نقد انیمیشن توییت‌ها (The Twits) | زوج کثیف نتفلیکس!
انیمیشن The Twits یکی از انیمیشن های جدید ۲۰۲۵ است که درباره بدبوترین و بدترین مردم دنیا است که دو یتیم شجاع تلاش می‌کنند تا آن‌ها را فریب دهند. این انیمیشن درواقع اقتباسی از رمانی به همین نام اثر رولد دال است که در سال ۱۹۸۰ منتشر شده بود و یکی از تلاش‌های بزرگ نتفلیکس برای تصاحب بازار انیمیشن محسوب می‌شود. به همین دلیل آن‌ها به سراغ فیل جانستون، کارگردان انیمیشن Ralph Breaks the Internet برای کارگردانی انیمیشن توییت‌ها رفته‌اند تا با جذب او از دیزنی قدمی مهم بردارند، اما آیا واقعا این تلاش موفق بوده است؟
انیمیشن توییت‌ها با شروعی که دارد چند نکته را به بیننده خود دیکته می‌کند. اولین نکته مدرن شدن داستان است که تا حدی به‌خاطر قدمت رمان اصلی می‌تواند منطقی باشد. همچنین انیمیشن سعی می‌کند ظاهری مشابه انیمیشن‌های استاپ موشن داشته باشد؛ حتی اگر استایل آن اصلا استاپ موشن نیست و درواقع یک انیمیشن CGI و کامپیوتری است. مورد سوم شوخی‌های آن است که سازندگان تلاش کرده‌اند تا با شوخی‌های زننده‌تر باعث شود ما از دو شخصیت اصلی انیمیشن بیشتر تنفر داشته باشیم، اما این تغییرات مثبت بوده است؟
در ابتدا به تغییرات انیمیشن می‌پردازیم. داستان انیمیشن درواقع براساس کودکان یتیمی است کهه در حال مبارزه با زن و شوهری شیطانی هستند. اما تغییرات شخصیت‌ها بیشتر از اینکه قابل لمس و منطقی باشد، بیشتر حس دنبال کردن ترندهای شبکه‌های اجتماعی و جنبش‌های مختلف را دارد. وقتی صحبت از مدرن‌سازی می‌کنیم منظور عوض کردن شخصیت‌ها یا دایورسیتی یا حتی تغییرات داستانی نیست. یک نمونه قابل مشخص سریال ونزدی است که شاید حتی طرفدار آن نباشید، اما سازندگان با قبول نیاز به تغییرات شخصیتی و داستانی توانسته‌اند نظر مثبت بسیاری را جلب کنند و آن را تنها با انیمیشن‌های اخیر خانواده آدامز مقایسه کنید.
انیمیشن The Twits نه‌تنها قرار نیست به منبع وفادار باشد و روح آن را به تصویر بکشد، بلکه تغییراتی هم دارد که جذاب نیستند و صرفا هدف یک اثر جذاب برای نسل جدید است
مشکلات انیمیشن درواقع از همین نقطه آغاز می‌شود. انیمیشن نه‌تنها قرار نیست به منبع وفادار باشد و روح آن را به تصویر بکشد، بلکه تغییراتی هم دارد که جذاب نیستند و صرفا هدف یک اثر جذاب برای نسل جدید است که خیلی بعید می‌دانم واقعا باشد. انتظاری که بدون شک داریم این است که این تغییرات باعث شوند چیز جدیدی به داستان اضافه شود و ارزش تماشا انیمیشن را افزایش دهد و صرفا یک اقتباس یک به یک یا اثری خسته کننده و تکراری نباشد. اما نتیجه چیزی می‌شود که از آن می‌ترسیم و انیمیشن مسیری را دنبال می‌کند که ناامید کننده است.
تغییرات داستانی جذاب نیستند و باتوجه‌به کلیت داستان و قابل پیش‌بینی بودن آن قرار نیست چیز جدیدی به ما ارائه کند. مشخصا انتظار ندارم کلیت داستان یا پایا‌ن‌بندی تغییر چشمگیری داشته باشد، اما تغییرات در اینجا به روح و محتوای منبع اقتباس خیانت کرده است و اثری را ارائه می‌کند که ظاهرا تنها هدفی که نداشته‌اند ساخت یک اقتباس شایسته بوده است. داستان انیمیشن The Twits همین موضوع است و آن‌ها خواسته‌اند به نحوی تلاش کنند تا از دو شخصیت اصلی داستان به نحو دیگری متنفر شویم.
انیمیشن به‌جای خلق روایتی که باعث شود نوع زندگی توییت‌ها را درک کنیم و بیشتر آن‌ها را بشناسیم و همچنین شخصیت‌های کودک را که به‌دنبال سرپرست و خانواده هستند، درک کنیم و به شخصیت‌های قابل لمسی تبدیل شوند، در عوض می‌خواهد با شوخی‌های زننده و حال بهم زن کار خود را به جلو ببرد. تمرکز انیمیشن روی بخش کمدی است، اما این کمدی کاملا سخیف و سطحی است. انیمیشن می‌تواند اثری طنز انتقادی باشد و از محتوا و فرصتی که دارد اثری ماندگار باشد، اما سازندگان نمی‌خواهند و تصمیم دارند تا صرفا یک کمدی یک‌بار مصرف ارائه کنند.
شوخی‌های انیمیشن The Twits براساس کثیف بودن خانواده توییت‌ها و رفتار زننده آن‌ها طراحی شده است
حتی اگر هدف تنها ارائه یک انیمیشن کمدی سرگرم کننده باشد، انیمیشن واقعا موفق عمل نکرده است. شوخی‌های انیمیشن براساس کثیف بودن خانواده توییت‌ها و رفتار زننده آن‌ها طراحی شده است، اما به‌جای حفظ تعادل قضیه از آن‌ور پشت‌بام افتاده‌اند و به بدترین شکل ممکن این شوخی‌ها طراحی و اجرا شده‌اند. شوخی‌ها نه بامزه و نه خنده‌دار هستند و انقدر هم فراموش شدنی هستند که واقعا بسیاری از آن‌ها به‌جز اینکه حال بهم زن بوده‌اند، چیز دیگری از آن‌ها به‌خاطر ندارم. واقعا عجیب نیست که بگویم این شوخی‌ها بعضا مبتذل هم هستند.
متاسفانه انیمیشن پتاسیل بالایی دارد، اما فدای شوخی‌های سطحی و حال بهم زنی شده است و حتی تلاشی نمی‌کند پیام رمان را به خوبی و به درستی نمایش دهد. انیمیشن به‌جای اینکه پیام مناسبی ارائه کند سمت دیگری غش کرده است که باعث می‌شود تنها آن را مورد انتقاد قرار دهیم. درواقع انیمیشن پتانسیل کافی برای تبدیل شدن به یکی از بهترین انیمیشن‌های سال را دارد، اما متاسفانه سیاستی اشتباه سازندگان باعث هدر رفتن تمامی پتانسیل‌های موجود شده است تا حتی یک انیمیشن کمدی قابل قبول را نیز شاهد نباشیم.
اما تیم صداپیشگان انیمیش The Twits از معدود نکات مثبت آن هستند. مارگو مارتیندال و جانی وگاس که نقش خانم و آقا توییت را بر عهده دارند، به‌خوبی شرارت‌ها و شخصیت‌ها کثیف آن‌ها را به تصویر می‌کشند. صد البته ضعف فیلمنامه و کارگردانی ضربه زیادی به شخصیت آن‌ها زده است، اما آن‌ها درنهایت تلاش خود را انجام داده‌اند. انیمیشن البته صداپیشگان مشهوری مثل ناتالی پورتمن و امیلیا کلارک را نیز دارد، اما مثل بسیاری از انیمیشن‌ها بیشتر اسم آن‌ها در انیمیشن حضور دارد تا اینکه عملکردی باتوجه‌به نام آن‌ها شاهد باشیم.
البته این به معنای عملکرد ضعیف آن‌ها نیست، اما به‌طور کلی یک فرد کمتر شناخته شده هم می‌توانست عملکردی مشابه داشته باشد. در مجموع عملکرد صداپیشگان قابل قبول و خوب است، اما در بخش انیمیشن شاهد ضعف بزرگی هستیم. انیمیشن با اینکه در ظاهر می‌خواهد شبیه به آثار استاپ موشن و کریپی باشد، اما در عمل بیشتر یک انیمیشن کامپیوتری جنریک است که فقط در ظاهر می‌خواهد جذاب و ترسناک و مورمور کننده باشد. در این بخش می‌توانیم به این مورد فکر کنیم که چقدر تیم برتون یا هنری سلیک و حتی گیرمو دل تورو برای ساخت چنین انیمیشنی مناسب بودند.
انیمیش The Twits در مجموع اثر بسیار ناامید کننده‌ای است که چیز جدیدی را قرار نیست ارائه کند و در عوض تغییرات آن بیشتر باعث می‌شود ضربه بزرگی به روح و محتوای داستان و حتی پیام آن وارد شود. انیمیشن تلاش می‌کند تا با شوخی‌های زننده و حال بهم زن جلب توجه کند، اما نتیجه کاملا عکسی داده است. انیمیشن می‌توانست یکی از بهترین انیمیشن‌های سال باشد، اما متاسفانه با چند اشتباه باعث می‌شود به در بهترین حالت یک اثر یک‌بار مصرف و کاملا فراموش شدنی تبدیل شود و اقتباس ضعیفی از آثار رولد دال لقب بگیرد.