بررسی راندمان نسخه پی سی بازی Just Cause 4

Just Cause 4 یک بازیِ اکشن - ماجراجویی و جدید‌ترین نسخه از سری بازی‌های جاست کاز است که توسط Avalanche Studios ساخته شده و Square Enix هم آن را منتشر کرده است. این بازی در ۴ دسامبرِ ۲۰۱۸ میلادی مطابق با ۱۳ آذرِ ۱۳۹۷ برای کنسول‌های PlayStation 4 ،Xbox One و همین‌طور رایانه‌های ویندوزی منتشر شد.

آوالانچ استودیوز (با نام اصلیِ Fatalist Development AB) یک شرکتِ سازنده‌ی بازی‌های ویدیویی در استکهلمِ سوئد است که در سال ۲۰۰۳ میلادی توسط دو نفر به نام‌های لینوس بلومبرگ و کریستوفر ساندبرگ تاسیس شد. آوالانچ در سال ۲۰۱۱ یک شعبه‌ی جدید در منهتنِ نیویورک تاسیس کرد و برخی بازی‌سازانِ شناخته شده از استودیوهای دیگر را نیز به خدمت گرفت. Cory Barlog کارگردانِ God of War نیز دو سال در این استودیو مشغول به کار بود. استودیوی بازی‌سازیِ آوالانچ به جز سری Just Cause، بازی‌هایی مانندِ Renegade Ops، The hunter و Mad Max را هم در کارنامه‌اش دارد و بازیِ Rage 2 را هم برای انتشار در سال ۲۰۱۹ در دستِ ساخت دارد.

در Just Cause 4، ریکو رودریگز همچنان شخصیتِ اصلی است و پس از مبارزه با ژنرال سباستیانو و نجاتِ جزیره‌ی مدیچی در نسخه‌ی قبلیِ بازی، در برابرِ آزمونِ دشوارتری قرار می‌گیرد. ابزارهای اختصاصیِ نسخه‌ی قبلی مثل قلاب گیر (Grapple Hook) و چترِ نجات در این بازی هم در دسترس است که با استفاده از آنها می‌توانید با سهولتِ بیشتری طول جزیره را پیمایش کنید. همچنین تسلیحات و وسایلِ نقلیه‌ی مختلفی مانند هواپیما و کشتی در بازی گنجانده شده‌اند که از آنها می‌توان به عنوانِ سلاح هم استفاده کرد. به کمک این قابلیت‌ها هرج و مرج و تخریب در این بازی به مراتب بیش از گذشته شده و در عینِ حال سیستمِ آب و هوایی در بازی هم پیچیده‌تر و پیشرفته‌تر شده است. Apex Engine موتوری است که توسط خودِ آوالانچ طراحی و توسعه داده شده است. این موتورِ اختصاصی اکنون از شبیه سازیِ بهتر و واقع گرایانه‌تری برای شرایطِ آب و هواییِ مختلف مثل طوفان، گِردباد و صاعقه برخوردار شده است. همچنین فیزیک، انیمیشن، سیستمِ تخریب، جزئیاتِ محیطی و هوشِ مصنوعیِ دشمنان هم بهبودهای متعددی را تجربه کرده‌اند.

برای این مقاله تعدادِ زیادی از کارت‌های گرافیکیِ بررسی شده در چند سالِ اخیر را در بازی به‌کار گرفته و در پلتفرمِ ویندوزی سیستمِ مرجع بررسی کردیم. ما به کمک این کارت‌ها و آخرین فناوری‌های به کار رفته در آنها تلاش خواهیم کرد تا راندمانِ موتور گرافیکی مبتنی بر دایرکت ایکس 11 را در این بازی به‌دست آوریم. رزولوشن‌های بررسی شده در این مقاله شاملِ 1080p، همین‌طور 1440p یا 2K و رزولوشن 2160p یا 4K خواهد بود. برای مقایسه در نظر بگیرید که رزولوشن 4K دقیقا چهار برابر تعداد پیکسل‌های بیشتری نسبت به رزولوشنِ 1080p دارد و به همین نسبت هم بار تراشه‌ی گرافیکی برای پردازشِ آن سنگین‌تر خواهد بود.

دانلود ویدیو از آپارات |‌ تماشا در یوتیوب

طبق ملزوماتِ اعلام شده، این بازی برای اجرا به حداقل ۸ گیگابایت حافظه‌ی اصلی نیاز دارد و از آنجایی که مثل تمامِ بازی‌های جدید ۶۴ بیتی است، فقط روی سیستم عامل‌های ۶۴ بیتی کار می‌کند. بررسیِ ما هم نشان داد که داشتنِ ۴ گیگابایت حافظه‌ی اصلی برای بازی قابل استفاده نیست و اجرای بازی در این حالت امکان پذیر نخواهد بود. به علاوه اگر کارت گرافیکِ ۳ یا ۴ گیگابایتی دارید و قصد اجرای بازی در رزولوشنِ 2K یا 4K را داشته باشید، به حافظه‌ی اصلیِ بیشتری نیاز است و بین ۶ تا ۸ گیگابایت از حافظه‌ی اصلی اشغال می‌شود. فضای موردِ نیاز روی هارددیسک هم رسما ۵۹ گیگابایت اعلام شده، ولی نصبِ کامل و اجرای آن از طریقِ کلاینتِ Steam فعلا حدودِ ۵۳.۸ گیگابایت را روی ذخیره‌ساز اِشغال کرده است.

حداقل سیستم مورد نیاز

سیستم پیشنهادی

امکانات گرافیکی بازی

نسخه‌ی پی‌سی جاست کاز 4 مجموعه‌ای از تنظیمات گرافیکی مختلف را تدارک دیده که امکان تنظیم جنبه‌های بصری مانند هموار سازیِ لبه‌ها، سایه‌ها، کیفیتِ بافت‌ها و میدان دید در بازی را فرآهم می‌کنند. در تصاویر زیر روی هر یک از آنها کلیک کرده و پس از بزرگنمایی با کلیدهای جهتیِ چپ یا راستِ صفحه کلید یا کلیک مجدد روی تصویر، تفاوت‌ِ تنظیمات پیش فرضِ گرافیکی را مشاهده و مقایسه کنید. برای دقتِ بیشتر در مقایسه می‌توانید تمام عکس‌ها را دانلود کرده و در Windows Photo Viewer مقایسه کنید.

متدِ Anti-Aliasing در این بازی به تکنیک‌های FXAA و Temporal SMAA محدود می‌شود که از کیفیتِ نسبتا خوبی برخوردار است. در تکنیکِ Temporal SMAA از داده‌‌ی فریم‌های قبلی برای ساختنِ تصویر با دقتِ بالاتر و کاستن از لبه‌های شطرنجی در فریمِ جدید استفاده می‌شود. همچنین در منوی تنظیماتِ گرافیکی دیگر بر اساسِ تکنیکِ مورد استفاده یا ضریبِ کیفیِ نمونه برداری شده (مثلِ MSAA 2X /MSAA 4X و غیره) گزینه‌ای وجود ندارد، ولی امکانِ خاموش کردنِ کاملِ آن وجود دارد. منوی گرافیکیِ بازی فاقدِ تنظیماتِ Preset یا تنظیماتِ پیش فرض است، به همین دلیل کاربر باید تک تک گزینه‌ها را بر اساسِ تجربه و آزمایش و خطا تعیین کند.

در ادامه فهرستی از این تنظیمات و گزینه‌های قابل انتخاب برای آنها را مشاهده می‌کنید:

در این جدول گزینه‌های پیش فرض در بنچمارکِ ما برجسته شده‌اند.

Anisotropic Level: یا فیلتر کردنِ بافت که باعث می‌شود بافت‌ها سطوح شفاف‌تری داشته باشند. بهترین روش برای تشخیصِ تاثیر این تنظیم این است که چند متر جلوتر از سطحِ زمین را نگاه کرده و آن را با شفافیتِ سطح زمین در نزدیک خودتان مقایسه کنید. هرچه دورتر را نگاه کنید، سطحِ زمین مات‌تر می‌شود. با روشن بودنِ این فیلتر، سطوحِ دورتر شفاف‌تر خواهند بود.

Anti-Aliasing : با این گزینه می‌توان برای هموار سازیِ لبه‌ها یکی از مقادیرِ FXAA و Temporal SMAA را انتخاب نمود. تاثیرِ این گزینه روی راندمان برای FXAA نامحسوس است و برای SMAA حدود ۵ درصد برآورد می‌شود.

Texture quality: کیفیتِ بافت‌ها را تنظیم می‌کند. تغییرِ این گزینه تاثیر محسوسی در راندمان بازی ندارد، به شرط این‌ که کارت گرافیکی با میزان حافظه‌ی متناسب با رزولوشنِ خود در اختیار داشته باشید.

LOD Factor: مقیاس پذیریِ LOD روی کیفیتِ کلیِ اشیای ترسیم شده در محیط را تغییر می‌دهد و دقتِ آنها را از لحاظ پیچیدگیِ هندسی، کاهش یا افزایش می‌دهد.

Shadows Quality: کیفیت ایجادِ سایه‌ها و تاثیرِ تغییر این گزینه در نمای بصریِ محیط کاملا آشکار است. در تنظیمِ Low  از نمونه‌های ساده و الگوریتم‌های معمولی استفاده می‌شود که ممکن است باعث ایجاد اعوجاج در سایه‌ها مخصوصا در حال حرکت شود، اما در تنظیمات High و Medium که البته تفاوتِ ظاهری زیادی هم ندارند کیفیت و دقتِ سایه‌ها بیشتر می‌شود. این گزینه تاثیرِ نسبتا بالایی در متوسطِ نرخِ فریم تولیدی ایجاد می‌کند.

SSAO: مُخَفَفی از Screen Space Ambient Occlusion که سایه‌های تماسی را به بازی اضافه می‌کند، در جایی که دو سطح یا شئ در مجاورتِ هم باشند و یکی از آنها مانعِ رسیدن نور به دیگری شود. تکنیکی که استفاده می‌شود و کیفیت پیاده سازی آن روی جزئیات و دقتِ سایه‌ها تاثیر خواهد داشت. اضافه کردن به این گزینه روی راندمانِ تراشه‌ی گرافیکی اثر می‌گذارد.

Global Illumination: یک نامِ عمومی برای گروهی از الگوریتم‌هایی است که در گرافیکِ سه بعدی برای واقع گراییِ بیشتر در نورپردازی استفاده می‌شوند. نورهایی که از منابعِ نوریِ مستقیم و همین‌طور بازتابِ غیرِ مستقیم از منابعِ نوری دیگر سرچشمه می‌گیرند، از این الگوریتم‌ها بهره‌مند می‌شوند.

Screen Space Reflections: کیفیتِ پردازشِ انعکاسِ محیط و آبجکت‌ها را در سطوحِ خیس و سطحِ آب تعیین می‌کند.

Bokeh Depth of Field: کیفیتِ افکت bokeh یا همان محو شدگی را در اطرافِ شیئی که روی آن فوکوس شده تعیین می‌کند. تاثیرِ آن در راندمان ناچیز است.

تنظیمات گرافیکی بازی

از آنجایی که این بازی بنچمارکِ داخلی برای سنجشِ راندمان خروجی ندارد، از یک بنچمارکِ اندازه‌گیریِ زمانی برای ضبط گیم‌پِلی استفاده کردیم. برای هر تست یک مرحله‌ی مشخص را آغاز کردیم و تا بخش مشخصی از آن را از مسیری ثابت پیمودیم تا میانگین فریمِ مورد نظر را به‌دست آوریم. تنظیماتِ گرافیکی و گزینه‌های مربوطه را در ادامه شاهد هستید:

بنچمارک زومجی

بنچمارک به گونه‌ای که در بالا شرح داده شد در بالاترین سطح و فعال کردنِ آخرین تنظیمات و گزینه‌های Very High به ترتیب در رزولوشنِ 2K ،FULL HD و 4K اجرا شد. آخرین درایورهای گرافیکی ای‌ام‌دی و انویدیا را هم نصب کردیم. در نظر داشته باشید که بازی هنوز از SLI و CF پشتیبانی نمی‌کند و راندمان در این حالت‌ها فرقی با تک کارت ندارد. این بازی روی مانیتورهای ۱۰۰ یا ۱۴۴ هرتزی هم با آخرین نرخ بازسازیِ تصویر به خوبی اجرا خواهد شد و بنابراین مشکلی با مانیتورهای گیمینگِ حرفه‌ای نخواهد داشت.

سیستم تست

• پردازنده: Intel Core i7 – 7700K
• مادربرد/ حافظه: GigaByte Z270X Gaming 5/ GSkill DDR4 3200Mhz 16GB
• سیستم عامل: ویندوز 10 نسخه‌ی October Update با آخرین آپدیت‌ها (1809- 17763.168)
• درایورها: انویدیا GeForce 417.22 WHQL و ای‌ام‌دی Radeon Software Adrenalin Edition 18.12.1.1 

کارت‌های گرافیک

گیمرهایی که نسخه‌ی قبلیِ این سری یعنی Just Cause 3 را بازی کرده باشند، حتما با گیم‌پلیِ این بازی آشنایی کامل دارند و در نسخه‌‌‌‌‌‌‌ی جدید هم به سرعت به ابزارِ پر استفاده در بازی و راهکارهای موردِ نظر مسلط خواهند شد. به عنوانِ نمونه Grapple Hook را می‌توان با ملحقاتِ جدیدی سفارشی سازی کرد تا کارایی بهتری در طولِ بازی پیدا کند. اسلحه‌ها و وسایلِ نقلیه‌ی جدیدی هم به بازی اضافه شده که دستِ گیمر را برای جولان دادن در بازی بازتر می‌گذارند. از طرفی برای پیشرفت در بازی، باید ماموریت‌های مشخص شده را با موفقیت به اتمام برسانید که معمولا به انهدامِ برخی تجهیزات یا کشتنِ دشمنان و تصرفِ برخی مناطقِ بازی منتهی می‌شود. در واقع با یک گیم‌پلیِ ساده و سر راست و بعضا تکراری روبرو هستیم که مطابقِ انتظار، پیچیدگیِ خاصی ندارد و چالشیِ تاکتیکی پیشِ روی بازیکن قرار نمی‌دهد.

گرافیکِ فنیِ بازی با وجود پیشرفت‌هایی که داشته، کمابیش شباهتِ فراوانی به نسخه‌ی قبلی دارد و همان ویژگی‌ها را یدک می‌کشد. موتورِ بازیِ ارتقا یافته‌ی Apex حالا از افکت‌های آب و هواییِ پیچیده‌تر مثلِ طوفانِ شن و گردباد هم پشتیبانی می‌کند و در بخشِ شبیه سازیِ فیزیک هم بهبودهایی را تجربه کرده است. هوشِ مصنوعی هم ارتقا پیدا کرده تا با دشمنانِ جان سخت‌تری در بازی روبرو شویم. از بعدِ تکنیک‌های گرافیکی، قابلیتِ مدرنِ دیگری به موتورِ گرافیکی اضافه نشده و بافت‌ها همچنان کم کیفیت به نظر می‌رسند. در صورتی که با سرعتِ بالا در محیط حرکت کنید، ممکن است با مشکلِ ظاهر شدنِ ناگهانی برخی اشیاء در افقِ دید مکررا برخورد کنید، مشکلی که در نسخه‌ی قبلی هم به عنوانِ یک نقطه ضعف به چشم می‌آمد. در کل گرافیکِ بازی، کیفیتی که از یک عنوانِ درجه‌ی یک در سالِ ۲۰۱۸ انتظار می‌رود را عرضه نمی‌کند.

نکته‌ی قابلِ ذکرِ دیگر، رابطِ کاربریِ بازی است که بیشتر با نگاهِ کنسولی ساخته شده تا برای کاربرانِ پی‌سی. برای جابجایی بین منوهای مختلفِ بازی کلید‌های غیرِ استاندارد انتخاب شده و استفاده از ماوس و صفحه کلید هم در برخی منوها ناقص پیاده‌سازی شده و گاها تداخل‌های آزار دهنده‌ای دارند که حتی بالا و پایین رفتن در گزینه‌های موجود را هم دشوار می‌کند. در جریانِ بازی هم به نظر می‌رسد که کنترل‌های بازی کمی تاخیر دارند و ورودی‌های بازی آنچنان که باید واکنشِ همزمانی نشان نمی‌دهند.

بر عکسِ بازی‌های اخیرا بررسی شده، گزینه‌های گرافیکیِ متنوعی برای نسخه‌ی PC در اختیار نداریم و از برخی امکاناتِ مدرن و کارآمد مثلِ Resolution Scale برای پیدا کردنِ نقطه‌ی توازنی بینِ راندمان و کیفیتِ بصریِ در بازی هم خبری نیست. توضیحاتِ متنی برای گزینه‌های گرافیکیِ بازی و کارکردشان در منوی گرافیکی وجود ندارد و حتی امکانِ تنظیمِ یکجای آنها با استفاده از یک گزینه‌ی کلیِ گرافیکی مثلِ Graphics Quality هم در نظر گرفته نشده است. دیگر به سختی بتوان بازیِ جدیدی را یافت که امکانِ تنظیمِ گزینه‌های گرافیکی را به صورت پیش فرض نداشته باشد و این کاستیِ بزرگی برای یک عنوانِ جدید محسوب می‌شود، امری که بی‌توجهی یا نا آشنایی سازندگان با لوازمِ یک پورتِ مناسب برای نسخه‌ی پی‌سی را آشکار می‌کند.

با وجودِ تمامِ این موارد و کاستی‌هایی که ذکر شد، انتظار می‌رفت که با بازیِ سبُکی طرف باشیم که راندمانِ بالایی را روی بیشترِ کارت‌های گرافیکی در سطوحِ مختلف به نمایش بگذارد و با سخت افزارهای قدیمی هم انعطاف پذیر باشد، اما این گونه نشد. راندمانِ موتورِ گرافیکی در این بازی بالا نیست و با این که جلوه‌های بصریِ بازی بروز نیستند، راندمانِ بازی در بهترین حالت در حدِ عناوینِ بزرگِ عرضه شده برای پی‌سی است و رسیدن به ۶۰ فریم در ثانیه حتی در رزولوشنِ 1080p هم برای بسیاری از مدل‌های کارتِ گرافیک قابلِ دسترس نیست. نه تنها نرخِ فریمی عالی مثل بازیِ Wolfenstein II: The New Colossus را شاهد نیستیم، بلکه الگوی راندمانِ گرافیکیِ بازی بیشتر به عنوانِ سنگین و با کیفیتِ بصریِ بالایی مثلِ Assassin's Creed: Odyssey شباهت دارد، در حالی که از نظرِ فنی و گرافیکی با آن فاصله‌ی بسیار فاحشی دارد و قابلِ قیاس نیست. به نظر می‌رسد که بازی بهینه اجرا نمی‌شود و حداقل برای نسخه‌ی پی‌سی جا داشته که کارهای فراوانی برای بهبودِ اجرا و افزایشِ سرعت روی نسخه‌ی نهاییِ بازی انجام شود که چنین نشده است.

علاوه بر این بازی پردازشِ سنگینی روی CPU نمی‌گذارد و برای اجرای مناسبِ این بازی نیازی به یک پردازنده‌ی قدرتمند ندارید. پردازنده‌های دو هسته‌ایِ Core i3 7100 برای همجواری با کارت‌های گرافیکِ رده پایین مثلِ GTX 1050 Ti در این بازی کفایت می‌کنند و می‌توانند راندمانِ کاملِ کارت را استخراج کنند. اما برای کارت‌های گرافیکِ رده بالا، بهتر است از پردازنده‌های ۴ هسته‌ای مثلِ Core i5 4670 یا Core i3 8100 استفاده شود تا نرخِ فریمِ متوسط و کمینه‌ی فریم همان میزانی باشد که انتظار می‌رود. پردازنده‌های قوی‌تر هم می‌توانند تمامِ راندمانِ قابلِ ابتیاع از کارت‌های گرافیکِ رده بالا و رده حرفه‌ای را استخراج کنند، هر چند که به خاطرِ اجرای غیرِ بهینه‌ی بازی نمی‌توان در همه حال انتظارِ گرفتنِ فریمِ بالایی را داشت.

میزانِ مصرفِ حافظه‌ی اصلی در این بازی متعارف است و بسته به تنظیماتِ گرافیکی و ظرفیتِ نصب شده در سیستمِ شما، بینِ ۶ تا ۸ گیگابایت را اشغال می‌کند. حافظه‌ی گرافیکی هم کمتر از میزانِ دیده شده در بازی‌های اخیر گرفته می‌شود و در دقتِ 1080p به حدود ۳.۵ گیگابایت و در رزولوشن‌های 2K و 4K هم به ترتیب به ۴ و ۴.۷ گیگابایت می‌رسد. توصیه می‌شود حتما درایورِ کارتِ گرافیکیِ خود را به آخرین نسخه‌ که در زمان انتشارِ مقاله GeForce 417.35 WHQL برای انویدیا و Radeon Adrenalin Edition 18.12.2 برای ای‌ام‌دی است، ارتقا دهید. متاسفانه بسیاری از کاربران بدونِ توجه به این نکته بازی‌های جدید را نصب می‌کنند و با مشکلاتِ زیادی در اجرای آنها مواجه می‌شوند.

برای اجرای بازی هم به ارتباطِ اینترنتی نیاز نخواهید داشت، اما بازیِ تحتِ استیم برای اولین اجرا نیاز به فعال سازی روی سخت افزارِ شما و ارتباط با سرورهای مربوطه دارد. قفلِ حفاظتیِ Just Cause 4 که نسخه‌ی جدیدِ Denuvo بود، تنها به فاصله‌ی زمانیِ یک روز پس از انتشار شکسته شد و فایل‌های مربوطه در اختیارِ عموم قرار داده شد. در هر حال نسخه‌ی اوریجینالِ بازی را می‌توانید از طریق کلاینتِ استیم خریداری کرده و سپس دانلود کنید. دریافتِ دیتا از سایت‌های دیگر هم امکان‌پذیر است و قرار دادنِ آن در پوشه‌ی نصب و شناساندنِ آن به کلاینتِ بازی کار دشواری نیست.

اگر از علاقه‌مندان به بازی Just Cause 4 هستید، می‌توانید تمام مطالب و ویدیوهای مربوط به این بازی را در صفحه‌ی Just Cause 4 مشاهده کنید.