سارا مرتضوی

سارا مرتضوی

تهران، تهران
درباره من:
عضویت: شنبه, ۳۱ تیر ۱۳۹۶
    • نظر

      @Armin
      آره. اونم بازی خیلی خوبیه

    • نظر

      @DANIAL Z
      خییییییلی سخته. درواقع طول می‌کشه. ولی چشم :)

    • نظر

      @شایان راشد
      منم با نظرت موافقم. یعنی احساس می‌کنم یا حالا پسربچه مرده و وارد لیمبو شده و داره یه سری مراحل رو طی می‌کنه تا بتونه درنهایت ازش خارج بشه، یا اینکه این لیمبوعه درواقع یه حالت بین مرگ و زندگیه. یعنی چون پسربچه هنوز نمرده وارد لیمبو شده. اصلن شاید کل بازی همون لحظه‌ی پرتاب شدن پسربچه از خونه‌درختی تا رسیدنش به زمین باشه :) به هر حال یکی از ایناست دیگه.
      قورباغه رو نمی‌دونم اصن، ندیدمش راستش. ولی اون پیله‌هه‌ای که توش گیر میوفته گمونم همون اشاره به تقلا برای فرار از مشکلات زندگیش بوده باشه دیگه.

    • پست
      چهار شنبه, ۱۵ خرداد ۹۸, ۱۷:۰۱
    • نظر

      @se7enboy
      لطفن خواهش می‌کنم این رو باور کنید که اینجا نه کسی پدرکشتگی‌ای با یک بازی داره نه قسم خورده از چیزی به زور بد تعریف کنه. مطمئن باشید بچه‌هایی که بازی رو نقد می کنند بیش‌تر از هرکس دیگه‌ای دوست دارن که بازی خوب و عالی از کار در اومده باشه. و باور کنید نقد منفی نوشتن برای یه بازی اصلن و ابدن کار لذت‌بخشی نیست :)

    • نظر

      @Ali Goudarzi
      مرسی علی. ببین آره متاسفانه بازی خوبی نشده و منم خیلی دلم سوخت.

    • نظر

      @12ce6b3a-e841-4e71-a30d-76f09297ee65
      حالا این‌که می‌گی بازی گفته ترسناکه، ادعا نداره معماییه که حالا پازلاشم خفن باشه، ببین این بازی علنن هیچ گیم‌پلی خاصی غیر از راه رفتن، باز کردن در ها و حل کردن پازل نداره. این یعنی چی؟ یعنی سازنده، پازل رو بخش عظیمی از بازیش دونسته و ازش برای پیش‌‌بردن داستان استفاده کرده. وقتی چالشی تو حل معماها نباشه، وقتی نفسِ اون معما اصلاً معنای خاصی نده، این یعنی زحمت کافی برای این قسمت از بازی نکشیدن و فقط خواستن سرهم بندی کنن. روون بودن بازی آیا با علنن هیچ‌کاری در بازی انجام ندادن فرقی نمی‌کنه؟
      و درنهایت اینکه می‌گی بازی نمی‌خواسته ترسناک باشه. اسم بازی «لایه‌های ترسه»، سبک بازی ترسناک- روان‌شناختیه و با الهام از پی‌.‌تی معروف ساخته شده. آیا بازهم به نظرت نمی‌خواسته ترسناک باشه یا اینکه موفق نشده ترسناک باشه؟

    • نظر

      @I Am a Swiftie
      مرسی بابت کامنتت. ببین می‌گی بازی می‌خواسته با اشاره به فیلم‌ها، فضایی رو ایجاد کنه که ترسناک باشه. این درست. ولی آیا موفق شده؟ خب به نظر من نه. میدونی وقتی داری علنن از یک سکانس معروف فیلم تو اثر خودت استفاده می‌کنی، باید بتونی بین این اقتباس و حرفی که خودت می‌خوای بزنی یه رابطه‌ی منطقی ایجاد کنی. مشکل من با استفاده از این نشونه‌ها نیست، مشکل من جفت و جور نشدن نشونه‌ها سینمایی، با وضعیت روانی بازیگر و داستان دختر و پسربچه است. در صورتی که اگر زیاده‌روی نمی‌کردن و چندجایی رو هم به روایت اصل ماجرا اختصاص می‌دادن، شاید اثر یکپارچه‌تری داشتیم. علی‌الحساب برای من این احساس ایجاد شد که همه‌چیز رو ریختن توی دیگ و هم زدن.
      در رابطه با نکته بعدی‌ای که گفتی، آره کاملن باهات موافقم، همون‌طور که تو متن هم اشاره کردم، بازی زیباست و چندتایی محیط خلاقانه داره. منتها اکثر این محیط‌های زیبا هم بازسازی سکانس‌های معروف سینماست که بازهم می‌گم، با داستان اصلی بازی خوب جفت و جور نمی‌شه. یعنی اون اتمسفر لازم برای ایجاد حس درموندگی که ترس رو به دنبال داشته باشه، به این طریق ممکن نمی‌شه.
      در مورد معماها اما کاملاً باهات مخالفم. اول اینکه می‌تونم برای نمونه‌ای از بازی‌های ترسناک با پازل‌های پیچیده، که دست بر قضا کاملاً هم مرتبط با داستان بازی بودند، به مجموعه‌ی رزیدنت و سایلنت‌هیل اشاره کنم که حجم عمده‌ای از بهتری پازل‌های صنعت گیم رو تا حالا تحویل‌ مخاطب دادند.....

    • نظر

      @randy13
      به نظر بنده، دو یا سه یا درکل نمرات زیر پنج برای بازی‌هاییه که حتی مکانیزمشون هم درست کار نمی‌کنه و پر از باگ و مشکلات این‌چنینی‌اند. علی‌الحساب این بازی با تمام ضعف‌هایی که داره، مکانیزم (هرچند ساده‌ای) که ارائه کرده، درست کار می‌کنه و تو کلِ بازی حتی با یک باگ هم رو به رو نمی‌شید. از اون طرف نمره‌ی پنج برای این بازی یعنی بازهم با تمام این اوصاف که بازی سالم و کامله، بازهم تو برخی از نقاط می‌لنگه و چیز جدیدی به اونچه که پیش از این تجربه کردید، اضافه نمیکنه. حالا اگر بازهم دوست داشتید می‌تونید تجربه‌اش کنید :)

    • پست
      سه شنبه, ۷ خرداد ۹۸, ۱۶:۵۹