بررسی نسخه ارلی اکسس بازی Moonlighter 2: The Endless Vault؛ بازگشت فروشنده مبارز!

Moonlighter 2: The Endless Vault بازگشت دوباره‌ای به جهان آشنا اما تکامل‌یافته‌ی Moonlighter است؛ بازگشتی که نه صرفاً ادامه‌ی نسخه‌ی پیشین، بلکه تلاشی برای ارتقای هویت این سری در تمام جنبه‌ها است. داستان بازی پس از اتفاقات نسخه اول، با انتقال شخصیت اصلی به شهری جدید آغاز می‌شود؛ مکانی ناشناخته که نه تنها او را از مغازه‌ی پیشینش جدا می‌کند، بلکه مجموعه‌ای از وظایف و چالش‌های تازه برایش رقم می‌زند. بخشی از جذابیت بازی از همین نقطه شکل می‌گیرد: بازیکن وارد شهری می‌شود که هم در سطح اقتصادی و هم در ساختار دانجن‌های زیرزمینی تفاوت‌های محسوسی با نسخه‌ی اول دارد و این‌بار باید از صفر، اعتبار و تجارت خود را بازسازی کند.

چرخه‌ی دوگانه‌ی «ماجراجویی در شب» و «مدیریت مغازه در روز» همچنان ستون‌فقرات بازی است؛ اما Moonlighter 2 این فرمول را با عمق و تنوع بیشتری ارائه می‌کند. دانجن‌ها این بار، گستره‌ی بیشتری از معماری، دشمنان و مسیرهای چندگانه را در خود جای داده‌اند. هر بار ورود به Vault نه فقط ورود به یک محیط تصادفی‌سازی‌شده است، بلکه دعوتی برای تصمیم‌گیری‌های حساس درباره‌ی مسیر پیش‌رو به‌حساب می‌آید. گزینه‌هایی مانند انتخاب مسیرهای ریسکی‌تر با پاداش بالا، گشت‌وگذار در شاخه‌های فرعی، یا خروج زودهنگام برای حفظ آیتم‌ها، تجربه‌ی دانجن‌گردی را از یک فعالیت صرفاً اکشن فراتر می‌برد و آن را در قالب یک تصمیم‌گیری استراتژیک قرار می‌دهد.

در دل این مسیرها، سیستم مدیریت اینونتوری بیش از پیش اهمیت دارد. محدودیت فضا در کنار عملکرد متفاوت هر رلیک باعث می‌شود بازیکن مدام در حال اولویت‌بندی آیتم‌ها باشد. برخی رلیک‌ها نیازمند چیدمان خاصی در اینونتوری هستند و گاهی ترکیب یا حتی کنار هم گذاشتن آن‌ها، نتیجه‌ای متفاوت ایجاد می‌کند؛ همین موضوع خلاقیتی کم‌نظیر در مدیریت منابع فراهم آورده است. برای مثال در یکی از دانجن‌ها آیتم‌هایی باعث سوختن رلیک‌های دیگر می‌شوند و می‌توان از این مولفه برای افزایش ارزش کلی آن‌ها استفاده کرد. این تصمیم‌گیری‌ها تنها در سطح جمع‌آوری آیتم خلاصه نمی‌شود، بلکه بر اقتصاد روز بعد نیز اثر مستقیم دارد.

طراحی دانجن‌ها نیز نسبت به نسخه‌ی قبلی چندلایه‌تر و پویا‌تر شده است. مسیرهای چندگانه، محیط‌های ویژه، چالش‌های خاصی که هرکدام قوانین یا محدودیت‌های خاص خود را دارند، مانع از تکراری شدن تجربه می‌شوند. همین تنوع است که باعث می‌شود بازیکن در هر بار ورود با ترکیب تازه‌ای از خطر و فرصت روبه‌رو شود و حتی مسیرهایی که پیش‌تر طی کرده، در دفعات بعد معنایی متفاوت پیدا کنند. البته این وسط یکی از مواردی که شخصا آن را دوست نداشتم، امکان خروج از دانجن در هر لحظه دلخواه است. Moonlighter 2 مولفه‌های روگ‌لایک دارد و در صورت شکست خوردن در دانجن‌ها، یا باید با نصف ارزش رلیک‌ها به شهر برگردید یا کلا بیخیال آن‌ها شوید و کار را از نو آغاز کنید. این وسط می‌توانید هر زمانی که خواستید، حتی وسط یک باس فایت، از دانجن خارج شوید و بدون ضرر به شهر برگردید؛ ویژگی که به نظرم سطح چالش بازی و ریسک‌پذیری کلی را که هویت اثری روگ‌لایک به‌حساب می‌آید، از بین می‌برد و با آن متناقض است.

با شروع روز و پس از بازگشت به شهر، وقتی چراغ‌های مغازه روشن می‌شود و مشتری‌ها وارد می‌شوند، بازی وارد فاز دوم هویت خود می‌شود؛ مدیریت فروشگاه. اما این‌بار برخلاف نسخه‌ی اول، تمرکز صرفاً روی قیمت‌گذاری نیست. بازیکن باید درباره‌ی ارتقای کیفیت مغازه، دکوراسیون، نحوه‌ی جذب مشتری و گسترش دایره‌ی محصولات تصمیم بگیرد. سیستم قیمت‌گذاری رلیک‌ها با توجه به واکنش مشتری‌ها، عرضه و تقاضا، و وضعیت کلی بازار، حالا پیچیده‌تر به نظر می‌رسد. این تعامل‌ها حس یک چرخه‌ی واقعی اقتصاد کوچک را منتقل می‌کنند؛ چرخه‌ای که باعث می‌شود هر فعالیت شبانه معنا و ارزش محسوسی در روز بعد پیدا کند.

یکی از نکات برجسته در نسخه‌ی Early Access همین تنوع قابل توجه رلیک‌ها است. تعداد زیاد آیتم‌ها نه تنها روند پیشرفت بازی را متنوع می‌کند، بلکه نقش آن‌ها در ارتقا تجهیزات و پیشرفت مغازه، انگیزه‌ی بازیکن را همواره در سطحی بالا نگه می‌دارد. تکراری شدن روند بازی، یکی از ضعف‌های نسخه اول Moonlighter بود و سازنده‌ها در نسخه دوم تدابیر زیادی در نظر گرفته‌اند تا این ضعف را تا حد خوبی پوشش بدهند. همچنین بخش قابل توجهی از هویت گیم‌پلی حول ارتقای تجهیزات شکل گرفته است؛ از سلاح‌ها و زره‌ها گرفته تا ظرفیت کوله‌پشتی یا تجهیزاتی که سبک بازی را تغییر می‌دهند. این تنوع سبب شده هر بازیکن بتواند سبک مبارزه‌ی مختص خود را بسازد و مسیر پیشرفت متفاوتی را انتخاب کند. بازی همچنین ویژگی به اسم The Endless Vault دارد که در آن شما با گنجینه‌ای روبه‌رو هستید و هر بار با رسیدن پول کلی خودتان به سطحی مشخص، ویژگی جدیدی باز می‌شود که نقش پررنگی در متنوع‌تر کردن روند کلی بازی دارد.

با تمام این نقاط قوت، Moonlighter 2 همچنان در برخی بخش‌ها نیازمند بهبود است. طراحی باس فایت‌ها مهم‌ترین موردی است که باید به آن پرداخته شود. ناهماهنگی‌هایی در تعادل چالش باس‌ها به چشم می‌خورد؛ گاهی برخی از آن‌ها بیش از حد مقاوم هستند یا الگوهای حمله‌شان با سطح قدرت بازیکن تناسب کافی ندارد. این موضوع می‌تواند جریان طبیعی گیم‌پلی را مختل کند و تجربه‌ای ناعادلانه ایجاد کند؛ خصوصاً در شرایطی که بازیکن تمام تلاشش را برای مدیریت منابع و ارتقای تجهیزات انجام داده است. همچنین گاهی آپدیت‌های موقتی که برای آن دانجن جمع کرده‌اید، کاملا در نبرد با باس به دلیل ماهیت طراحی آن بی‌تاثیر می‌شوند و در نتیجه در نوبت بعدی، سعی می‌کنید حتما سراغ مواردی بروید که بتوانند کمک‌حال شما در نبرد نهایی دانجن باشند. این موضوع کمی با آن جنبه از بازی که روی ساخت بیلد‌های متنوع در هر دست تمرکز دارد، در تناقض است.

مسئله‌ی دیگر، باگ‌ها و مشکلات فنی جزئی است. رفتار نامعمول برخی رلیک‌ها هنگام چیدمان در اینونتوری، لگ‌های مقطعی در برخی محیط‌ها، یا واکنش‌های غیرمنتظره‌ی دشمنان، از جمله مواردی هستند که گاه جریان بازی را مختل می‌کنند. البته انتظار هم می‌رود که حضور این نقص‌ها در نسخه‌ی Early Access طبیعی باشد و می‌توان امیدوار بود که تا نسخه نهایی شاهد بهبود کلی آن‌ها باشیم.

Moonlighter 2 همچنین از نظر بصری، پیشرفتی بسیار چشم‌گیر در مقایسه با نسخه اول ارائه می‌دهد. طراحی محیط‌ها شدیدا متنوع‌تر و پرجزییات‌تر شده است و به همین روال، تنوع قابل‌قبولی از دشمنان و کاراکترهای دوست را در بازی شاهد هستیم که صحبت با آن‌ها و خرید و فروش آیتم‌ها در شهر، از جنبه‌های بسیار دوست‌داشتنی بازی است. حتی انیمیشن‌های مبارزه هم ارتقا قابل‌توجهی داشته‌اند و وارد کردن ضربه‌های معمولی و ویژه یا استفاده از سلاح‌های دوربرد، لذتی دوچندان در مقایسه با نسخه قبلی دارد.

در مجموع، Moonlighter 2: The Endless Vault نسخه‌ای است که با وجود نهایی نبودن، توانسته پایه‌های یک تجربه‌ی کامل را بنا کند. بازی از یک سو بر فرمول موفق نسخه‌ی اول تکیه می‌کند و از سوی دیگر، با افزودن مکانیک‌های جدید، تنوع گسترده‌ی رلیک‌ها، طراحی پویا‌ی دانجن‌ها و گسترش سیستم اقتصادی، هویت بالغ‌تری به خود گرفته است. اگر تیم سازنده بتواند در ادامه برخی ضعف‌های جزئی را اصلاح و محتوای بازی را کامل‌تر کند، Moonlighter 2 پتانسیل آن را دارد که به یکی از آثار بسیار باکیفیت مستقل تبدیل شود. بازی، حتی در همین مرحله نیز تجربه‌ای است که ترکیب هوشمندانه‌ی اکشن و مدیریت را در قالب چرخه‌ای اعتیادآور به‌خوبی ارائه می‌دهد و پیشنهاد می‌کنم اگر به بازی‌های روگ‌لایک علاقه دارید، اصلا و ابدا آن را از دست ندهید.