نقد فیلم حسابدار ۲ (The Accountant 2) | دنبالهای که منتظرش بودیم؟
فیلم The Accountant از آن دسته فیلمهایی است که در زمان اکران اولیه مورد توجه قرار نگرفت، اما کم کم ارزشهای آن شروع به دیده شدن کرد و تبدیل به اثری کالت شد. فیلمی بهخاطر روایت سرد، بیروح و تاریکش بههمراه اکشن و خشونتش توانست مورد توجه قرار بگیرد و حالا فرصت دوبارهای به حسابدار با بازی بن افلک و بازگشت گاوین اوکانر برای کارگردانی دنباله آن داده شده است تا در دنباله خود نشان دهد همچنان ارزش گفتن داستانهای بیشتری را در دل دنیای تاریکش دارد.
فیلم The Accountant 2 داستان کریستین ولف را دنبال میکند که مریبث مدینا، مأمور خزانهداری از او میخواهد تا یک معمای قتل را حل کند. بدین ترتیب ولف از برادرش کمک میخواهد تا از مسیرهای نهچندان قانونی برای جلو بردن پرونده و حل پازلهای حل نشده استفاده کنند، اما با نزدیکتر شدن به حقیقت، این سه نفر توجه برخی از بیرحمترین قاتلان زنده را به خود جلب میکنند که میخواهند آنها را به قتل برسانند.
یکی از مواردی که پیش از تماشا و براساس نمایشهای فیلم نگران بودهام، تغییر لحن فیلم بوده است. درواقع نمایشهای فیلم به ما بیشتر فیلمی مثل یک دنباله هالیوودی به ما نشان میدهد که به ما میگوید خبری از لحن و کلیت قسمت اول نیست. شروع فیلم جواب سوالات را ما خواهد داد و این طور هم شد و فیلم با اینکه با وعده حفظ لحن و کلیت فیلم اول شروع میشود، اما کم کم رنگ میبازد و به چیزی تبدیل میشود که از آن ترس داشتم. فیلم پرونده تازهای را باز میکند که باعث میشود دو برادر با یکدیگر همکاری کنند.
تغییر لحن و کلیت فیلم The Accountant 2 به بخشی آزار دهنده تبدیل شده است
درکنار آن شاهد ماموری هستیم که درواقع خط قرمز اخلاقی شخصیت بن افلک است و درکنار آن شخصیت مرموزی در فیلم هم حضور دارد. تا اینجا میتوان گفت روند فیلم مثبت است و شاهد شکلگیری داستان هستیم، اما مشکل دقیقا اینجا است که لحن فیلم قرار نیست تغییر خاصی کند. مشکل این است که فیلم داستانی جدی و تاریک دارد و حتی خشونت فیلم قرار نیست کمتر شود، اما شاهد لحنی مشابه به فیلمهای مایکل بی هستیم. درواقع وسط یک صحنه میتوانیم شوخیهایی را مشاهده کنیم که نه جایگاهی در فیلم دارند و نه کمکی به روایت فیلم میکنند.
در عوض ذهنن بیننده را به سمت دیگری منحرف میکند که باعث میشود تاثیر گذاری یک صحنه کاهش پیدا کند. بهصورت کلی لحن فیلم به شکلی است که انگار قرار نیست خودش داستان را جدی بگیرد و بهطور مثال صحنه خوش گذرانی دو برادر شاید در نگاه اول ارائه یک بخش انسانی از شخصیتها باشد، اما پس از پایان صحنه به این فکر میکنیم جایگاه آن در فیلم کجا بوده است. درواقع اگر از این صحنه عبور کنید و اصلا آن را تماشا نکنید، اصلا قرار نیست چیزی از داستان از دست بدهید و صرفا یک صحنه اضافه و مثل پیام بازرگانی در میانه فیلم را رد کردهاید.
مشخصا تلاش فیلم برای تمرکز بیشتر روی رابطه ۲ برادر نتیجه مثبت داده و بهترین بخش فیلم حسابدار ۲ است. همچنین شخصیت مرموز فیلم هم درنهایت بخش مثبتی از داستان فیلم است؛ اگرچه درنهایت استفاده درستی از او در فیلم نشده است. اما فیلم درواقع بهنظر میرسد که تا حدی دلیل محبوبیت قسمت اول را فراموش کرده است یا تلاش میکند واقعا مخاطبین جدیدی را جذب کند. بهخصوص وقتی به صحنه اکشن پایانی فیلم میرسیم میتوانیم بهخوبی متوجه شویم فیلم واقعا چه مسیری را دنبال کرده است.
فیلم درواقع تصمیم دارد تا اسکلت اصلی خود را با ترکیبی از آثاری مثل مارول یا حتی جان ویک بازسازی کند و اثری سرگرمکنندهتر و جذابتر برای مخاطبان امروزی باشد. نتیجه هم واقعا با فیلم سرگرمکنندهتری طرف هستیم و حتی تغییر لحن فیلم باعث شکل گرفتن شیمی بهتر میان برادران شده است، اما فیلم هویت اصلی خود را دیگر ندارد و این برای طرفداران فیلم اول آزار دهنده است.. درواقع این مشکلات باعث میشود تا فیلم The Accountant 2 با وجود حفظ اسکلت اصلی قسمت اول نتواند آن دنبالهای باشد که نزدیک به یک دهه منتظر آن بودهایم و بیشتر یک ترکیب کلیشهای از آثار دیگر باشد.
البته وقتی نام آمازون به میان بیاید نباید خیلی هم تعجب کنیم و آنها بدون شک دخالت گستردهای در محتویات فیلم داشتهاند تا به ساخت آن چراغ سبز دهند، اما بدون شک انتظار بیشتری از افلک و اوکانر وجود دارد که متاسفانه در اینجا اجازه به چنین دخالتی دادهاند. درست است صحنه پایانی با اکشن گسترده میتواند جذاب باشد و طراحی خوبی هم دارد، اما آیا واقعا فیلم اول یک اثر اکشن بیکله بوده است که شخصیت بن افلک یک ارتش بزرگ را نابود کرد؟ جواب مشخصا منفی است و در قسمت دوم شاهد تغییر این موضوع هستیم.
اما فیلم در مقایسه با قسمت اول تمرکز بیشتر روی بخشهای انسانی هر شخصیت دارد و میتوان گفت از معدود بخشهایی است که شاهد پیشرفت در آن هستیم. البته وقتی صحبت از معدود پیشرفتها میکنم در مقایسه با لحن و فضای قسمت اول است؛ وگرنه اگر به شکل یک فیلم مستقل به فیلم The Accountant 2 نگاه کنم، احتمالا نظر من تا حد زیادی میتواند متفاوت باشد. در هر حال شاهد بازی درخشانی از بن افلک و جان برنتال هستیم و عجیب نیست که سالها منتظر زوج آنها در قسمت دوم بوده باشیم.
بن افلک و جان برنتال بازی درخشانی در فیلم The Accountant 2 دارند و تبدیل به زوجی متفاوت و موفق شدهاند
شاید ترکیب آنها عجیب بهنظر برسد، اما همین تفاوت باعث شده است زوج آنها در فیلم جواب دهد. در هر حال عملکرد بن افلک و جان برنتال هم در این موضوع تاثیر دارد و تلاش آنها بابث شده است تا این دو شخصیت متفاوت و بیرحم بتوانند به یک زوج موفق در طول فیلم تبدیل شوند. اما در مورد شخصیت مدینا این موضوع متاسفانه جواب نمیدهد و او شاید برای حل پرونده بعضا از خطوط قرمز رد میشود، اما شخصیتی آزار دهنده و تکراری در فیلم است. مشکل شخصیت مدینا درواقع این است که بیشتر از اینکه نگران او باشیم، حس مزاحم بودن را القا میکند.
در هر حال فیلم از بخشی تصمیم دارد تا موضوع را شخصی کند و این موضوع تا حدی جواب میدهد و درواقع شاکله اصلی داستان و پایانبندی فیلم را تشکیل میدهد، اما باعث نمیشود تغییر لحن فیلم را قابل قبول کند و بیشتر زمینه را برای ساخت قسمتهای بیشتر ایجاد کرده است. در هر حال فیلم در بخش داستانی میتوانست کارهای بیشتری انجام دهد و همچنین میتوانست متفاوتتر عمل کند؛ اگرچه همچنان تلاش میکند تا داستانی تاریک در دنیایی بیرحم روایت کند که البته از لحن و واقعگرایی قسمت اول فاصله گرفته است.
اما صحنههای اکشن فیلم حسابدار ۲ همچنان نقطه قوت آن محسوب میشود. درواقع شاهد کاهش خشونت یا افت این صحنهها نیستیم و مثل فیلم اول این صحنهها همچنان بخش مهمی از فیلم را تشکیل میدهند. شاید تنها مشکلی که با این بخش دارم، کمی اغراق بیشتر بهخصوص در پرده پایانی فیلم باشد که تا حدی با فیلم اول تناقض دارد. درست است آنها در فیلم اول هم تا حدی توانایی شکست یک ارتش کامل را داشتند، اما در اینجا کمی داستان بیشتر بزن بهادر شده است و اون سنگینی اکشن قسمت اول را درنهایت شاهد نیستیم.
فیلم The Accountant 2 ترکیبی از بخشهای مثبت و منفی است که در یک بخش شاهد صحنههای اکشن خوب، بازی درخشان بن افلک و جان برنتال، پرداخت بیشتر و بهتر به روابط، نزدیک به دو ساعت اثری سرگرم کننده و جذاب و همچنین نمایش تاریک دنیای خلافکاری هستیم. در مقابل تغییر لحن و حضور شخصیتهای مکمل نه چندان خوب تا کمی اغراق بیشتر در صحنههای اکشن در پرده نهایی باعث شده است تا این فیلم اکشن همان دنبالهای نباشد که نزدیک به یک دهه منتظر آن بودهایم و شاید کاملا ناامید کننده باشد، اما درنهایت باعث ناامیدی ما میشود.