نقد فیلم ماینکرفت (A Minecraft Movie) | سمی‌ترین فیلم سال!؟

فیلم A Minecraft Movie به‌عنوان جدیدترین اقتباس از روی بازی‌های ویدیویی حسابی این روزها سر و صدا کرده است. شاید اولین سوالی که مطرح شود این باشد که چگونه می‌توان به‌جای یک انیمیشن، از ماینکرفت یک فیلم لایو اکشن ساخت و این فیلم قرار است به این سوال ما پاسخ دهد، اما نه به شکلی که دوست داریم. فیلم ماینکرفت داستان چهار شخصیت را دنبال می‌کند که از‌طریق پورتالی به جهانی مکعبی که بر پایه تخیل بنا شده، منتقل می‌شوند. آن‌ها چاره‌ای جز تسلط بر این دنیا ندارند و در عین حال با یک استاد صنعت‌گر به‌نام استیو وارد مأموریتی ماجراجویانه می‌شوند.

طبق انتظار فیلم با معرفی شخصیت‌های فیلم به‌خصوص گذشته استیو و کشف ماینکرفت توسط او آغاز می‌شود و درواقع زمینه‌سازی اتفاقات آینده فیلم در همان ابتدا انجام خواهد شد، اما فیلم از همان ابتدا مواردی را نمایش می‌دهد که شاکله کلی فیلم است. نکته اول که بهتر است همان اول بدانیم این است که هر حسی از در زمان تماشا تریلرهای فیلم داشته‌اید، قرار نیست با تماشا فیلم نظر شما را عوض کنند و تریلرها درواقع واقعیت و محتوای فیلم را بدون کم و کاستی نمایش داده‌اند. همین موضوع می‌تواند باعث شود انتظار منطقی‌تری از فیلم داشته باشیم.

فیلم پس از شروع سریعی که دارد و در طول آن با شخصیت‌ها آشنا می‌شویم، با ورود آن‌ها به دنیای ماینکرفت رسما داستان فیلم کلید می‌خورد که در آن این شخصیت‌ها اول از همه باید با همکاری یکدیگر و به کمک استیو در آن جان سالم به در ببرند و در ادامه راهی برای خروج از آن پیدا کنند. اما از نظر داستانی فیلم واقعا حرف زیادی برای گفتن ندارد و خود سازندگان هم از این موضوع آگاهی دارند. درواقع فیلم شامل شخصیت‌هایی است که در آن شاهد برادر و خواهری هستیم که والدین خود را از دست داده‌اند و حالا به‌دنبال شروع زندگی تازه در یک شهر کوچک هستند.

درواقع بخش کمدی مهم‌ترین بخش فیلم است که می‌توان گفت در برخی از بخش‌ها فیلم واقعا خوب عمل می‌کند و شاهد خلق صحنه‌های بامزه و خنده‌دار هستیم. اما در مقابل تعداد صحنه‌هایی که نه‌تنها ضعیف هستند بلکه بامزه همم نیستند، بسیار زیاد است و حتی می‌تواند باعث شود واقعا حس خوبی از تماشا فیلم نداشته باشید. این صحنه‌ها تا حد زیادی به نویسندگی فیلم مربوط می‌شود که بعضا شوخی‌های بسیار لوس و ضعیفی را خلق کرده‌اند. درواقع این بخش، مهم‌ترین ابزار فیلم است و در برخی از دقایق تصور می‌کنم هدف آن‌ها ساخت یک پارودی بوده است.

مشکل اینجا است که فیلم A Minecraft Movie بیشتر مثل کلیپ‌های اینستاگرامی و تیک تاکی است که حالا یک نفر آن را به هم چسبانده و به یک فیلم تبدیل کرده است. در هر حال بخش مهمی از مارکتینگ فیلم در چنین شبکه‌های اجتماعی داغ بوده است و اکنون به‌نظر می‌رسد خود فیلم هم واقعا محصولی با فضای این چنینی است. درواقع در ابتدا منتظر جنس کمدی مثل فیلم Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves بودم، اما درنهایت نتیجه حداقل برای من ناامید کننده بوده است؛ اگرچه شاید برای گروهی کمدی فیلم جذاب باشد و نمی‌توان از آن‌ها ایراد گرفت.

درواقع اگر همان ابتدا فیلم شما را جذب کرد، تا پایان قرار نیست ناامید شوید، اما در مقابل اگر از همان ابتدا با شوخی‌های فیلم مشکل داشته باشید، بهتر است آن را پاک کنید و سراغ فیلم دیگری بروید. شوخی‌های فیلم در مجموع بیشتر نسخه ضعیف‌تر فیلم‌های اخیر جومانجی هستند که صرفا ما اینجا به‌جای دواین جانسون اکنون جیسون موموآ را داریم و هر شخصیت فیلم می‌تواند یادآور شخصیت‌های جومانجی باشد. البته ایده کلی داستانی فیلم هم مشابه آن است و می‌توان گفت برادران وارنر به نحوی با هوشمندی از این ایده به شکلی کمی متفاوت اما موفق استفاده کرده است.

در مقابل کیفیت جلوه‌های ویژه، طراحی دنیا و موجودات آن تا حدی به کمدی فیلم کرده است و به‌خصوص طراحی بامزه موجودات فیلم از نقاط قوت آن محسوب می‌شوند. به‌طور کلی کمدی فیلم در لحظاتی به نقطه قوت فیلم و در لحظات به مشکل بزرگ آن تبدیل می‌شود، اما درنهایت نتوانسته است مشکلات داستان و فیلمنامه را پوشش دهد و بعضا شاهد شوخی‌هایی هستیم که واقعا تماشا آن سخت است. به‌طور مثال بخش مارلین که در دنیای واقعی جریان دارد، واقعا تماشا آن سخت و دشوار است و می‌توان گفت می‌توانیم شاهد چندش‌‌ترین صحنه‌های ممکن در طول این فیلم تنها در همین بخش باشیم.

اما از بخش کمدی عبور کنیم، به صحنه‌های اکشن فیلم می‌رسیم که پتانسیل خوبی دارند. بااین‌حال به درستی از این بخش در طول فیلم استفاده نشده است و فیلم می‌توانست استفاده بهتر و کاربردی‌تری از بخش اکشن داشته باشد. ممکن است درجه سنی PG دلیل این موضوع باشد که البته باتوجه‌به بخش کمدی، دادن چنین درجه سنی قابل بحث است. در مجموع این بخش نه نقطه قوت و نه نقطه ضعف فیلم است و تنها در بخش پایانی شاهد یک صحنه اکشن و مبارزه کلیشه‌ای تمام عیار هستیم که فاقد عمق یا کیفیت خاص و قابل توجهی است.

البته تیم بازیگران فیلم خوب است، اما نقش‌ دیگر بازیگران و نقشی که در طول روند فیلم دارند عاملی است که به‌‌طور مثال اما مایرز چندان درخشان ظاهر شود و فیلمنامه و روند داستانی درواقع مانع آن شده است. اما درنهایت نقش جنیفر کولیج در فیلم کاملا ناامید کننده و ضعیف است. درنهایت این پکیج کلی چیزی است که نشان می‌دهد شاید بتوان با کرینج‌ترین ایده‌های ممکن یک فیلم ساخت؛ حتی اگر داستان و فیلمنامه‌ای واقعا وجود نداشته باشد و کارگردان صرفا با یک ایده کلی گرفته شده از جومانجی کار را به جلو ببرد.

فیلم A Minecraft Movie در بهترین حالت یک اقتباس متوسط ویدیو گیمی است که حتی با وجود داشتن یک ایده مناسب، درنهایت راه متفاوتی را در پیش گرفته است. کمدی فیلم بعضا غیر قابل تحمل است و جنس کمدی فیلم را اگر در همان ابتدا دوست داشته باشید، احتمالا ماینکرفت می‌تواند یک گزینه سرگرم‌کننده باشد. اما در واقعیت با اقتباس ضعیفی طرف هستیم که تنها کمی تلاش جک بلک و جیسون موموآ به‌همراه طراحی و اجرای بامزه موجودات دنیای فیلم آن را کمی قابل تحمل کرده است. درنهایت پایان فیلم زمینه را برای فیلم Minecraft 2 ایجاد می‌کند و شاید دنباله فیلم بتواند اثری با کیفیت‌تری باشد.