Diablo Immortal با‌وجود داشتن ماهیت یک دیابلو، از همان مسائلی رنج می‌برد که پیش از انتشار هم می‌شد آن‌ها را حدس زد. همراه زومجی و بررسی بازی باشید.

در چند وقت اخیر، بلیزارد توجه ویژه‌ای به مجموعه دیابلو نشان داده است؛ از یک طرف انتشار ریمستر نسخه دوم را داشتیم و از طرفی هم نسخه چهارم بازی در دست توسعه است و سال آینده شاهد انتشار آن خواهیم بود. این وسط اما بلیزارد برای اولین‌بار، مجموعه دیابلو را با Diablo Immortal راهی پلتفرم‌های موبایل و کامپیوتر کرده است. از همان زمان معرفی Diablo Immortal به‌عنوان یک بازی رایگان برای موبایل، نگرانی‌های زیادی در مورد آن شکل گرفت و خیلی‌ها نگران تاثیر داشتن مستقیم خرید‌های درون برنامه‌ای در روند بازی بودند؛ مشکلی که راستش را بخواهید، تاثیرش را واقعا هم در بازی گذاشته و البته که تنها مسئله بازی هم نیست. لطفا ابتدا ویدیو بررسی بازی را تماشا کنید تا بعد هم مفصل‌تر از کیفیت آن صحبت کنیم:

برای حمایت از زومجی، لطفا ویدیو را در یوتیوب تماشا کنید

Diablo Immortal در بازه‌ای مابین نسخه‌های دوم و سوم بازی جریان دارد و به همین دلیل هم چهره‌هایی آشنا مثل دکارد کِین نقش پررنگی در داستان آن ایفا می‌کنند. بازیکنان می‌توانند شخصیت خود را از بین کلاس‌های مختلف موجود بسازند و بعد هم این مأموریت را دریافت خواهند کرد تا با پیدا کردن شارد‌ها و ازبین‌بردن آن‌ها، مانع از قدرت گرفتن هرچه بیشتر شیاطین شوند. نسخه جدید دیابلو، به‌طور کلی و در خیلی جنبه‌ها، تجربه‌ای سرراست‌تر نسبت به نسخه‌های اصلی است و این موضوع در رابطه با داستان آن هم صدق می‌کند. خط اصلی داستان بازی که جذاب‌ترین بخش آن هم به‌حساب می‌آید، روایتگر تلاش‌های شما برای پیدا کردن شارد‌ها است و البته که در این راه، مخاطب را به مناطق مختلفی، هرکدام با حال و هوا و تنوع بصری از محیط‌های بیابانی گرفته تا مناطق یخ‌زده و جهنمی می‌برد.

داستان اصلی دیابلو ایمورتال خیلی طولانی نیست ولی سازندگان با روش‌هایی خسته‌کننده سعی در طولانی‌تر کردن آن داشته‌اند

داستان اصلی Diablo Immortal، تجربه‌ای خیلی طولانی نیست ولی خب سازندگان، با روش‌هایی که پس از مدتی حتی خسته‌کننده و آزاردهنده هم می‌شوند، آن را طولانی‌تر کرده‌اند. به‌طور دقیق‌تر، پس از رسیدن به نقطه‌ای خاص در مسیر اصلی داستان، شما برای اینکه بتوانید مأموریت بعدی را انجام دهید، ناچار به رساندن شخصیت اصلی به سطح کاراکتر خاصی هستید و در این قسمت از بازی، فعالیت‌های در دسترس و پاداشی که روی درجه سختی نرمال دریافت می‌کنید، به شکلی است که باید مدام با انجام کار‌های تکراری، خودتان را به‌سطح موردنظر برسانید و پس از انجام چند مأموریت اصلی، دوباره این شرایط تکرار و رفته رفته هم سخت‌تر می‌شود.

ماموریت فرعی گروه شدو در بازی Diablo Immortal

اما خب به هر حال وقتی که پس از سپری کردن این پروسه بالاخره به سطح ۶۰ می‌رسید و احتمالا داستان را هم به پایان می‌رسانید، بازی وارد فاز End Game می‌شود؛ جایی که می‌توانید کاراکتر را از آن‌جا به‌بعد در قالب سطح Paragon ارتقا بدهید و به‌ازای هر ارتقا، یکی از آپگرید‌های مربوط‌به این بخش را باز کنید که شامل مواردی مثل افزایش سلامتی، میزان ضربه به دشمنان و یک سری هم خصوصیات Passive دیگر می‌شوند. همچنین در این حالت قابلیت بالا بردن درجه سختی هم فعال می‌شود که نتیجه آن، قوی‌تر شدن دشمنان و در عوض XP بیشتر یا آیتم‌های ارزشمند‌تر است.

محتوای End Game بازی، روی کاغذ نوید تجربه‌ای را می‌دهد که برای مدت طولانی، می‌توان مشغول تجربه آن شد و در دسترس بودن درجه سختی‌های بالاتر با رسیدن به سطح Paragon خاص و در نمای اول تنوع بالای فعالیت‌ها، نشان از تجربه‌ای دارد که برای بازی طولانی‌مدت طراحی شده است. بااین‌حال این لذت و هیجان ناشی از غرق شدن در این فعالیت‌ها، نهایت چند روز دوام خواهد داشت و پس از آن، بازیکن به‌نوعی خودش را گرفتار در یک لوپ از فعالیت‌های تکراری پیدا می‌کند و حتی پس از مدتی، صرفا از روی عادت و برای رسیدن به تعداد معینی از برخی فعالیت‌ها که هر روز رفرش می‌شوند، مشغول بازی می‌شود.

مبارزه با باس در بازی Diablo Immortal

به‌طور دقیق‌تر، شما فعالیت‌های مختلفی مثل Bounty‌ها، پاک‌سازی انواع مختلفی از دانجن‌ها و حتی مأموریت‌های فرعی را در قسمت Codex بازی پیدا می‌کنید که با انجام دادن‌شان، می‌توانید پاداش‌های مختلفی بگیرید و سطوح جدیدی از بتل پس بازی را باز کنید که خودِ این کار هم XP زیادی به‌تان می‌دهد و پروسه ارتقا کاراکتر را سریع‌تر می‌کند. بااین‌حال مشکل اینجا است که خودِ طراحی این فعالیت‌ها، شامل تنوع خیلی خاصی نمی‌شود و مثلا بانتی‌ها نهایتا از چهار یا پنج حالت بیشتر نیستند و صرفا باید در محیط‌های مختلف اقدام به کشتن تعداد مشخصی از دشمنان کنید یا دانجن‌های بازی هم به همین شکل نهایتا تنوع‌شان از انگشتان دست تجاوز نمی‌کند و در نتیجه پس از مدتی این تکراری شدن طراحی کلی فعالیت‌ها و انجام دادن چندین و چند باره آن‌ها، به تجربه کلی بازی ضربه می‌زند و آن را دیگر یکنواختی می‌کند.

محتوای اندگیم دیابلو ایمورتال درگیر یک لوپ از فعالیت‌های تکراری است و وقتی برای فرار از این یکنواختی سراغ محتوای PvP بروید، تاثیر زیاد پول واقعی روی قوی‌تر شدن شخصیت‌ها تو ذوق خواهد زد

اینجا، جایی است که محتوای PvP بازی می‌تواند ناجی آن باشد و گیمر‌ها بتوانند با رفتن به‌سراغ سایر بازیکنان و به‌چالش کشیدن خودشان در رقابت با آن‌ها، محتوایی جذاب‌تر را تجربه کنند. اما خب سازندگان، در این بخش هم با وارد کردن بحث خرید‌های درون برنامه‌ای، ضربه شدیدی به تجربه کلی وارد کرده‌اند. Diablo Immortal، کلکسیون بسیار گسترده‌ای از انواع و اقسام آپگرید‌ها را شامل می‌شود؛ از امکان ارتقای سلاح‌ها و تقویت آن‌ها با Gem‌های مختلف تا ارتقای خودِ Gem‌ها که انواع ساده و لجندری دارند گرفته تا موارد بسیار زیاد دیگری که مجموع همه آن‌ها، قدرت‌های مختلف شخصیت شما را بالا می‌برد. خودِ این موضوع خیلی هم عالی است ولی مسئله از جایی شروع می‌شود که بدانیم خرج پول واقعی، نقش بسیار مهمی در تسریع این آپگرید‌ها و در برخی موارد حتی به‌دست آوردن آن‌ها دارد و اگر شما تصمیم بگیرید که بدون خرج پول ایمورتال را تجربه کنید، عملا دسترسی به برخی از آپگرید‌ها غیرممکن به‌نظر می‌رسد.

آپگرید یکی از قابلیت‌ها در بازی Diablo Immortal

نتیجه چنین سیستمی، این شده که با شرکت در نبرد‌های PvP بازی مثل قسمت بتل‌گراند، کاملا تفاوت سطح بین بازیکنان معمولی با آن‌هایی که آپگرید‌های بیش‌تری را باز کرده‌اند حس می‌شود و همین موضوع هم یک ناعدالتی واضح و آزاردهنده را در بازی به‌وجود می‌آورد. بماند که مثلا بخش بتل‌گراند بازی همیشه در دسترس نیست و فقط در ساعت‌های خاصی می‌توان آن را تجربه کرد و حتی می‌توان بالانس نبودن کلاس‌ها را هم تا حدی حس کرد. از طرف دیگر، ایمورتال تمرکز زیادی هم روی اهمیت Clan‌ها در بازی و درگیری گروه‌های Shadow و Immortal با یکدیگر داشته است.

در این سیستم، بازیکنان در قالب Clan‌ها با یکدیگر وارد نبرد می‌شوند و فعالیت‌های مختلفی در دسترس قرار دارد که می‌توان با انجام آن‌ها پاداش‌های مختلفی هم به‌دست آورد؛ بااین‌حال پروسه کلی این سیستم، هم واقعا زیادی پیچیده طراحی شده، هم زمان‌بندی در دسترس قرار گرفتن نبرد‌ها و برخی از فعالیت‌های دیگرش به‌شکلی است که باید وقت زیادی برایش بگذارید و هم اینکه تاثیر پول واقعی، اینجا هم حس می‌شود و به همین دلیل طبیعی است اگر بازیکنان مخصوصا کژوال بازی که صرفا به‌دنبال نهایت روزانه چند ساعت تجربه کردن آن هستند، خیلی ارتباط درستی با این بخش برقرار نکنند.

گیم پلی بخش بتل‌گراند بازی Diablo Immortal

البته با همه این مشکلات محتوایی، Diablo Immortal ویژگی‌های مثبتی هم دارد که در راس آن‌ها، هسته اصلی و کلی گیم‌پلی بازی است. ایمورتال، یک مدل نسبتا سرراست‌تر از فرمول کلی دیابلو را ارائه می‌دهد که منظور از ساده شدن هم در آن، نه راحت شدن بازی بلکه بهینه‌سازی‌هایی است که سازندگان مخصوصا برای اجرای بهتر بازی روی پلتفرم موبایل برایش در نظر گرفته‌اند. در ایمورتال، هنوز هم شاهد همان تجربه هک اند اسلش دوست‌داشتنی و اعتیادآور در نبرد‌ها هستیم و کشتن دشمنان مختلف در نبرد‌هایی شلوغ، کماکان هیجان بالایی دارد. البته که برخی جنبه‌ها مثل گشت‌و‌گذار برای پیدا کردن موارد مخفی در محیط‌ها بسیار محدود‌تر از نسخه‌های اصلی شده، ولی هنوز هم روند کلی بازی کردن ایمورتال آن جذابیت همیشگی دیابلو را دارد و کشتن دشمنان در آن، هرگز خسته‌کننده نمی‌شود.

هسته اصلی گیم‌پلی ایمورتال، مدلی سرراست‌تر از فرمول جذاب و اعتیادآور همیشگی دیابلو است که اصلی‌ترین ویژگی مثبت بازی هم به‌حساب می‌آید

برای این منظور، جدا از اینکه ازطریق سیستم لوت بازی مرتب تجهیزات و سلاح‌هایی به‌دست خواهید آورد و می‌توانید مدام با عوض کردن آن‌ها، قوی‌تر از قبل وارد نبرد‌ها شوید، مهارت‌های ویژه متنوعی هم برای هر کلاس از کاراکتر‌ها تبعیه شده که هرچند نقش مستقیمی در انتخاب چگونگی ارتقا آن‌ها ندارید، ولی به مرور با بالا رفتن سطح، مهارت‌ها باز و قوی‌تر می‌شوند و می‌توانید با چینش دلخواه خودتان، آن‌ها را انتخاب و استفاده کنید. در ایمورتال خبری از استامینا یا مانا هم نیست و مهارت‌ها با سیستم کول‌داون شارژ می‌شوند که نیاز به استفاده از نوشیدنی‌ها را کاهش داده و در راستای همان سرراست‌تر شدن بازی برای تجربه روی موبایل است.

اینونتوری در بازی Diablo Immortal

علاوه‌بر این، تجربه Diablo Immortal درکنار بازیکنان دیگر هم آن را لذت‌بخش‌تر می‌کند. حتی برخی از فعالیت‌ها در بازی مثل مبارزه با نوع خاصی از باس‌ها یا شرکت در Raid‌هایی خاص،‌ نیازمند حضور در گروهی با تعداد مشخصی بازیکن دیگر است و معمولا بازیکنان را درگیر تجربه‌ای چالش‌برانگیز می‌کند که درنهایت هم پاداش نسبتا ارزشمندی به آن‌ها تعلق می‌گیرد. سازندگان برخی مولفه‌های MMO را هم وارد بازی کرده‌اند و مثلا در محیط‌های باز، همیشه سایر بازیکنان هم همراه شما مشغول تجربه بازی هستند و راهی برای انتخاب حالت صرفا Solo وجود ندارد. این موضوع با اینکه به‌خودی خود ایراد بدی نیست، ولی برخی مشکلات را به‌وجود می‌آورد و مثلا اگر روی پلتفرم موبایل مشغول تجربه بازی باشید، گاهی این شلوغ شدن افت فریم محسوسی در بازی ایجاد می‌کند.

Diablo Immortal در اصل برای تجربه روی موبایل طراحی شده و در فاصله کم باقی‌مانده به انتشار بود که سازندگان انتشار بتای عمومی آن برای پی سی را هم تایید کردند. این موضوع جدا از همان کمی سرراست‌تر شدن فرمول کلی که اشاره کردیم، نقش پررنگی در نوع طراحی رابط‌کاربری بازی هم داشته و مشخص است که سعی شده تا بازی در بهینه‌ترین حالت ممکن روی پلتفرم‌های موبایل اجرا شود. منظور از بهینه بودن البته بحث کیفیت فنی اجرا شدن بازی نیست و از قضا گاهی شاهد افت فریم‌هایی هم هستیم که البته به قدرت گوشی هم بستگی دارد. منظور از بهینه بودن بازی در اینجا، در بُعد گیم‌پلی و نحوه تعامل بازیکن با بازی و چگونگی طراحی کنترل‌های آن و مواردی از این دست است که سازندگان به‌خوبی با دقت به جزییات ریز، کاری کرده‌اند که همه‌چیز همیشه و به بهترین شکل در دسترس مخاطب باشد و حتی با وجود صفحه‌نمایش کوچک‌تر موبایل‌ها هم بتوان به‌راحتی مشغول تجربه بازی، حتی در شلوغ‌ترین قسمت‌های آن شد. همچنین امکان سوییچ در لحظه بین نسخه‌های موبایل و پی سی و وجود قابلیت کراس پلی باعث شده تا بتوان در هر زمان و مکانی به تجربه ایمورتال پرداخت که ویژگی واقعا خوبی است.

دانجن در بازی Diablo Immortal

البته نسخه بتای پی سی بازی مشکلاتی در مقایسه با نسخه موبایل دارد. اولین موردی که به‌وضوح حس می‌شود،‌ نزدیک بودن بیش از حد دوربین در آن به کاراکتر و نبود امکان تنظیم ارتفاع دوربین در بازی است و موارد ریزتری مثل به‌مشکل خوردن تعامل با برخی مکانیک‌های محیطی هم در این نسخه به‌چشم می‌خورد که بیشتر باگ هستند و معمولا با کمی حرکت در محیط این مسائل حل می‌شوند. Diablo Immortal از نظر بصری هم مخصوصا روی موبایل تجربه چشم‌نوازی است و تنوع مناسب محیطی درکنار افکت‌های چشم‌نواز، باعث می‌شود تا نتوان ایرادی از این نظر به آن گرفت. همچنین در نظر داشته باشید که دیالوگ‌های داستانی بازی هم کامل صداگذاری شده‌اند که مخصوصا برای یک تجربه موبایل، ویژگی مثبت خیلی خوبی است.

دیابلو ایمورتال کاملا برای پلتفرم موبایل بهینه شده و طراحی رابط کاربری و کنترل‌های آن، به شکلی است که می‌توان خیلی راحت روی این پلتفرم آن را تجربه کرد

به‌طور کلی، وقتی صحبت از مجموعه دیابلو می‌شود، ناخودآگاه با انتظار بالایی به‌سراغ بازی می‌رویم و واقعیت این است که Diablo Immortal، آن تجربه‌ای نیست که از یک نسخه دیابلو انتظار می‌رود. بله درست است که هسته کلی بازی کماکان وفاداری بسیار مناسبی به این مجموعه و فرمول همیشگی آن دارد و همین هم نوید اثری اعتیادآور را می‌دهد، ولی مشکل ایمورتال بیش از هر چیز در بُعد محتوایی آن است؛ جایی که در طول داستان اصلی بازی به‌نوعی بازیکنان را درگیر پروسه‌های تکراری می‌کند و پس از رسیدن به فاز End Game هم به‌نوعی دیگر و حتی بدتر درگیر یک چرخه تکراری از فعالیت‌های روزمره می‌شوید که طبیعتا پس از مدتی نتیجه‌ای جز سر رفتن حوصله ندارند. این وسط محتوای PvP بازی هم متاثر از نقش پررنگ خرج کردن پول واقعی است و از آن هم به این دلیل نمی‌توان لذت زیادی برد. در نتیجه می‌توان اینطور گفت که Diablo Immortal برای عاشقان همیشگی این مجموعه که هدفشان صرفا تجربه داستان آن باشد ارزش یک بار بازی کردن را دارد ولی اگر به‌دنبال اثری هستید که بتوان به شکلی رقابتی و طولانی‌مدت هم درگیر آن شد، حداقل فعلا ضعف‌های بازی مانع از این کار می‌شوند و باید منتظر ماند و دید که آیا سازندگان می‌توانند به مرور این مسائل را بهتر کنند یا خیر.

برای بررسی Diablo Immortal هم نسخه موبایل و هم بتای پی سی آن تجربه شده است


منبع زومجی

Diablo Immortal

Diablo Immortal برای آن‌هایی که به امید تجربه‌ای با کیفیت نسخه‌های اصلی دیابلو به‌سراغش بروند، ضعف‌های آشکاری دارد که در راس آن‌ها، مشکلات محتوایی بازی است. با اینکه مسیر اصلی داستان ایمورتال ماموریت‌های مناسب و روایت قابل‌قبولی دارد، ولی تلاش سازندگان برای طولانی‌تر کردن آن، بازیکن را درگیر پروسه‌ای تکراری می‌کند و پس از رسیدن به محتوای End Game هم که قرار است در طولانی‌مدت مخاطب را سرگرم نگه دارد، این چرخه تکراری واضح‌تر خودش را نشان می‌دهد و نتیجه این مشکل، خسته شدن مخاطب از تجربه بازی پس از مدتی کوتاه از رسیدن به این مرحله است. علاوه بر این، محتوای PvP هم که می‌تواند ناجی بازی باشد، زیر سایه تاثیر آشکار خرج پول واقعی است و همین هم تعادل این بخش را کاملا از بین می‌برد. به همین دلیل با اینکه هسته اصلی گیم پلی ایمورتال آن تجربه اعتیادآور دیابلو را ارائه می‌دهد، ولی ضعف‌های مذکور باعث شده‌اند تا بازی در کل تجربه ایده‌آلی نباشد و نتوان آنطور که باید از آن لذت برد.
افشین پیروزی

6

نقاط قوت

  • + هسته اصلی اعتیادآور گیم‌پلی هک اند اسلش بازی
  • + بهینه‌سازی مناسب گیم‌پلی برای پلتفرم موبایل
  • + تجربه بصری چشم‌نواز مخصوصا در نسخه موبایل
  • + جذابیت ماموریت‌های اصلی داستانی

نقاط ضعف

  • - وابستگی پیش‌روی در داستان به رسیدن به سطح شخصیتی خاص
  • - تکراری شدن محتوای End Game بازی در زمان کوتاه
  • - محدودیت‌های مختلف محتوای PvP بازی
  • - تاثیر بسیار زیاد خرج پول واقعی در قوی‌تر شدن شخصیت
  • - افت فریم‌های محسوس در محیط‌های شلوغ
اسپویل
برای نوشتن متن دارای اسپویل، دکمه را بفشارید و متن مورد نظر را بین (* و *) بنویسید
کاراکتر باقی مانده