@NoobNoob سلام. خیلی ممنونم! اشارهی درستی داری دوست من! زبان، از عناصر ایجادکنندهی «ابهام» و «فاصله» توی فیلمه. مهمترین کارکردش، دور کردن مخاطب از درونیات ساندرا است. ما میدونیم که ساندرا به زبان دیگهای فکر میکنه و اونچه که بروز میده، ترجمهای از یه گزیدهی حسابشده است از چیزی که درونش میگذره. توی رابطهی ساندرا و ساموئل هم تفاوت فرهنگی و حرف زدن به انگلیسی، یه مانعه و اجازه نمیده که درک مشترک درستی بینشون شکل بگیره و به بیگانگیشون دامن میزنه. همونطور که گفتی، این مسئله توی دادگاه هم شرایط رو برای ساندرا پیچیدهتر میکنه و تقلای یه مهاجر برای ابراز درست افکار و احساساتاش در مقابل نگاه بدبین نمایندگان قانونی کشور میزبان، به کار پرداخت دراماتیک صحنهها میاد.
@Ryan gosling عااا، نه؟ بدیهیه که اندرسون فیلمسازه. بدیهیه که عبارت "سینما، توهمی متقاعدکننده است" منفی نیست. توصیفه صرفا. اون "بیش نیست" که شما نوشتید تحقیرآمیزه انگار :)) چیزی که داخل متن تشریح شده، این مسئله است که فیلمها، به شکل معمول، تلاش میکنند تا واقعیت ساختگی رو برای تماشاگر باورپذیر کنند و اندرسون، با آشناییزدایی و از طریق فاصلهگذاری فرمی، این پیشفرض دربارهی فیلمسازی رو به چالش میکشه. کل متن دربارهی همین رویکرد و امکانات و محدودیتهاشه.
پست
شنبه, ۲۷ آبان ۰۲, ۱۶:۵۹نظر
@NoobNoob
سلام. خیلی ممنونم!
اشارهی درستی داری دوست من! زبان، از عناصر ایجادکنندهی «ابهام» و «فاصله» توی فیلمه. مهمترین کارکردش، دور کردن مخاطب از درونیات ساندرا است. ما میدونیم که ساندرا به زبان دیگهای فکر میکنه و اونچه که بروز میده، ترجمهای از یه گزیدهی حسابشده است از چیزی که درونش میگذره.
توی رابطهی ساندرا و ساموئل هم تفاوت فرهنگی و حرف زدن به انگلیسی، یه مانعه و اجازه نمیده که درک مشترک درستی بینشون شکل بگیره و به بیگانگیشون دامن میزنه.
همونطور که گفتی، این مسئله توی دادگاه هم شرایط رو برای ساندرا پیچیدهتر میکنه و تقلای یه مهاجر برای ابراز درست افکار و احساساتاش در مقابل نگاه بدبین نمایندگان قانونی کشور میزبان، به کار پرداخت دراماتیک صحنهها میاد.
پست
چهار شنبه, ۱۷ آبان ۰۲, ۲۲:۰۱پست
دوشنبه, ۸ آبان ۰۲, ۱۶:۵۹نظر
@Ryan gosling
عااا، نه؟
بدیهیه که اندرسون فیلمسازه.
بدیهیه که عبارت "سینما، توهمی متقاعدکننده است" منفی نیست. توصیفه صرفا. اون "بیش نیست" که شما نوشتید تحقیرآمیزه انگار :))
چیزی که داخل متن تشریح شده، این مسئله است که فیلمها، به شکل معمول، تلاش میکنند تا واقعیت ساختگی رو برای تماشاگر باورپذیر کنند و اندرسون، با آشناییزدایی و از طریق فاصلهگذاری فرمی، این پیشفرض دربارهی فیلمسازی رو به چالش میکشه.
کل متن دربارهی همین رویکرد و امکانات و محدودیتهاشه.
نظر
@Amhm1510
ممنونم از شما که خوندید!
پست
چهار شنبه, ۲۶ مهر ۰۲, ۱۷:۳۰پست
شنبه, ۱۵ مهر ۰۲, ۱۶:۵۹پست
دوشنبه, ۱۰ مهر ۰۲, ۲۳:۰۱پست
پنجشنبه, ۶ مهر ۰۲, ۱۸:۵۹