مستند ساز آمریکایی از شیوه اطلاع رسانی و آموزش به وسیله سرگرمی ها می گوید

مورگان اسپرلاک تجربه زیادی در آموزش مردم از طریق سرگرمی‌ها دارد. او در مراسم Game For Change حرف‌های کلیدی‌ در رابطه پتانسیل این‌گونه سرگرمی‌ها برای ارایه فرضیه‌های فلسفی و تغییر مفهوم و نیت بیان کرد. مورگان را کارگردان فیلم‌هایی نظیر Super Size Me که در مورد وسواس و عقده‌های روحی مردم آمریکا نسبت به غذاهای آماده را شرح می‌دهد و فیلم The Greatest Movie Ever که در مورد بازاریابی و عرضه محصولات تمرکز داشت می‌شناسیم. به عقیده او، تبدیل پیام و مفهوم خود به چیزی که برای مردم دلپذیر و خوش‌آیند باشد تا مفهوم را بهتر برساند کار بسیار سختی است. او می‌گوید:

ما شانس این را داریم که از سرگرمی‌ها برای نیت‌ها و کارهای مختلف با اهداف خوب استفاده کنیم.

او اشاره کرد که افراد خلاق می‌توانند با یک ایده بزرگ فرهنگی این کار را شروع کنند؛ چیزهای مهمی مانند اثرات مخرب خورد و خوراک ناسالم، اما سرانجام پیش‌بینی این‌که چگونه ذهنیت و پیام شما به مردم منتقل می‌شود و چه اثری در پی دارد کار بسیار سختی است.

می‌توانید به ایجاد تغییر امیدوار باشید، اما باید برای ایجاد یک اثر شدید برنامه‌ریزی کنید. برای این کار نیاز به افکار بزرگ دارید. بهترین کار ممکن این است که اهداف و فلسفه خود را برای اکثریت قابل دسترس کنید.

این امر از خیلی جهات امکان پذیر است. گاهی می‌توان از طریق مستندهای سریالی آن را ارایه داد، گاه می‌توان به صورت قرار دادی با کمپانی‌های مختلف کار خود را به نمایش بگذازید یا حتی فیلم‌های کوتاه موثری بسازید و به صورت رایگان در فضای مجازی منتشر کنید. او ادامه داد:

چگونه کار خود را به بیشتری افراد ممکن ارایه دهیم؟ یک اصل و قاعده کلی پشت این امر نیاز است. برای ما، این مسئله بیشتر از این‌که یک سرمایه‌گذاری باشد، یک هدف در مورد آموزش و اطلاع رسانی صحیح بود.

سپس مورگان در مورد بازی‌های آموزشی سخن گفت که آن را همانند مستندسازی می‌داند، زیرا هر دو آن‌ها در عین حال که سرگرم کننده هستند، محتواهای آموزشی نیز ارایه می‌دهند. به گفته مورگان ساخت یک سرگرمی به منظور آموزش دادن یک امر حیاتی است، اما بزرگترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که آن را در دستان، قلب و ذهن مخاطبین خود قرار دهید.

منبع: Polygon