@محمد کوخواهی
ببین دیگه فکر می کنم باید قبول کنیم که اگه تو قرن بیست و یک انگلیسی بلد نباشیم خیلی چیزهارو از دست می دیم. اتفاقن من خودم نصف زبان یاد گرفتنمو مدیون بازی‌های کامپیوتریم. اولین بارهم موقع مکس پین بود که چون بچه بودم زبانم خوب نبود نصف بیش تر داستانو نفهمیدم، مجبور شدم بعد تموم کردن بازی برم کل داستان رو بخونم و یاد بگیرم. :دی ولی لذتی که بعد فهمیدن داستان بازی ها به آدم دست می ده رو نمی تونی با سختی زبان یاد گرفتن مقایسه کنی.

پایانی متفاوت از گیم پلی گروگانگیری بازی Detroit: Become Human

@علیرضا سپاهی وند
من برعکسشو فکر می کنم، اینکه یکی بهت اعتماد کنه و تو بهش دروغ بگی، اثر بدتری رو خودت می ذاره، حالا اون که میمیره و تموم می شه ولی تو باید با عواقب تصمیمت کنار بیای که خب پوستت کنده می‌شه :دی

پایانی متفاوت از گیم پلی گروگانگیری بازی Detroit: Become Human

@هانا عباسى
ببین نتیجه اش واقعن می تونه ترسناک باشه، ولی خیلی مفیده!‌ اینکه انقدر بازیکن رو درگیر کنی که مجبور شه درست فکر کنه و الکی تصمیم نگیره، چون درنهایت نتیجه تصویری از شخصیت و روحیه و طرز فکر خودشه، این هم می‌تونه خیلی مفید باشه و باعث شه فکر کنی که چرا اصلن اینکارو کردی و هم می تونه نتیجه انقدر ترسناک بشه که از خودت بدت بیاد! این بازیم که قربونش برم هرکاری که بکنی و هر تصمیم که بگیری درنهایت ادامه پیدا می کنه و دیگه خودت می مونی و تصمیمی که گرفتی، یعنی حتی بهت نمی گه کارت درست بوده یا غلط! همه چیز رو رسمن گذاشته پای خود بازیکن.

پایانی متفاوت از گیم پلی گروگانگیری بازی Detroit: Become Human

@رضا حاج‌محمدی
دقیقن! خب اصلن چرا باید یه خشونت توخالی نشون بده (یا حتی نشون نده) وقتی که کل بازی قراره تو همچین محیطی جریان داشته باشه! اتفاقن به نظرم صحنه های خیلی خوبی رو برای آماده کردن بازیکن انتخاب کردن و مخصوصاً از روی همین خشونت می شه خیلی چیزارو راجع به داستان حدس زد. به نظر من اگر هرکاری غیر از این می کرد، گول زدن مخاطب بود، الان حداقل هرکس بازی به نظرش خشن بیاد می تونه تجربش نکنه.

توضیحات سونی پیرامون خشونت تریلر جدید بازی The Last of Us Part II

@alibayat7575
ببین رابینو هرکاریش می کنن بازم تو مخه :))) اصلن همون اول تو دث این ده فمیلی، برای این که مردم دیگه خسته شده بودن ازش و دوسش نداشتن، نویسنده ها تصمیم می گیرن کشته بشه، ولی بازم برش می‌گردونن. البته تو این داستان نیاز به رابین احساس می‌شه رسمن، چندین بار رابین جون بتمن رو نجات می ده و برای توجیه پیر و ضعیف بودن بتمن هم بد نبوده. ولی درکل من بتمن تنهای بدون رابین رو ترجیح می دم.
راجع به جوکرم، ببین آخه شاید اگه اوایل کار بود راحت تر می‌شد تصمیم گرفت، الان یه جوری این دوتا حالت علت و معلولی پیدا کردن و بهم وابستن که سخت بشه وجود یکیشون رو بدون اون یکی تصور کرد. ولی خب تا زمانی که کشش داشته باشه، مطمئن باش نویسنده ها ولش نمی کنن (بخوایم بی‌انصافم نباشیم هر چی داریم می‌ریم جلوتر شخصیت جوکر پیچیده تر و خفن تر می‌شه) و اضافه کردن کاراکتر جدید، خودش خیلی داستان داره و سخته! اونم کاراکتری که بتونه جای جوکرو پر کنه.
و این که می گی اعصابت خورد می شه هی زندانیش می کنن و اونم هروقت دلش خواست در می ره، ببین اتفاقن این یکی از خفن ترین ویژگی‌های جوکره دیگه، درواقع اینجوری هی بارها و بارها تاکید می کنن که هیچی نمی تونه جوکرو متوقف کنه، مگر اینکه خودش بخواد. و اگر نشسته و کاری نمی کنه، چون خودش نخواسته کاری کنه. تو همین داستانم ده سال تو آرکام اسایلم بوده، تا می‌شنوه بتمن برگشته، فرداش فرار می کنه! من خودم خیلی حال می کنم با این قضیه، همین باعث ترسناک تر شدن جوکر می شه، این که فکر کنی شخصیتی با این مغز پیچیده و بیمار، هرکاری رو هر زمانی که دلش بخواد می تونه انجام بده و فقط لازمه که اراده کنه!

تاریخچه جوکر: بازگشت شوالیه تاریکی

@اشکان حامد
واقعن کارتونای خفنی داشتن اون دوران :دی حالا اگه اینو دوست داشتی پیشنهاد می کنم بری بتی بوپ هاروهم ببینی، تقریبن همش رو یوتیوب هست. اونام خیلی خفنن :دی

مروری بر روند طراحی بازی Cuphead

@محمد مهدی حسین زاده
خواهش می کنم :) اینا دیگه عشق بازی بودن رو دوباره از اول تعریف کردن اصلن :))) دمشون گرم واقعن.

مروری بر روند طراحی بازی Cuphead

@اِشمَبیولاک .
ببین الان اینی که می گی مث این می مونه که بگیم خب چرا فرش دست باف داریم اصلن، همه رو ماشینی کنن بره پی کارش دیگه :دی تمام یونیک بودن کار اینا سر همین داستانه اصلن.

مروری بر روند طراحی بازی Cuphead

@وحید خورشیدی
کاملن باهات موافقم، زحمتی که براش کشیدن رو خیلی راحت می‌شه احساس کرد.

مروری بر روند طراحی بازی Cuphead

@nickleFlip
ببین می دونم چی می گی، شاید باید تیتر مطلب یک مقدار مشخص تر به طراحی هنری بازی اشاره می‌کرد. ولی درکل به نظرم زیاد مهم نیست، ازونجایی که کاملن مشخصه متن تخصصی نیست و کافیه ده خط اولو خوند تا متوجه شد مطلب راجع به طراحی هنری بازیه و نه چیز دیگه ای، و الان دیگه فکر کنم تقریبن همه مون فرق طراحی هنری و گیم دیزاین رو متوجه باشیم :دی اگر دقتم کرده باشی همون اول گفتم کاری به طراحی گیم پلی بازی نداریم و مشخصن گفتم که بحث فقط سر ایده‌ی طراحی کاراکترهای بازیه. بازم ممنون که گفتی :)

مروری بر روند طراحی بازی Cuphead