بررسی بازی Democratic Socialism Simulator

تاکنون بازی‌های شبیه‌ساز مختلفی برای پتلفرم موبایل منتشر شده‌اند که هرکدام به‌نحوی سعی می‌کنند تا با بازسازی یک رویداد یا تجربه واقعی بازیکنان را در بطن آن واقعه قرار دهند. از شبیه‌ساز پیاده‌روی و کشاورزی گرفته تا شبیه‌ساز هواپیما و بُز (بله!) همگی جزو آثار این سبک هستند که بدون شک طرفداران خاص خود را هم دارند. اما استودیو Molleindustria با نزدیک شدن انتخابات ۲۰۲۰ کشور امریکا روی یک گزینه بحث‌برانگیز و جذاب متفاوت دست گذاشته است که شاید بتواند هر شخصی را مجاب کند برای یک بار هم که شده بازی آن‌ها را تجربه کند. همان‌طور که می‌دانید دو حزب سیاسی غالب کشور امریکا، احزاب دموکرات و جمهوری‌خواه هستند که هر چندسال یک‌بار هرکدام از آن‌ها پست ریاست جمهوری یا کرسی‌های کنگره ایالات متحده امریکا را به‌عهده می‌گیرند. حال چه می‌شد اگر یک حزب جدید در این کشور روی کار بیاید و اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور به دست آن‌ها بیافتد؟ اینجا است که پای بازی Democratic Socialism Simulator به میان می‌آید.

 Democratic Socialism Simulator درواقع نسخه ساده شده بازی‌هایی همانند سری Democracy به‌شمار می‌رود و در آن شما در نقش اولین رئیس جمهور سوسیالیسم دموکراتیک کشور امریکا قرار می‌گیرید و باید برای بزرگ‌ترین چالش‌هایی که یک فرد می‌تواند در زندگی خود با آن‌ها روبه‌رو شود،‌ آماده شوید. در خصوص تفکر سوسیالیسم دموکراتیک تنها کافی است همین را بدانید که این ایدئولوژی مدافع دو نظام سیاسی دموکراتیک و اقتصادی سوسیالیسم است که هر دوی آن‌ها منفعت و قدرت مردم یک جامعه را در صدر نیازهای یک نظام قرار می‌دهند. همین‌جا اجازه دهید از پیچیده‌تر شدن بحث جلوگیری کنیم و در ادامه به بررسی بازی Democratic Socialism Simulator ساخته استودیو Molleindustria بپردازیم و ببینیم که این استودیو تا چه اندازه موفق شده است تا یک شبیه‌ساز نزدیک به واقعیت و در عین‌حال سرگرم‌کننده مدیریت حکومت یک کشور را ارائه کند.

از همان ابتدا بازی به شما پست جدید ریاست جمهوری را تبریک می‌گوید و پیشنهاد می‌کند که در بخش آموزشی با گیم‌پلی و تصمیم‌هایی که قرار است در طول بازی اتخاذ کنید، آشنا شوید. در صفحه اصلی شما یک پنل که شاید طراحی آن شما را یاد مجموعه فال‌اوت بیاندازد، مشاهده می‌کنید که از چند درجه و دکمه و یک صفحه‌نمایش در میان صفحه تشکیل شده است. سه نوار در سمت راست صفحه وجود دارد که به‌ترتیب نمایان‌گر بودجه، قدرت مردم و میزان آلایندگی در دوران ریاست جمهوری شما هستند که مقدار هرکدام با انتخاب‌های شما در این بازی کم‌ یا زیاد می‌شوند.

گیم‌پلی بازی به‌شکل مستقیم از مجموعه Reigns الهام گرفته است و در آن هر دفعه یک کارت پیش‌روی شما قرار می‌گیرد که باید با سوایپ کردن آن‌ها به‌سمت چپ یا راست درخصوص‌شان تصمیم‌گیری کنید و با عواقب تصمیم‌های خود هم روبه‌رو شوید. کارت‌های بازی درواقع نمایان‌گر نظرات و پیشنهاد‌های مشاوران و وزرای شما هستند هرکدام دغدغه مخصوص خود را با شما در میان می‌گذارند. به‌عنوان مثال وزیر دفاع ممکن است برای ارتقای تجهیزات نظامی از شما درخواست بودجه کند که باعث کم شدن سرمایه دولت شما در ازای افزایش توان نظامی‌تان می‌شود یا در کارتی دیگر از شما راجع به ادامه پروژه ساخت دیوار مکزیک سؤال می‌شود و می‌توانید درخصوص ادامه یا لغو آن پروژه تصمیم‌گیری کنید.

همان‌طور که گفته شد یک صفحه‌نمایش بزرگ در وسط صفحه قرار دارد که درواقع نشان‌گر نزدیک یا دور شدن نظر رأی‌دهندگان به رویکردهای شما را می‌توان در آن مشاهده کرد. هرکدام از رأی‌دهندگان دو دیدگاه اصلی درخصوص دولت شما دارند و هرتصمیم می‌تواند باعث رضایت یا نارضایتی آن‌ها شود. رویکردهایی همانند حمایت از محیط‌زیست، جایگاه بین‌المللی، اقتصاد و حقوق کارگر تنها برخی از خواسته‌های رأی‌دهندگان هستند که شما باید با تصمیم‌های خود خواسته‌ها و نظرات آن‌ها را مدنظر قرار دهید. زمانی‌که شما تصمیم می‌گیرید با سوایپ کردن یک کارت درخصوص مورد آن تصمیم‌گیری کنید، در میانه راه شاهد تغییرات روی سه درجه اصلی و دور یا نزدیک شدن برخی از رأی‌دهندگان هستید که خب می‌توانید درمیانه راه تصمیم خود را عوض کرده و کارت را سمت دیگر سوایپ کنید. این مسئله به خودی خود باعث شده است تا کمی کار بازیکنان در خصوص کارت‌ها ساده‌تر شود و اگر تأثیر کارت‌ها پس از سوایپ‌ کامل آن‌ها به بازیکنان نشان داده می‌شد، بازی می‌توانست به مراتب چالش‌برانگیزتر باشد. البته این نکته را هم اضافه کنم برخی از کارت‌ها تأثیر بلندمدت روی عملکرد دولت و نظر رأی‌دهندگان اعمال می‌کنند که باعث می‌شود بازیکنان صرفا تصمیم‌گیری‌های‌شان را براساس اثر موقت آن‌ها اتخاذ نکنند. به‌عنوان مثال سرمایه‌گذاری روی یک منبع درآمد خاص شاید در آن لحظه بودجه زیادی را از شما کم کند، اما با آزاد کردن کارت‌های بیشتر و پیش‌روی در بازی شاهد بازگشت سرمایه و ایجاد اشتغال و رضایت رأی‌دهندگان خواهید بود.

در طول بازی شاهد برگزاری یک انتخابات میان‌دوره و یک انتخابات ریاست جمهوری هستید که به‌ترتیب میزان حمایت اعضای کنگره و سرنوشت شما را در دور بعدی ریاست جمهوری مشخص می‌کنند. طبیعتا هرچه رأی‌دهندگان بیشتری را به‌سمت خود جلب کرده باشید، شانس بیشتری برای ادامه بازی و رسیدن به سال هشتم دوره خود خواهید داشت. در چند دوری که من بازی را تجربه‌ کردم، دفعاتی پیش می‌آمد که به‌خاطر بدهکاری بالا یا نارضایتی رأی‌دهندگان قبل از اتمام دوره ریاست جمهوری شاهد درخواست مشاوران برای استعفا یا حتی کودتای آن‌ها برای برکناری رئیس جمهور بودم که به‌نوبه خود تجربه جالبی بود.

بااین‌حال آزاد کردن اکثر کارت‌ها و رسیدن به آخرین روز ریاست جمهوری شاید آن حس پیروزی و موفقیتی را که انتظارش را داشته باشید، به شما نمی‌دهد. شاید وجود یک سیستم‌امتیازدهی و حتی رتبه‌بندی جهانی می‌توانست به هیجان بازی و انگیزه بازیکنان برای تجربه مجدد Democratic Socialism Simulator کمک شایانی کند. شما در طول بازی تلاش بسیاری می‌کنید که بدون اخراج شدن بازی را تا انتها پیش‌ ببرید و طبیعتا باید بتوانید عملکرد خود را در هر دور با هم مقایسه کنید و برای رسیدن به امتیاز بالاتر انگیزه داشته باشید. همین موضوع از ارزش تکرار بازی به‌شدت کاسته است و بازیکنان تنها پس از چندبار تجربه DSS و چندبار موفقیت در به‌اتمام رساندن دوره ریاست جمهوری دیگر دلیلی برای تجربه این اثر نمی‌بینند.

از سویی دیگر طراحی بصری بازی در عین سادگی از جذابیت خاصی برخوردار است که مخاطب به‌سرعت با آن ارتباط برقرار می‌کند. مشاوران و وزرای شما را نقاشی‌های حیوانات مختلفی تشکیل داده‌اند که هرکدام به‌نحوی نماد فعالیتی است که انجام می‌دهند؛ به‌عنوان مثال عقاب مشاور نظامی و روباه نماینده شبکه فاکس نیوز است. رنگ‌پردازی‌ها و ‌استایل هنری استفاده شده همگی درکنار هم اثری مینیمالیست و در عین‌حال زیبا را به‌وجود آورده‌اند که از شاخصه‌های اصلی این بازی به‌شمار می‌رود. البته این سادگی در بخش موسیقی و صداگذاری کمی زیاده‌روی شده است و در مجموع در طول بازی ما تنها یک موسیقی آرام‌بخش و یکنواخت را می‌شنویم. موسیقی استفاده شده به خودیِ ‌خود گوش‌نواز است، اما سازندگان می‌توانستند در مواقع حساس، اضطراب‌آور، بحرانی و حتی موفقیت از تم‌های دیگر موسیقی استفاده کنند تا این احساس‌ها بهتر و بیشتر به مخاطب القا شوند. در مورد صداگذاری هم اگر هرکدام از بازی‌های مجموعه Reigns را تجربه کرده باشید، متوجه می‌شوید شخصیت‌های بازی صداگذاری خاصی ندارند، اما باز هم سازندگان برای آن‌ها صدایی هرچند نامفهوم درنظر گرفته‌اند که همین موضوع را هم برای هیچ‌کدام از شخصیت‌های دنیای Democratic Socialism Simulator شاهد نیستیم.

سازندگان بازی Democratic Socialism Simulator تلاش کرده‌اند تا با استفاده از مکانیزم گیم‌پلی مجموعه Reigns، آرت استایل متفاوت و با دست گذاشتن روی تجربه پست اولین رئیس جمهور دموکرات سوسیالیم امریکا تجربه‌ای جدید را در اختیار کاربران قرار دهند. بااین‌حال وجود کارت‌های متعدد و صدها انتخابی که از درون این کارت‌ها بیرون می‌آید هم نتوانسته است باعث شود تا ضعف Democratic Socialism Simulator را در زمینه ارزش تکرار پایین جبران کند.