بررسی راندمان نسخه پی سی بازی Call of Duty: WWII

Call of Duty: WWII یک بازی تیراندازیِ اول شخص است که توسطِ استودیوی بازی‌سازی Sledgehammer ساخته شده و کمپانیِ Activision هم آن را منتشر کرده است. این بازی در تاریخِ ۳ نوامبرِ ۲۰۱۷ میلادی مطابق با ۱۲ آبان ماهِ ۱۳۹۶ به صورت جهانی برای کنسول‌های پلی‌استیشن 4 و ایکس‌باکس وان و همین‌طور پی‌سی عرضه شد.

اِسلِج‌هَمِرگیمز یک سازنده‌ی امریکاییِ بازی‌های ویدیویی است که ۸ سال پیش و در جولایِ ۲۰۰۹ در شهرِ فوسترسیتی در ایالتِ کالیفرنیا توسط دو نفر از اعضای سابقِ  Visceral Games تاسیس شد. این شرکت در ساختِ بازی‌های قبلیِ سری Call of Duty شاملِ Modern Warfare 3 با Infinity Ward همکاری کرده و مسئولیتِ ساختِ Call of Duty: Advanced Warfare را هم به عهده داشته است. از طرفی کمپانیِ Activision واقع در سانتامونیکا مالکِ بزرگِ شرکت‌های اینفینیتی‌وارد، اسلج‌همر، Raven و Treyarch محسوب می‌شود که همگی در ساختِ این سری بازی‌ها نقش داشته‌اند و حالا ساختِ نسخه‌ی چهاردهم هم به عهده‌ی اعضای اسلج‌همر بوده است.

داستانِ بازی درباره‌ی یک جوخه از سربازانِ پیاده‌نظامِ ارتش ایالات متحده با محوریتِ رونالد دنیلز شکل می‌گیرد که نبردِ معروف به نورماندی را از جبهه‌ی غربی در اروپا شروع می‌کنند و با پشت سرگذاردنِ وقایعی، در جدال با نازی‌های متخاصم و همراه با نیروهای متفقین به خطوطِ مقدمِ جدیدی در فرانسه، بلژیک و آلمان پیشروی می‌کنند. خوشبختانه WWII مکانیزم‌های حرکتیِ دو بازی قبلی این مجموعه مثل پریدن‌های بلند و دویدن از روی دیوار را کنار گذاشته و به ریشه‌های خود در بازی‌های قدیمی‌تر مثل Call of Duty: Black Ops و Black Ops II بازگشت داشته است. به علاوه امکانِ دویدنِ نامحدود هم برای بازیکن حذف شده است و میزانِ سلامتی یا نیرو هم دیگر به صورتِ خودکار در بخشِ داستانی بازیابی نخواهد شد.

مشخصات فنی و ملزومات بازی

Call of Duty: WWII بر اساسِ موتورِ اختصاصی و نسل جدیدِ IW engine ساخته شده که شرکت اینفینیتی‌وارد آن را توسعه و بهبود داده است. اولین نسخه‌ی بازی Call of Duty در سال ۲۰۰۳ میلادی ابتدا با موتورِ id Tech 3 طراحی شد و بعدا با بروز رسانی‌های متعددی در بازی‌های جدیدتر از سری Medal of Honor هم موردِ استفاده قرار گرفت. موتورِ id Tech 3.0 بر اساسِ رابط گرافیکی Open GL کار می‌کرد، اما در Call of Duty به ‌رابط گرافیکیِ دایرکت ایکس (Direct 3D) مهاجرت کرد. از Call of duty 2 این بازی بر اساس نسخه‌ی کاملا تغییر یافته‌ای از id Tech 3 و با نام IW engine 2.0 استوار شد و به امکاناتی نظیرِ bump mapping، سایه‌های پویا، سیستم پیشرفته‌ی گرد و غبار و ذرات، نورپردازیِ پیشرفته، انیمیشن‌ پیشرفته برای چهره‌، محیطِ گیاهی واقع گرایانه و قابلیتِ استریمِ بافت‌ها در بازی مجهز شد. این موتور برای اجرا روی پی‌سی و کنسول‌های نسل هشتمیِ پلی‌استیشن 4 و ایکس‌باکس وان بهینه شده است. 

برای این مقاله تعداد زیادی از کارت‌های گرافیکیِ بررسی شده در چند سالِ اخیر را در بازی بکار گرفته و در پلتفرمِ ویندوزی سیستمِ مرجع بررسی کردیم. ما به کمک این کارت‌ها و آخرین فناوری‌های به کار رفته در آنها تلاش خواهیم کرد تا راندمانِ موتور گرافیکی مبتنی بر دایرکت ایکس 11 را در این بازی بدست آوریم. رزولوشن‌های بررسی شده در این مقاله شامل 1080p، همین‌طور 1440p یا 2K و رزولوشن 2160p یا 4K خواهد بود. برای مقایسه در نظر بگیرید که رزولوشن 4K دقیقا چهار برابر تعداد پیکسل‌های بیشتری نسبت به رزولوشنِ 1080p دارد و به همین نسبت هم بار تراشه‌ی گرافیکی برای پردازش آن سنگین‌تر خواهد بود.

|

طبق ملزوماتِ اعلام شده، این بازی برای اجرا به حداقل ۸ گیگابایت حافظه‌ی اصلی نیاز دارد و از آنجایی که مثل اغلبِ بازی‌های جدید ۶۴ بیتی است، فقط روی سیستم عامل‌های ۶۴ بیتی کار می‌کند. بررسیِ ما هم نشان داد که داشتنِ ۴ گیگابایت حافظه‌ی اصلی برای بازی اصلا قابل استفاده نیست و اجرای بازی در این حالت امکان پذیر نخواهد بود. توصیه‌ی ما برای این بازی، داشتنِ حداقل رم ۸ گیگابایتی است. اما بررسیِ ما نشان داد که اگر آخرین تنظیماتِ بازی را استفاده کنید، حداقل به ۱۲ گیگابایت یا با استانداردِ پی‌سی‌های روز به ۱۶ گیگابایت حافظه‌ی اصلی نیاز است. به علاوه، اگر کارت گرافیکِ ۳ یا ۴ گیگابایتی داشته باشید به حافظه‌ی بیشتری نیاز است و بسته به رزولوشن بین ۹ تا ۱۱ گیگابایت از حافظه‌ی اصلی اشغال می‌شود. فضای موردِ نیاز روی هارددیسک هم ۹۰ گیگابایت اعلام شده که البته نصبِ کامل آن از طریقِ کلاینتِ استیم حدود ۷۶ گیگابایت را روی ذخیره‌ساز اِشغال کرده است.

حداقل سیستم مورد نیاز

سیستم پیشنهادی

امکانات گرافیکی بازی

برای Call of Duty: WWII قابلیت‌های تکنیکیِ متنوعی مانند نور پردازی پویا، سایه‌های تعاملی، HDR و همچنین سیستمِ پیشرفته‌ی تخریب پذیری به توانایی‌های موتور اصلی اضافه شده است. البته گزینه‌های در دسترس به تنوعِ بازی‌هایی مثلِ Gears of War 4 نیست و شباهت‌های زیادی با نسخه‌های قبلیِ این سری دارد و کیفیت گرافیکِ فنی بازی هم به دلیلِ خصوصیاتِ موتور بازی IW engine در سطحِ آنها نیست.

در تصاویر زیر روی هر یک از آنها کلیک کرده و پس از بزرگنمایی با کلیدهای جهتیِ چپ یا راستِ صفحه کلید یا کلیک مجدد روی تصویر، تفاوت‌ِ تنظیمات پیش فرضِ گرافیکی را مشاهده و مقایسه کنید. برای دقتِ بیشتر در مقایسه می‌توانید تمام عکس‌ها را دانلود کرده و در Windows Photo Viewer مقایسه کنید.

گزینه‌ی Anti-Aliasing در نسخه‌ی پی‌سی از تکنیک‌های FXAA و SMAA استفاده می‌کند. برای SMAA هم دو روشِ SMAA 1X و SMAA T2X استفاده شده است که در نسخه‌ی قبلی این سری یعنی Infinite Warfare هم با آنها آشنا شده بودیم. SMAA اختصاری از Subpixel Morphological Antialiasing است و عملکردی مشابه با FXAA دارد و با تجزیه و تحلیل تصویر سعی در برطرف کردن لبه‌های مشبک و دندانه‌ای اشیا و بافت‌ها می‌کند. SMAA T2X عملکردِ فوق را به سطحی بالاتر ارتقا می‌دهد و با ترکیبِ SMAA 1X و TAA 2X خروجی نهایی با کیفیت‌تری ارائه می‌کند. خودِ TAA را هم قبلا در بررسی راندمان بازی‌های دیگر معرفی کرده بودیم و در واقع همان Temporal AA برای رفع اعوجاجِ اشیای سه بعدی است که نمونه‌های مختلفی از آنها را با فریم‌های قبلی بازسازی می‌کند.

متدهای Anti-Aliasing در این بازی از کیفیتِ قابل قبولی برخوردارند و بستگی به توان کارت گرافیکی خود می‌توانید تکنیکِ مناسب را از منوی گرافیکی بازی انتخاب کنید. اما اگر کارت گرافیک شما قدرتِ زیادی داشته باشد، می‌توانید کیفیتی بالاتر از گزینه‌های یاد شده و مشابه با Supersampling را در بازی شبیه سازی کنید و از افزایش رزولوشن از طریقِ گزینه‌ی Render Resolution استفاده کنید تا پردازش تصویر با دقتی بالاتر از رزولوشن نمایشگر انجام شود، ولی در هنگام ایجاد خروجی اصطلاحا به رزولوشنِ Native نمایشگر شما Scale شود.

در ادامه فهرستی از این تنظیمات و گزینه‌های قابل انتخاب برای آنها را مشاهده می‌کنید:

در این جدول گزینه‌های پیش فرض در بنچمارکِ ما برجسته شده‌اند.

این بازی تنظیماتِ پیش فرض و کلیِ Graphics Quality مثل باقیِ بازی‌های پی‌سی ندارد، اما یک گزینه با نام Optimize Video برای تنظیم خودکارِ کیفیت گرافیکیِ بازی بر اساس مشخصه‌های کلی سیستم دارد. در اینجا کارکردِ برخی از مهمترین تنظیماتِ گرافیکی بازی و انتخاب‌های موجود را مرور می‌کنیم:

Post-process Anti-aliasing: با این گزینه می‌توان برای هموار سازی لبه‌ها یکی از تکنیک‌های AA را از میانِ SMAA 1X ،FXAA و SMAA T2X انتخاب نمود. تاثیر SMAA روی راندمان زیاد نیست، ولی در عوض طبق معمول کمی تصاویر را محو می‌کند.

Render Resolution: در اینجا می‌توانید با تنظیم رزولوشن اصلی بازی به میزانی بالاتر، خروجی با کیفیت‌تر و با لبه‌های هموارتر دریافت کنید تا نیاز به کاربرد AA و افت راندمانِ ناشی از آن برطرف شود. به عنوان نمونه در رزولوشن 1080 در 1920، تنظیم روی ۲۰۰ درصد باعث تولیدِ خروجی با دقت 4K خواهد شد.

توصیه‌ی ما این است که اگر کارتِ گرافیکی قدرتمندی دارید، با توجه به نمودارهای تهیه شده از بنچمارک‌های ما در انتهای مقاله سعی کنید رزولوشن مناسب برای اجرای بازی را پیدا کنید و بازی را در همان رزولوشن Scale کنید. به این ترتیب تکنیکِ Supersampling را شبیه سازی کرده و کیفیت خیلی بهتری در جزئیاتِ بافت‌ها و محیط در بازی بدست خواهید آورد و از همه مهمتر، نیاز به استفاده از تکنیک‌های رفع ناهمواری لبه‌ها از طریق سه گزینه‌ی Antialiasing هم مرتفع می‌شود.

Texture Resolution: کیفیتِ بافت‌ها را تنظیم می‌کند. تغییر این گزینه تاثیر محسوسی در راندمان بازی ندارد، به شرط این‌که کارت گرافیکی با میزان حافظه‌ی متناسب با رزولوشن خود در اختیار داشته باشید.

Shader Preload: با پیش بارگذاریِ سایه‌زن‌ها باعثِ افزایشِ زمان بارگذاری قبل از اجرای بازی می‌شود، اما با هدفِ کاستن از وقفه‌ها و لگ در طولِ بازی پیاده سازی شده است.

Shadow Map Resolution: کیفیت و دقت سایه‌های ایجاد شده را تعیین می‌کند. حالت Extra تا حدود ۱۰ درصد افت راندمان ایجاد خواهد کرد، اما گزینه‌های High و پایین‌تر تاثیر محسوسی نخواهند داشت.

Cashe Sun Shadows Maps: تاثیرِ کیفی ندارند و فقط میزان مصرف حافظه‌ی گرافیکی را تا جای ممکن افزایش می‌دهند تا برای کش کردن برخی افکت‌های از پیش رندر شده استفاده کنند. اگر افت فریم یا لگ یا محو شدنِ بیش از حدِ بافت‌ها رادر بازی مشاهده کردید، این گزینه را خاموش کنید.

Screen Space Ambient Occlusion: یا SSAO سایه‌های تماسی را به بازی اضافه می‌کند، در جایی که دو سطح یا شئ در مجاورتِ هم باشند و یکی از آنها مانع رسیدن نور به دیگری شود. تکنیکی که استفاده می‌شود و کیفیت پیاده سازی آن روی جزییات و دقت سایه‌ها تاثیر خواهد داشت.

Depth of Field: لنزِ دوربین را در حالتی شبیه سازی می‌کند که روی یک آبجکت تمرکز کرده و بقیه‌ی صحنه خارج از دید و محو به نظر می‌رسد.

Subsurface scattering: بازتابِ تابش نور روی مواد نیمه شفاف مانند پوستِ انسان را شبیه سازی می‌کند.

تنظیمات گرافیکی بازی

از آنجایی که این بازی بنچمارکِ داخلی برای سنجشِ راندمانِ خروجی ندارد، از یک بنچمارکِ اندازه‌گیریِ زمانی برای ضبط گیم‌پِلی استفاده کردیم. برای هر تست یک مرحله‌ی مشخص را آغاز کردیم و تا بخش مشخصی از آن را از مسیری ثابت پیمودیم تا میانگین فریمِ مورد نظر را بدست آوریم. تنظیمات گرافیکی و گزینه‌های مربوطه را در ادامه شاهد هستید:

بنچمارک زومجی

بنچمارک به گونه‌ای که در بالا شرح داده شد در بالاترین سطح و فعال کردنِ Filmic SMAA T2x به ترتیب در رزولوشنِ 2K ،FULL HD و 4K اجرا شد. آخرین درایورهای گرافیکی ای‌ام‌دی و انویدیا را هم نصب کردیم. در نظر داشته باشید که بازی از SLI و CF پشتیبانی نمی‌کند و راندمان در این حالت‌ها فرقی با تک کارت ندارد. این بازی روی مانیتورهای ۱۰۰ یا ۱۴۴ هرتزی هم با آخرین نرخ بازسازیِ تصویر به خوبی اجرا خواهد شد و بنابراین مشکلی با مانیتورهای گیمینگ حرفه‌ای نخواهد داشت.

سیستم تست

• پردازنده: Intel Core i7 – 7700K
• مادربرد/ حافظه: GigaByte Z270X Gaming 5/ GSkill DDR4 2400Mhz 16GB
• سیستم عامل: ویندوز 10 نسخه‌ی Fall Creators Update با آخرین آپدیت‌ها (1709- 16299.19)
• درایورها: انویدیا GeForce 388.13 WHQL و ای‌ام‌دی Crimson ReLive Edition 17.11.1

کارت‌های گرافیک

جمع بندی

بخشِ داستانی بازی Call of Duty: WWII بر خلافِ نسخه‌های مدرن و آینده‌نگرانه در چند نسخه‌ی قبلی، روایتی هیجان انگیز و درگیر کننده دارد و احتمالا شما را تا پایانِ ماجرا مشتاق نگه خواهد داشت. از نظرِ گرافیکِ فنی، بازی وجوهِ تشابه زیادی با نسخه‌ی قبلی دارد و به جز برخی تکنیک‌های اضافه شده به گزینه‌های مربوط به AA و دقتِ رندر در خروجی، پیشرفت‌های قابلِ توجهی نسبت به نسخه‌های قبلی ندارد و هنوز هم قابلِ قیاس با رقیبی مانند Battlefield 1 و کلاسِ متفاوتِ موتور گرافیکی آن نیست. تا زمانی که سازندگانِ این سری بازی‌ها به فکرِ ارتقای اساسی در موتورِ گرافیکیِ IW engine نباشند، تحولِ گرافیکی واقعی در این بازی قابلِ پیش بینی نیست. البته پیشرفتِ توانِ سخت افزاری کنسول‌ها در این میان نقشی تعیین کننده دارد و می‌تواند روی بهبودِ بصری نسخه‌های پورت شده‌ی پی‌سی هم تاثیرِ مثبت یا منفی داشته باشد.

از نظر گرافیکی بازی گزینه‌های متعددی برای بهینه سازی راندمان در اختیار کاربر قرار داده تا روی بیشتر کارت‌های گرافیکی به خوبی اجرا شود. از آنجایی که بازی گرافیکِ آنچنان سنگینی ندارد، در اکثر موارد نیازی به کاهش تنظیمات نخواهید داشت و با بالاترین گزینه‌ها هم نرخ فریمِ مناسبی خواهید گرفت. در نسخه‌ی قبلی یکی از مشکلاتِ آزار دهنده در پورتِ PC، اجرای میان صحنه‌های سینماییِ از پیش رندر شده‌ی بازی با سرعتِ ۳۰ فریم در ثانیه بود که باعثِ ایجادِ وقفه در تجربه‌ی بازی می‌شد و تمرکزِ گیمر را منحرف می‌کرد، اما این‌ بار این مشکل تا حدِ زیادی برطرف شده و اندکی پس از آغازِ صحنه‌های سینمایی، نرخِ فریم نمایشی هم تا جایی که توان کارت گرافیک اجازه بدهد افزایش خواهد یافت. در مجموع عملکرد کلیِ بازی بسیار خوب است و ۶۰ فریم بر ثانیه در رزولوشن 4K با کارت‌های رده بالای گرافیکی قابل دسترسی است. برخی گزینه‌های کاربردی مانند Render Resolution به تنظیمِ دقیق‌ترِ گزینه‌های گرافیکی با در نظر گرفتنِ نرخِ فریمِ دلخواه با توجه به قدرتِ سخت افزار کمکِ شایانی می‌کنند. در سوی دیگر پیاده سازیِ بنچمارکِ داخلی مثل برخی بازی‌های منتشر شده‌ی اخیر مثل Wolfenstein II: The New Colossus و Middle-earth: Shadow of War در این بازی هم می‌توانست مکملی برای نمایش اطلاعاتِ سخت افزاری و اندازه‌گیریِ راندمانِ بازی محسوب شود که البته تعبیه‌ی این امکان تا به حال از سازندگانِ سری بازی‌های Call of Duty سر نزده است.

پردازنده در عملکردِ مناسبِ این بازی بی تاثیر نیست و هر چقدر پردازنده‌‌ای با معماریِ جدیدتر و با فرکانسِ بالاتری داشته باشید، راندمانِ بیشتری در طول اجرای بازی خواهید داشت. اگر کارت رده میانی مانندِ GTX 1060 دارید، یک پردازنده‌ی ۴ هسته‌ای Core i5 4670 هم برای داشتنِ تمامِ فریم‌های قابل استخراج کافی است، اما کارت‌های قدرتمندتر بهتر است حداقل با پردازنده‌های Core i7 دو نسلِ گذشته مثل Core i7 4770K یا Core i5 7600K نسل جدید جفت شوند تا بتوانند بهترین راندمان را تولید کنند. پردازنده‌ها‌ی ارزان قیمتی مانند Core i3 6100 از نسلِ قبلی تا  حدودِ ۳۰ درصد از متوسطِ راندمانِ کارتِ GTX 1080 در این بازی خواهند کاست. پردازنده‌های Ryzen 5 و بالاتر هم در اجرای این بازی در کنارِ کارت‌های گرافیکیِ قدرتمند کفایت خواهند کرد. بارِ پردازشیِ به شکلِ قابل قبول روی تمام هسته‌های CPU توزیع می‌شود و هیچ گاه شاهدِ سربار شدنِ یک یا چند هسته در حین اجرای بازی (مانند آنچه که در خیلی از بازی‌های دیگر مشاهده می‌شود) نخواهید بود.

میزانِ مصرفِ حافظه‌ی اصلی در این بازی همزمان با سطحِ تنظیماتِ تعیین شده نسبتِ مستقیم دارد. در مجموع بین ۹ تا ۱۱ گیگابایت از رمِ سیستم در حینِ اجرای این بازی در بالاترین تنظیمات استفاده خواهد شد و بنابراین حافظه‌های ۸ گیگابایتی، اجرای بدونِ وقفه‌ی این بازی و پرهیز از ایجادِ Stutter به خاطر جابجایی مکررِ داده‌ها بین رم و ذخیره‌ساز را ضمانت نخواهند کرد.

اما رفتارِ بازی در مصرفِ حافظه‌ی گرافیکی درست مثلِ نسخه‌های قبلی در چند سالِ گذشته است و تا حدِ امکان سعی می‌کند تا بیشترین بهره را از پرسرعت‌ترین نوعِ حافظه در کلِ سیستم شما کسب کند. بر اساسِ بررسی ما میزانِ مصرف در آخرین تنظیماتِ گرافیکیِ با گزینه‌های Extra و High بستگیِ مستقیم به رزولوشن ندارد و در هر شرایطی به سقفِ حافظه‌ی در دسترس در کارتِ گرافیک نزدیک خواهد شد. با جمع بندی نتایج، کارتِ گرافیکِ ۴ گیگابایتی رده متوسط برای تنظیماتِ High و Ultra در رزولوشنِ 1080p و کارتِ گرافیکِ ۶ و ۸ گیگابایتیِ رده بالا برای اجرای بدون وقفه و روان در رزولوشن‌های بالاتر توصیه می‌شوند. از مشکلاتِ فنیِ عمده هم در این بازی خبری نیست و در اجرای طولانی مدتِ بازی، تنها در کارت‌های گرافیکیِ رده پایین و یا با داشتنِ پردازنده‌های قدیمی ممکن است در هنگامِ استریم و بارگذاریِ صحنه‌های جدید در بازی ممکن است وقفه‌های کوچکی قابلِ مشاهده باشد، اما در سیستم‌های واجدِ شرایط توضیح داده شده Stutter و لگ را تجربه نخواهید کرد. توصیه می‌شود که درایورِ کارت گرافیکیِ خود را به آخرین نسخه‌ی بهینه شده مخصوصِ این بازی که در زمان انتشارِ مقاله GeForce 388.13 WHQL برای انویدیا و Crimson ReLive Edition 17.11.1 برای ای‌ام‌دی است، ارتقا دهید.

برای اجرای بازی به ارتباط اینترنتی نیاز نخواهید داشت، به جز اولین بار پس از نصب که نیاز به فعال سازی روی سخت افزارِ شما دارد. بازی را می‌توانید از طریق کلاینت استیم خریداری کرده و سپس دانلود کنید. دریافتِ دیتا از سایت‌های دیگر هم امکان‌پذیر است و قرار دادن آن در پوشه‌ی نصب و شناساندنِ آن به کلاینتِ بازی کار دشواری نیست.

سازندگانِ Call of Duty: WWII در اسلج‌همر با بازگشت به ریشه‌های این بازی توانسته‌اند تجربه‌ای خوب و تاثیرگذارتر از نسخه‌های قبلی در ردیفِ سری Black Ops را ارائه کنند و ساعاتِ هیجان انگیزی را برای طرفداران و دوستدارانِ بازی‌های شوتر رقم بزنند. تجربه‌ی این بازی را حتما به طرفدارانِ این سری بازی‌ها توصیه می‌کنیم.

اگر از علاقه‌مندان به بازی Call of Duty: WWII هستید، می‌توانید تمام مطالب و ویدیوهای مربوط به این بازی را در صفحه‌ی Call of Duty: WWII مشاهده کنید.