حس می‌کنم اضافه شدن بازیگرهایی مثل جیمی فاکس یا آلفرد مولینا که دارن برای فیلم تایید می‌شن، برای قسمت‌هایی از فیلم باشه که مثلا دکتر استرنج بیاد و قسمتی از زندگی اسپایدرمن‌های جهان‌های دیگه رو به اسپایدرمن تام هالند نشون بده. مخصوصا که شایعه‌ی حضور کریستن دانست و اما استون قوت گرفته و توبی مگوایر و اندرو گارفیلد هم همینطور.

نکته‌ی مهم قضیه اینجاست که همین اشاره‌ی کوتاه استرنج به زندگی بقیه‌ی اسپایدرمن‌ها، ضمن اینکه قضیه‌ی مولتی‌ورس و اسپایدرورس رو میاره وسط، دوباره جهان سینمایی ریمی و Amazing رو رسما زنده می‌کنه؛ حالا اون پتانسیل شکل گرفتن فیلم اسپایدرورس (که شدیدا بالاس) به‌کنار، حتی امکان تولید فیلم‌هایی مثل قسمت سوم Amazing و اسپایدرمن ۴ ریمی هم پیش میاد. در کل این مسیری که مارول داره می‌ره بی‌نهایت هیجان‌انگیزه و کوین فایگی هم همه می‌دونیم که چقدر استادانه برنامه‌ریزی می‌کنه برای فیلم‌های MCU.

شخصا خیلی دوست دارم اسپایدرمن ۳ روی اسپایدرمن تام هالند تمرکز داشته باشه مخصوصا که کاراکترش خیلی خوب داره رشد می‌کنه و واقعا پتانسیل داره. حیف می‌شه اگه این قسمت خیلی سریع اسپایدرورس مطرح بشه و بازم اسپایدرمن تام‌ هالند زیر سایه‌ی بقیه‌ی کاراکترها بره. کنار این قضیه، حتی یه اشاره‌ی کوتاه به مولتی‌ورس و دنیای توبی مگوایر و اندرو گارفیلد هم می‌تونه کافی باشه برای این قسمت؛ یه مقدمه‌چینی فوق‌العاده می‌شه. چرا که احتمالا فیلم بعدی دکتر استرنج خیلی عمیق وارد قضیه‌ی مولتی‌ورس می‌شه.

در کل خیلی خوشحالم یه هایپ خیلی حسابی و خفن حول محور این فیلم اسپایدرمن شکل گرفته. چندین و چند سال بود که این حجم از هایپ رو نداشتیم برای یه فیلم مردعنکبوتی و این خیلی خوشحال‌کننده‌س.

@Dante
یه لحظه جین ساکای رو با این ظاهر تو دنباله‌ی گوست تصور کردم. اوفففف. Damn. رفت تو ذهنم اصلا =))))))

@وحید حسینی دولت آبادی
سلام وحید دمت گرم بابت وقت و انرژی‌ای که گذاشتی بابت کامنتی که دادی. دستت دردنکنه خیلی خیلی زیاد.
ببین بسته به درجه‌ی سختی و نوع بازی کردنت از ۲۵ تا حدود ۴۰ - ۴۵ ساعت بازی طول می‌کشه. ولی داستان رو تو همون ۲۵ ساعت می‌تونی تموم بکنی.
بازم دمت خیلی گرم بابت کامنتی که گذاشتی و اینکه این مطلب رو دنبال کردی. خیلی گلی

@A_ZED
اره خودشه

@Hossein B
دقیقا حسین. واقعا یدونه باگ هم داخلش ندیدم. کرش کردن و فریز شدن رو داشت. باگ ولی اصلا یدونه هم نداشت. کم‌باگ‌ترین بازی امسال یوبیسافت بودش

@کامران م
کاملا متوجه‌ام منظورت رو. من توی این قضیه، بیشترین چیزی که برام مهمه اینه که تولیدکننده برای مخاطبش زحمت بکشه و بهش احترام بذاره.
تو وقتی ایمورتالز رو تجربه می‌کنی، می‌بینی که بازی حالا به جز همون کپی/پیست کردن ایده‌های زلدا یا AC، توی یه سری افکت صوتی یا یه سری انیمیشن یا حتی آپگریدهای سیستم کامبت، چیزهایی که توی ACهای اخیر دیده بودیم رو موبه‌مو تکرار کرده. خب این توی ذوق می‌زنه و واقعا از ارزش اثر کم می‌کنه.

توی ریپلای اولی هم گفتم که موافقم با حرفت. ایده گرفتن از بازی‌ها و آثار دیگه اصلا اشتباه نیست. نکته‌ی کلیدی تو قضیه‌ی ایمورتالز همون «تکیه‌ی بیش از حد» به بازی‌های دیگه‌س. که خب یکم تنبلی تیم تولید ایمورتالز رو نشون داده و اینکه دوست نداشتن برای شروع این سری جدید، ریسک بکنن و دست به خلق طرح‌هایی بزنن که ریسک حساب میاد. کلیت گیم‌پلی بازی خیلی خوب هم پیاده‌سازی شده و تجربه‌ی ایمورتلاز نه‌تنها خسته‌کننده نمی‌شه بلکه همیشه هم حال می‌ده و از بازی کردنش کلی کیف می‌کنی. اون تاکید بیش از اندازه به سیستم‌هایی که قبل‌تر توی ACها و زلدا دیده بودیم، اونه که این وسط واقعا به‌چشم میاد. مخصوصا توی ساعت‌های اولیه‌ی تجربه‌ی بازی.

@فقط ۸ تا گل😭😭😭
قربونت. ممنون از خودت که دنبال کردی این مطلب رو و کامنت گذاشتی
ببین با توجه به نوع بازی کردنت؛ از ۲۵ تا ۴۰ یا ۴۵ ساعت می‌تونه سرگرمت کنه.

@Koro Sensei
چی بگم والا. واقعا هر منتقد یه نظری داره و محترمه حرفش. من نظرم اینه وقتی توی یه بازی، اثر میاد آزادی عمل و اختیار رو به خود گیمر واگذار می‌کنه، آدم بیشتر می‌تونه توی اون بازی، خودش باشه و همین باعث می‌شه تا بیشتر توی دنیای اثر غرق بشیم و هدف اصلی‌مون که سرگرم شدنه برآورده بشه.

ایمورتالز این مدلی نیست که نقشه رو باز کنی و روش علامت‌های مختلف باشه که تو سریع مارک بکنی و بیفتی دنبالشون. باید یه گوش از دنیای بازی وایسی و از دید اول شخص کاراکتر، محیط رو وارسی بکنی تا اسرار کشف بشن و بعد دنبالشون بکنی. بازی می‌تونست اختیار این حرکت رو از بازیکن بگیره و همه‌ی فعالیت‌های جانبی رو خود به خود مارک کنه روی نقشه. اما دست بازیکن حالا بازه تا هرطور که دلش می‌خواد توی دنیای اثر بگرده. تازه این سیستم باعث می‌شه تا گیمر بیشتر به دنیای اطرافش توجه کنه و از جهانی که داخلشه لذت ببره.


التبه باز خودت باید تجربه بکنی بازی رو و اول و آخر، نظر خودت صد درصد از بررسی من یا گیم‌اسپات حیاتی‌تره. نظر من رو بخوای. این موردی که توی بازی طراحی شده واقعا باحاله.

دمت گرم کامنت دادی

@arshi-k
آره تقریبا. مثلا می‌تونی برای پنهان موندن از موجودات خطرناک و خیلی قوی‌تر از خودت، نیم‌خیز باشی و آروم حرکت بکنی. و می‌تونی توی حالته نشسته از پشت به دشمن نزدیک بشی و Stealth Attack بزنی که قسمت زیادی از سلامتی دشمن رو می‌بره. مخفی‌کاری در حد AC نیست ولی نقش داره تو بازی به نوبه‌ی خودش.
دمت گرم کامنت گذاشتی و دنبال کردی این مطلب رو

@کامران م
سلام کامران دمت گرم کامنت گذاشتی و دنبال کردی مطلب رو

ببین تو جواب به یکی از بچه‌ها (کاپیتان پرایس) هم گفتم که ایده گرفتن از بازی‌های دیگه اصلا مشکلی نداره. اتفاقا خوب هم هست. نکته‌ی این جمله که تو نقاط منفی آوردم،‌ همون «بیش از حد» بودش. این الگو گرفتن بیش از حد باعث شده تا بازی رسما بره زیر سایه‌ی اون دوتا و قطعا برای شخصی که زلدا و ACهای جدید رو بازی کرده، بیاد ببینه این بازی دقیقا اومده مو به موی خیلی از مکانیک‌های همون بازی‌ها رو آورده (مثل کپی/پیست) کردن، خب می‌خوره توی ذوقش. بازم با این حال، ایمورتالز خیلی خوب تونسته مکانیک‌های گیم‌پلی رو کنار هم بیاره و تجربه‌ش صد درصد سرگرم‌کننده ‌س و حال می‌ده. چیزی که وجود داره اینه که همون الگو گیری بیش از حد، ایمورتالز رو زیر سایه‌ی زلدا یا ACهای جدید برده.


مثال گوست آو سوشیما هم خیلی خوب آوردی. گوست شاید توی موارد و ایده‌های کلی از AC یا ویچر ۳ الهام گرفته؛ اما توی جزئیات از سیستم مبارزه گرفته تا گشت‌وگذار و بیشتر،‌ اورجینال بود و اصول الگو گرفتن از بازی‌های هم‌سبک رو می‌دونست.