بررسی بازی Jurassic World Evolution 3 – بازگشت به دنیای دایناسورها

سری Jurassic World Evolution در چند سال اخیر جایگاه خاصی میان علاقه‌مندان به بازی‌های مدیریتی پیدا کرده است؛ آثاری که بیش از هر چیز، با ترکیب حس ماجراجویی در دنیای دایناسورها و لذت نظم‌بخشیدن به هرج‌ومرج، توانستند تجربه‌ای منحصربه‌فرد بسازند. Jurassic World Evolution 3 نیز ادامه‌ی همین مسیر است، اما با جاه‌طلبی بیشتر در مقیاس و عمق سیستم‌ها. نسخه‌ای که در نگاه اول، هر چیزی را که از یک شبیه‌ساز پارک دایناسوری انتظار دارید ارائه می‌دهد و اثری است که در آن می‌توانید پارک رویایی خودتان را بسازید و آن را به شکلی مجهز کنید که بتواند مهمان‌ها و بازدیدکنندگان را به بهترین شکل ممکن سرگرم کند.

اولین چیزی که در برخورد با Jurassic World Evolution 3 جلب توجه می‌کند، وسعت و تنوع حیرت‌انگیز دایناسورهاست. بازی در این زمینه نه تنها از دو نسخه‌ی قبلی فراتر رفته، بلکه با ارائه ۸۵ گونه مختلف، موفق شده مجموعه‌ای زنده و پویا از موجودات ماقبل تاریخ را خلق کند که هر یک با ویژگی‌ها و رفتارهای خاص خود، به جهان بازی جان می‌بخشند. از غرش پرطنین تی‌رکس تا حرکت نرم و آرام براکیوزاروس‌ها در پس‌زمینه‌ی جنگل‌های مه‌گرفته، هر صحنه‌ای یادآور تماشای فیلمی از فرنچایز سینمایی است، اما این بار شما کارگردان و مدیر پشت صحنه این فیلم هستید.

تنوع گونه‌ها نه‌فقط جنبه‌ی تزئینی دارد، بلکه در مدیریت منابع، طراحی زیستگاه و تعامل میان آن‌ها نیز نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کند. بازیکن باید به نیازهای تغذیه‌ای، قلمروطلبی و حتی سازگاری‌های اقلیمی دایناسورها توجه کند و این همان نقطه‌ای است که بازی در ارائه‌ی حس مدیریت واقعی، بهترین عملکرد خود را به نمایش می‌گذارد.

یکی از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های Evolution 3 نسبت به گذشته، عمق بیشتر مکانیک‌های مدیریتی است. این‌بار نه‌فقط باید به ساخت قفس‌ها و تأمین غذا فکر کنید، بلکه باید سیستم‌های پشتیبانی پارک، تحقیقات ژنتیکی، تربیت کارکنان، و حتی سیاست‌های اقتصادی و بازاریابی را نیز کنترل کنید. بازی با جزئیات فراوان، شما را وادار می‌کند که برای هر تصمیم کوچک، پیامدهای بلندمدت را در نظر بگیرید؛ از چگونگی جفت‌گیری دایناسورها گرفته تا حتی تامین انرژی ساختمان‌هایی که بنا می‌کنید. این سطح از جزئیات برای علاقه‌مندان ژانر مدیریت، نعمتی است که باعث می‌شود هر ساعت بازی ارزشمند و پرجزئیات باشد.

در عین حال، Frontier به‌خوبی درک کرده که ممکن است این عمق برای بازیکنان تازه‌کار ترسناک به نظر برسد، بنابراین در بخش کمپین، به مرور مکانیک‌های مختلف آموزش داده می‌شوند و بازی با طراحی منطقی و گام‌به‌گام خود، فرآیند یادگیری را روان و قابل‌درک کرده است. حتی اگر هیچ تجربه‌ای از نسخه‌های پیشین یا بازی‌های مدیریتی نداشته باشید، Evolution 3 با حوصله شما را با تمام سازوکارهایش آشنا می‌کند.

اما همین موضوع، تا حدی به تجربه کمپین بازی هم ضربه می‌زند. این بخش با وجود گستردگی مراحل و مأموریت‌ها، از حیث روایت چندان درگیرکننده عمل نمی‌کند. داستان تلاش دوباره برای احیای پارک‌های ژوراسیک پتانسیل زیادی برای ایجاد کشمکش و تنش دارد، اما روایت بازی به شکل قابل‌پیش‌بینی پیش می‌رود و فاقد لحظات دراماتیک یا تصمیم‌گیری‌های اخلاقی است که بتواند بازیکن را احساسی درگیر کند. به همین دلیل، پس از مدتی کمپین بیشتر به مجموعه‌ای از مأموریت‌های مدیریتی تکرارشونده شبیه می‌شود تا داستانی پرکشش. در عوض، بخش Sandbox یا حالت Challenge، به دلیل آزادی عمل و چالش‌های متنوع، ارزش تکرار بالاتری دارد و می‌تواند برای ساعت‌ها بازیکن را سرگرم کند.

از لحاظ بصری، بازی یکی از چشم‌نوازترین آثار شبیه‌سازی سال‌های اخیر است. جزئیات بالای بافت‌ها، انیمیشن‌های طبیعی دایناسورها و نورپردازی واقع‌گرایانه باعث می‌شود هر لحظه از تجربه‌تان حس حضور در یک مستند زنده از دنیای ژوراسیک را القا کند. محیط‌ها با تنوع بالایی طراحی شده‌اند؛ از جنگل‌های انبوه و مناطق بارانی گرفته تا بیابان‌های خشک یا سواحل گرمسیری. این تنوع نه‌تنها از نظر زیبایی بصری، بلکه در جنبه‌ی گیم‌پلی نیز تأثیرگذار است، چراکه شرایط آب‌وهوایی و جغرافیایی محیط‌ها بر رفتار دایناسورها و مدیریت پارک اثر می‌گذارند. برای مثال هریک از گونه‌های دایناسوری هرکدام نیازهای محیطی خاص خود را دارند و باید زیستگاه آن‌ها را با توجه به این نیازها بسازید که در گذر زمان، تنوع چشم‌نوازی به پارک‌های شما می‌بخشد.

توجه بازی به جزییات و ترکیب درست جلوه‌های بصری و جزییات مکانیک‌های گیم‌پلی از این حیث، در بخش بخش بازی دیده می‌شود. برای مثال می‌توانید نیروهای متخصص از جمله دامپزشک‌ها را برای وظایف مشخصی تعیین کنید یا اینکه خودتان دست به کار شوید و با هدایت ماشین یا هلی‌کوپتر آن‌ها از دید سوم‌شخص، خودتان سراغ دایناسورها بروید و کارهایی را که لازم است برای آن‌ها انجام دهید.

در کنار این ویژگی‌های مثبت، Jurassic World Evolution 3 ضعف‌هایی هم دارد و یکی از آن‌ها، شلوغی بیش از حد رابط کاربری است. منوهای متعدد، پنجره‌های اطلاعاتی و آیکون‌های تو در تو باعث می‌شوند حتی کاربران با تجربه نیز گاهی در میان داده‌های فراوان گم شوند. بازی به‌جای آنکه اطلاعات را به شکلی هوشمندانه و تدریجی منتقل کند، همه‌چیز را یک‌جا روی صفحه می‌ریزد.

از سوی دیگر، هرچند رفتار دایناسورها در مجموع طبیعی‌تر از قبل شده، اما هنوز باگ‌ها و ناهماهنگی‌هایی در هوش مصنوعی آن‌ها دیده می‌شود. دایناسورهایی که ناگهان در محدوده‌ای کوچک گیر می‌کنند یا موجوداتی که واکنش‌های غیرواقعی نسبت به محیط نشان می‌دهند، گاه از حس زنده بودن دنیا می‌کاهند. با اینکه این مشکلات در بازی وجود دارند، ولی در مجموع شخصا انقدر غرق لذت ساخت پارکی زنده و پویا با حضور انواع و اقسام دایناسورها شده بودم که حتی آن‌ها هم چندان تاثیر منفی روی تجربه کلی‌ام نداشتند.

با وجود برخی ضعف‌های جزئی، Frontier همچنان توانسته هسته‌ی اصلی جذابیت مجموعه را حفظ کند: همان حس کودکانه‌ی تماشای دایناسورها از پشت حفاظ شیشه‌ای و کنترل جهانی که خودتان خالق آن هستید و البته تهدیدهایی هم در آن وجود دارند. بازی در انتقال حس قدرت و مسئولیت، عملکردی تحسین‌برانگیز دارد؛ شما همان‌قدر که سازنده‌ی رؤیایی‌ترین پارک دنیا هستید، می‌توانید در چشم‌به‌هم‌زدنی شاهد نابودی کامل آن باشید. همین توازن میان کنترل و آشوب، همان چیزی است که Evolution 3 را از دیگر شبیه‌سازهای مدیریتی متمایز می‌کند.

در نهایت، Jurassic World Evolution 3 را می‌توان نسخه‌ای کامل‌تر و بالغ‌تر از ایده‌ای دانست که Frontier سال‌ها پیش بنا نهاد. اثری که با ترکیب عمق سیستم‌های مدیریتی، جلوه‌های بصری چشم‌نواز و تنوع مثال‌زدنی دایناسورها، تجربه‌ای سرگرم‌کننده و گاه شگفت‌انگیز ارائه می‌دهد. اگر به دنبال شبیه‌سازی‌ای هستید که در آن بتوانید ساعت‌ها با دایناسورها سروکله بزنید، زیستگاه‌ها را طراحی کنید و پارک رؤیایی خود را بسازید، Evolution 3 انتخابی درخشان است و حتما باید آن را تجربه کنید.