بررسی راندمان نسخه پی سی بازی Metro Exodus

4A Games یک شرکتِ سازنده‌ی بازی‌های ویدیویی در شهرِ اسلیِما واقع در جزیره‌ی مالتا است. این استودیو ابتدا در سال ۲۰۰۵ میلادی توسطِ دو نفر به نام‌های Oles Shishkovstov و Alexander Maximchuk در شهرِ کیِو پایتختِ اوکراین تاسیس شد، اما دفترِ مرکزیِ آن در سالِ ۲۰۱۴ میلادی به خاطرِ بحرانِ سیاسیِ اوکراین و جنگ‌های داخلی به مالتا منتقل شد. شعبه‌ی اوکراین نیز تحتِ نظارتِ دفترِ مرکزی که در اتحادیه‌ی اروپا قرار گرفته، همچنان به فعالیتِ خود ادامه می‌دهد. این استودیو بیش از همه شهرتِ خود را از ساخت سری بازی‌های مترو کسب کرده است.

Metro Exodus در سال ۲۰۳۶ میلادی و دو سال پس از رخدادهای بازیِ Metro: Last Light، در یک سرزمینِ پسا آخرالزمانی که ۲۳ سال پیش از این با جنگِ اتمی نابود شده در جریان است. Artyomشخصیتِ اصلی داستان‌های این سری که از رخدادهای قبلی در تونل‌های متروی مسکو خلاص شده، ماجراهایی طولانی را در اقلیمِ پهناورِ روسیه تا شرقِ دور آغاز می‌کند و با مخاطراتِ جدید و غیرِ منتظره‌ای هم روبرو می‌شود.

بازی از موتورِ داخلی 4A Engine ساختِ 4A Gamesاستفاده کرده که پیش از این در سال ۲۰۱۰ برای Metro 2033توسعه داده شده بود. موتورِ 4A Engine توسط برخی از کارکنانِ سابقِ استودیوی اوکراینیِ GSC Game World تولید شد که قبلا روی سری بازی‌های S.T.A.L.K.E.R کار کرده بودند. این موتور از API-های گرافیکی دایرکت ایکس 9 ,10 ,11 و 12 و همین‌طور Open GL نسخه‌های 3.2 و 4.0 هم پشتیبانی می‌کند. به علاوه، با فن‌آوری‌های شرکتِ انویدیا هم کاملا بهینه شده و از Nvidia PhysX ،Nvidia 3DVision ،Nvidia HairWorks و البته به تازگی از Nvidia RTX real-time Ray Tracing هم پشتیبانیِ کامل دارد.

برای این مقاله تعدادِ زیادی از کارت‌های گرافیکیِ بررسی شده در چند سالِ اخیر را در بازی به‌کار گرفته و در پلتفرمِ ویندوزی سیستمِ مرجع بررسی کردیم. ما به کمک این کارت‌ها و آخرین فناوری‌های به کار رفته در آنها تلاش خواهیم کرد تا راندمانِ موتور گرافیکی مبتنی بر دایرکت ایکس 12 را در این بازی به‌دست آوریم. رزولوشن‌های بررسی شده در این مقاله شاملِ 1080p، همین‌طور 1440p یا 2K و رزولوشن 2160p یا 4K خواهد بود. برای مقایسه در نظر بگیرید که رزولوشن 4K دقیقا چهار برابر تعداد پیکسل‌های بیشتری نسبت به رزولوشنِ 1080p دارد و به همین نسبت هم بار تراشه‌ی گرافیکی برای پردازشِ آن سنگین‌تر خواهد بود.

دانلود ویدیو از آپارات |‌ تماشا در یوتیوب

حداقل سیستم مورد نیاز - رزولوشن 1080p با متوسط ۳۰ فریم بر ثانیه

سیستم پیشنهادی - رزولوشن 1080p با متوسط ۶۰ فریم بر ثانیه

سیستم پیشنهادی High- رزولوشن 1440p با متوسط ۶۰ فریم بر ثانیه

سیستم پیشنهادی Extreme - رزولوشن 4K با متوسط ۶۰ فریم بر ثانیه

نسخه‌ی پی‌سی Metro Exodus تنظیمات گرافیکیِ معدودی دارد، اما در واقع تعدادِ زیادی از تکنیک‌های مختلف برای نورپردازی، هموار سازیِ لبه‌ها، سایه‌ها، کیفیتِ بافت‌ها و میدان دید در بازی در پشتِ صحنه و درونِ موتورِ گرافیکی در حالِ انجام وظیفه هستند. در تصاویر زیر روی هر یک از آنها کلیک کرده و پس از بزرگنمایی با کلیدهای جهتیِ چپ یا راستِ صفحه کلید یا کلیک مجدد روی تصویر، تفاوت‌ِ تنظیمات پیش فرضِ گرافیکی را مشاهده و مقایسه کنید. برای دقتِ بیشتر در مقایسه می‌توانید تمام عکس‌ها را دانلود کرده و در Windows Photo Viewer مقایسه کنید.

در تنظیماتِ گرافیکیِ Metro Exodus گزینه‌ای برای انتخاب یا تغییرِ شیوه‌ی اعمالِ Anti-Aliasing وجود ندارد و مثل نسخه‌ی قبلی هم مستقیما از تکنیکِ SSAA یا همان Super Sampling Anti-Aliasing نامی بُرده نشده است. اما ظاهرا 4A Games از تکنیکِ اختصاصی و با کیفیتِ AAA در این بازی استفاده کرده است. این اسم مخففی از تکنیکِ Analytical Anti-Aliasing است که از بازیِ Metro: Last Light به بعد توسطِ استودیوی 4A بکار گرفته شده و کیفیتِ بسیار مطلوبی هم دارد. این تکنیک از معادلاتِ تحلیلی برای تعیین تعدادِ زیر‌پیکسل‌های لبه‌‌ی اجسام استفاده می‌کند. همچنین امکانِ خاموش کردنِ کاملِ این تکنیکِ داخلی برای کاربر وجود ندارد. به علاوه، گزینه‌ی جدیدی به نامِ Shading Rate به تنظیماتِ گرافیکیِ بازی اضافه شده که به نظر می‌رسد بخشی از کارِ آن اجرای Supersampling روی صحنه‌های بازی باشد.

خبرِ خوب برای دارندگان سری کارت‌های گرافیکیِ RTX انویدیا این است که بازی در روزهای نزدیک به انتشار، از پشتیبانیِ فناوری DLSS هم برخوردار شد و بنابراین دارندگانِ این کارت‌های گران‌قیمت و قدرتمند می‌توانند با راندمانِ بالاتر و افتِ فریمِ کمتر، از مزیتِ DLSS برای بهبود کیفیتِ تصویر و رفعِ لبه‌های مشبک در اطرافِ اجسام، اشیای شفاف و هر ترسیمِ هندسیِ ایجاد شده بهره‌مند شوند. گفتنی است که این قابلیت را می‌توان به همراهِ گزینه‌ی Ray Tracing یا بدونِ آن در تنظیماتِ بازی فعال کرد. در واقع DLSS در این بازی بیش از هر چیز، برای افزایشِ راندمانِ Ray Tracing پیاده سازی شده است، اما بدونِ آن هم باعثِ افزایشِ محسوسِ راندمان خواهد شد.

در ادامه فهرستی از این تنظیمات و گزینه‌های قابل انتخاب برای آنها را مشاهده می‌کنید:

RESOLUTION = 2560*1440 ,etc

QUALITY = LOW /MEDIUM /HIGH /ULTRA /EXTREME

VSYNC= OFF /FULL /HALF

GAMMA= 2560*1440 ,etc

MOTION BLUR = LOW /NORMAL /HIGH

DIRECTX = DX 11 /DX 12

RAY TRACING = OFF /HIGH /ULTRA- RTX Cards Only

DLSS = ON /OFF - RTX Cards Only

HAIRWORKS = ON /OFF

ADVANCED PHYSX = ON /OFF

TESSELLATION = FULL /OFF

TEXTURE FILTERING = AF 4X /AF 16X

SHADING RATE = 0.4X ~ 1.0X ~ 4.0X

در این جدول گزینه‌های پیش فرض در بنچمارکِ ما برجسته شده‌اند.

Quality: کارِ این گزینه‌ تعیینِ کیفیتِ بصریِ بازی است که روی جنبه‌های مختلف پردازش و تکنیک‌های بکار گرفته شده مثلِ Post-Processing و Anti-Aliasing، کیفیتِ بافت‌ها، دقتِ سایه‌ها، نورپردازی و مواردِ مشابه تاثیرگذار است. همان‌گونه که انتظار می‌رود هم تاثیرِ چشمگیری روی راندمانِ نهایی و کیفیتِ تصویریِ بازی خواهد داشت و بر اساس بنچمارک‌های انجام شده توسط سایت‌های مختلف و آزمایشاتِ ما برآورد می‌شود که بسته به قدرت کارت گرافیک و پردازنده، حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد فاصله در نرخِ فریمِ بازی بین تنظیمِ Low تا Ultra ایجاد شود.

DIRECTX: از این طریق انتخاب می‌کنید که موتور گرافیکی برای پردازش از API گرافیکی دایرکت ایکس 11 یا دایرکت ایکس 12 استفاده کند. بررسی‌های اولیه‌ی ما نشان داد که راندمانِ این دو واسط گرافیکی در Metro Exodus کمابیش در یک سطح قرار دارند. بنابراین از دایرکت ایکس 12 برای سنجشِ راندمان استفاده کردیم.

Ray Tracing: در این بازی از تکنیکِ رهگیریِ پرتو فقط برای پیاده سازی Global Illumination یا نورپردازیِ محیطی استفاده شده است. حتما به یاد دارید که در بازی Battlefield V از این تکنیک برای پیاده سازیِ Reflections یا بازتاب‌های مختلف استفاده شده بود (Global Illumination: یک نامِ عمومی برای گروهی از الگوریتم‌هایی است که در گرافیکِ سه بعدی برای واقع گراییِ بیشتر در نورپردازی استفاده می‌شوند. نورهایی که از منابعِ نوریِ مستقیم و همین‌طور بازتابِ غیرِ مستقیم از منابعِ نوری دیگر سرچشمه می‌گیرند، از این الگوریتم‌ها بهره‌مند می‌شوند). این گزینه فعلا فقط با کارت‌های گرافیکی سری RTX انویدیا شاملِ RTX 2080 ،RTX2070 ،RTX 2060 و RTX 2080Ti در دسترس خواهد بود.

DLSS: این تکنیک برای بهبودِ خروجیِ رندرِ نهاییِ فریم‌های بازی ساخته شده و قرار است بدونِ کاستن از راندمان، جانشینِ برخی تکنیک‌های متعارفِ Post-Processing و Anti-Aliasing شوند و کیفیتِ مشابه یا حتی بالاتر از آنها را ارائه کنند. این تکنیک با استفاده از پردازشِ صحنه‌های بازی در سرورهای قدرتمندِ انویدیا و تولید تصاویرِ بسیار با کیفیت‌تر و با رزولوشنِ بالاترِ مترادف با هر فریم انجام می‌شود و الگوریتمِ بدست آمده روی هسته‌های Tensor در کارت‌های گرافیکِ RTX اجرا می‌شود. الگوریتم‌های بدست آمده این قابلیت را دارند که در طولِ زمان و با پردازش‌های هوش مصنوعی پیشرفت کنند و به کیفیتِ خروجیِ آنها افزوده شود. این گزینه هم فقط با کارت‌های گرافیکی سری RTX انویدیا در دسترس خواهد بود.

HAIRWORKS: باعثِ تولیدِ کیفیتِ بالاترِ خَز و مو روی بدنِ برخی جاندارانِ موجود در بازی خواهد شد و تاثیرِ آن در طبیعی‌تر شدنِ پوششِ آنها بسیار زیاد است. Hairworks بخشی از کتابخانه‌ی Gameworks انویدیا است، اما روی تراشه‌های گرافیکی ای‌ام‌دی هم اجرا می‌شود. افتِ راندمان با فعال بودنِ این گزینه در صحنه‌هایی که این جانداران حضور دارند، حدودِ ۵ درصد خواهد بود.

ADVANCED PHYSX: کتابخانه‌ی اختصاصیِ انویدیا مخصوصِ فیزیک که روی کارت‌های AMD هم اجرا می‌شود. تاثیر فعال بودن یا نبودنِ این گزینه در بنچمارک‌ها محسوس نبوده است.

TESSELLATION: جزئیات اضافه‌ای را بر سطوح و اشیای دنیای بازی قرار می‌دهد. اشیا می‌توانند Displacement Maps داشته باشند که در واقع راهنمای نحوه‌ی تغییر اشیا در زمان افزایشِ چندضلعی‌ها است. Tessellation اطلاعات را محاسبه می‌کند و عمق سطوحِ پیچیده‌تر را در اشیا افزایش می‌دهد. این گزینه می‌تواند تاثیرِ نسبتا محسوسی در کیفیت و همین‌طور راندمانِ گرافیکی ایجاد کند.

TEXTURE FILTERING: تنظیمی برای Anisotropic Filtering که دقت و وضوحِ نمایش بافت‌ها را مخصوصا در فواصلِ دور تغییر می‌دهد. با تنظیماتِ پایین، بافت‌ها در فواصل دور محو و کم جزئیات به نظر خواهند رسید. تاثیرِ این گزینه در راندمانِ خروجیِ نهایی کم است و در اینجا هم فقط دو گزینه‌ی 4X AF و 16X AF را داریم و دلیلی برای انتخابِ گزینه‌ی 4X AF وجود ندارد.

SHADING RATE: این گزینه تعیین می‌کند که چه تعداد سایه‌زن (shader) به ازای هر پیکسل فعال باشند. میزانِ ۱۰۰ درصد یا 1.0X پیش‌فرضِ این گزینه است که نسبت یک به یک به ازای هر پیکسل است. در واقع می‌توانید نوعی Supersampling را با انتخاب گزینه‌های بالاتر فعال کنید که در کیفیتِ خروجی تاثیرِ ملموسی خواهد داشت، اما در عینِ حال روی راندمان هم اثرِ زیادی دارد.

این بازی از یک بنچمارکِ داخلی دقیق و سنگین برای سنجشِ راندمانِ خروجی برخوردار است که نتایجِ نرخِ فریمِ میانگین، کمینه و بیشینه را از اجرای یک اسکریپتِ ثابت با موتور گرافیکیِ بازی بدست می‌آورد. اگر چه آمارِ این بنچمارک سخت‌گیرانه و پایین‌تر از راندمانِ اجرای واقعی در بازی محسوب می‌شود، اما برای مقایسه‌ی کارت‌های گرافیکی بی‌نقص هستند. برای هر تست کارت گرافیکِ منتخب را روی سیستم نصب کرده و بنچمارکِ بازی را اجرا کردیم تا میانگین فریمِ مورد نظر را بدست آوریم. تنظیماتِ گرافیکی و گزینه‌های مربوطه را در ادامه شاهد هستید:

بنچمارک به گونه‌ای که در بالا شرح داده شد در بالاترین سطح و فعال کردنِ گزینه‌ی ULTRA به ترتیب در رزولوشنِ 2K ،FULL HD و 4K اجرا شد. آخرین درایورهای گرافیکی ای‌ام‌دی و انویدیا را هم نصب کردیم. در نظر داشته باشید که بازی هنوز از SLI و CF پشتیبانی نمی‌کند و راندمان در این حالت‌ها فرقی با تک کارت ندارد. این بازی روی مانیتورهای ۱۰۰ یا ۱۴۴ هرتزی هم با آخرین نرخ بازسازیِ تصویر به خوبی اجرا خواهد شد و بنابراین مشکلی با مانیتورهای گیمینگِ حرفه‌ای نخواهد داشت.

اشاره کردیم که بازی مثل نسخه‌ی قبلی دارای یک بنچمارکِ داخلی است که مسیرِ مشخصی از مرحله‌ی طراحی شده‌ی بازی را برای سنجش با تنظیماتِ انتخاب شده اجرا می‌کند. مشاهداتِ اولیه و نتایج بدست آمده از این بنچمارک و مقایسه‌ی آن با میزانِ متوسطِ فریم در بازی نشان می‌دهد که طراحانِ این بنچمارک سعی کرده‌اند که سنگین‌ترین سناریوی متصور برای شرایطِ محیطیِ اجرای بازی را با ترکیبی از سنگین‌ترین افکت‌های قابل اجرا در موتورِ گرافیکی شبیه سازی کنند. با این توضیح، بنچمارکِ داخلی بازی نمی‌تواند به تنهایی نماینده‌ای از میزانِ فریمِ تولیدی به ازای هر کارتِ گرافیکی در سیستم باشد، اما بهترین و دقیق‌ترین معیار برای مقایسه و سنجشِ تفاوتِ کارکردِ کارت‌های گرافیکیِ مختلف در این بازی خواهد بود. بر این اساس کاربران می‌توانند برای تخمینِ نرخِ فریمِ متوسط در بازی در طیِ مراحلِ مختلف، فریمِ میانگینِ خود را در محدوده‌ی ۳۰ تا ۶۰ درصد بالاتر از میزانی که در این بنچمارک بدست می‌آید در نظر بگیرند.

همچنین کمینه‌ی فریم در این بنچمارک هم واقعی نیست، چون بر اساس افتِ فریم‌های ناشی از رفتارِ موتور گرافیکی ایجاد شده و مقطعی است. کمینه‌ی نرخ‌ فریم با توجه به عملکردِ موتور گرافیکیِ بازی می‌تواند گمراه کننده باشد و آمارِ پایین‌تر از حدِ متعارف را در این آزمون ثبت کند، به همین خاطر از لحاظ کردنِ آن در بنچمارک‌ها صرفِ نظر کردیم.

RTX و DLSS

علاقه و امیدِ زیادی داشتیم که با دسترسی به سری کارت‌های گرافیکی RTX انویدیا بتوانیم برای اولین بار راندمانِ Ray Tracing و DLSS را در این مدل‌ها از نظر بصری و راندمانی بررسی و مقایسه کنیم. متاسفانه انتظار برای دسترسی به این مدل‌ها طولانی شد و به علاوه وضعیتِ بحرانیِ بازارِ سخت افزارِ داخلی و عدم دسترسی به برندها و مدل‌های مختلف، امکان دسترسی به گزینه‌های جایگزین برای بررسیِ این کارت‌ها را با مشکل مواجه ساخت.

به همین خاطر برای پرهیز از به تعویق افتادنِ انتشارِ بررسیِ راندمان بازی و علی رغمِ میلِ باطنی، تصمیم گرفتیم که بررسی این قابلیت‌های جدید را به مقاله‌ی مجزایی در آینده موکول کنیم.

• پردازنده: Intel Core i7 – 9700K OC to 5.0 GHz • مادربرد/ حافظه: ASUS Z390-F Strix Gaming/ GSkill DDR4 3200Mhz 16GB • سیستم عامل: ویندوز 10 نسخه‌ی October Update با آخرین آپدیت‌ها (1809- 17763.316) • درایورها: انویدیا GeForce 418.91 WHQL و ای‌ام‌دیRadeon Software Adrenalin Edition 19.2.2

گزینه‌یِ انتخاب شده در Qualityاز منوی Video، به تنهایی کیفیت و پیچیدگیِ اجرای بسیاری از قابلیت‌های گرافیکیِ بازی را تعیین می‌کند. تنظیماتِ Extreme در بازی بیش از حد سنگین است و نوعی از 2X Supersamplingرا روی خروجی اعمال می‌کند که می‌تواند تا ۳۰ درصد به کاهشِ راندمان منجر شود. بنابراین در تمامِ آزمون‌ها از گزینه‌ی Ultra برای بررسیِ راندمان استفاده کردیم.

اگر بخواهیم ملاک را نتیجه‌ی بدست آمده از خروجیِ بنچمارکِ بازی قرار دهیم، بی‌شک از همین ابتدا با دیدنِ نتایج شگفت زده خواهیم شد. از این نگاه فقط کارت‌های گرافیکِ GTX 980 و بالاتر می‌توانند بازی را با میانگینِ بالاتر از مرزِ ۳۰ فریم بر ثانیه اجرا کنند که فقط نیمه‌ی بالاییِ نمودار را در بر می‌گیرد. به بیان دیگر، در رزولوشنِ متعارفِ 1080p فقط قوی‌ترین کار‌ت‌های بازی از این آزمون نمره‌ی قبولی گرفته‌اند و بقیه از دور خارج شده‌اند. اما واقعیت این است که اجرای مراحلِ بازی بسیار روان‌تر و با میانگینِ سرعتِ بالاتری نسبت به این بنچمارک انجام می‌شود و بر اساسِ سنجشِ ما، بسته به مدلِ کارتِ گرافیکی و سخت افزارِ پیِ‌سی، بین ۳۰ تا ۶۰ درصد بالاتر از نتیجه‌ی بدست آمده از بنچمارک داخلی است.

برای مثال GTX 1080 Tiمتوسطِ ۷۳ فریم بر ثانیه را در بنچمارک ثبت کرده است، حال آن که در آزمونِ یکی از مراحلِ بازی با AfterBurner توانستیم میانگینِ ۱۱۴ فریم بر ثانیه را بدست آوریم که ۵۶ درصد بالاتر از بنچمارکِ داخلی است. همچنین در فرصتی که داشتیم به همین شیوه کارتِ گرافیکِ RX 570 را در بازی آزمایش کردیم که نتیجه ۳۹ فریم بر ثانیه بود و ۵۰ درصد بالاتر از ۲۶ فریمِ بدست آمده در بنچمارکِ بازی است. با این توصیف وضعیتِ کلیِ اجرای بازی بسیار بهتر از الگوی ترسیم شده از نتایجِ بنچمارکِ بازی است و برخی مدل‌های رده میانی هم بر خلافِ نتایجِ بالا، قادر هستند اجرای قابلِ قبولی در این رزولوشن و تنظیماتِ بالا داشته باشند. حتی کارت‌های ضعیف‌تر مثلِ GTX 1050 Ti هم با تنظیماتِ کمتر، از شانسِ خوبی برای اجرای مناسبِ بازی برخوردارند.

در رزولوشنِ 2Kمرزبندیِ میانِ مدل‌های بالا و پایینِ ۳۰ فریم به یک سومِ بالاییِ جدول منتقل می‌شود. تنها مدل‌های GTX 980 Ti و بالاتر هستند که می‌توانند نمره‌ی قبولی را از دیدِ آزمونِ سختگیرانه‌ی بازی بدست آورند و بقیه برای این تنظیمات و رزولوشن مناسب نیستند. اما در خودِ بازی، باز هم وضعیتِ اجرا بهتر است و کارتِ GTX 1060 هم می‌تواند به میانگینِ حدودِ ۴۰ فریم بر ثانیه دسترسی پیدا کند.

همان‌گونه که احتمالا دریافته‌اید، دسترسی به ایده‌الِ ۶۰ فریم بر ثانیه نه در این دقتِ خروجی و نه در دقتِ 1080pوظیفه‌ای آسان به نظر نمی‌رسد و حداقل تضمینی برای آن در تمامِ سناریوهای قابلِ تصور در بازی نیست. در اینجا حتی GTX 1080 Ti هم نتوانست میانگینِ بالاتر از ۱۰۰ فریم بر ثانیه را در اجرای بخشِ مشخص شده از بازی بدست آورد، اما احتمالا سریِ RTX می‌توانند این محدوده را نیز پشتِ سر گذارند و گزینه‌ای مناسب برای نمایشگرهای ۱۴۴ هرتزی مخصوصِ بازی باشند.

در مجموع، همه‌ی این‌‌ها نویدِ یک گرافیکِ فوق‌ العاده را در این بازی می‌دهند که به راستی می‌تواند آن را به عنوانِ فاخرِ "کرایسیسِ سال ۲۰۱۹" ملقب کند. Metro Exodus تنها در بُعدِ گرافیکِ فنیِ فوق‌ العاده در نسخه‌ی پی‌سی متوقف نمی‌شود و آن را به گیم‌پلی فوق‌ العاده، طراحیِ عالیِ مراحلِ بازی و اسلحه‌های پیچیده‌تر با قابلیتِ ارتقا پیوند می‌زند. طراحیِ کاراکترها در سطحِ بالایی است و حسِ واقع‌گرایانه‌ی خاصی به گیمر القا می‌کند.

در سوی دیگر برخی کمبودها هم در این زمینه قابلِ طرح است که مهم‌ترینِ آنها عدمِ تعبیه‌ی تنظیماتِ پیشرفته‌ی گرافیکی در بازی است که سازنده سعی کرده بیشترِ آنها را در پشتِ گزینه‌ی واحدِ Quality پنهان کند. قضاوت در این مورد که این کار به خاطرِ ساده سازیِ تنظیمات بوده یا دلایلِ فنی داشته است را به توضیحاتِ سازنده واگذار می‌کنیم. کمبودِ برخی گزینه‌های اختصاصیِ نسخه‌ی پی‌سی هم کاملا مشهود است. به عنوانِ نمونه، هنوز گزینه‌ای برای تنظیمِ FOV در بازی نداریم و تعیینِ چگونگیِ نمایشِ بازی و انتخاب از بین گزینه‌های Fullscreen و Borderless هم ممکن نیست و بازی فقط در حالتِ تمام صفحه اجرا می‌شود. اما رابطِ کاربریِ بازی در پی‌سی کاربر پسند و گویا طراحی شده، با کلیدهای پیش‌فرض و پُر کاربرد در صفحه کلید و ماوس همخوانی دارد و مشکلی در جابجایی بین منو‌های مختلف به چشم نمی‌آید.

شاید برخی کاربران پس از دیدنِ نتایج بنچمارک‌ها تصور کنند که با بازیِ سنگین و غیر بهینه‌ای روبرو هستیم که مثلِ برخی عناوینِ اخیرا منتشر شده، فشارِ نامتناسبی را روی سخت افزار تحمیل می‌کند. اما این امر تا حدِ زیادی در موردِ Metro Exodus صدق نمی‌کند و کیفیتِ بالای گرافیکی و فنی بازی، تا حدِ زیادی سنگینی و راندمانِ متوسطِ آن روی کارت‌های گرافیکیِ رایجِ پی‌سی را توجیه می‌کند. به همین ترتیب از هم اکنون می‌توان به راحتی این بازی را یکی از اولین گزینه‌های سنجشِ راندمانِ کارت‌های گرافیکی در ماه‌ها و سال‌های آینده تصور کرد، چرا که از جنبه‌های گوناگون می‌تواند نمادی از نمایش و سنجشِ قدرتِ سخت افزارهای آینده باشد.

در مجموع راندمانِ موتورِ گرافیکی در این بازی بالا است و با وجودِ جلوه‌های بصریِ مدرن و خیره کننده، راندمانِ بازی اگر در حدِ عناوینِ بزرگِ عرضه شده‌ی جدید برای پی‌سی نباشد، اما فاصله‌ی زیادی هم با آنها ندارد، هر چند که با این شرایط رسیدن به ۶۰ فریم در ثانیه حتی در رزولوشنِ 1080p هم برای بسیاری از مدل‌های کارتِ گرافیک قابلِ دسترس نیست. در مقامِ مقایسه، راندمانِ این بازی با نرخِ فریمِ عالیِ بازیِ Wolfenstein II: The New Colossus فاصله‌ی مشهودی دارد و الگوی راندمانِ گرافیکیِ بازی بیشتر به اثر سنگین و با کیفیتِ بصریِ بالایی مثلِ Assassin's Creed: Odyssey شباهت دارد، در حالی که از نظرِ فنی و گرافیکی رتبه‌ی بالاتری را کسب می‌کند. نکته‌ی منفی در بخشِ فنی، وجودِ برخی باگ‌ها در بازی است که فعلا در بسیاری از ترکیب‌های سخت افزاری باعثِ کرش کردنِ بازی می‌شود و بدونِ ذخیره به دسکتاپِ ویندوز برمی‌گردد. تعدادِ این کرش‌ها برای تمامِ کاربران یکسان نبوده و برخی در طولِ ساعت‌ها بازی تنها با یک یا چند مورد و برخی هم با مواردِ متعدد و مکرر مواجه بوده‌اند که به نظر می‌رسد بیشتر در حالتِ اجرای بازی در دایرکت ایکس ۱۲ رخ می‌دهد. سازندگان هم قول داده‌اند که با بروز رسانی‌های بعدی مشکلات را برطرف کنند.

میزانِ مصرفِ حافظه‌ی اصلی در این بازی هم طبیعی است و بسته به تنظیماتِ گرافیکی و ظرفیتِ نصب شده در سیستمِ شما، بینِ ۵ تا ۷ گیگابایت را اشغال می‌کند. حافظه‌ی گرافیکیِ موردِ نیاز هم هم‌سطحِ میزانِ دیده شده در بازی‌های اخیر ارزیابی می‌شود و لزوما به خاطرِ کیفیتِ بالای بصری، حافظه‌ی گرافیکیِ بیشتری در این بازی نیاز نخواهید داشت. توصیه می‌شود حتما درایورِ کارتِ گرافیکیِ خود را به آخرین نسخه‌ که در زمان انتشارِ مقاله GeForce 418.91 WHQL برای انویدیا و Radeon Adrenalin Edition 19.2.2 برای ای‌ام‌دی است، ارتقا دهید. متاسفانه بسیاری از کاربران بدونِ توجه به این نکته بازی‌های جدید را نصب می‌کنند و با مشکلاتِ زیادی در اجرای آنها مواجه می‌شوند.

برای اجرای بازی هم به ارتباطِ اینترنتی دائمی نیاز ندارید، اما بازیِ تحتِ استیم و اِپیک استور برای اولین اجرا نیاز به فعال سازی روی سخت افزارِ شما و ارتباط با سرورهای مربوطه دارد. قفلِ حفاظتیِ Metro Exodus نسخه‌ی جدیدِ Denuvo است که تا لحظه‌ی پایانِ ویرایشِ مقاله شکسته نشده است. در هر حال نسخه‌ی اوریجینالِ بازی به فاصله‌ی کوتاهی مانده به زمانِ انتشار از استیم برداشته شد و به انحصارِ یک ساله‌ی اپیک استور درآمد. بنابراین دیگر خرید از طریقِ استیم ممکن نیست و بازی را تنها می‌توانید از طریق کلاینتِ Epic خریداری کرده و سپس دانلود کنید. دریافتِ دیتا از سایت‌های دیگر هم امکان‌پذیر است و قرار دادنِ آن در پوشه‌ی نصب و شناساندنِ آن به کلاینتِ بازی کارِ دشواری نیست.

گیمرهای پی‌سی می‌دانند که سری بازی‌های Metro از ابتدا ویژگی‌های دوست داشتنی و منحصر به فردی داشته‌اند که آن‌ها را موردِ علاقه‌ی بسیاری، از جمله طرفدارانِ بازی‌های شوتر کرده بود. اما از نظرِ نگارنده، نسخه‌ی آخرِ این بازی تمامِ رکوردهای قبلی را یک مرحله ارتقا داده و به جایی رسانده که اگر خرید و اجرای دیگر بازی‌های اخیرا منتشر شده را صرفا توصیه کرده باشیم، این نسخه‌ی فوق‌ العاده از بازی را باید اکیدأ به طرفدارانِ بازی‌های شوتر و مخصوصا پی‌سی گیمر‌های متعصب توصیه کنیم!

اگر از علاقه‌مندان به بازی Metro Exodus هستید، می‌توانید تمام مطالب و ویدیوهای مربوط به این بازی را در صفحه‌ی Metro Exodus مشاهده کنید.