اسلحه مخفی ایکس‌باکس وان در دستان Crackdown: پردازش ابری، قدرتی بی‌نهایت

پردازش ابری. شما مطمئنا این بخش را فراموش کردید یا کنار گذاشتید، زیرا به هر حال این نوع پردازش یک لاف بی‌معنی در هنگام معرفی و عرضه‌ی کنسول ایکس‌باکس وان بود که بعد از دو سال هیچ چیزی از آن را ندیده بودیم. این قابلیت قرار بود کنسول ایکس‌باکس وان شما را با ابرکامپیوترهای مایکروسافت در سرتاسر اینترنت متصل کند و از این طریق قدرتی فراتر از یک کنسول ۳۰۰ دلاری ارایه دهد. اما تا به حال چه چیز از این قابلیت را مشاهده کردیم؟ هوش مصنوعی روبات‌ها در بازی Titanfall و قابلیت ویژه سری Forza یعنی درایوآتار از این قدرت ابری استفاده کرده‌اند. روبات‌های Titanfall چیز ویژه‌ای ارایه ندادند و درایوآتارها نیز شاید هنوز برای تکامل، باید راه خود را ادامه دهند و شاید در Forza Motorsport 6 نسخه کامل آن را ببینیم.

اما گیمزکام ۲۰۱۵ فرا رسید و تمام دنیا، تخریب پذیری کامل Crackdown 3 را مشاهده کردند که در محیطی آنلاین جادو می‌کند. نمایشی که در آن، آسمان خراش‌ها همانند یک بازی دومینو فرو می‌ریزند و همه چیز در اطراف خود را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهند. مطمئن باشید که این همانند تخریب‌های با کیفیت و البته از پیش تعیین شده که در متن بازی Battlefield 4 بودند نیست. تمام اتفاقات و تخریب‌ها در Crackdown 3 به شکل کاملا Real Time صورت می‌گیرد. قطعا این کنسول ایکس‌باکس وان است که آن را به تصویر می‌کشد اما این دستگاه وظیفه محاسبات را بر عهده ندارد بلکه این اتفاق در گوشه‌ای دیگر از جهان صورت می‌گیرد. به زبان ساده، کنسول ایکس‌باکس وان به ابَرکامپیوترهای مایکروسافت متصل می‌شود و سپس با محاسباتی که این کامپیوترها انجام می‌دهند، کنسول ایکس‌باکس وان تصویری زیبا و قدرتمند را از آن‌ها به نمایش درمی‌آورد. این امر با سرعت ۳۰ فریم در ثانیه به تصویر کشیده می‌شود و با دیدن عملکرد آن شما شاهد یک بازی ویدیویی تماشایی خواهید بود. اصلا مهم نیست که این محاسبات چقدر پیچیده باشند، بازی به این نیاز ندارد که سرعت خود را کند و و به خاطر محاسبات سنگین آن را آهسته ببینید. به همین منظور گاهی اوقات این بارگذاری محاسبات ممکن است در چندین سرور صورت بگیرد. مثلا در دمویی که در گیمزکام مشاهده کردیم، بازی از ۱۱ سرور مختلف به شکل همزمان استفاده می‌کرد و در کل هیچ محدودیتی در آن وجود ندارد.

هر شخصی و هر گیمری اگر تریلر بازی Crackdown 3 را مشاهده کند، دیده که این اثر یک تحول در بازی‌های ویدیویی است. بدون هیچ توافق و بحثی، Crackdown 3 معنا و تجربه واقعی نسل بعد به شمار می‌رود. این ایستگاه واقعی و رئالیسم همان دموی تکنیکی‌ای است که قبلا آن را دیده بودیم. دموی تکنیکی قدیمی این بازی یکی از مشکلاتی بود که کنسول ایکس‌باکس وان در رقابت کنسولی تا به امروز داشت. بعد از اجرای دمو رفته رفته شاهد افت فریم و در نهایت مکث‌های بسیار آشکار بودیم. هیچ بازی مدرنی با چنین مشکلاتی هرگز عرضه نخواهد شد، اما این حقیقت باقی ماند که سخت‌افزار ایکس‌باکس وان دارای محدودیت است. هر کنسولی محدودیت‌هایی دارد، اما منصفانه است که بگوییم این محدودیت‌ها در کنسول پلی‌استیشن 4 کمتر هستند. درست برعکس نسل قبل که خیلی‌ها کنسول ایکس‌باکس 360 را در ۹۵ درصد از مواقع نسبت به کنسول پلی‌استیشن 3 ترجیح می‌دادند، اما حال می‌توان دید که پلی‌استیشن 4 به دلیل ارایه تصاویر بهتر مورد انتخاب بیشتر گیمرها است.

نگاه به تفاوت‌های بازی‌هایی نظیر Tomb Raider: Definitive Edition، The Witcher 3، Battlefield Hardline و دیگر بازی‌ها دقیقا نقطه تقارن نسل قبل را نشان می‌دهد. کنسول ایکس‌باکس وان راه سخت‌تری برای به دست آوردن وضوح و نرخ فریم بهتر نسبت به پلی‌استیشن 4 دارد و این یک حقیقت آشکار است. اگر این مسئله در هر زمان دیگری در گذشته صنعت گیم تا به امروز رخ می‌داد، شاید هرگز قابل جبران و قابل تغییر نبود. اما حال همه چیز فرق دارد، زیرا با چیزی فراتر از مشخصات و قدرت خود کنسول سر و کار داریم، چیزی که در Crackdown 3 عینا آن را مشاهده کردیم.

یکی از نکات مسرت بخش این موضوع این است که شما برای لذت بردن از تمامی عناصر مفید و دست داشتنی بازی نیاز به اینترنت فرازمینی ندارید. بازی Crackdown 3 به راحتی برای استفاده از سرورهای مایکروسافت می‌تواند از اینترنت‌های ۲ تا ۴ مگابایت استفاده کند، سرعتی که شاید فقط بخش‌های روستایی یک کشور نتوانند به آن دسترسی داشته باشند و گفتی است که این سرعت در ایران نیز قابل استفاده است (تا حدودی!). حتی اگر افرادی که به سختی از قابلیت Share Play کنسول پلی‌استیشن 4 استفاده می‌کنند، در Crackdown 3 به لطف سرورهای اختصاصی مایکروسافت قادر هستید از تخریب پذیری تمام و کمال پردازش‌های ابری بهرمند شوید.

شاید پیش خود بگویید که هیچ چیز نمی‌تواند دیگر پلتفرم‌ها را برای راه‌اندازی و استفاده از پردازش ابری منع کند و از نظر تکنیکی برای هر دستگاهی که قابلیت اتصال را دارد ممکن است. اما خوب این را هم باید بدانید که این سرورها با جادو و جنبل پدیدار نمی‌شوند. برای دستیابی به چنین امکانی باید ابتدا شالوده‌ها و زیربنای آن‌ها را تاسیس کرد و از همه مهمتر یک سرمایه‌گذاری بسیار قدرتمند نیاز دارد. در حال حاضر به نظر نمی‌رسد که در فاکتور سونی چنین عملکردی از سوی سیستم گای‌کای «Gaikai» وجود داشته باشد و نینتندو نیز از چنین سیستمی بهره نمی‌برد. اما در سوی دیگر، مایکروسافت این سرورها را حتی قبل از ظهور ایکس‌باکس وان پایه گذاری کرده بود. سرورهای این کمپانی با نام آژور «Azure» خوانده می‌شوند و در ابتدا برای مصارف ایمیل‌های الکتریکی استفاده می‌شد، اما حال بسیار پیشرفت کرده و اوج آن را در بازی Crackdown شاهد هستید. تکنولوژی مایکروسافت در چرخه کار حضور دارد و تنها موضوع آن استفاده این سرورها در ساخت بازی‌ها است.

|

به نظر می‌رسد که سازنده بازی Crackdown 3 از تمام پتانسیل موجود استفاده می‌کند و این نشانه بسیار بزرگی است. استفاده از این قدرت نیرومند پردازش ابری این معنی را می‌دهد که ایکس‌باکس وان می‌تواند بسیار بیشتر از یک کنسول باشد. مطمئنا کنسول‌های بازی در طول زمان تغییر خواهند کرد، بنابراین چنین عملکردی را نمی‌توان آخرین حرکت مایکروسافت برای آخرین نسل کنسول‌ها دانست. اما به هر حال، تا اینجای کار به نظر می‌رسد که مایکروسافت اسلحه پر زرق و برقی را از صندوق دارایی‌های خود بیرون آورده که دورنمایی جذاب را به دنبال دارد.

همچنین ارزش این را دارد که بدانیم این تکنولوژی اگر توسط قدرت تمام و کمال سازنده یک بازی استفاده شود، بیشترین بازخوردها و افکت‌ها را در بر خواهد داشت. پس اینجا در حال حاظر و حداقل برای شروع کار باید انحصاری‌های مایکروسافت را نام ببریم و از آن‌ها صحبت کنیم. کافی است بازی FIFA را با قدرت‌های پردازش ابری مایکروسافت تصور کنید یا حتی تخریب پذیری واقع گرایانه بازی Battlefield.

اگر مایکروسافت بتواند کیفی پر از بازی‌های انحصاری ایکس‌باکس وان که از این قدرت بی حد و مرز استفاده کرده‌اند داشته باشد باید صراحتا اعلام کرد که قدرتمندترین بازی‌های کنسولی را شاهد خواهیم بود وآن زمان است که سونی از قافله عقب می‌ماند. تکنولوژی تنها چیزی نیست که بازی‌ها را عالی می‌سازد، این مردم هستند که می‌خواهند بازی کنند و بهترین‌ها را داشته باشند. گیمزکام به همه نشان داد که بدون شک ایکس‌باکس وان هنوز به فرم نهایی خود نرسیده است و هنگامی که تمام پلتفرم‌ها تغییر کنند و در شش یا هفت سال به حد کمال برسند، تحول بعدی بِرند ایکس‌باکس واقعا پتانسیل انفجار را خواهد داشت و به چیزی قدرتمند و آتشین تبدیل خواهد شد.

منبع:

---