بررسی بازی Uncharted: The Nathan Drake Collection

بررسی بازی

پلی استیشن

مقالات

سه‌شنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۴ - ۱۷:۳۰

مطالعه 14 دقیقه

محمدحسین جعفریان

مجموعه‌ی آنچارتد را می‌توان از محبوب‌ترین سری بازی‌های آغاز شده در نسل هفتم دانست. مجموعه‌ای که در چند سال اخیر، با نسخه‌های متعدد و ارزشمندش، بسیاری از گیمرها را مجذوب خود کرده و حالا در روزگاری که عده‌ی بسیاری انتظار نسخه‌ی طوفانی و پایانی‌اش را می‌کشند با یک کالکشنِ تمام عیار، نسخه‌هایش را به نسل هشتم آورده است. با بررسی زومجی از این بازی همراه باشید.

تبلیغات

دانلود ویدیو با رزولوشن 320p | دانلود ویدیو با رزولوشن HD 720p

مخاطب حاضر در نسل هشتم، با توجه به قیمت بالای بازی‌ها، خرید اغلب ریمسترها را کاری بیهوده و غلط می‌پندارد و اگر ریمستری بخواهد در این بازار شلوغِ بازسازی‌ها موفقیتی کسب کند و نه فقط برای بازیکنان جدید( که به هر دلیل در نسل قبل موفق به تجربه‌ی آن بازی نشده‌اند)ُ بلکه برای کسانی که پیشتر این نسخه را تجربه کرده‌اند نیز حرفی برای گفتن داشته باشد، موظف به انجام کارهای غیرمعمول‌تری نسبت به رقبایش است و باید عملکردی فراتر از کشیدن رنگ و لعابی تازه‌ بر گرافیک بازی از خود نشان دهد. شاید در اغلب مواقع، اهداف سازندگان از عرضه‌ی ریمسترها به ایجاد فرصتی مجدد برای آن‌هایی که هنوز با دنیای بازی آن‌ها آشنا نشده‌اند خلاصه شود اما در این بین، برگ برنده دست بازی‌هایی است که بتوانند به مانند Gears of War: Ultimate Edition واقعا از قدرت‌های نسل جدید برای ارائه‌ی یک تجربه‌ی بهتر، پویاتر و حتی کمی متفاوت بهره ببرند. پس از چند دقیقه قرار گرفتن در برابر دنیای دوباره ساخته‌ شده‌ی بلوپوینت از سری آنچارتد، بدون هیچ شکی اطمینان می‌یابید که کالکشن نیتن دریک، قطعا یکی از همین دست بازی‌ها است که با کیفیت بالای خودش، هوش از سر مخاطبان می‌برد و آن‌ها را مجددا در داستان و دنیای این مجموعه گرفتار می‌کند.

آنچارتد، در نقطه‌ی آغاز بیش از تلاش برای بیان حرف‌های تازه، سعی می‌کرد در عین سادگی و شبیه بودن به برخی بازی‌ها و یا حتی بعضی از آثار سینمای هالیوود، چیزهای خارق‌العاده‌ای برای روایت داشته باشد. به طور مثال، بنیانِ شکل‌دهنده‌ی داستان در مجموعه‌ی آنچارتد، هیچوقت چیزی فراتر از قصه‌های روایت شده در سری فیلم‌های ایندیا جونز نبوده و نیست اما ناتی‌داگ در همین داستان به نظر ساده، آن‌قدر سورپرایزها و اتفاقات هیجان‌انگیز گوناگون را جا سازی کرده که شنونده‌ی قصه‌اش هیچ جا از گوش کردن به آن احساس خستگی نمی‌کند و همواره می‌خواهد از ادامه‌ی ماجرا و سرنوشت شخصیت‌ها در پایان قصه مطلع شود. در راس ماجراهای داستانی آنچارتد، نیتن دریک شخصیت خوب و دوست‌داشتنی بازی را داریم که در همراهی با دوست و استاد قدیمی‌اش ویکتور سالیوان به دنبال گنج‌های بزرگ، شهرهای افسانه‌ای فراموش شده و چیزهایی از این جنس، ماجراجویی‌های بسیاری را در بیابان‌ها و صحراهای بی‌پایان، هیمالیا و سرزمین‌های یخ‌زده و حتی جنگل‌های آمازون تجربه می‌کند و در این راه با سختی‌های بسیاری مواجه می‌شود.

محدود نشدن آنچارتد به یک سبک و تلاش دائمی سازندگانش برای ارائه‌ی چیزهای تازه‌تر که مجموعه را به سوی یگانگی بیشتری سوق می‌داد، دنیایی را ساخت که مثل و مانندش در میان بازی‌های ویدئویی یافت نمی‌شد

داستان این سری بازی‌ها، در جایی آغاز می‌شود که نیتن دریک و ویکتور سالیوان، با همراهی یک مستندسازِ نترس و شجاع به نام «الینا فیشر» با یافتن تابوت یک دزد دریایی بزرگ به نام «سر فرانسیس دریک» که نیتن وی را جد دور خود می‌داند، دفترچه‌ای را پیدا می‌کنند که داخلش صحبت‌هایی در رابطه با مکان گنج‌های بی‌پایان این دزد دریایی بزرگ نوشته شده است. نیتن برای یافتن گنج و رسیدن به آن‌چه که در تمام این مدت دنبالش بوده، به جزیره‌ی «ال دورادو» واقع در اقیانوس آرام رفته و آرام‌آرام می‌فهمد که او تنها کسی نیست که پس از ۴۰۰ سال سراغ گنج افسانه‌ای این دزد دریایی بزرگ را گرفته است. شاید نگاهی کوتاه به این شرح ابتدایی از ماجراهای نسخه‌ی اول( و حتی نسخه‌های دیگر) به خوبی گویای این باشد که تم اصلی داستان‌های سری آنچارتد را چیز جدیدی تشکیل نمی‌دهد اما راستش را بخواهید برخلاف The Last of Us که یک داستان فوق‌العاده و بی‌نظیر را تحویلمان می‌داد و حقیقتا تمرکز بسیار بالایی روی نقطه‌نقطه‌ی بخش داستانی داشت، هنرنمایی سازندگان در آنچارتد بیشتر در بخش گیم‌پلی بازی به چشم می‌خورد؛ جایی که جلوه‌ی سینمای اکشن برای اولین بار به معنی واقعی کلمه در یک بازی دیده می‌شود. ممکن است از این نوشته‌ها به اشتباه برداشت کنید که آنچارتد در بخش داستانی ضعیف است اما باید گفت که نه تنها این‌گونه نیست بلکه آنچارتد داستان‌پردازی مورد نیازش را خارق‌العاده و تکرار ناشدنی ارائه می‌کند. در حقیقت هنر کارمندان ناتی‌داگ در داستان نسخه‌های مختلف سری آنچارتد، بیشتر مربوط به نحوه‌ی روایت و شخصیت‌پردازی دقیق افراد است؛ دقتی که انصافا مثل و مانندش را کمتر در دنیای بازی‌های ویدیویی دیده‌ایم.

هسته‌ی گیم‌پلی بازی به مانند هر بازی پلتفرمر یا اکشن دیگری به نظر می‌رسد اما ساخته‌های ناتی‌داگ، همواره بیش از آن‌چه که به نظر می‌رسد، حرف برای گفتن دارد. آنچارتد دنیایی از سکانس‌های اکشن که نسخه به نسخه بهتر می‌شوند را یدک می‌کشد و با این شات‌های غیرقابل تکرارش، دائما کنش و هیجان زیادی را برای مخاطب به وجود می‌آورد. گیم‌پلی بازی‌های مجموعه‌ی آنچارتد، نسخه به نسخه تعاملی‌تر و بهتر از قبل می‌شوند و با این که هسته‌ی یکسانی دارند همواره تازه شده و متفاوت با قبل جلوه می‌کنند.

2015-10-undc_screens12 — ption id="attachment_72600" align="aligncenter" width="1344"] یک انسان و یک صحرای بی‌پایان... کدام بازی بزرگ را با چنین محیط‌پردازی‌هایی به یاد می‌آورید؟

جدا از این‌ها، آنچارتد همیشه از دشمنانی خوب و قابل قبول با هوش مصنوعی بالا بهره می‌برد که وجودشان بر تکاپوی شما برای فکر کردن در رابطه با آن‌چه می‌خواهید در مبارزه انجام دهید،می‌افزاید. در این مجموعه همواره شاهد دشمنان متفاوت و تاثیرگذار هستیم که حقیقتا به میزان خوبی شما را آزار می‌دهند اما این بخش از بازی متاسفانه یا خوش‌بختانه یک مشکل بزرگ را نیز یدک می‌کشد. در تمام نسخه‌های آنچارتد، انتخاب شما در رابطه با درجه‌ی سختی بازی هیچ تاثیری بر حرکت و توانایی‌های دشمنانتان نمی‌گذارد و تنها چیزی که عوض می‌شود، توانایی‌های نیتن و میزان آسیب‌پذیری آن است. حقیقتا، در عنوانی که تا این حد تلاش برای واقع‌گرایانه بودن را از خود نشان می‌دهد، وجود مشکلی به این حد ابتدایی کمی آزاردهنده است و بدتر از آن این که سازندگان در هیچ کدام از نسخه‌های بازی این مشکل را به صورت کامل برطرف نکرده‌اند. البته این مشکل در برابر سیل خوبی‌های بی‌پایان بخش گیم‌پلی، تقریبا به چشم نمی‌آید و می‌توان به سادگی آن را فراموش کرد. گیم‌پلی بازی در محیط‌های بسیار زیاد و متفاوتی جریان پیدا می‌کند. در هر نسخه از بازی‌های این سری، چندین و چند آب و هوا و منطقه‌ی مختلف در اوج کیفیت ساخته و پرداخته شده است و این‌ محیط‌پردازی‌های گونانگون و خوش‌ساخت و با کیفیت به کیفیت بالای گیم‌پلی بازی نیز افزوده‌اند. فارغ از تعامل بالای موجود میان نیتن دریک و محیط بازی که در بسیاری بخش‌ها همچون مبارزات تن به تن تاثیر به سزایی دارد، این محیط‌ها همواره در نهایت جزئیات و زیبایی چشمانتان را نوازش می‌کنند. به سبب روند پیشرفت تکنولوژی در سال‌های اخیر، هرچه قدر در دنیای آنچارتدها جلوتر می‌رویم با کیفیت ساخت بالاتر و جذابیت‌های بیشتری رو به رو می‌شویم اما آنچارتد کالکشن به کیفیت موجود در هیچکدام از آن نسخه‌ها( که هر کدام در زمان خود بی‌نظیر بوده‌اند) هم رضایت نداده و تمام آن‌ها را تا جای ممکن و در بعضی بخش‌ها در حد چیزی شبیه به معجزه افزایش داده است.

آنچارتد کالکشن را می‌توان به سادگی برترین ریمستر حاضر در نسل هشتم به شمار آورد. اگر تا به امروز موفق به تجربه‌ی این بازی‌های بزرگ نشده‌اید و می‌خواهید یک ماجراجویی بی‌نقص و اکشنی بی‌پایان را تجربه کنید، همین حالا هم برای خرید این کالکشن خارق‌العاده که با قیمت یک بازی، سه اثر درجه یک دنیای گیم را تقدیمتان می‌کند، بیش از حد تعلل کرده‌اید اما حتی اگر عضوی از کسانی هستید که پیش‌تر در تمامی ماجراهای نیتن دریک، وی را همراهی کرده‌اید، دنیای بی‌اشکال و مجددا خلق‌شده‌ی این کالکشن، آن‌قدر عالی و خواستنی هست که بخواهید یک بار دیگر خودتان را رها شده در صحراها و مناطق بکر و عجیبش پیدا کنید و باری دیگر به عمق قصه‌های حقیقی‌فانتزی و تاریخی‌افسانه‌ای ناتی‌داگ فرو بروید.

[alert variation="alert-warning"]برایتهیه بازی Uncharted: The Nathan Drake Collection و همچنین محصولات مرتبط با Xbox 360، PS4 و Xbox One به فروشگاه اینترنتی پی سی ایکس باکس مراجعه کنید.[/alert]