نقد فیلم هیچکس ۲ (Nobody 2) | بازگشت باب ادنکیرک به دنیای قاتلان!
فیلم Nobody بدون شک از خوش ساختترین کلونهای جان ویک است که با اضافه کردن بخش کمدی توانست جایگاه خوبی بهدست بیاورد و حالا نوبت به دنباله این فیلم اکشن کمدی رسیده است. اتفاقات فیلم هیچکس ۲ چهار سال پس از رویارویی ناخواستهاش با مافیای روسیه آغاز میشود، جاییکه هاچ هنوز ۳۰ میلیون دلار به این سازمان بدهکار است و با زنجیرهای بیپایان از حذف خلافکارهای بینالمللی، در حال پرداخت بدهیاش است. با اینکه از هیجان شغل خود لذت میبرد، هاچ و همسرش بکا دچار فرسودگی شدهاند و بهتدریج از یکدیگر فاصله میگیرند.
بنابراین تصمیم میگیرند فرزندانشان را به یک سفر کوتاه خانوادگی ببرند. مقصد آنها، پارک آبی و شهربازی Wild Bill’s Majestic Midway است؛ همانجایی که هاچ و برادرش هری در دوران کودکی به آن سفر کرده بودند. پدر هاچ نیز در این سفر همراه آنهاست و خانواده با امید به چند روز آرامش، وارد شهر کوچک توریستی پلامرویل میشوند؛ غافل از آنکه به خطرناکترین مکان ممکن پا گذاشتهاند. حالا سوال اصلی این است که فیلم Nobody 2 توانسته است مشکلات قسمت اول را برطرف کند یا اینکه آن را تشدید نیز کرده است.
فیلم روندی قابل انتظار دارد که در آن هاچ باید برای پاک کردن حساب خود به دنیای کشتن جنایتکاران بازگردد تا با انجام ماموریتهای متعدد شاید بتواند روزی این بدهی را پرداخت کند. طبق انتظار شاهد عدم توانایی هاچ برای ایجاد یک تعادل میان دو زندگی متفاوت او هستیم و فیلم دقیقا به همان شکلی آغاز میشود که باید باشد. روند فیلم نوید اثری جذاب را میدهد و رفتهرفته داستان اصلی شکل میگیرد و آن هم تصمیم هاچ برای رفتن به تعطیلات است تا بتواند نقش خود بهعنوان پدر خانواده و همسر را پیش از نابودی نجات دهد.
فیلم Nobody 2 با وجود شروع خوبی که در دو بخش اول دارد، در بخش سوم همان اشتباهات قسمت ااول را تکرار میکند
با وجود شروع خوبی که فیلم دارد و تا حد زیادی یادآور شروع قدرتمند قسمت اول است، اما با ورود به شهر کوچک توریستی پلامرویل که هاچ خاطرات خوبی از آن دارد، فیلم کم کم شروع خوبش را با مشکلات قسمت اول جایگزین میکند. ورود به پلامرویل در همان ابتدا در ادامه همان روند خوب فیلم است و حتی اکشنهای جذابی به تصویر کشیده میشود، اما سوال اصلی اینجا است آیا سازندگان فیلم از نقاط قوت و ضعف قسمت اول درس گرفتهاند؟ چیزی که امیدوار بودم عملا کم کم در اینجا قرار است رنگ ببازد.
مشخصا تلاش هاچ برای ایجاد تعادل بین دو زندگی متفاوتش جذاب است و این چیزی است که فیلم نیاز دارد روی آن تمرکز کند؛ بهخصوص زمانیکه متوجه میشویم هاچ واقعا از بازگشت به دنیای گذشته خود در حال لذت بردن است و این کاری است که او برای آن ساخته شده است. مشخصا اکشن فیلم اغراق دارد، اما کتکخور بودن هاچ و کمی چاشنی اغراق باعث شده است فیلم اکشن هیچکس به یکی از کلونهای جذاب جان ویک تبدیل شود. اما چیزی که باعث میشود نتوانیم آن را کاملا درکنار سری جان ویک قرار دهیم، تقریبا نیمه پرده دوم تا پرده سوم و نهایی فیلم است.
متاسفانه فیلم Nobody 2 دقیقا همان روند فیلم اول را دنبال میکند و پس از یک شروع قدرتمند شاهد افت کیفی فیلم هستیم و مشخصا دلیل اصلی آن عدم درسی است که باید از قسمت اول گرفته میشد. پس از شروع صحنههای اکشن در تعطیلات هاچ و خانواده، فیلم کم کم اغراق صحنههای اکشن خود را بیشتر میکند و دوباره هاچ قرار است با یک گروه کارتل بزرگ دیگر درگیر شود که اینبار کمی حالت قهرمانانه بیشتری هم پیدا کرده است. درست پس از نجات پسر کلانتر شهر، فیلم روند نزولی بیشتری پیدا میکند.
مشخصا از چنین فیلمی انتظار یک فیلم داستان و فیلمنامه قدرتمند ندارم و مشخصا کسی هم در چنین فیلمی نباید دنبال چنین چیزی باشد؛ چون که هدف کلی فیلم ارائه یک فیلم اکشن کمدی بزن بهادر است و هدف آن تنها پیدا کردن یک بهانه برای گفتن یک داستان سرگرمکننده است. فیلم هیچکس ۲ موفق به انجام این کار میشود، اما خود فیلم به خودش خیانت میکند و با ارائه یک صحنه اکشن بزرگ و کمدیهای غیر ضروری تا شخصیتهای غیر ضروری و اضافه عملا تیر خلاصی به خود میزند که مثل یک اعدام است.
واقعیت این است که صحنههای اکشن فیلم هرگز واقعگرایانه نیست، اما به شکی هم به تصویر کشیده نمیشود که احساس کنیم هاچ مثل جان ویک میتواند یک لشکر آدم را به قتل برساند و نسبت کتک خوردنش هم بسیار بیشتر است. اما در پرده سوم قضیه کاملا متفاوت میشود و آن حالت اولیه صحنههای اکشن فیلم به صحنههای اکشن بزرگ و با جلوههای ویژه تبدیل خواهد شد که دیگر خبری از آن اکشن جذاب ابتدای فیلم نیست. آنها درواقع دوباره همان کار قسمت اول را تکرار میکنند که بزرگترین نکته منفی قسمت اول بوده است.
بهصورت کلی از نظر پایانبندی نمیتوان گفت فیلم بد عمل کرده است و بیشتر راه را برای قسمت سوم باز میکند، اما در بخش اکشن فیلم در پرده سوم برخلاف دو پرده اول فیلم ناامید کننده و ضعیف عمل میکند. در هر حال از آنجاییکه فیلم داستان خاصی برای گفتن ندارد و تنها کمتر از ۹۰ دقیقه طول میکشد، میتوان گفت که فیلم حداقل ارزش یکبار تماشا کردن را دارد، اما نمیتوان انتظار بالایی داشت و حتی فیلم نمیتواند بهتر از قسمت اول عمل کند. در مورد بخش کمدی اما میتوان گفت فیلم پیشرفت کرده است. شاید بخش اکشن تا حد زیادی بهخاطر پرده سوم درجا میزند، اما بخش کمدی حتی باعث شده است شخصیت هاچ بهتر هم شود.
درواقع طنز تلخی که برای هاچ در فیلم Nobody 2 نوشته شده است که او هرچقدر تلاش میکند از این حرفه دوری کند، بیشتر در باتلاق گذشته خود فرو میرود
درواقع طنز تلخی که برای هاچ در فیلم Nobody 2 نوشته شده است که او هرچقدر تلاش میکند از این حرفه دوری کند، بیشتر در باتلاق گذشته خود فرو میرود. ترکیب کمدی فیلم با اکشن و حتی درام فیلم نتیجه موفق و مثبتی داشته است و عجیب نیست بگویم فیلم لحظههای بامزه بیشتری در مقایسه با بسیاری از فیلمهای کمدی چند وقت اخیر دارد. در مجموعه باتوجهبه اینکه فیلم داستان خاصی برای گفتن ندارد و البته همم چنین هدفی هم مشخصا وجود ندارد، عملکرد خوب بخشهای کمدی و اکشن الزامی است که حداقل میتوان گفت بخش کمدی در مقایسه با بخش اکشن بهتر عمل کرده است.
البته شاهد صحنههای بیمزهای هم هستیم که اکثرا در صحنههای ورود شارون استون رخ میدهد. متاسفانه این صحنهها باعث میشود نتوانیم این شخصیت شرور را جدی بگیریم و حتی شاید بعد تماشا فیلم فراموش کنیم مشکل هاچ با کدام شخصیت بوده است. در مقابل البته باید گفت که باب ادنکیرک در نقش هاچ دوباره عملکرد درخشانی داشته است و باعث میشود شخصیت او در فیلم حتی بهتر از قسمت اول به تصویر کشیده شود، اما در مورد کارگردانی به نظر من قسمت اول سطح بالاتری داشته است و میتوان گفت بخش کارگردانی فیلم شاهد یک افت قابل لمس هستیم.
فیلم Nobody 2 در مجموع فیلم سرگرم کنندهای است که زمان زیادی ندارد و تمرکز خود را بیشتر روی دو بخش کمدی و اکشن گذاشته است. فیلم در دو پرده اول خوب عمل میکند و ترکیب کمدی و اکشن جواب داده است و فیلم نوید یک اثر جذاب را میدهد، اما در پرده سوم فیلم همان اشتباهات قسمت اول را با شدت بیشتری تکرار میکند و باعث میشود شاهد افت قابل لمسی در مقایسه با فیلم هیچکس باشیم. در هر حال فیلم همچنان بهعنوان اثری که کمتر از ۹۰ دقیقه بیننده را سرگرم کنند، ارزش تماشا دارد، اما کاملا فراموش شدنی است.