پورکو روسو جزو انیمههای خاص میازاکی حساب میشه، یه جورایی پدر معنوی The Wind Rises هم هست. خود میازاکی هم اقرار کرده که پورکو روسو فیلمی نیست که بچهها هم مخاطب اصلیش باشن. پورکو روسو برای پرداختن به جنبهی کمدی خاص آثار میازاکی هم مثال پررنگیه. اوج کمدیش رو هم انتهای فیلم در اسکله و اون عکس دستهجمعی میشه دید ((:
حدود ده ساله دارم وان پیس میبینم و همیشه فکر کردن به زمانی که دیگه این حماسه به پایان رسیده باشه حس غریبی داره. زندگی در دنیای عظیم و شگفتانگیز وان پیس موهبتیه که به خاطرش باید بینهایت قدردان ایچیرو اودا باشیم. + ممنون به خاطر مقاله (:
پست
سه شنبه, ۱۵ آذر ۰۱, ۲۱:۵۹پست
دوشنبه, ۳۰ آبان ۰۱, ۱۶:۵۹نظر
پورکو روسو جزو انیمههای خاص میازاکی حساب میشه، یه جورایی پدر معنوی The Wind Rises هم هست. خود میازاکی هم اقرار کرده که پورکو روسو فیلمی نیست که بچهها هم مخاطب اصلیش باشن. پورکو روسو برای پرداختن به جنبهی کمدی خاص آثار میازاکی هم مثال پررنگیه. اوج کمدیش رو هم انتهای فیلم در اسکله و اون عکس دستهجمعی میشه دید ((:
پست
دوشنبه, ۱۶ آبان ۰۱, ۱۶:۵۹نظر
واقعیت اینه که ما هم تبدیل به زامبیهایی شدیم که هر روز به امید انتقام از زمین و زمان به زندگی برمیگردیم
پست
دوشنبه, ۴ مهر ۰۱, ۲۰:۵۹پست
شنبه, ۱۹ شهریور ۰۱, ۲۲:۵۹پست
سه شنبه, ۲۵ مرداد ۰۱, ۲۲:۰۱پست
پنجشنبه, ۶ مرداد ۰۱, ۱۸:۵۹نظر
حدود ده ساله دارم وان پیس میبینم و همیشه فکر کردن به زمانی که دیگه این حماسه به پایان رسیده باشه حس غریبی داره. زندگی در دنیای عظیم و شگفتانگیز وان پیس موهبتیه که به خاطرش باید بینهایت قدردان ایچیرو اودا باشیم.
+ ممنون به خاطر مقاله (: