نقد انیمیشن زامبی‌های مارول (Marvel Zombies) | هالووین به سبک MCU

زامبی‌های مارول یکی از انیمیشن های جدید 2025 است که قسمت زامبی فصل اول آن، از بهترین و جذاب‌ترین قسمت‌هایش است و حتی همان زمان هم اعتقاد داشتم این قسمت سزاوار یک فصل مستقل است و مارول بالاخره فرصتی به این قسمت داد تا بیشتر وارد دنیایی شویم که زامبی‌ها در حال حکومت هستند. اتفاقات انیمیشن Marvel Zombies زمانی آغاز می‌شود که اعضای اونجرز گرفتار طاعون زامبی شده‌اند و اکنون گروهی از بازماندگان در جست‌وجوی راهی برای پایان دادن به این تهدید راهی سفری خطرناک در دنیایی ویران‌شده می‌شوند؛ سفری که در آن باید جان خود را به خطر بیندازند تا جهانشان را نجات دهند.

انیمیشن دقیقا از جایی آغاز می‌شود که قسمت زامبی فصل اول انیمیشن What If به پایان رسید و اتفاقات آن چند سال پس از این حادثه جریان پیدا می‌کند که اکنون امیدی احتمالی برای نجات دنیا شکل گرفته است. نکته اول انتخاب شخصیت‌های کمتر شناخته شده یا کمتر استفاده شده می‌تواند انتخاب هوشمندانه‌ای باشد؛ چرا که سازندگان می‌توانند هر بلایی که دوست دارند سر این شخصیت‌ها بیاورند و کار متفاوتی انجام دهند. تا حدی شاهد استفاده از این موضوع هستیم و اتفاقات مختلف به شکلی متفاوت‌تر مثل روند اصلی انیمیشن What If رخ می‌دهد.

اما از نظر رفتاری یا شخصیتی واقعا تحول یا تغییر چشمگیری شاهد نیستیم و بیشتر مثل گرفتار شدن شخصیت‌ها در یک وضعیت بد را شاهد هستیم. به‌طور کلی تمرکز انیمیشن قرار است روی یک داستان ۴ قسمتی با همان سبک روایی انیمیشن What If باشد و این موضوع کمی آزار دهنده و ناامید کننده است؛ چرا که سازندگان واقعا توانایی انجام کار بسیار متفاوتی را دارند. بااین‌حال باید این نکته را هم در نظر گرفت که انیمیشن تقریبا چند سالی می‌شود که ساخته شده و همین موضوع باعث نزدیکی سبک روایی و عدم تغییرات لازم بوده است.

می‌توان گفت که انیمیشن ترکیبی از صحنه‌های جذاب مثل نبرد بی‌پایان کاپیتان مارول زامبی با ایکاریس تا ارتش مردگان اسکارلت ویچ است. انیمیشن داستان خاصی ندارد و مثل یک عملیات خودکشی است. اما در اینجا از مسائلی رابطه کیت بیشاپ با هاکای که زامبی شده است، گذشته می‌شود. بااین‌حال ورود شانگ چی با گروهش یا بلید که اکنون شوالیه ماه شده است، برخلاف تیم اول است. می‌توان گفت بلید یکی از ستارگان اصلی انیمیشن است که نه‌تنها باعث شده است تا داستان جدی‌تر شود، صحنه‌های اکشن او در انیمیشن کیفیت فوق‌العاده‌ای دارد.

به‌صورت کلی از نظر داستانی روند انیمیشن یکسان است و پس از ورود به هر مکان شاهد سقوط آن هستیم؛ اگرچه نحوه ورود و سقوط آن متفاوت است و حتی شاهد خلاقیت سازندگان هستیم. بااین‌حال از نظر داستان شاهد عمق خاصی نیستیم و با اینکه پتانسیل بالایی وجود دارد، اما سازندگان نمی‌خواهند یا نمی‌توانسته‌اند فراتر از آن پیش بروند و درنهایت خود را گرفتار چارچوب‌های داستانی MCU کرده‌اند. استفاده از شخصیت‌های کمتر شناخته شده یا کمتر استفاده شده فرصت و ایده خوبی است، اما درنهایت از این موضوع به درستی استفاده نشده است.

در بخش پایانی البته انیمیشن سنگ تمام گذاشته است. واقعیت داستان انیمیشن Marvel Zombies این است که دنیا تنها یک شانس دیگر دارد که این شانس می‌تواند به معنای نجات آن یا حفظ وضعیت موجود باشد یا اینکه تسلیم نیروی قدرتمندی شوند. می‌توان گفت که پایان انیمیشن برخلاف روند کلی آن ریسک پذیری بیشتری داشته است و حتی می‌تواند باعث ادامه داستان به شکلی متفاوت شود. صد البته ایده کلی باز هم جدید نیست و مشابه اتفاقی است که در سریال وانداویژن دیدیم، اما باتوجه‌به روند کلی انیمیشن و نتیجه آن می‌توان گفت پایان آن باعث می‌شود تماشا انیمیشن ارزش بیشتری پیدا کند.

به‌طور کلی انیمیشن استفاده جذابی از بلید یا اسکارلت ویچ کرده است و می‌توان گفت آن‌ها ستارگان انیمیشن هستند و آن تغییری را که دوست داریم در آن‌ها می‌توانیم مشاهده کنیم،‌ اما در مجموع برای بیشتر شخصیت‌ها صدق نمی‌کند. به‌طور کلی زمانی‌که روند انیمیشن را تماشا می‌کنیم، باعث می‌شود درنهایت دوست داشته باشیم به‌طور مثال شاهد شخصیت مرد عنکبوتی یا ثور باشیم؛‌ چرا که اگر قرار نیست تغییر شخصیتی خاصی شاهد باشیم، پس بهتر است حداقل همان شخصیت‌های اصلی دور هم دوباره جمع شوند تا اینکه صرفا چند شخصیت واقعا تغییر معناداری کرده باشند.

اما بازو قدرتمند انیمیشن بدون شک درجه سنی آن است. درجه سنی بزرگسال انیمیشن باعث شده است تا با صحنه‌های اکشن به مراتب بهتر و قدرتمندتری طرف باشیم و خشونت قابل قبولی را تماشا کنیم. بدون شک انیمیشن می‌توانست کمی بیشتر صحنه‌های خشن استفاده کند،‌ اما باتوجه‌به اینکه اولین انیمیشن مارول با چنین درجه سنی است و احتمالا سازندگان تا لحظه آخر از این موضوع مطمئن نبوده‌اند،‌ می‌توان گفت عملکرد قابل قبولی را شاهد هستیم. بااین‌حال این موضوع کمک زیادی به صحنه‌هایی بلید کرده است، اما می‌توانست در مرگ شخصیت‌های انسانی هم کمی بهتر عمل کند.

اولین نکته منفی بدون شک حفظ همان سبک شوخی‌ها است. انتظار داشتم باتوجه‌به فضای انیمیشن شاهد اثر جدی‌تری باشم، اما حفظ این شوخی‌ها بعضا ضربه زیادی به فضای انیمیشن به‌خصوص صحنه‌های حمله زامبی‌ها زده است. برای همین است که می‌گویم شخصیت‌ها نیاز به تحول زیادی دارند تا مثلا رد گاردین همچنان در هر دقیقه شوخی‌‌های بی‌جا و اضافه نکند. بدون شک زیاده‌روی در این موضوع ضربه زیادی است و انیمیشن واقعا می‌توانست از این موضوع فاصله بگیرد تا اینکه با این شوخی‌ها باعث از بین رفتن وزن صحنه‌های اکشن، احساسی و خشن انیمیشن شود.

مورد بعدی آرت استایل انیمیشن Marvel Zombies است که مشابه چیزی است که پیش از این در انیمیشن What If دیده‌ایم. البته استفاده از آن باتوجه‌به مشابه بودن سازندگان و زمان ساخت آن عجیب نیست، اما واقعیت این است که این آرت استایل تا حد زیادی مانع استفاده کامل از پتانسیل‌های انیمیشن شده است و حالت فانتزی‌تری به شخصیت‌ها می‌دهد و چندان مناسب چنین اثری نیست. یک مثال خوب انیمیشن X-Men 97 است که آن‌ها می‌توانند ایده‌گیری خوبی از آن کنند و از آن در کارهای بعدی استفاده کنند.

انیمیشن Marvel Zombies به‌عنوان اولین انیمیشن مارول با درجه سنی بزرگسال اثری سرگرم کننده است و به هدف کلی خود می‌رسد. انیمیشن اکشن و خشونت خوبی دارد،‌ اما شاهد مشکلاتی مثل شوخی‌های بی‌جا، عدم تغییر مناسب شخصیت‌ها با‌توجه‌به سقوط دنیا و همچنین آرت استایل نسبتا فانتزی آن هم هستیم که سازندگان می‌توانستند با انجام ریسک بیشتر اثری به مراتب بهتری تحویل دهند. بااین‌حال این انیمیشن برای شروع یک دوره جدید می‌تواند شروع خوب و جذابی باشد و حتی می‌تواند فصل دوم به مراتب جذاب‌تر و وفادارتری هم داشته باشد.