول و آخر به کتاب اشاره میشه و الهام بخش بوده برای نویسنده‌ها. بلاخره ایده کسی رو به خاطر دیگری (یا در معنای کلی‌ترش جامعه) کشتن تو سریال پررنگه.

نقد فصل دوم سریال You

@Sam Faris
قسمت آخر فصل دو رو باید ببینید. اون دیگه محشره!

نقد سریال Kidding - قسمت ۶ تا ۱۰ فصل اول

@farrzan
به نظرم یه انتقادی به استدلالتون وارده. اگه سی سال گذشته کره جنوبی رو بررسی کنیم متوجه چند نکته میشیم. اول اینکه فقط با چند اثر شاخص مواجه نیستیم مثل انگل یا اولد بوی. از اواسط دهه ۹۰ تا امروز کره جنوبی فیلم‌های در سطح کیفیت بالا تولید کرده و در عین حال از فضای بومی کشور خودش هم فاصله نگرفته. شاید بهترین نمونه همون فیلم شیون باشه که در عین استفاده از ژانر که مشخصاً قواعدش از آمریکا میاد داستان فیلم به کهن‌الگوهای کره برمیگرده.
نکته بعدی اینه که ما با جریان‌های جدی فیلمسازی مواجهیم. اگه تو سینمای ایران بتونیم بگیم تو بیست سال گذشته فرهادی فیلم ساخته تبدیل به یک جریان پویا نشده فقط خودش در یک وضعیت انفردای تونسته در سطح کیفی خوبی فیلم بسازه. یعنی ظهور فرهادی ماحصل رشد سینمای ایران نیست اما ظهور بونگ جون هو نتیجه موج نوی اول سینمای کره جنوبی است. بحث گسترده است و در کامنت نمی‌گنجه. قراره مطلبی درباره سینمای فرهادی در دهه‌ای که گذشت بنویسم امیدوارم بتونیم بخشی از مواردی که تو این بحث می‌گنجه رو اونجا پوشش بدم.

نقد فیلم The Gangster, The Cop, The Devil

@Sohking
دقیقا بحث رقابته. اتفاقی که تو کره جنوبی میافته اینه اواخر دهه ۹۰ اکران فیلم‌های خارجی (به خصوص آمریکایی) آزاد میشه اتفاقی که برای فیلمسازها خیلی ترسناک بوده چون باید با تایتانیک و امثالهم رقابت میکردند اما همین رقابت در کنار برداشته شدن یه سری محدودیت‌ها درباره نمایش خشونت و چیزهای دیگه باعث شد که فیلمی مثل شیری (shiri) در کره جنوبی بیشتر از فیلم‌های خارجی اون سال بفروشه.

نقد فیلم The Gangster, The Cop, The Devil

@polanski
اخیرا یه فیلم کره‌ای هم دیدم به اسم a momment to remember که اونم عاشقانه بود. محصول ۲۰۰۴. فیلم جالبی بود ارزش نگاه کردن داره البته فیلم بی‌ایرادی هم نیست :) از عاشقانه‌های سینمای خودمون بهتره :))
.
درباره ترجمه اولد بوی هم منم شنیده بودم رفیق قدیمی رو اما خودم پیرپسر رو بیشتر دوست دارم. اون ۱۵ سال حبس واقعا یه پیرپسر ساخت از اون شخصیت.

نقد فیلم Tune in for Love - روی موج عشق تنظیمش کن

@polanski
تا حدی موافقم.
البته ونگ کار وای واقعا یه استثنا در تاریخ سینماست. حتی نمیشه فیلماش رو ماحصل سینمای هنگ‌کنگ دونست به نظرم. از بزرگانه و خب همچین کارگردان‌هایی فراتر از مرزها حرکت می‌کنند. البته در حال و هوای عشق یک فیلم الگوی ژانری هم به حساب نمیاد. در حقیقت انقلابی در ژانر عاشقانه به پای کرده. نه تنها اون فیلم بلکه happy together هم همچین کیفیتی داره.

نقد فیلم Tune in for Love - روی موج عشق تنظیمش کن

@mjaarafi
ممنون از لطفت 😊

نقد فصل سوم سریال Narcos