گزارش باکس آفیس: از افتتاحیه قوی انیمیشن PAW Patrol تا مرگ زودهنگام فیلم جدید هیو جکمن

گزارش باکس آفیس این هفته را با مرد آزاد (Free Guy)، محصول دیزنی/قرن بیستم شروع می‌کنیم که پس از تجربه‌ی ۳۴ درصد اُفت فروش در دومین آخرهفته‌اش، به درآمد سه روزه‌ی قوی ۱۸ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار دست یافت و صدر جدول را برای دومین آخرهفته‌ی متوالی در چنگِ خودش نگه داشت. این آمار که با اختلاف بهترین اُفت فروش آخرهفته‌ی دوم در بین بلاک‌باسترهای تابستان امسال حساب می‌شود، به معنی دوامی فوق‌العاده برای این فیلمِ ویدیوگیمی نسبتا تحسین‌شده و محبوب است. البته که در سال ۲۰۲۱ شاهد فیلم‌هایی بوده‌ایم که اُفت فروشِ هفته‌ی دومشان کمتر از مرد آزاد بوده است، اما اُفت فروش پایینِ یک فیلم در دومین آخرهفته‌‌اش الزاما به معنی عملکرد موفقیت‌آمیزش نیست. برای مثال، درحالی رایا و آخرین اژدها در دومین آخرهفته‌اش با ۳۳ درصد اُفت فروش نسبت به افتتاحیه‌ی ناچیزِ ۸ و نیم میلیون دلاری‌اش مواجه شد که سقوط ۳۴ درصدی مرد آزاد پس از افتتاحیه‌ی عالی ۲۸ میلیون و ۳۰۰ میلیون دلاری‌اش اتفاق اُفتاده است.

مرد آزاد نه تنها با افتتاحیه‌ی ۲۸ میلیون و ۳۰۰ هزار دلاری‌اش بهتر از پیش‌بینی‌ها ظاهر شد (حتی با در نظر گرفتن استانداردهای پیش از کرونا)، بلکه درآمد ۱۸ میلیون و ۸۰۰ هزار دلاری‌ِ دومین آخرهفته‌اش نیز برابر با همان چیزی که بدبینانه‌ترین پیش‌بینی‌ها از افتتاحیه‌اش انتظار داشتند، است. این فیلمِ اورجینال که با ۱۱۵ میلیون دلار بودجه تهیه شده، تاکنون به درآمد ۱۰ روزه‌ی خانگی ۵۶ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار دست یافته است و بخش قابل‌توجه‌ای از آن از صدقه‌سری پخشِ اختصاصی آن در سینماها است. گرچه همان‌طور که قبلا صحبت کردیم، تنها دلیل شکست فیلم‌هایی مثل جوخه‌ی انتحار (The Suicide Squad)، چشمان مار (Snake Eyes) یا گشت‌و‌گذار در جنگل (Jungle Cruise) پخش همزمان آنها روی پلتفرم‌های استریمینگِ اچ‌بی‌اُ مکس و دیزنی‌پلاس یا محدودیت‌های دوران کرونا نبوده است، اما فروش مرد آزاد، یک مکان ساکت ۲ (۱۶۰ میلیون از ۵۷ میلیون افتتاحیه چهار روزه) و سریع و خشن ۹ (۱۷۲ و نیم میلیون از ۷۰ میلیون افتتاحیه‌ی چهار روزه همراه با ۶۹۶ میلیون درآمد جهانی) که به میزانِ درآمدِ احتمالی‌شان در دورانِ پیش از کرونا خیلی نزدیک است نشان می‌دهند که تاثیر مثبتِ پخش اختصاصی فیلم‌ها در سینماها «در رابطه با فیلم‌هایی که مردم به دیدنشان علاقه‌مند هستند»، غیرقابل‌انکار است.

این موضوع خبر خوبی برای شنگ‌چی و افسانه‌ی دَه حلقه‌، فیلم بعدی مارول است که به نخستین فیلم دیزنی که از زمان آغاز همه‌گیری کرونا به‌طور اختصاصی در سینماها اکران خواهد است تبدیل می‌شود. خلاصه اینکه مرد آزاد لایق لقبِ «کنایه‌آمیزترین موفقیتِ تابستان امسال» است. در تابستانی که اکثر فیلم‌های فرنچایزی‌اش ضعیف‌تر از انتظارات ظاهر شدند، یک فیلم اورجینالِ ستاره‌محور با محوریت بازیگری که توان سودآوری‌اش در بهترین حالت متناقض بوده است، برنده از آب درآمده است. تازه، مرد آزاد پتانسیل تبدیل شدن به یک فرنچایزِ جدید را نیز خواهد داشت. اگر مرد آزاد ۲ واقعا ساخته شود، آن از زمانِ گنجینه‌ی ملی در سال ۲۰۰۴ و دزدان دریایی کاراییب در سال ۲۰۰۳، به نخستین فرنچایز لایواکشنِ جدید دیزنی تبدیل خواهد شد (هرچند حتی این مجموعه‌ی احتمالی هم از لحاظ فنی به فاکس تعلق دارد و جزو یکی دیگر از خریدارهای دیزنی حساب می‌شود).

همین که یک فیلم اورجینالِ ستاره‌محورِ پُرخرج که از تبلیغات دهان به دهان مثبت بهره می‌برد (همه از اینکه فیلم بهتر از چیزی که انتظار داشتند است ابراز غافلگیری کرده‌اند) با چنین درآمدها و دوامی در مقایسه با فرنچایزهای بیش از اندازه گران‌قیمتی مثل چشمان مار، اِسپیس جم ۲ و جوخه‌ی انتحار که هیچکس درخواستشان را نداده بود مواجه شده است، دلگرم‌کننده است. مرد آزاد (که تاکنون ۱۱۲ میلیون دلار در دنیا فروخته است) بسته به عملکردش در کشورهای خارجی (اکرانش در بازار چین از جمعه‌ی این هفته آغاز می‌شود) می‌تواند به حد نصاب سودآوری نیز برسد.

موفقیت مرد آزاد اما الزاما به معنی خارج شدن فیلم‌های اورجینال از خطر انقراض نیست. درواقع، نخستین تازه‌اکران این هفته انیمیشن گشت پنجه‌ای (PAW Patrol: The Movie)، محصول پارامونت و نیکلودئون بود که هجوم جمعی سینماروها برای دیدن آنها، به مرگ زودهنگام سه فیلم اورجینالِ ستاره‌محورِ کانسپت‌محور منجر شد. گشت پنجه‌ای با وجود اینکه همزمان به‌طور رایگان روی سرویس پارامونت‌پلاس نیز پخش شده است، اما اکرانش را با کسب ۱۲ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار فروش خانگی آغاز کرد. این فیلم که با ۲۶ میلیون دلار بودجه تهیه شده است، به افتتاحیه‌ای برابر با تایتان‌های نوجوان به سینما می‌آیند! (Teen Titans Go! To the Movies) در تابستان ۲۰۱۸ دست یافته است (هر دو دنباله‌ی سینمایی سریال‌های تلویزیونی‌شان هستند). تایتان‌های نوجوان نمایشش را در کنار ماموریت غیرممکن: فال‌اوت (۶۲ میلیون دلار افتتاحیه) با کسب ۱۰ میلیون دلار افتتاحیه آغاز کرد و رفت تا به ۵۲ میلیون دلار فروش جهانی دست پیدا کند.

دومین تازه‌اکران این هفته اما درام کاراگاهی/علمی‌تخیلی خاطره‌پردازی (Reminiscence) است که توسط لیزا جوی، یکی از خالقان سریال وست‌ورلد نوشته و کارگردانی شده است. گرچه در چند وقت اخیر به اندازه‌ی کافی به برادران وارنر به خاطر ریختنِ پول‌های هنگفت به پای جوخه‌ی انتحار ۲ (که از لحظه‌ی شکل‌گیری‌اش محکوم به فنا بود) و اسپیس جم ۲ (که به جای ۱۵۰ میلیون دلار باید ۹۰ میلیون دلار خرج برمی‌داشت) ایراد گرفته‌ایم، اما از طرف دیگر نباید این حقیقت را فراموش کنیم که این شرکت هنوز به عرضه کردن فیلم‌های غیرفرنچایزی مثل در ارتفاعات (In the Heights)، گریه کن ماچو (Cry Macho)، جودا و مسیح سیاه (Judas and the Black Messiah) و چیزهای کوچک (The Little Things) ادامه می‌دهد.

آنها در اواخر ۲۰۱۹ و اوایل ۲۰۲۰ فیلم‌های اولداسکولِ بزرگسالانه‌ای مثل نابیناشده با روشنایی (Blinded by the Light)، ریچارد جول (Richard Jewell)، راه بازگشت (The Way Back) و غیره را اکران کردند که همه تماشای آن: فصل دوم و جوکر را به آنها ترجیح دادند. خاطره‌پردازی که هیو جکمن نقش اصلی‌اش را ایفا می‌کند، حتی پیش از کرونا و پیش از اچ‌بی‌اُ مکس هم محکوم به شکست بود، اما بله، یکی از دلایلِ افتتاحیه‌ی ۲ میلیون دلاری‌‌اش که ضعیف‌تر از حالت عادی است، به شرایط به‌خصوصِ دوران کرونا مربوط می‌شود.

همچنین، افتتاحیه‌ی این فیلم پشت سر افتتاحیه‌ی یک میلیون و ۷۰۰ هزار دلاری ما دوستانت هستیم (We Are Your Friends) در آگوست ۲۰۱۵، بدترین افتتاحیه‌ی تاریخ برادران وارنر در بینِ فیلم‌هایی که در بیش از ۲ هزار سینما اکران شده‌اند، حساب می‌شود. سومین تازه‌اکران این هفته اکشن/جاسوسی شاگرد (The Protege)، ساخته‌ی مارتین کمپل است که به داستان انتقام‌جویی یک آدمکشِ آموزش‌دیده (مگی کیو) از کسی (مایکل کیتون) که مُربی‌اش (ساموئل ال. جکسون) را کُشته بود می‌پردازد. شاگرد به ۲ میلیون و ۹۳۵ هزار دلار افتتاحیه دست یافت. واضح است که این رقم خوب نیست، اما خب، از طرف دیگر، هچکس در این شرایط تیره‌و‌تاریک انتظارِ نتیجه‌ای بهتر از این را هم نداشت.

از آنجایی که آنا (Anna)، ساخته‌ی آدمکش‌محورِ لوک بسون به ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار افتتاحیه در تابستان ۲۰۱۹ دست پیدا کرد، پس می‌توان گفت که درآمدِ شاگرد در دوران کرونا برابر با همان مقداری که در صورتِ فروش ناامیدکننده‌اش در شرایط غیرکرونایی به‌دست می‌آورد است. آخرین تازه‌اکرانِ مهم این هفته فیلم ترسناک خانه‌ی شب (The Night House)، محصول سرچ‌لایت است که گرچه نقدهای مثبتی دریافت کرده، اما بدون سروصدای رسانه‌ای روی پرده رفت. این فیلم که به تسخیرشدگی یک زن (چه به‌ معنای واقعی کلمه و چه به‌طور استعاره‌ای) توسط خودکشی غیرمنتظره‌ی شوهرش می‌پردازد، به ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار افتتاحیه دست پیدا کرد.

اما از تازه‌اکران‌ها که بگذریم، به نفس نکش ۲ (Don't Breathe 2)، محصول سونی برمی‌خوریم که با تجربه‌ی ۵۳ درصد اُفت فروش در دومین آخرهفته‌اش، ۵ میلیون دلار دیگر فروخت و به مجموعِ ۱۰ روزه‌ی ۱۹ میلیون و ۶۷۲ هزار دلار رسید. این نتیجه چندان غافلگیرکننده نیست؛ این فیلم که تبهکار و متجاوزِ قسمت اول را به عنوان ضدقهرمانِ دنباله معرفی می‌کند، دقیقا با تحسین یک‌صدای منتقدان و واکنش پُرسروصدای مثبتِ تماشاگرانش مواجه نشده است، اما فروش نهایی ۲۵ تا ۳۰ میلیون دلاری‌اش در گیشه‌ی خانگی برای فیلمی که فقط ۱۰ میلیون دلار خرج برداشته است، چندان بد نیست. رده‌ی پنجم جدول این هفته به فیلم موزیکال/زندگینامه‌ای بزرگداشت (Respect)، محصول ۵۵ میلیون دلاری بیش از اندازه پُرخرجِ استودیوی اِم‌جی‌اِم تعلق دارد که ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار در دومین آخرهفته‌اش فروخت و به مجموع ۱۰ روزه‌ی ۱۵ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار رسید.

شاید جنیسفر هادسون که نقش آریتا فرانکلین، خواننده‌ی مشهور آمریکایی را در این فیلم بازی می‌کند به رقابتِ فصل جوایز راه پیدا کند، اما در این نقطه دستیابی این فیلم به درآمد ۳۰ میلیون دلاری برخیز (Get on Up) با بازی چادویک بوزمن در آگوست ۲۰۱۴ هم غیرقابل‌تصور به نظر می‌رسد. در رده‌ی ششم جدول به جوخه‌ی انتحار (The Suicide Squad)، محصول برادران وارنر برمی‌خوریم که با ادامه‌ی اُفت فروش شدیدش، بیش از یک هزار عدد از سینماهایش را از دست داد، ۳ میلیون و ۴۱۰ هزار دلار در سومین آخرهفته‌اش فروخت و به مجموعِ خانگی افتضاحِ ۴۹ میلیون و ۲۷۰ هزار دلار و مجموع جهانی ۱۴۰ میلیون دلار رسید. فیلم کامیک‌بوکیِ بزرگسالانه‌ی جیمز گان که تاکنون عملکردی شبیه به ریبوتِ بدنام چهار شگفت‌انگیز (۵۶ میلیون از ۲۵ میلیون افتتاحیه) داشته است، احتمالا نمایشش را با کسب چیزی حدود ۵۵ میلیون دلار فروش خانگی از ۱۸۵ میلیون دلار بودجه به پایان خواهد رساند. یکی دیگر از فیلم‌هایی که در کنار امثال مرد آزاد، یک مکان ساکت ۲ و سریع و خشن ۹، نانِ اکران اختصاصی‌اش در سینماها را می‌خورد، فیلم ترسناک پیر (Old) است.

ساخته‌ی ام. نایت شیامالان با کسب یک میلیون و ۱۴۰ هزار دلار دیگر در پنجمین آخرهفته‌اش، به ۴۵ میلیون و ۱۸۳ هزار دلار فروش خانگی و مجموع ۸۰ میلیون دلار فروش جهانی از ۱۸ میلیون دلار بودجه دست یافت. این فیلم درآمد ۳۳ میلیون دلاری ملاقات در کشورهای خارجی (۹۸ میلیون دلار فروش جهانی در سال ۲۰۱۵) را پشت سر گذاشته است. بلک‌ویدو (Black Widow) یک میلیون و ۱۰۰ هزار دلار دیگر در هفتمین آخرهفته‌اش کسب کرد و به مجموع خانگی ۱۸۰ میلیون و ۱۵۰ هزار دلار رسید. این رقم آن را در یک قدمی عبور از فروش خانگی اَنت‌من (۱۸۱ میلیون در سال ۲۰۱۵) و ثور (۱۸۱ میلیون در سال ۲۰۱۱) قرار می‌دهد. طبق گزارش دیزنی، درآمد بلک‌ویدو از دیزنی‌پلاس و پلتفرم‌های اجاره‌ی فیلم حدود ۱۲۵ میلیون دلار بوده است. این نشان می‌دهد میزان دوام این فیلم در خارج از سینماها (۲ برابرِ افتتاحیه‌ی ۶۰ میلیونی‌اش روی دیزنی‌پلاس) تقریبا برابر با میزان دوامش در سینماهای آمریکای شمالی (۲/۲۶ برابر افتتاحیه‌ی ۸۰ میلیونی‌اش) بوده است.

شوالیه‌ی سبز (The Green Knight)، ساخته‌ی دیوید لوئری که به عزیزدُردانه‌ی این روزهای نِردهای سینما تبدیل شده است، این هفته درحالی در شبکه‌ی نمایش خانگی منتشر شد که ۵۷۲ هزار و ۵۵۱ دلار دیگر در چهارمین آخرهفته‌اش کسب کرد و به مجموعِ ۲۴ روزه‌ی ۱۵ میلیون و ۹۴۴ هزار دلار رسید. درآمد نهایی این فیلم که حدود ۱۷ میلیون دلار پیش‌بینی می‌شود، نتیجه‌ی موفقیت‌آمیزی برای محصول استودیوی A24 حساب می‌شود. اِسپیس جم: میراث جدید (Space Jam: A New Legacy)، محصول ۱۵۰ میلیون دلاری برادران وارنر، ۵۰۵ هزار دلار دیگر در ششمین آخرهفته‌اش فروخت و به مجموع خانگی ۶۹ میلیون دلار و مجموع جهانی ۱۴۸ میلیون دلار رسید. مُرداب (Stillwater)، جدیدترین فیلم مت دیمون که همزمان در شبکه‌ی خانگی نیز منتشر شده، ۴۵۰ هزار دلار دیگر در چهارمین آخرهفته‌اش فروخت و به مجموع ۲۴ روزه‌ی ۱۳ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار دست یافت. فیلم ترسناک اتاق فرار: تورنمنت قهرمانان (Escape Room: Tournament of Champions)، محصول ۱۵ میلیون دلاری سونی تاکنون ۲۵ میلیون دلار در خانه و ۴۲ میلیون دلار در دنیا فروخته است.

در نهایت، انیمیشن لوکا (Luca)، محصول پیکسار بالاخره این هفته در بازار چین روی پرده رفت و به ۵ میلیون دلار افتتاحیه دست یافت. این رقم برابر با افتتاحیه‌ی ۵ و نیم میلیون دلاری روح (Soul) است که پس از کسب ۱۳ و نیم میلیون دلار در دومین آخرهفته‌اش، به ۵۷ میلیون دلار فروش نهایی در چین دست پیدا کرد. این رشد فروش درباره‌ی کوکو (Coco) هم صدق می‌کند که پس از افتتاحیه‌ی ۱۷ میلیون دلاری‌اش، ۴۴ میلیون دلار در دومین آخرهفته‌اش فروخت و به مجموع رکوردشکنانه‌ی ۱۸۹ میلیون دلار فروش نهایی دست پیدا کرد (پرفروش‌ترین فیلم پیکسار در چین). آیا لوکا می‌تواند به نتیجه مشابه‌‌ی روح دست پیدا کند؟ شاید، اما از آنجایی که مرد آزاد از هفته‌ی بعد در چین اکران خواهد شد و از آنجایی که انتظار می‌رود این فیلم ویدیوگیمی که سرشار از ارجاعات به فرهنگ عامه‌ی آمریکا است، عملکردی شبیه به ردی پلیر وان (۲۲۰ میلیون دلار) یا زوتوپیا (۲۳۵ میلیون دلار) داشته باشد، پس شانس بالایی برای دوام قویِ لوکا پیش‌بینی نمی‌شود.

البته آمار ردی پلیر وان و زوتوپیا نباید انتظارات‌مان را به‌طرز غیرواقع‌گرایانه‌ای از مرد آزاد بالا ببرند. درواقع با توجه به محدودیت‌های دوران کرونا (۳۰ درصد از سینماها چین تعطیل هستند)، حتی دستیابی این فیلم به چیزی نزدیک به پوکمون: کاراگاه پیکاچو (۹۳ میلیون دلار) نیز یک پیروزی عالی خواهد بود. اما سوال مهم‌تری که نمایش مرد آزاد در چین به آن پاسخ خواهد داد این است که آیا حالا که فیلم های چینی بیش از همیشه بر این بازار سلطه پیدا کرده‌اند، اصلا این فیلم جایی در این بازار خواهد داشت؟ ماجرا از این قرار است: یک باور اشتباه درباره‌ی چین وجود دارد و آن هم این است که این بازار نقش ناجی بلاک‌باسترهای هالیوودی را ایفا می‌کند. این باور نه تنها در پیش از شیوع کرونا واقعیت نداشت، بلکه عدم واقعیتش با تقویتِ وابستگی چین به تولیدات داخلی‌اش در دورانِ غیبتِ فیلم‌های هالیوودی در یک سال گذشته بیش از پیش ثابت شده است. حتی پیش از اینکه همه‌گیری کرونا صنعتِ سینما را کله‌پا کند، اعتقاد به اینکه چین ناجی هالیوود است در بهترین حالت چیزی بیش از یک توهم نبود.

کاری که بازار چین انجام می‌دهد شتافتن به کمکِ فیلم‌های شکست‌خورده در دیگر نقاط دنیا نیست؛ کاری که بازار چین انجام می‌دهد متورم کردنِ مصنوعیِ درآمد جهانی فیلم‌هایی که بدون نیاز به چین موفق شده‌اند است (چون برخلاف دیگر نقاط دنیا که ۵۰ درصد قیمت بلیت به استودیو می‌رسد، فقط ۲۵ درصد از فروش فیلم‌ها در چین نصیبِ استودیوها می‌شود). سینماروهای چینی برای تماشای ترنسفورمرها: نیمه‌ی تاریک ماه ‌(۱۶۶ میلیون در سال ۲۰۱۱) و ترنسفورمرها: عصر انقراض (۳۰۰ میلیون در سال ۲۰۱۴) به سینما هجوم بُردند، چون آنها ترنسفورمرهای مایکل بِی را دوست داشتند؛ آنها به دیدن فیلم‌های دنیای سینمایی مارول شتافتند، چون فیلم‌های مارول را دوست داشتند. گرچه درآمد ۳۵۶ میلیون دلاری انتقام‌جویان: جنگ ابدیت در چین شگفت‌انگیز بود، اما این رقم «فقط» ۱۷ درصد از درآمد جهانی ۲ میلیارد و ۴۸ میلیون دلاری‌اش را شامل می‌شود. این موضوع درباره‌ی درآمد ۲۶۷ میلیون دلاری دنیای ژوراسیک: پادشاهی سقوط‌کرده (۲۰ درصد از درآمد جهانی یک میلیارد و ۳۰۸ میلیونی‌اش) و درآمد سریع و خشن ۷ در چین (۲۶ درصد از درآمد جهانی یک میلیارد و ۵۱۵ میلیونی‌اش) نیز حقیقت دارد.

در همین حین، اکثر فیلم‌هایی که در دنیا ناامیدکننده ظاهر شدند نتوانستند با فروششان در بازار چین جلوی شکستشان را بگیرند. گرچه گودزیلا: پادشاه هیولاها ۱۳۵ میلیون دلار در چین فروخت، اما فروش جهانی ۳۸۵ میلیونی‌اش کماکان کافی نبود. وارکرفت ۲۲۰ میلیون دلار در چین فروخت، اما درآمد جهانی ۴۳۸ میلیون دلاری‌اش (از ۱۶۵ میلیون دلار بودجه) همچنان ناامیدکننده بود. فروش ۸۰ میلیون دلاری ریبوتِ مومیایی در چین جلوی لغوِ نقشه‌های یونیورسال برای دنیای سینمایی هیولایی‌اش را نگرفت. بدتر اینکه، موفقیت موقتیِ بلاک‌باسترهای ناامیدکننده‌ای مثل ترمیناتور: جنسیس (۱۱۳ میلیون دلار از ۲۶ میلیون درآمد روز افتتاحیه در چین) و افراد ایکس: آپوکالیپس (۱۲۳ میلیون دلار) به اُمیدواری کاذب سازندگانشان درباره‌ی آینده‌ی روشنِ آنها منجر شد. نتیجه، به شکست قاطعانه‌ی امثال ترمیناتور: سرنوشت تاریک، افراد ایکس: دارک فینیکس و حاشیه‌ی اقیانوس آرام: طغیان منجر شد.

با وجود این، دوران کوتاهی در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ بود که فیلم‌های نسبتا بزرگ به لطف کمک چین خودشان را به حد نصابِ موفقیت می‌رساندند؛ فیلم‌هایی که عبارتند از: رزیدنت ایول: آخرین فصل (۱۵۹ میلیون دلار در چین / ۳۱۲ میلیون دلار فروش جهانی از ۴۰ میلیون دلار بودجه)؛ سه‌ایکس: بازگشت زندر کیج (۱۶۴ میلیون / ۳۸۵ میلیون / ۸۰ میلیون بودجه)؛ کونگ: جزیره‌ی جمجمه (۱۶۸ میلیون / ۵۶۸ میلیون / ۱۸۵ میلیون بودجه)؛ بامبلبی (۱۷۱ میلیون / ۴۶۸ میلیون / ۱۳۰ میلیون بودجه) و جنگ برای سیاره‌ی میمون‌ها (۱۱۳ میلیون / ۴۹۰ میلیون / ۱۵۰ میلیون بودجه). هرچند حتی درآمد ۲۲۸ میلیون دلاری ترنسفورمرها: آخرین شوالیه‌ (۶۰۵ میلیون جهانی از ۲۱۰ میلیون بودجه) برای تبدیل کردن آن به یک موفقیت کافی نبود. این دوران مدت زیادی دوام نیاورد. در اواخر سال ۲۰۱۸، فیلم‌های ابرقهرمانی مارول (ونوم، کاپیتان مارول و غیره) و دی‌سی (آکوآمن) داشتند به‌طرز فزاینده‌ای در بازار چین نیز به اندازه‌ی آمریکای شمالی رخنه می‌کردند و بر آن سلطه پیدا می‌کردند.

باکس آفیسِ چین در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ منهای هابز و شاو (۲۰۱ میلیون دلار) تحت فرمانروایی فیلم‌های مارول و دی‌سی به‌علاوه‌ی تولیدات خود چین بود. از زمانی که فیلم چینی بر گلوله رفته (Gone with the Bullets) که بخش‌هایی از آن با دوربین‌های آیمکسِ سه‌بعدی ضبط شده بود، در اواخر سال ۲۰۱۴ به ۸۳ میلیون دلار فروش در این کشور دست یافت، با نیم‌نگاهی از آینده مواجه شدیم: آینده‌ای که در آن بلاک‌باسترهای چینی آن‌قدر افزایش پیدا می‌کنند که نیاز به تولیدات وارداتیِ هالیوود را کاهش می‌دهند. همین اتفاق هم اُفتاد. از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ شاهد سلسله‌ای از فیلم‌های چینی بودیم که نه تنها یکی از یکی بزرگ‌تر بودند، بلکه تقریبا به‌طور اختصاصی برای این بازار ساخته شده بودند و به درآمدهای غول‌آسایی دست پیدا می‌کردند که برانگیزنده‌ی حسادت تهیه‌کنندگانِ هالیوودی بودند. شکار هیولا (Monster Hunt) در سال ۲۰۱۵ شانه به شانه‌ی سریع و خشن ۷ (۳۹۲ میلیون دلار) به ۳۸۵ میلیون دلار فروش در چین دست یافت و به پُرفروش‌ترین فیلم تاریخ این بازار تبدیل شد.

پری دریایی (The Mermaid) در اوایل سال ۲۰۱۶ به مجموع ۵۵۴ میلیون دلار دست پیدا کرد. دیوار بزرگ (The Great Wall)، محصول مشترکِ پُرخرجِ استودیوهای هالیوودی و چینی که با هدفِ موفقیت همزمان در هر دو بازار طراحی شده بود، در جلب نظر مخاطبان هر دو بازار شکست خورد. گرچه این فیلم در اواخر سال ۲۰۱۶ به ۱۵۴ میلیون دلار فروش در چین دست یافت، اما این رقم برای جبران کردنِ عملکرد ناامیدکننده‌اش در دیگر نقاط دنیا (۴۵ میلیون دلار فروش در آمریکای شمالی / ۳۳۴ میلیون فروش جهانی از ۱۵۰ میلیون بودجه) کافی نبود. در همین دوران، اکشن پروپاگاندایی/ناسیونالیستی گرگ جنگجوی ۲ (Wolf Warrior 2) که حکم نسخه‌ی چینی رمبو: اولین خون قسمت دوم را دارد، به تنهایی ۸۵۴ میلیون دلار در این کشور فروخت. این رقم آن را پشت سر جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد (۹۳۷ میلیون دلار) و انتقام‌جویان: پایان بازی (۸۶۵ میلیون دلار) در رده‌ی سوم پُرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ در یک بازار تنها جای می‌دهد.

راستی، رده‌ی چهارم فهرست پُرفروش‌ترین فیلم‌های تک‌بازاری تاریخ نیز به فیلم چینی سلام، مامان (Hi, Mom) اختصاص دارد که در اوایل ۲۰۲۱ به ۸۲۵ میلیون دلار فروش در چین دست یافت. سه‌گانه‌ی اکشن/کمدی کاراگاه محله‌چینی‌ها (Detective Chinatown) ۱۲۵ میلیون دلار در سال ۲۰۱۵، ۵۷۵ میلیون دلار در سال ۲۰۱۸ و ۶۸۵ میلیون دلار در سال ۲۰۲۱ فروخت که مجموع درآمدش در بازار چین از مجموع درآمد خانگی سه‌گانه‌ی شوالیه‌ی تاریکیِ نولان بیشتر است. سینماروهای چینی در فاصله‌ی بینِ گرگ جنگجوی ۲ و سلام، مامان برای دیدنِ شکار هیولا ۲ (۳۶۱ میلیون دلار در سال ۲۰۱۸)، زمین سرگردان (۶۹۹ میلیون دلار در سال ۲۰۱۹)، انیمیشن نِژا (۷۲۲ میلیون دلار در تابستان ۲۰۱۹)، مردم من، میهن من (۴۳۰ میلیون دلار) و هشتصد نفر (۴۷۰ میلیون دلار) که این دوتای آخری دومین و سومین فیلم پُرفروش باکس آفیس ۲۰۲۰ بودند، به سینماها هجوم بُردند. قابل‌ذکر است رده‌ی نخست باکس آفیس ۲۰۲۰ هم به انیمه شیطان‌کُش (Demon Slayer) که بیش از ۴۰۰ میلیون دلار در بازار ژاپن و ۴۷۷ میلیون دلار در دنیا فروخت، تعلق دارد.

خلاصه اینکه بهم‌ ریختنِ صنعت سینما در پی شیوع کرونا یک سوال را بی‌پاسخ باقی گذاشت: آیا عملکرد فراتر از انتظاراتِ سلسله‌وارِ فیلم‌های ابرقهرمانی دی‌سی و مارول در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ بخشی از یک ترندِ دائمی بود یا یک خوش‌شانسی موقتی؟ و آیا استقبال استثنایی از فیلم‌های ابرقهرمانی غیرتیمی در چین به قیمتِ قربانی شدن تمام فیلم‌های غیرابرقهرمانی دیگر ادامه پیدا خواهد کرد؟ مرد آزاد که از جمعه‌ی این هفته در چین روی پرده خواهد رفت، درحالی اولین قدمش را برای پاسخ به این سوال برمی‌دارد که شنگ‌چی و ایترنال‌ها هم در ادامه به آن خواهند پیوست. آیا مرد آزاد به خبر خوبی برای فیلم‌های هالیوودیِ غیرابرقهرمانی تبدیل خواهد داشت یا آیا این فیلم در چارچوب بازاری که رشد فزاینده‌ی سهمِ بلاک‌باسترهای چینی به گوشه راندنِ فیلم‌های هالیوودی وارداتی منجر شده است، ناکامی مولان، پسران بد تا ابد و سونیکِ خارپشت در این کشور را تکرار خواهد کرد؟

جدول ۱۰ فیلم برتر آخرهفته (۲۰ تا ۲۲ آگوست ۲۰۲۱)

---