@. polanskiiii
مخاطبانی که فیلم‌های او را دیده‌اند متوجه می‌شوند که کاراکتر‌های هونگ سانگ سو آداب مشخصی برای گفتگو دارند و آن شیشه‌های سبز از ذهن هیچ کس نمی‌رود:) در واقع آن هم بهانه‌ایست برای فرار از چیزی که در درونشان می‌گذرد. درباره سینمای ساتیا جیت رای ایشالا مقاله‌ای خواهم نوشت.

@M. R.M
ممنونم از محبتت عزیز

تمام دیدگاه های شما عزیزان را خواندم. ممنونم که وقت گذاشتید و این برنامه رو تماشا کردید. با آرزوی سلامتی برای همه شما. همه ما تا ابد در حال آموختن سینما خواهیم بود و هیچ لذتی بالاتر از یادگیری نیست.

@DANIAL Z
ممنون از پیگیری همیشگیت عزیز. بله به شخصه برای من که همشهری کین را خیلی دوست دارم (طبعا در گذر زمان و کسب دانش بیشتر، علاقه ام به همشهری کین زیاد شد و خب طبیعیست اگر در اولین مواجهه با فیلم، عزیزانی باشند که سخت با همشهری کین ارتباط برقرار کنند) تماشای فیلم منک هم لذتی از جنس متفاوت داشت. چرا که امروز مهم این است که یک همشهری کین در تاریخ سینما داریم و فراتر از تمام چالش های پشت صحنه فیلم، دستاورد ارزشمندیست که ماحصل همه آنها رسیدن به یک شاهکار بوده است. طبعا تاکید بیشتر بر جایگاه فیلمنامه نویس هم برای امثال من مایه دلگرمیست.

@SoapIsPlayingCyberpunkNow
ممنونم عزیز. بله من سعی کردم اطلاعات لازم برای تماشای فیلم رو تیتروار بگم در مقدمه و با خواندن این موارد میتونید به نظرم ارتباط لازم رو با فیلم برقرار کنید اما باز هم اگر هنگام تماشای فیلم به ابهامی برخوردید بهتره روی همون تیترها بیشتر مطالعه و اطلاعات بیشتری کسب کنید.