بررسی بازی Star Trek: Resurgence

وقتی صحبت‌ از بازی‌های تعاملی سینمایی و اپیزودیک می‌شود، Telltale Games و بازی‌های این استودیو در ذهن مخاطبان شکل می‌بندد. محصولاتی که در جریان آن‌ها بازیکن آن‌چنان گیم‌پلی خاصی را تجربه نمی‌کند و تمرکز اصلی، روی داستان و قصه‌گویی است. پس از راه‌اندازی استودیو دراماتیک لبز (Dramatic Labs) توسط تعدادی از اعضای سابق تل‌تیل گیمز، آن‌ها به‌سراغ توسعه بازی جدید خود رفتند. Star Trek: Resurgence نام محصول استودیو دراماتیک لبز است که در سبک و سیاق ساخته‌های تل‌تیل گیمز دراختیار مخاطبان قرار گرفته است. حال سؤال اصلی اینجا است که آیا Star Trek: Resurgence تجربه‌ی خوبی را ارائه می‌دهد؟ Star Trek: Resurgence در بهترین حالت یک محصول متوسط است و مشکلات آن سبب شده تا نقاط قوت‌اش آنطور که باید و شاید خودنمایی نکنند.

Star Trek: Resurgence یک بازی اکشن ماجراجویی تعاملی است و داستان، مهم‌ترین فاکتور بازی به‌حساب می‌آید. داستان بازی در جهان استار ترک روایت می‌شود. درواقع شما در Star Trek: Resurgence هدایت دو کاراکتر از اعضای Federation را برعهده می‌گیرید. اولین کاراکتر، جِرا رایدک، فرمانده عالی ‌رتبه و حرفه‌ای است که به‌تازگی وارد سفینه فضایی رزُلوت (سفینه فضایی Federation) شده است. او شروع خوبی در اولین حضور خود در سفینه فضایی ندارد و حال باید تلاش کند تا اعتبار خود را پس گرفته و به یک فرمانده مورد اعتماد و اطمینان تبدیل شود.

ازطرفی، کارتر دیاز دومین کاراکتری است که هدایت او را برعهده می‌گیرید. یک افسر بخش مهندسی که حسابی کار خود را بلد بوده و با مشکلات فنی سفینه رزولوت دست‌وپنجه نرم می‌کند. داستان‌سرایی بازی به‌گونه‌ای است که در طول تجربه بازیکن از Star Trek: Resurgence، مدام بین دو قهرمان داستان در رفت‌و‌آمد هستید و دراین‌میان بخش‌هایی از داستان این دو شخصیت در یک خط موازی قرار می‌گیرد. نکته جالب توجه در قصه‌گویی Star Trek: Resurgence، این است که سوییچ کاراکترها برای روایت داستان‌شان، به‌گونه‌ای نیست که مخاطب را اذیت کرده و به‌درستی داستان را متوجه نشوید.

اصلی‌ترین مشکلی که در داستان Star Trek: Resurgence وجود دارد، این است که کلیت داستان و اتفاقات داخل آن به‌قدری خوب نیست که بتواند قشر وسیعی از کاربران را سرگرم کند. داستان Resurgence در بهترین حالت می‌تواند مخاطبان سری استار ترک را سرگرم کند. دراین‌میان اشاره کنم که شخصیت‌پردازی خاصی هم برای کاراکترهای بازی درنظر گرفته نشده است. صرفا یک پیش‌زمینه داستانی از هر دو کاراکتر دراختیار مخاطب قرار داده می‌شود، اما آنطور که باید و شاید تمرکزی روی آن انجام نگرفته است. البته به‌لطف سیستم انتخاب دیالوگ در شرایط حساس داستانی، تاحدی شاهد شخصیت‌پردازی برای دو قهرمان داستان هستیم.

انتخاب‌های داستانی به‌خوبی روی وقایع بازی تأثیرگذار بوده و می‌تواند شرایط مختلفی را ایجاد کنند. اینکه در هر شرایط چه انتخابی را انجام می‌دهید، موردی است که نوع تعامل شما با سایر کاراکترها را شکل می‌دهد. برای مثال، کارتر دیاز جدا از اینکه باید مشکلات فنی سفینه رزلوت را رفع کند، باید به فکر مشکلات شخصی خود هم باشد. این موارد به‌خوبی در بازی نشان داده شده است و انتخاب‌های شما هم روی آن‌ها تاثیر مستقیم دارند. بااین‌حال بخش انتخاب دیالوگ‌ها هم مشکل مخصوص‌به خود را دارد. بعضی از انتخاب‌ها، به‌گونه‌ای است که باید در یک مدت زمان مشخص گزینه مورد نظر خود را انتخاب کنید. معمولا اگر زمان تمام شود، باید یکی از گزینه‌ها به‌صورت تصادفی انتخاب شود، اما در Star Trek: Resurgence از این اخبار نیست. زمان که تمام شود، همچنان می‌توانید گزینه مورد نظر خود را حتی پس از گذشت چند دقیقه، انتخاب کنید. به‌عبارتی نبود مجازات مخصوص برای این بخش، هیجان سکانس‌ها و انتخاب‌های حساس داستانی را از بین برده است.

از نظر گیم‌پلی، Star Trek: Resurgence با اینکه یک بازی کاملا تعاملی است و بیشتر شاهد تماشای میان‌پرده هستید، اما در بخش‌هایی از داستان، هدایت کاراکترهای اصلی را برعهده می‌گیرید. سیستم هدایت کاراکتر بازی خشک و تاریخ مصرف‌گذشته نیست، اما آن روان بودن لازم را هم ندارد و می‌توانست طراحی بهتری داشته باشد. گیم‌پلی بازی از سکانس‌های اکشن، مخفیانه و گشت‌وگذار در سفینه رزلوت یا محیط‌های مختلف تشکیل شده است. بخش‌های اکشن بازی طراحی خوبی دارند و بعضی وقت‌ها، دکمه‌زنی‌های مختلفی برای بازیکن درنظر گرفته شده که باید در زمان مشخص شده دکمه مورد نظر را فشار دهند. مخفی‌کاری‌های بازی هم آن‌چنان طراحی پیچیده‌ای ندارند و صرفا شامل عبور از یک نقطه به نقطه دیگر می‌شود. بااین‌حال بخش عمده گیم‌پلی بازی، به‌‌جز دکمه‌زنی‌ها، به گشت‌وگذار ختم می‌شود. حال این گشت‌و‌گذار می‌تواند اسکن کردن از آیتم‌های مختلف باشد یا اینکه به کهکشان بازی و سیاره‌های مختلف رفته و علت اتفاقات رخ داده را کشف کنید.

جدا از موارد ذکر شده، Star Trek: Resurgence می‌تواند تقریبا ۶ ساعت محتوا را دراختیار مخاطبان خود قرار دهد و برای یک بازی مستقل، محتویات درنظر گرفته شده حد و اندازه خوبی دارند. جلوه‌های بصری Star Trek: Resurgence هم در سطح معمولی‌ای قرار دارند و هیچ چیز خاصی را ارائه نمی‌دهند. البته که نورپردازی‌های بازی، مخصوصا زمانی‌که در حال گشت‌وگذار در خارج از سفینه رزلوت هستید، سبب شده تا محیط‌های بازی جلوه‌های بهتری از نظر بصری پیدا کنند. از نظر فنی، بازی فاقد باگ خاصی است، اما بعضی وقت‌ها افت فریم‌هایی را تجربه می‌کنید که خب تاثیر خاصی روی گیم‌پلی شما ندارند. دراین‌میان اشاره کنم نسخه کامپیوتر Star Trek: Resurgence به هیچ‌وجه تنظیمات گرافیکی و گیم‌پلی ندارد و تنها قادر به تغییر رزولوشن هستید که خب در این مورد هم گزینه‌های محدودی درنظر گرفته شده است.

موسیقی و صداگذاری‌های بازی هم در سطح خوبی قرار دارند و درگوشه و کنار بازی موسیقی‌هایی را می‌شنوید که با جهان استار ترک هم‌خوانی دارد. درانتها، استودیو دراماتیک لبز قصد داشته با Star Trek: Resurgence تجربه‌ای نام‌آشنا در جهان استار ترک را دراختیار مخاطبان سبک علمی تخیلی قرار دهد، اما به‌خاطر وجود مشکلات مختلف در ساختار داستانی، گیم‌پلی و بخش فنی، Star Trek: Resurgence نتوانسته به هدف خود دست پیدا کند. ازاین‌رو محصولی را می‌بینیم که یک تجربه متوسط را ارائه داده و در بهترین حالت بتواند علاقه‌مندان دو آتیشه استار ترک را تاحدی سرگرم کند.

بررسی بازی باتوجه به نسخه کامپیوتر انجام شده است