بررسی بازی Crackdown 3

بخش اعظمی از موفقیت یک بازی بزرگ، به‌تبلیغات و بازاریابی درست و مناسب بستگی دارد. به‌دفعات متعددی در صنعت بازی‌های ویدیویی سازنده‌ها و کمپانی‌های بازیسازی را دیده‌ایم که بازی خود را زودتر از زمان مناسب معرفی می‌کنند و با تاخیرهای فراوان، سعی می‌کنند مراحل توسعه را کامل کنند تا بازی مورد نظر در دسترس کاربران قرار بگیرد. متاسفانه با عرضه این دسته از بازی‌ها، شاهد نارضایتی از سمت کاربران هستیم. البته بازی‌هایی هم وجود دارند که با وجود زود معرفی شدن‌شان، عملکرد خوبی را از خود به‌نمایش می‌گذارند. بازی Crackdown 3 برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ و کنفرانس خبری مایکروسافت معرفی شد و قرار بود تحولی در زمینه بازی‌های آنلاین و قدرت تخریب‌پذیری در بازی‌های ویدیویی به‌وجود بیاورد. از آن زمان تقریبا پنج سال می‌گذرد و بازی Crackdown 3 پس از فراز و نشیب‌های مختلفی عرضه شده است. Crackdown 3 با تمام هیجان و گان‌پلی خوبی که دارد، از مشکلات زیادی رنج می‌برد که مانع از محبوبیت این بازی شده است.

دانلود ویدیو از آپارات | تماشا در یوتیوب

داستان بازی Crackdown 3 ده سال پس از وقایع نسخه‌ی پیشین روایت می‌شود. شهر نیو پروویدنس (New Providence) مورد حمله گروهی به‌نام ترو نووا قرار می‌گیرد که قصد دارد بر این شهر و جهان کنترل داشته باشد. حال گروه The Agency وارد صحنه می‌شود تا جلوی ترا نووا و رهبرانش را بگیرد. شروع بازی و وارد شدن بازیکن به جهان Crackdown 3 خوب است، اما ماهیت کلی داستان، ساختاری کلیشه‌ای دارد که بارها و بارها آن را در فیلم‌ها و بازی‌های ویدیویی مختلفی مشاهده کرده‌ایم. با این‌حال یک روایت درست و جذاب می‌توانست بخش داستانی Crackdown 3 را درگیرکننده نشان دهد. مشکل اصلی این است که سازنده به‌سرعت بازی را به‌نقطه‌ی پایانی می‌رساند و بازیکن نمی‌تواند آنطور که باید و شاید با جهان و داستان Crackdown 3 ارتباط برقرار کند.

از طرفی شخصیت‌پردازی کاراکترهای منفی هم به‌خوبی انجام نشده است. تیم سازنده صرفا از ۹ کاراکتر استفاده کرده است تا آن‌ها را به‌عنوان شخصیت‌های منفی Crackdown 3 به بازیکن معرفی کند. از این رو شما در قالب کاراکتری از پیش تعیین شده، باید آن‌ها را از میان بردارید. تمام داستان و شخصیت پردازی بازی در همین جمله خلاصه می‌شود و هیچ تلاشی برای غنی جلوه دادن کاراکترها و نشان دادن پس‌زمینه شخصیت‌های منفی انجام نشده است. حتی تری کروز هم نتوانسته است داستان کرک داون 3 را درگیر کننده جلوه بدهد.

با اینکه Crackdown 3 در بخش داستانی عملکرد خوبی را از خود به‌نمایش نگذاشته است، اما در بخش گیم‌پلی به‌خوبی کار خود را انجام داده است. بازی همانند نسخه‌ی اولش توانسته است یک گیم‌پلی سراسر هیجانی، درگیر کننده و غنی را در اختیار کاربرانش قرار بدهد. در ابتدای بازی، بازیکنان باید از میان کاراکترهایی که برای‌شان در نظر گرفته شده است، شخصیت مورد نظر خودشان را انتخاب کنند. اصلی‌تری موردی که گیم‌پلی بازی تیراندازی سوم شخص Crackdown 3 را متفاوت جلوه می‌دهد، ساختار ارتقای کاراکتر و اورب‌هایی (Orb) است که با پیشروی در بازی به‌دست می‌آورید. اورب‌های Crackdown 3 در دسته بندی‌های مختلفی طراحی شده‌اند و هرکدام با توجه به نوع بازی کردن‌‌تان به‌شما پاداش داده می‌شوند. برای مثال اورب‌های قرمز رنگ زمانی به شما داده می‌شوند که از طریق ضربات Melee دشمنان را از بین ببرید یا اورب‌های آبی رنگ که با کشتن دشمنان با سلاح‌های بازی به‌شما پاداش داده می‌شوند.

به‌همین ترتیب رنگ‌های دیگری هم برای بازیکنان در نظر گرفته شده است. در ادامه با جمع‌آوری این اورب‌ها می‌توانید کاراکتر خود را در بخش‌های ذکر شده ارتقا دهید. با ارتقای ماموری که انتخاب کرده‌اید، مهارت‌های مختلفی برای‌تان در نظر گرفته می‌شود. برای مثال در بخش رانندگی، ماشین مخصوص شما مهارت‌هایی نظیر تبدیل شدن به تانک را به‌دست می‌آورد. همچنین بخش Agility مهارت Dash کردن را در هوا را در دسترس‌تان قرار می‌دهد و همچنین سرعت دویدن‌تان هم افزایش پیدا می‌کند. این موارد و عملکرد مناسب‌شان در مبارزات و نبردهای بازی سبب شده است تا بازیکنان جدا از ساخت یک شیوه مبارزه‌ای منحصربه‌فرد، تلاش کنند تا سایر بخش‌ها را هم به یک سطح مناسب و قابل قبول برسانند. به‌عبارتی بازی شما را مجبور می‌کند تا به‌سطح مشخصی از هر بخش برسید تا بتوانید مراحل را پشت سر بگذارید.

استودیو سامو دیجیتال (Sumo Digital)، سازنده بازی Crackdown 3، با اینکه این سیستم را به‌‌خوبی طراحی کرده است، اما نتوانسته است به‌واسطه‌ی مراحل فرعی و اصلی بازیکنان را سرگرم نگه دارد. جهان بازی Crackdown 3 و شخصیت‌های منفی در سه دسته متفاوت قرار می‌گیرند. هر دسته از یک رئیس اصلی و دو یا یک زیردست تشکیل می‌شود که مراحل‌شان ساختار مخصوصی دارند. برای مثال مراحل بخش مراکز شیمیایی مربوط به یکی از رئسا و مراحل امنیتی مربوط به گروهی دیگر می‌شود. مشکل اصلی گیم‌پلی بازی یکنواختی همین مراحل است که تنوع پایینی دارند و پس از گذشت چند ساعت، روندی تکراری و مشابه را به‌خود می‌گیرند. این در حالی است که در طول بازی شاهد ماموریت‌های فرعی و مینی‌گیم‌های مختلفی هم هستیم، اما آنطور که باید و شاید شما را سرگرم نمی‌کنند. جدا از این موارد بازیکنان می‌توانند آزادانه در سطح شهر نیو پروویدنس بگردند و Safe Houseهای مختلفی را باز کنند. این مناطق امن به‌شما اجازه می‌دهند که سلاح‌های مختلفی را انتخاب و Loadout خود را شخصی‌سازی کنید.

البته بعضی از مناطق امن دارای گاراژ هم هستند تا ماشین‌هایی را که در سطح شهر سوار شده‌اید، انتخاب کنید و به‌جای استفاده از سیستم Travel بازی، در سطح شهر رانندگی کنید. از آن‌جایی که با یک بازی جهان باز طرف هستیم، شخصی‌سازی کاراکتر در طول بازی یکی از مواردی است که بازیکنان از بازی‌های این سبک انتظار دارند. استودیو سامو دیجیتال به‌جای استفاده از شخصی‌سازی، از سیستم تغییر کاراکتر استفاده کرده است. در ابتدای بازی تنها بخشی از کاراکترهای جهان کرک داون 3 در دسترس بازیکنان قرار داده شده است. شما با پیدا کردن DNA سایر کاراکترها در گوشه و کنار نقشه‌ی بازی، می‌توانید آن‌ها را آزاد کنید. از این رو در طول بازی کردن‌تان می‌توانید آن‌ها را انتخاب کنید و تنها از طریق یک کاراکتر، بازی را تجربه نکنید.

بازیکنان مراحل بخش داستانی را می‌توانند به‌صورت تک‌نفره یا به‌صورت مشارکتی (کوآپ) انجام بدهند. قطعا نبردهای شلوغ و هیجان‌انگیز Crackdown 3 در حالت کوآپ لذت خاص خودش را دارد و از نظر اتصال و پینگ هم حالت کوآپ بازی در سطح خوبی قرار دارد، اما بخش آنلاین مورد دیگری است که Crackdown 3 از آن رنج می‌برد. بخش چندنفره‌ی بازی Crackdown 3 تنها شامل دو حالت می‌شود. اولین حالت Territories است که شباهت‌هایی به حالت کانکوئست دارد. در این حالت بازیکنان باید نقاطی را که در نقشه‌ی بازی علامت‌گذاری می‌شوند، از آن خود کنند. در انتها هر تیمی که بتواند به میزان امتیاز مورد نظر برسد، برنده است. این در حالی است که حالت دوم بخش چندنفره Agent Hunter نام دارد. این حالت شباهت‌هایی به Kill Confirm دارد و بازیکنان پس از کشتن اعضای تیم حریف، باید نشان‌شان را از روی زمین بردارند. هر تیمی که زودتر به عدد ۲۵ برسد، برنده است.

اولین مشکل حالت چندنفره Crackdown 3، نبود حالت‌های متنوع و متعدد است. از گذشته و مراحل اولیه ساخت، مایکروسافت این ادعا را داشت که کرک داون 3 در بخش‌ چندنفره می‌تواند مخاطبان زیادی را به‌خود جذب کند. این در حالی است که تعداد پایین حالت‌های بخش چندنفره پس از مدت کوتاهی شما را خسته خواهد کرد. البته بالا بودن پینگ و ضعف سیستم Matchmaking هم از دیگر نکات منفی حالت چندنفره هستند. به‌همه‌ی این موارد نبود یک سیستم مناسب برای تنبیه اشخاصی که بازی را ترک می‌کنند هم اضافه کنید. فرض کنید در حال بازی کردن هستید و تیم شما از نظر امتیاز عقب افتاده است. ناگهان مشاهده می‌کنید که تمامی اعضای تیم‌تان بازی را ترک می‌کنند و شما می‌مانید و بازیکن‌های تیم حریف. بارها و بارها در زمان تجربه‌ی حالت چندنفره این موارد را مشاهده خواهید کرد و سیستم بازی بدون هیچ تنبیهی به‌شما اجازه می‌دهد تا از این روش استفاده کنید.

طراحی‌ و گرافیک بازی Crackdown 3 هم نقاط ضعف و قوت مختلفی دارد. از نکات مثبت این بخش می‌توان به‌طراحی سل‌شید و میان‌پرده‌های سینمایی بازی اشاره کرد که در کنار نورپردازی بسیار خوب بازی، حس و حال خوبی را به مخاطب القا می‌کنند. همچنین تنوع بالای سلاح‌ها و طراحی متفاوت‌شان موردی است که بازیکن را ترغیب می‌کند تا با تمامی سلاح‌ها، بازی را تجربه کنند. از این رو می‌توانید بهترین سلاح‌ها را در لیست سلاح‌های خود قرار بدهید تا در مواقع مناسب، از آن‌ها استفاده کنید. اتومبیل‌های بازی هم طراحی و تنوع خوبی دارند، اما موردی که در این بخش بازیکن را اذیت می‌کند، فیزیک اتومبیل‌ها و نحوه رانندگی در بازی است. فیزیک ماشین‌های کرک داون 3 بسیار نامتعادل طراحی شده است و به هیچ‌وجه حس واقعی رانندگی را برای بازیکن به‌وجود نمی‌آورد. همچنین طراحی مراحل بازی می‌توانست بهتر باشد تا حس یکنواختی در مراحل به‌وجود نیاید، اما انفجارها، هرج و مرج و گان‌پلی بازی مواردی هستند که طراحی بسیار خوب‌شان سبب شده است تا بازیکنان در بخش داستانی Crackdown 3 لحظات هیجان‌انگیزی را برای خود رقم بزنند.

از دیگر نکات مثبت طراحی بازی که تاثیر مستقیمی روی گیم‌پلی گذاشته است، طراحی کاراکترهای بازی است. در ابتدای بازی ۶ کاراکتر در دسترس شما قرار داده شده که می‌توانید آن‌ها را انتخاب کنید. با توجه به سیستم جمع‌آوری اورب، تیم سازنده از کاراکترهایی استفاده کرده است که هر کدام از آن‌ها عملکرد و مهارت‌های ابتدایی مخصوص به‌خودشان را دارند. برای مثال کاراکتر جکسون (تری کروز) دارای قدرت انفجار بالا و ضربات Melee قوی‌تری نسبت به سایر کاراکترها است یا کاراکتر زایا که سرعت حرکت و پریدن بیشتری نسبت به‌سایرین دارد و در بخش رانندگی هم مهارتش بیشتر است. در بخش چندنفره جدا از طراحی نامناسب سیستم Matchmaking، شاهد تخریب‌پذیری‌های متعددی هستیم، اما این تخریب‌پذیری‌ها جنبه‌ی نمایشی دارند و بازیکنان نمی‌توانند از آن‌ها به‌عنوان یک مزیت در بازی استفاده کنند. موسیقی و صداگذاری را می‌توان یکی از نکات مثبت و خوب بازی Crackdown 3 به‌حساب آورد. در طول بازی کردن موسیقی‌هایی را می‌شنوید که تجربه‌ی نبردهای شما را کامل‌تر می‌کنند یا صداگذاری کاراکترها و المان‌های بازی به‌بهترین شکل ممکن انجام شده است.

با تمام این تفاسیر بازی Crackdown 3 با تمام مشکلاتی که دارد، توانسته است در بخش‌هایی نظیر گان‌پلی و ارتقای کاراکتر نوآوری داشته باشد و بازیکنان را سرگرم کند، اما این سرگرمی تنها در مدت زمان بسیار کوتاهی هفت الی هشت ساعت خلاصه می‌شود و پس از آن با یک بخش چندنفره خسته کننده و ناعادلانه طرف هستیم. استودیو سامو دیجیتال در جریان پنج سال توسعه Crackdown 3 می‌توانست محصولی بهتر و مفیدتر را در دسترس کاربران قرار بدهد.

بررسی Crackdown 3 روی پلتفرم پی سی انجام شده است