خب همونطور که از شینکای انتظار می‌رفت باز هم پایه‌ی داستان عاشقانه است، اگه دنبال بهترین و متفاوت‌ترین فیلمای عاشقانه هستید بقیه‌ی آثار این کارگردان رو هم دنبال کنید؛ داستان‌پردازی شرقی و فضای محجوبش منحصربه‌فرده، و البته اون بخش ماجرا که مربوط به فاصله‌های زمانی و مکانی قهرمان‌های داستانشه و با Your Name نشون داد که می‌تونه پایان‌بندی متفاوتی هم داشته باشه... سبک گرافیکی، سکانس‌های کلیپ‌محور و حتی همین دیالوگ‌های زیگزاکی بین قهرمان‌های داستان که از هم فاصله دارن هم از تم‌های تکرارشونده‌ی سینمای شینکای هستند. با این‌حال هیچ کدوم از آثارش حس تکراری بودن به آدم نمی‌ده. توی این کار جدیدش هم به نظر می‌رسه که از ایده‌های جدیدی استفاده کرده که همه‌ی اینا باعث می‌شه هر وقت اومد آب دستت بود بذاری زمین بشینی پاش (:

از انیمه‌ی Fullmetal Alchemist: Brotherhood در مقایسه با گات گفتید، نکته‌ی جالب این‌که فول‌متال آلکمیست یه انیمه‌ی قدیمی‌تر هم داره که اواسط پخشش به داستان مانگای منبع اقتباسش رسید و سازنده‌ها مجبور شدن داستان انیمه رو خودشون تموم کنن که البته با وجود دارک‌تر شدن فضای داستان و حتی قابل‌قبول بودنش، طرفدارای مجموعه رو راضی نکرد و چند سال بعد که مانگا به پایانش نزدیک شد سریال دوباره توسط استودیوی سازنده با رعایت جزئیات کامل و قدم‌به‌قدم داستان، بازسازی کامل شد و Brotherhood به یکی از بهترین انیمه‌های تاریخ تبدیل شد...

@rohan
مینگ اسم شخصیت منفی انیمیشن باب موران بود. جالبه دوستان اینجا چند بار به این سریال اشاره کردن و البته که چقدر هم جذاب بود.
باب موران، آلن لیون، بلیک و مورتیمر، اسپیرو و فانتازیو... همگی محصول فرانسه بودن و جالبه که بر اساس داستان‌های کمیک ساخته شده بودن.

@rainman_8506
در واقع هم این اثر با توجه به مفاهیم و خشونت تقریبا پنهانش برای رده‌ی کودک مناسب نیست و همان‌طور که گفته شد اولین بار در بخش بزرگسالان شبکه‌ی پارامونت کمدی پخش شده... اما خب سانـسور تلویزیون ایران شامل همه‌ی رده‌های سنی می‌شه و رده‌بندی سنی اولویت محسوب نمی‌شه.

اون قدرت‌های جادویی یتی جذاب به نظر می‌رسه، به خصوص ترکیبش با موسیقی توی این تریلر (:

@Dark Soldier
خب بخش زیادی از شخصیت‌پردازی در طراحی کاراکترها خلاصه شده که ممکنه کمی کار رو سخت کنه. نحوه‌ی روایت و سبک اکشن هم تا حدود زیادی به علایق سینمایی سازنده‌اش برمی‌گرده. و البته که به نظرم همگی بعد از دیدن پایان‌بندی این انیمیشن قابل قبول بود. (اسپویل: نکته اینکه در نهایت، ابتدا و انتهای داستان به هم متصل می‌شه و اگه به دو کتابی که در دست روبن می‌بینیم دقت کنیم می‌شه اینطور استنباط کرد که چه بسا همه چیز در خواب عمیق و لذت‌بخش یک دوستدار هنر رخ داده و در خواب می‌شه هر چیزی رو هر چقدر هم بی‌منطق مخلوط با واقعیتی که رخ داده دید./پایان اسپویل)
ممنون از توجه و همراهی شما (:

یکی از نکات جالب در مورد سلیقه‌ی سینمایی میلوراد کرستیچ اینه که به نظر می‌رسه چندان طرفدار ژانر ابرقهرمانی نیست؛ این موضوع رو می‌شه از سکانسی که مایک داره با تلفن با مادرش صحبت می‌کنه برداشت کرد، وقتی مایک پشه‌ی مزاحمی رو روی میزی که اسم فیلم‌هایی مثل دراکولای برام استورک، دیکتاتور بزرگ، غریبه‌ی دشت‌های بالا و تسخیرناپذیران درش دیده می‌شه با دست له می‌کنه، رد خون پشه به شکل نماد بتمن پخش میشه!
این لحظه:
https://cdn.zoomg.ir/2019/5/10a8df7e-4222-45f0-8a80-117ab7d104ae.jpg

@polanski
مری و مکس که شاهکاره ولی خب به همون اندازه تلخ و گزنده است
روبن برانت کالکتور رو هم ببینید انیمیشن جالبیه و ارزش دیدن داره...
اگه انیمیشن بزرگسال با فضای کمدی‌تر می‌طلبید این دوتا به خصوص ساوث پارک رو ببینید:
South Park: Bigger, Longer & Uncut (1999)
Sausage Party (2016)
انیمه‌ها هم که دیگه گفتن نداره (: