تیم زومجی
بهترین بازی مستقل سال ۲۰۱۵ از نگاه زومجی
چه‌کسی فکر می‌کرد که ترکیب غریب و دیوانه‌وار «فوتبال و اتومبیل‌رانی» در بازی Rocket League این‌قدر دلچسب و کم‌نقص از کار دربیاید؟! اما این اتفاق افتاده و ساخته‌ی متفاوت و بی‌ادعای استودیو سایانیکس این روزها توانسته علاوه بر درخشیدن در میان آثار مستقل، در کنار بزرگانی مانند PES و FIFA هم طرفداران پروپاقرصی برای خودش دست و پا پیدا کند. این اثر (که در تلاشی برای جبران شکست بازی Supersonic Acrobatic Rocket-Powered Battle-Cars ساخته شده) آن‌چنان موفق بوده که بیش از مرز ۵۰ میلیون دلار برای سازندگان‌اش درآمد داشته و عناوین «بهترین بازی مستقل» و «بهترین بازی مسابقه‌ای-ورزشی» در TGA 2015 را هم به خودش اختصاص داده است.
بهترین استودیو بازی‌سازی سال ۲۰۱۵ از نگاه زومجی
بتسدا یکی از بزرگ‌ترین بازیسازان و ناشران بازی‌های ویدیویی است که در سال ۱۹۸۶ در کشور آمریکا تاسیس شده است. عمده شهرت این شرکت برای ساخت سری بازی‌های Elder Scrolls است که طرفداران سبک نقش‌آفرینی خاطرات خوبی با آن‌ها دارند. سری بازی‌هایی که هرگز به دلیل محدودیت‌های سخت‌افزاری خود را محدود نکردند و همواره به دلیل وسعت بالا و گستردگی بسیار زیاد تعریف جدیدی از سبک نقش‌آفرینی ارائه کردند.
بهترین بازی e-sport سال ۲۰۱۵
با پیشرفت‌هایی که در زمینه تکنولوژی در طی سال‌های اخیر صورت گرفته است، همه چیز به سمت کامپیوتری و دیجیتالی شدن پیش می‌رود. در این بین شاهد ظاهر شدن شاخه جدیدی از رقابت‌ها هستیم که با نام ورزش‌های الکترونیک یا همان e-sport شناخته می‌شوند. منظور از این رقابت‌ها و بازی‌هایشان، آثاری هستند که هیجان و حس و حال همان مسابقات ورزشی را، در قالب بازی‌های ویدیویی ارائه می‌دهند.
بهترین بسته‌الحاقی سال ۲۰۱۵
مفهوم بسته‌الحاقی یا همان دی‌ال‌سی خودمان (!) در سال‌های اخیر دست‌خوش تغییرات زیادی شده است. برای مثال اگر به چند سال قبل‌تر برگردیم، بازی Warcraft 3 با محتوای Frozen Throne توانست به یک اثر کامل‌تر تبدیل شود و این بسته حتی محتوایی بیش‌تر از خود بازی داشت. یا در یک مورد مشابه دیگر، بسته‌الحاقی Lord of Destruction بازی DIablo II به اندازه یک بازی کامل محتوای جدید به آن اضافه کرد. ولی مفهوم بسته‌الحاقی در طی سال‌های اخیر تغییر زیادی داشته و بازیسازان بزرگ برای اضافه کردن چندی سلاح، لباس، نقشه یا یک ماموریت یکی دو ساعته چندین دلار پول از گیمر دریافت می‌کنند. در این بین در سال ۲۰۱۵ شاهد بسته‌های الحاقی زیادی بودیم. در همین اواخر سال بسته Bikers برای Driveclub عرضه شد که سازندگانش در استودیو اوولوشن واقعا در پشتیبانی از بازی گل کاشته‌اند، بسته The Taken King بازی Destiny که این بازی و دنیای جذابش را وارد مرحله جدیدی کرد، بسته‌های الحاقی اکثرا رایگان استودیو سایانیکس برای بازی Rocket League که آن را بیش‌از پیش مفرح‌تر کردند، بسته A Matter of Family برای Batman: Arkham Knight و در نهایت بسته‌الحاقی Hearts of the Stone برای The Withcer 3 که یکی از بهترین دی‌ال‌سی‌های چند سال اخیر بازی‌های ویدیویی بود.
بهترین بازسازی سال ۲۰۱۵
سری بازی‌های آنچارتد یکی از آن مجموعه بازی‌هایی است که در تمام مدت عرضه‌اش بدون توقف و جذاب، مسیر موفقیت را طی کرد و در ابعاد بسیاری حتی از آن‌چه سازندگان هم انتظار داشتند، پایش را فراتر گذاشت. وقتی که در سال ۲۰۰۷ ناتی‌داگ اولین نسخه از سری بازی‌های آنچارتد را روانه‌ی بازار کرد، هیچکس انتظار نداشت که مدتی بعد این مجموعه برای بسیاری تبدیل به علتی محکم، برای خرید کنسول نسل هفتمی و گران‌قیمت سونی شود و این حجم طرفدار را جذب خود کند. با تمام این‌ها، مخاطب حاضر در نسل هشتم، با توجه به قیمت بالای بازی‌ها، خرید اغلب این‌گونه بازسازی‌ها را کاری بیهوده و غلط می‌پندارد و اگر ریمستری بخواهد در این بازار شلوغ، موفقیتی کسب کند و نه فقط برای بازیکنان جدید( که به هر دلیل در نسل قبل موفق به تجربه‌ی آن بازی نشده‌اند) بلکه برای کسانی که پیشتر این نسخه را تجربه کرده‌اند نیز حرفی برای گفتن داشته باشد، موظف به انجام کارهای غیرمعمول‌تری نسبت به رقبایش است و باید عملکردی فراتر از کشیدن رنگ و لعابی تازه بر گرافیک بازی از خود نشان دهد. شاید در اغلب مواقع، اهداف سازندگان از عرضه‌ی ریمسترها به ایجاد فرصتی مجدد برای آن‌هایی که هنوز با دنیای بازی‌شان آشنا نشده‌اند خلاصه شود اما بدون شک، در این رقابت برگ برنده در دست بازی‌هایی است که در تمام بخش‌ها، پیشرفت‌هایی قابل قبول را یدک بکشند.
مورد‌انتظار‌ترین بازی سال ۲۰۱۶
بازی‌های ویدیوی هر ساله در حال پیشرفت هستند و به همین دلیل هم با گذشت هر سال و با پیشرفت‌هایی که در زمینه‌های مختلف صنعت بازی‌سازی رخ می‌دهد، شاهد آثار بهتر و متنوع‌تری هستیم.
نا‌امید‌کننده‌ترین بازی سال ۲۰۱۵
همیشه که نمی‌توان از بهترین‌ها گفت و به ستودن دوجین بازی و محصول سرگرمی پرداخت. گاهی اوقات هم باید عینک خوش‌بینی را برداشت و از زاویه دیگری به بازی‌ها نگاه کرد. بازی‌هایی که قرار بود به محصولات موفق و تاثیرگزاری تبدیل شوند اما در نهایت، تنها چیزی که از خود جای گذاشتند؛ ناامیدی بود.
بهترین اجرا در بازی‌های ویدیویی سال ۲۰۱۵
اگر بخواهیم موفقیت بازی Rise of the Tomb Raider را به چند بخش تقسیم کنیم، بدون هیچ شک و تردیدی، یکی از این قسمت‌ها حضور پررنگ و لعاب لارا کرافت است. البته نه آن لارا کرافتی که در نسخه‌های نسل قبل، چهره‌ای مصنوعی و بی‌احساس داشت. ما در Rise of the Tomb Raider با لارا کرافتی رو به رو می‌شویم که به شکل عجیبی زنده، با احساس و کاملا واقعی نقش خود را اجرا کرده است. پس از این که استودیو کریستال داینامیکس تصمیم گرفت سری Tomb Raider را دوباره بازسازی کند، آن‌ها به دنبال بازیگری جوان‌تر و با لهجه غلیط بریتانیایی بودند. کامیلا لودینگتون درست همان شخصی بود که می‌توانست به بهترین شکل ممکن یک لارا کرافت جدید را به دنیای گیم معرفی کند. شاید برای بازیگری که به عنوان یک دکتر در سریالی مانند Grey’s Anatomy ایفای نقش می‌کند، قرار گرفتن به عنوان یکی از مشهورترین شخصیت‌های دنیای بازی‌ها سخت باشد. ایفای نقشی که دیگر در دنیای واقعی انجام نمی‌شود و تنها باید در اتاقی بسیار بزرگ با تکنولوژی‌های پیچیده موشن کپچر صورت بگیرد. اما به جرات می‌توان گفت که کامیلا لودینگتون به بهترین شکل ممکن از پس موشن کپچر و ایفای نقش در این دنیای مجازی برآمد و بهترین لارا کرافت تاریخ این سری را به وجود آورد. کامیلا اگر در Tomb Raider 2013 عالی عمل کرد، اما در Rise of the Tomb Raider و البته به لطف تکنولوژی بهتر بسیار فوق‌العاده‌تر ظاهر شد.
بهترین گرافیک فنی بازی‌های ویدیویی سال ۲۰۱۵
The Order: 1886 یکی از بازی‌های بسیار مورد انتظار سال پیش برای طرفداران کنسول پلی‌استیشن 4 بود که به سبب گرافیک فنی خارق‌العاده و اتمسفر عالی آن، امیدهای بسیاری برای موفقیتش بود اما چنین نشد. الارقم همه‌ی بازخورد‌های مثبت و منفی که محصول استودیو ردی ات داون داشت، نمی‌توان این موضوع را منکر شد که The Order: 1886 بهترین و طبیعی‌ترین گرافیک فنی نسل هشتم را تا به این لحظه به نام خود ثبت کرده است.
بهترین موسیقی بازی سال ۲۰۱۵
وقتی حرف از محصولی ساخته‌ی هیدیو کوجیمای افسانه‌ای باشد، متوجه می‌شویم که آن اثر در همه‌ی ابعاد و زمینه‌های خود، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
