نقد فیلم I Know What You Did Last Summer | ترسناک بی‌مزه!
در روزهایی که بازار ساخت دنباله یا بازسازی فیلم‌های کلاسیک اسلشری داغ است، حالا نوبت به فیلم می‌دانم تابستان پیش چه کردی محصول سال ۱۹۹۷ رسیده است تا صاحب یک دنباله مستقیم از قسمت اصلی شود. داستان فیلم ۲۷ سال پس از قتل‌های تاور بی می‌گذرد، زمانی‌که یک قاتل جدید با قلاب، گروهی از دوستان را هدف قرار می‌دهد؛ یک سال پس از آنکه آن‌ها سعی کردند یک تصادف رانندگی مرگبار را پنهان کنند. آن‌ها سپس متوجه می‌شوند که این فرد در حال تقلید از یک قاتل زنجیره‌ای افسانه‌ای است و برای نجات خود، به سراغ دو بازمانده کشتار ساوت‌پورت در سال ۱۹۹۷ می‌روند.
حال سوال اصلی این است که فیلم I Know What You Did Last Summer چقدر توانسته است یک دنباله شایسته برای فیلم اصلی باشد و آیا یک فیلم اسلشری قابل قبول است یا مثل بسیاری از دنباله‌های غیر ضروری صرفا به‌دنبال بهره بردن از نوستالژی با چهره جدید است. شروع فیلم طبق انتظار با معرفی شخصیت‌ها آغاز می‌شود که در طول مهمانی دوستان قدیمی دور هم جمع شده‌اند و درنهایت شاهد یک سانحه دلخراش هستیم که حالا این گروه قبول می‌کنند راز این تصادف را که در نقش داشته‌اند مخفی کنند.
اتفاقات اصلی فیلم یک سال پس از این حادثه آغاز می‌شود که تغییراتی در روابط شخصیت‌ها هم شاهد هستیم. واقعیت این است که فیلم صرفا بهانه‌ای برای شروع داستانش نیاز دارد و هرچقدر هم این بهانه احمقانه و سطحی به‌نظر برسد، اما مهم ادامه استفاده از آن است. با شروع اولین قتل فیلم نشان می‌دهد که قرار است یک مسیر پر اشتباه و ضعیف را داشته باشد. صحنه‌ای که مثل یک اخطار به‌نظر می‌رسد و تا اینجا همه چیز خوب به‌نظر می‌رسد و حتی می‌توان گفت که قتل اول نسبت به قتل‌های بعدی بهتر به تصویر کشیده می‌شود، اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که هیچ حس ترسناک یا حتی جامپ اسکری را شاهد نیستیم.
فیلم I Know What You Did Last Summer خیلی زود هویت قاتل و بزرگ‌ترین رازهای فیلم را فاش می‌کند
متاسفانه فیلم خیلی سریع دست قاتل را رو می‌کند. فیلم در ابتدا در تلاش است تا هویتی ماورایی به قاتل دهد و حتی شاید فکر کنیم قاتل اصلی بازگشته است. بااین‌حال فیلم یک اشتباه یا حتی سوتی عجیب را با بازگشت شخصیت‌های فیلم اول انجام داده است. اینکه آن‌ها متوجه چنین اشتباهی شده‌اند یا نه مشخص نیست، اما در ادامه می‌خواهند این اشتباه را با گمراه کردن تماشاگر جبران کنند که نتیجه کاملا ناموفق است و در عوض دست سازنده کاملا رو می‌شود. هدف شخصیت‌های فیلم فاش کردن هویت قاتل است و مشخصا نباید تا پایان فیلم متوجه آن شویم.
فیلم واقعا تلاش می‌کند که بیننده را بارها گمراه کند، اما فیلمنامه و کارگردانی به حدی سطحی و ضعیف است که خیلی راحت می‌توانید مهم‌ترین پیچش داستانی فیلم را هم متوجه شوید. نوع روایت فیلم با اینکه زمان مناسبی برای گفتن یک داستان پر تنش دارد، اما اسیر روابط شخصیت‌ها شده است. آن‌ها شخصیت‌های کم هوشی هستند و با اینکه خبر دارند چه خبر است، اما باز هم یکدیگر را تنها می‌گذارند تا به کارهای خود برسند. ممکن است بارها از کارهای آن‌ها حرص بخورید؛ مخصوصا زمانی‌که آن‌ها در تیم‌های ۲ نفری نیز هستند، باز هم در امان نخواهند بود.
سازندگان به همین راحتی به ما نشان می‌دهند کدام شخصیت وضعیتش امن است و کدام شخصیت در خطر است. ورود شخصیت‌های فیلم اصلی هم نه تنها کمکی به این موضوع نکرده، بلکه ضربه بزرگی به فیلم اصلی هم وارد کرده است. فیلم می‌دانم تابستان پیش چه کردی درواقع داستانی شلخته و بدون غافلگیری روایت می‌کند. شخصیت‌ها باهوش نیستند و به راحتی کشته می‌شود و افرادی که برای گمراهی تماشاگر معرفی خواهند شد یا خیلی سریع کشته می‌شوند یا بسیار زود مشخص می‌شود او نقشی ندارد.
صحنه‌های ترسناک فیلم I Know What You Did Last Summer بیش از حد سطحی و حتی کمی کمدی هستند
این واقعا نکته جالبی است و ظاهرا فیلم دوست ندارد به بیننده تنش یا نگرانی وارد کند. در مقابل بازگشت شخصیت‌های فیلم اول نیز بیشتر مثل تیر خلاصی به پیکر بی‌جان فیلم است. اما صحنه‌های ترسناک به حدی سطحی و آبکی هستند که بعضا کمدی می‌شود. آیا آن‌ها قصد ترساندن بیننده را داشته‌اند؟ ممکن است نظر متفاوتی داشته باشند یا اصلا با کانسپت ترساندن غریبه باشند. حتی در اجرای یک جامپ اسکر نخ‌نما هم آن‌ها ناتوان هستند. وقتی تیمی به این حد بی‌استعداد و ضعیف هستند مشخص نیست چرا تلاش می‌کنند دور خودشان بچرخند.
فیلم اگر زمان کمتری داشت شاید می‌توانست بهتر تویست‌های داستانی را حفظ کند اما می‌خواهد نشان دهد که در تلاش است از کلیشه‌ها دوری کند. اما خبر بد برای فیلم این است که در دام همین کلیشه‌ها گرفتار شده است و فقط بلد نیست حتی این کلیشه‌ها را درست اجرا کند. پس اگر تحمل کردیم و به پایان فیلم I Know What You Did Last Summer برسیم، باز هم شاهد دست گل سازندگان هستیم. درواقع مشخص نیست شخصیت‌ها با این سطح هوش درنهایت قرار است نجات پیدا کنند و انگار هدف فیلم بیشتر از اینکه ترساندن ما باشد، حرص دادن ما بوده است.
اما مشکلات فیلم با تیم بازیگری آن چند برابر می‌شود. فیلم ترکیبی از بازیگرانی دارد که حداقل اینجا عملکرد ضعیف و مصنوعی از خودشان نشان می‌دهند. مشخصا هدف استفاده از بازیگران کمتر شناخته شده و ارزان بوده است و به‌جز مدلین کلاین و بازیگران فیلم اول شاهد چهره خاصی نیستیم. اما مشکل این نیست و مشکل اصلی عملکرد آن‌ها است که واقعا ضعیف عمل کرده‌اند و تنها مدلین کلاین واقعا به نقشی که در فیلم دارد هم می‌خورد و هم واقعا می‌داند که باید چه اجرایی داشته باشد. در مقابل چیس سویی واندرز که نقش اصلی فیلم را دارد با اختلاف ضعیف‌ترین نمایش فیلم را ایفا می‌کند.
واقعیت این است که فیلم I Know What You Did Last Summer نه می‌تواند یک دنباله معنوی قابل قبول یا حتی یک فیلم ترسناک اسلشری سرگرم کننده باشد. فیلم با داشتن یک تیم بازیگری، نویسندگی و کارگردانی سطح پایین و ضعیف صرفا می‌خواهد با وصل شدنش به فیلم اصلی خود را مهم و با اهمیت جلوه دهد، اما بدتر شکست می‌خورد. از همه بدتر فیلم زمینه‌سازی برای قسمت بعدی را هم ایجاد کرده است و مشخص نیست با کدام فیلمنامه یا نقطه قوت چنین ایده بکری به ذهن سازندگان خطور کرده است، اما می‌توان امیدوار بود این داستان همین جا تمام شود.