پس از هیاهوی انحصاری زمانی شدن Rise of the Tomb Raider، بلاخره این بازی برای کنسول ایکسباکس وان منتشر شد و میتوان گفت که واقعا گل کاشت. با زومجی همراه باشید.
بعد از دو سال دوری از لارا کرافت، وقتی برای اولین بار این دختر جوان را در جدیدترین بازی از ریبوت سری Tomb Raider دیدیم، کاملا به وجد اومدیم. در این سالهای نه چندان دوری که از شروع نسل جدید گذشته است، تا قبل از این بازی شخصیتی را ندیدیم که انقدر در یک بازی، طبیعی و زنده به نظر برسد. شاید در میانپرده بازیهای مختلف شخصیتهای کامل و بینقصی را ببینیم که به سرعت ما را محو طبیعی بودن خود کنند. اما درون یک بازی؟ شاید تا حدودی. اما به راحتی میتوان گفت که لارا کرافت در بازی Rise of the Tomb Raider نه تنها در میان پردهها، بلکه در قدم به قدم لحظات بازی طبیعی، جذاب و فوقالعاده ظاهر شده است. در قسمت اول ریبوت Tomb Raider بزرگترین مشکل این بازی، قلادهای بود که بازی Uncharted دور گردن این اثر آویخته بود و هر گوشه آن با این بازی محبوب پلیاستیشن مقایسه میشد. خوشبختانه با تغییر نسل و خرجها و کمکهای مایکروسافت در جهت خلق یک بازی به مراتب بهتر نسبت به شماره قبل، با اثری رو به رو شدیم که بیشتر به ریشههای خود Tomb Raider نزدیک بود تا یک بازی شبیه به Uncharted استودیو ناتی داگ.
داستان بازی یک سال بعد از بعد از حوادث اولین نسخه ریبوت Tomb Raider رخ میدهد. پس از تجربههای غیر منتظرهای که لارا کرافت در یاماتای با آنها رو به رو شد، او اینبار به سراغ چیزی فراتر قدم میگذارد. حال لارا کرافت به دنبال جاودانگی در شهر گم شدهای به نام کیتژ است که پدر او مدتها قبل برای یافتن آن جان خود را از دست داده بود. فرق این نسخه با نسخه قبل در داستان بازی این است که لارا کرافت دیگر یک بازمانده نیست و نجات یافتن از جزیره مخوف تنها هدف اصلی او به شمار نمیرود. درست برعکس این موضوع، لارا بر این باور است که مرگ پدرش بیهوده نبوده و باید به دنبال جوابی قانع کننده برای آن باشد. شما از لحظه به لحظهای که با لارا هستید لذت خواهید برد. اینبار لارا دیگر آن دیگر ترس دخترانه خود را در شماره قبل ندارد.
اما همچنان با بروز احساسات، عکسالعملهای او نسبت به شرایط محیط و حتی صحبت کردنهای او، حس بسیار نزدیکی با این دختر پیدا خواهید کرد. شخصیتهای خوب و بد زیادی وجود دارند که در طول داستان با آنها رو به رو خواهید شد. اگر چه آنها نیز از طراحی قابل قبولی برخوردارند اما اگر بخواهیم همه آنها در کنار لارا کرافت قرار دهیم، بدون شک ترازو به سمت لارا سنگینی میکند. حتی در میان پردهها نیز کاملا مشخص است که دیگر شخصیتها به اندازه خود لارا کرافت وقتی برای طراحی بهتر و بیشتر به دست نیاوردهاند. شاید در خیلی از بازیها طراحی عالی و بینقص یک شخصیت، مهرهای کلیدی در جهت کسب امتیازات مثبت نباشد. اما بدون شک، لارا کرافت در Rise of the Tomb Raider یک نکته بسیار مثبت و مهم به شمار میرود.
وقتی پا به دنیای بازی Rise of the Tomb Raider میگذارید، متوجه بزرگی محیط و جزییات فراوان آن خواهید شد. لارا کرافت دیگر در یک جزیره بسته و تکراری قرار ندارد و اینبار به سمت سیبری قدم گذاشته است. او برای یافتن راز جاودانگی، از کویر خشک به کوهستانی سرد و برفی و تا جنگلی بارانی و معابدی فراموش شده سفر میکند. تنوع محیط و طراحی هنری هر یک از مراحل کاملا بر اساس یک بازی ماجراجویی طراحی شدهاند. در اولین قدم استودیو کریستال داینامیک برای تحقق بخشیدن به این اصل، شاهد این هستیم که بازیکن در هر بخش با محیطیهایی بسیار بزرگ رو به رو میشود که هر نقطه آن دارای ابزار، اشیا گرانبها و حتی طرحهایی سوال برانگیز است. در هر بخشی از بازی که قدم میگذارید، چه یک جنگل باشد، چه یک ساختمان مخروبه یا یک معبد فراموش شده، محیط به قدری بزرگ است که برای گشت و کاوش در هر یک از آنها چندین و چند دقیقه زمان صرف خواهید کرد. درست برعکس شماره قبل که راه و محیطها، فضایی تنگ را بسته به شرایط خود به وجود آورده بودند، در این قسمت شاهد گسترش راهها، فضا و اتمسفر هر منطقه هستیم. یکی از نکات مثبت محیطهای بازی این است که میتوانید در اکثر مناطق به محیط قبل بازگردید و دوباره در آن به گشت و گذار بپردازید. بازشدن محیطهای جدید و دربهایی کهن به سوی معابد مخروبه رابطه مستقیم با ابزاری دارد که لارا کرافت از آنها استفاده میکند.
اکثر ابزاری که در نسخه قبلی از آنها استفاده کردیم در این قسمت نیز به شکل بسیار گستردهتری بازگشتهاند. چنگک مخصوص صخره نوردی و طنابی که به پیکانهای لارا کرافت متصل شده است جزو ابزار بسیار مهم و کاربردی این قسمت به شمار میروند. مسیرهای زیادی وجود دارند که بدون طناب قادر به عبور از آنها نیستید و صخرههای بیشماری که در تک تک محیطهای بازی قرار داده شدهاند بدون چنگک غیر قابل عبور هستند. اما چیزی که استفاده از آنها را بیش از پیش مهمتر جلوه میدهد پازلها و معماهایی است که برای حل کردن یا رسیدن به آنها به این ابزار نیازمند هستید. تعداد بسیار زیادی معبد و غارهایی در جای جای مراحل بازی قرار داده شده که Tomb Raider را به ریشههای خود نزدیکتر کرده است. معابدی از جنس یخ و سرما، شن و خاک، سنگ و خزه که برای رسیدن به انتهای تمامی آنها راه آسانی پیش روی شما قرار ندارد. این معابد هر کدام پازلها و معماهای خاص خود را دارند. اگرچه دیگر مثل گذشته با معماهایی رو به رو نمیشویم که ذهن ما را در گیر حل کردن خود کنند اما استودیو کریستال داینامیک به جای ایجاد پازلهایی برای حل کردن، مسیرهایی پیچیدهتر را برای این محیطها انتخاب کرده است. مسیرهایی که برای طی کردن باید از ابزاری که در اختیار قرار دارید استفاده کنید.
مراحلی که پشت سر میگذارید همگی با عناصر سکوبازی لبریز شدهاند. با این حال ابزاری که برای عبور از آنها استفاده میکنید رفته رفته قابل ارتقا هستند و باعث میشوند تا بسیار راحتتر از این موانع عبور کنید. البته به دست آوردن اشیا مورد نیاز برای ارتقا ابزار سکوبازی به راحتی آن چه که فکر میکنید نیستند. این اشیا در سرتاسر محیطها پراکنده شدهاند تا خود شما به گشت و گذار بپردازید. همین امر به خودی خود باعث شده تا خط مستقیمی برای به پایان رساندن مراحل انتخاب نکنید و برای پشت سر گذاشتن یک محیط وقت زیادی را صرف کنید. هرچند میتوان با حداقل ابزاری که در دست دارید مراحل را پشت سر بگذارید، اما تجربه بازی بدون تکمیل آنها بسیار کاهش مییابد. علاوه بر یافتن اشیا باارزش، در برخی مناطق بازی با شخصیتهای غیر قابل بازی رو به رو میشویم که ماموریتهای جانبی مختلفی را به شما محول میکنند. به طور کلی، مراحل مختلف بازی همگی به یکدیگر متصل هستند و بیشتر آنها به یک منطقه مرکزی ختم میشوند. علاوه بر این که هر یک از این مناطق مرکزی شما را به مراحل مختلف هدایت میکنند، در خود نیز ساعتها گشت و گذار را جای دادهاند که ماموریتهای جانبی، معابد مختلف، مخروبهها و اشیا گوناگون در محیطهای بسیار متنوعی لبریز شدهاند. Rise of the Tomb Raider یک بازی جهانباز نیست، اما کل بازی بر ستونهای سندباکس ساخته شده است که برای کاوش درآن ساعتها وقت نیاز دارید. تکمیل کردن بخش داستانی با حداقل گشت و گذار در محیطها شاید ۱۲ تا ۱۵ ساعت از وقت شما را بگیرد، اما اگر یک ماجراجوی واقعی هستید، تکمیل بازی زیر ۲۵ ساعت کمی سخت به نظر میرسد.
وزنه دیگر Rise of the Tomb Raider بخش مبارزات بازی محسوب میشود. این بخش به دو قسمت مخفیکاری و اکشن تقسیم شده است. اما با تجربهای که از این بازی داشتیم باید گفت که مخفی کاری نسبت به اکشن و شلوغکاری با اسلحهها، نقش پررنگتری را ایفا میکند. البته مخفی کاری بازی در حد آن چیزی نیست که از دیگر بازی اسکوار انیکس یعنی Hitman میبینیم، اما حال و هوای خود Tomb Raider را دارد و چند راه متفاوت برای عملی کردن آن در اختیار بازیکن قرار داده شده است. میتوان گفت در تمامی مراحل بازی به جز مراحل سینمایی، شما قادر به انجام مبارزه و پیشروی به شکل مخفی هستید. تمامی عناصر این عمل نیز در محیط بازی پراکنده شدهاند که از جمله آنها میتوان به شاخههای درخت، بوتهها، موانع مختلف و حتی در و دیوار اشاره کرد. تیر و کمان نیز اصلیترین اسلحه برای استفاده در هنگام مخفیکاری به شمار میرود که با ارتقا آن قادر هستید موانع دور و نزدیک با قدرت کم و زیاد را نشانهگیری کنید.
همچنین توسط دکمه Melee یا مبارزات تن به تن قادر هستید از زوایای مختلف دشمن را از پای درآورید. بخش مخفی کاری بازی آنقدر وسیع است که میتوانید قبل از شروع کار خود کمی برای انجام آن نقشه بکشید. برای این منظور باید صبر کنید و حرکات دشمن را زیر نظر داشته باشید، زیرا دشمنان بازی کاملا پویا نیستند و از خطی تکراری در جهت دیدبانی منطقه استفاده میکنند. البته این امر تا زمانی انجام میشود که جنازهای سر راه خود پیدا نکنند. هنگامی که به خوبی با خط مسیر آنها آشنا شدید میتوانید نقشه سرنگون کردن آنها را بچینید. این عمل زیاد پیچیده نیست، اما سرگرمی و جذابیت خاص خود را دارد. مثلا با یک شیشه معمولی قادر هستید مسیر یکی از دشمنان را تغییر دهید و در یک گوشه او را سر به نیست کنید. یا مثلا با جمع کردن آنها کنار هم و منفجر کردن یک شیشه مولوتوف همه آنها را به یک باره به آتش بکشید.
اما چیزی که در بخش مبارزه حداقل من را راضی نکرد مبارزات توسط اسلحههای پر سر و صدا بود که در حد و اندازه این بازی ظاهر نشده است. البته این حرف به معنی افتضاح بودن این بخش نیست اما مشکلاتی در آن وجود دارد که باعث کاسته شدن تجربه بهتر اکشن بازی شده است. هنگامی که در حال انجام بازی باشید و در یک مبارزه شلوغ قرار بگیرید، کاملا متوجه خواهید شد که استودیو کریستال داینامیک به جای اینکه تمرکز خود را به شکل مساوی بین مخفیکاری و اکشن تقسیم کند، بیشتر تمرکز خود را بر مخفیکاری گذاشته و برای اکشن و استفاده از اسلحهها کم کاری کرده است. نکتهای که بیش از همه به این امر دامن زده، اجبار به نشانهگیری توسط اسلحهها است. فرض کنید یک شاتگان دوست داشتنی در اختیار دارید و دشمنی هم در فاصله دو متری لارا قرار گرفته است. حال به جای اینکه یک ضرب با آن شلیک کنید و شاهد پرتاب شدن دشمن باشید، باید اول نشانهگیری کنید و سپس به او شلیک کنید. همین امر هم باعث میشود آن سرعت و دقت لازم در کشتن را نداشته باشید و هم با نشانهگیری میدان دید خود را در مبارزه از دست بدهید. همچنین اگر در فضایی قرار بگیرید که دشمن شما را احاطه کرده باشد، این جذابیت اکشن چندین برابر کاهش مییابد. در همین جهت باید به سرعت از این خطر فاصله بگیرید و از فاصله دور با دشمن رو به رو بشید. میتوان گفت شماره قبل با اینکه مخفی کاری کمتری داشت، اما مبارزات و اکشن بسیار بهتر و قابل کنترلتری نسبت به این شماره دارد.
جالبی مبارزات Rise of the Tomb Raider چه در حالت مخفی کاری و چه در حالت اکشن، طبیعیتر شدن ساخت ابزار مبارزات است. در طول مسیر ابزار و اشیایی سر راه شما قرار دارد که مخصوص ساخت ابزاری برای مبارزات هستند. مثلا با پیدا کردن کمی پارچه و شیشه الکل میتوانید برای خود مولوتوف بسازید و این گونه نیست که این شیشه آتشین به صورت آماده در اختیارتان قرار بگیرد. یا مثلا با پیدا کردن قارچهای سمی میتوانید نوک پیکان خود را به سم آغشته کنید و در هنگام شکار حیوانات وحشی و انسانها از آن استفاده کنید. حتی در مبارزات شلوغ که گاها سلامتی لارا در خطر میافتد، با داشتن مواد اولیه که از طبیعت به دست میآورید قادر به احیای سلامتی هستید. همین دلیل باعث شده تا به جمع آوری چنین مواردی در محیط بپردازید. در غیر این صورت شاید در برابر دشمنانی که پیش رو دارید یا حیوان وحشی بزرگی که ناگهان رو به روی شما قرار بگیرد، کار سختی را برایتان رقم بزنند. صحبت از شکار شد، اگر از آن دسته افرادی هستید که ترجیح میدهید آسیبی به حیوانات نزنید، مشکلی برای عبور مراحل رخ نخواهد داد.
اما اگر دوست دارید تمامی ابزار خود را به بهترین شکل ممکن ارتقا دهید و تجهیزات خود را تکمیل کنید، به ناچار باید حیوانات مختلفی را شکار کنید. برای ارتقا ابزار و سطح خود لارا کرافت باز هم شاهد کمپهایی هستیم که در نقاط مختلف نقشه قرار داده شدهاند. این کمپها که با آتش مزین شدهاند، آرامش خاصی را به همراه دارند و اجازه میدهند به خوبی از بخشهایی که در اختیارتان قرار داده میشود استفاده کنید. اولین بخش این کمپ مربوط به بالا بردن سطح قابلیت لارا کرافت است که به سه قسمت شکار، مبارزات و بقا تقسیم میشوند. بخشهای دیگر مربوط به ارتقا اسلحهها و دیگر داراییهای لارا میشود. برای ارتقا قابلیت لارا کرافت باید در طول مسیر با کارهای مختلف تجربه یا XP کسب کنید تا بتوانید سطح او را بالا ببرید. حال دست خود شماست که لارا کرافت در کدام یک از سه بخش قویتر باشد. همچنین دیگر نکته مثبی که از شماره قبل به این قسمت آمده، عوض کردن لباس لارا است که باعث میشود با تنوع خوبی در طی کردن مراحل رو به رو شوید.
اگر به طور کلی در مورد گیمپلی صحبت کنیم، همه چیز در حد یک بازی اکشن ماجراجویی سوم شخص، به بهترین شکل ممکن کار شده است. لارا کرافت بسیار سبک حرکت میکند و به خوبی عکسالعمل نشان میدهد. مخفیکارها به خوبی هرچه تمام انجام میشوند و هوش مصنوعی دشمنان در حین این مواقع به خوبی عمل میکند. سکوبازیها بسیار راحت و البته درگیر کننده انجام میشوند و ابزار جدید در کنار ابزار قدیمی باعث لذت دو چندان این بخش شدهاند. اگر کریستال داینامیک بیشتر از اینها وقت برای مبارزات با اسلحه میگذاشت میتوان گفت که بازی تا حدودی بدون نقص به شمار میرفت. حتی صحنههای سینمایی بازی نیز به بهترین شکل ممکن کار شدهاند. فرار از شلیکهای پی در پی هلیکوپتر، فرار از حمله دشمنان، تخریبهای تماشایی محیط و حتی میانپردههایی که با درخشش لارا کرافت همراه است، همه و همه باعث شدهاند تا بازی در تمامی زمینههای ماجراجویی، اکشن و سینمایی بسیار جذاب و هیجانانگیز به نظر برسند.
در بازی جزییاتی وجود دارند که بدون شک چشم پوشی از آنها غیر ممکن است. اولین جزییاتی که در بازی به شکل کاملا قابل قبول و زندهای به چشم میخورد، حرکات و رفتار لارا در شرایط مختلف است. او نه تنها دارای چهره و اواطف بسیار زندهای است، بلکه رفتار و احساسات کاملا پویایی را از خود به نمایش میگذارد. در مرحلهای او در میان کولاک و سرمای برف گرفتار شده است و کاملا سرما را در رفتار او احساس میکنید. دستهایش را به هم میمالد تا گرم شود، از شدت سرما دندانهایش به هم ساییده میشود و حتی لرزش تن او به خاطر سرد بودن هوا را به خوبی مشاهده میکنید. یا مثلا اگر از محیطی پر گرد و غبار عبور کند، سرفه میکند یا اگر از محیطی پر از اجساد خونین عبور کند، دستانش را جلوی دهان خود میگیرد تا آن حس تعفنی که به مشامش خورده را کاملا احساس کنید. از خود لارا که بگذریم حتی زیبایی محیط بازی شما را جذب خود میکند. هر یک از مراحل جذابیت خاص خود را در طراحی هنری دارند. معابدی که با آنها رو به رو میشوید همانند نسخه قبل از سناریویی تکراری پیروی نکردهاند.
آب، یخ، برف، شن، خاک و حتی در برخی موارد اسکلتها و جنازههای خونین، باعث شدهاند تا تنوع خاصی را در آنها ایجاد کردهاند. طراحیهای هنری مختلف دیگر مانند مجسمههای عجیب، نقاشیهای هزاران ساله و معماری به کار رفته در این معابد باعث جذابتر شدن و صد البته لذت بردن بازیکن برای کاوش در آنها به کار برده شده است. از معابد که خارج شویم و در محیط باز قدم بگذاریم، اولین چیزی که چشمان شما را به خود خیره میکند، دورنماهای بسیار زیبای بازی است. درست است که با یک بازی تخیلی رو به رو نیستیم که محیطهای عجیب و غریبی را در درو دستها ببینیم، اما مناظر طبیعی طراحی شده در این بازی به قدری جذاب و خوب هستند که ارزش ایستادن و نگاه کردن به آنها را داشته باشد. کوههای سر به فلک کشیده، دهکدههای آرامش بخش، جنگلهای سبز و حتی اجسام مخروبهای که در دور دست مشاهده میکنید به زیبایی هرچه تمام طراحی شدهاند. آفتاب سوزان، برفهای سپید، بارانهای سهمگین هر کدام به جذابیت مراحل خود دامن زدهاند و هر کدام از این المانها در ترکیب با یکدیگر اتمسفر گیرایی را خلق کردهاند.
Rise of the Tomb Raider یکی از زیباترین و بهترین بازیها از نظر طراحی هنری و فنی است. اوج کار بازی رندرینگ شخصیت لارا کرافت است که مثل یک الماس در این اثر میدرخشد
اما همه این موارد به لطف گرافیک فنی بسیار خوب بازی جای خود را محکم کردهاند. باز هم اول از خود لارا کرافت شروع میکنیم. Rise of the Tomb Raider از آخرین نسخه TressFX بهره میبرد که به شکل بسیار واقعی و البته حیرتانگیزی اثر آن را در موهای لارا کرافت مشاهده میکنید. موهای او در محیطها و عناصر مختلف، مخصوصا باد و آب، بسیار تاثیر پذیر هستند. در کنار این موارد، رندرینگ و مدلینگ شخصیت لارا کرافت با بالاترین سطح ممکن پردازش شده است. چهره لارا بسیار واقعی و تاثیرگذار به نمایش درمیآید و احساسات مختلف به خوبی در صورت او قابل مشاهده است. همچنین پوست و لباس لارا کرافت در محیطهای مختلف کاملا تاثیر پذیر است. مثلا اگر از گل و لای، خاک یا آب عبور کند، پوست و لباس او بسته به شرایط این عناصر تغییر شکل میدهد و به خوبی آن را مشاهده خواهید کرد. همچنین انیمیشنهای به کار برده شده در حرکات لارا به خوبی و بسیار روان انجام میشود. حتی استودیو کریستال داینامیک برای افکتهای اشیا و محیط کم کاری نکرده و شاهد جزییات فراوانی در این بخش هستیم. حتی برف به شکل کاملا واقعی نسبت به قدمهای لارا تغییر شکل میدهند. اما یک نکته منفی در محیط باعث شده تا فقط کمی از زیبایی آن کاسته شود و آن هم چیزی نیست جز AA یا لبههایی که در برخی مواقع به شدت به چشم میخورند و حالت طبیعی و درست را از متریالهای مختلف خارج میکنند. نورپردازی بازی نیز به بهترین حالت ممکن اجرا شده است و صحنههای بسیار زیبایی را خلق میکنند. کریستال داینامیک برای سیستم نورپردازی بازی از تکنیک Voxel و Async Compute استفاده کرده تا عمق و حجم بسیار زیادی را به در این بخش در بازی ایجاد کند. Rise of the Tomb Raider در وضوح تصویر 1080p اجرا میشود و هدف خود را بر نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه قرار داده است. وضوح 1080p باعث شده همه چیز در بازی بسیار تمیزتر به نمایش گذاشته شود و نرخ فریم بازی در اکثر بخشها ثابت است. همچنین میانپردههای Real Time با رنردینگ بسیار خوب شخصیتها باعث شدهاند تا با یکی از بهترین و جذابترین میان پردههای بازیهای نسل هشتم رو به رو شویم.
Rise of the Tomb Raider درست همان بازی جذاب، دلنشین و زیبایی است که از آن انتظار میرفت. یک شخصیت واقعی و کاریزماتیک، محیطهای جذاب، معابد بسیار زیاد و داستانی در خور یک بازی ماجراجویی، همه و همه باعث شدهاند این بازی به یکی از آثار به یادماندنی سال ۲۰۱۵ برای دارندگان کنسول ایکسباکس وان تبدیل شود.
[alert variation="alert-warning"]برای تهیه بازی Rise of the Tomb Raider و همچنین محصولات مرتبط با Xbox 360، PS4 و Xbox One به فروشگاه اینترنتی پی سی ایکس باکس مراجعه کنید.[/alert]
تهیه شده در زومجی زومجی چگونه یک بازی را بررسی میکند؟