بررسی بازی Mafia: The Old Country؛ تلاش برای بازگشت به اصل!

دو نسخه نخست مافیا، از جمله آثار ماندگار دنیای ویدیو گیم به شمار می‌روند که همواره طرفداران پرشماری داشته‌اند. پس از آنکه وظیفه ساخت ادامه این مجموعه به استودیوی هنگر ۱۳ سپرده شد، این استودیو در نسخه سوم مسیر کاملاً متفاوتی را برگزید که با واکنش‌های ضد و نقیضی مواجه شد. با این حال، هنگر ۱۳ این بار در Mafia: The Old Country تصمیم گرفته است تا به فضای کلاسیک مافیا بازگردد و با تجربه‌ای تقریباً خطی، داستان شخصیت «انزو» را روایت کند. لطفا ابتدا بررسی ویدیویی بازی را تماشا کنید تا بعد هم بیش‌تر در مورد آن صحبت کنیم:

حامی بررسی زومجی از بازی Mafia: The Old Country پارس کنسول است. شما می‌توانید برای خرید بازی mafia the old country به پارس کنسول مراجعه کنید.

داستان، به‌طور کلی نقش بسیار پررنگی در بازی Mafia: The Old Country دارد و در بیشتر لحظات، بازی با بهره‌گیری از ابزارهای گوناگون سعی دارد روایتی جذاب را به مخاطب ارائه دهد. انزو کارگر معدن است که رویای زندگی بهتری را در سر دارد. پس از وقوع حوادثی که او را با مالکان ثروتمند معدن درگیر می‌کند، پای وی به خانواده قدرتمند «توریسی» باز می‌شود؛ جایی که انزو آنجا کار خود را از تمیز کردن اصطبل اسب‌ها آغاز می‌کند و به مرور زمان به یکی از اعضای مهم خانواده تبدیل می‌شود.

به‌صورت شخصی، از داستان بازی Mafia: The Old Country لذت بردم؛ چرا که سازندگان با شروعی نسبتاً کند، شخصیت انزو و دیگر کاراکترهای مهم را به خوبی معرفی می‌کنند، سپس روابط میان این افراد و حتی رابطه شخصی و عاطفی انزو با ایزابلا را پرورش می‌دهند و در نهایت با پایانی نسبتاً غیرقابل پیش‌بینی، مخاطب را شگفت‌زده کرده و تأثیری را که از ابتدا برای آن زمینه‌چینی کرده بودند، بر جای می‌گذارند. داستان بازی شاید فراتر از کلیشه‌های آشنای آثار مافیایی نباشد، اما همین کلیشه‌ها را نیز با کیفیت بالایی روایت می‌کند و پیچش‌های داستانی آن، تجربه‌ای لذت‌بخش را رقم می‌زنند.

شخصیت‌پردازی کاراکترها قطعا یکی از نقاط قوت نسخه جدید مافیا است و همین موضوع هم باعث می‌شود تا تاثیرگذاری روایت بازی، به‌مراتب بیش‌تر و موثرتر باشد. به‌طور دقیق‌تر، سازنده‌ها آنقدر خوب شخصیت‌ها را معرفی می‌کنند و جزییات آن‌ها را به‌تصویر می‌کشند که وقتی اتفاقی، از هر جنسی، برای آن‌ها پیش می‌آید، مخاطب می‌تواند آن تاثیری را که سازنده در ذهن داشته است، کاملا حس کند و بپذیرد.

با این حال، برخی از عواملی که به کیفیت داستان کمک کرده‌اند، در بخش گیم‌پلی تاثیر معکوس داشته‌اند. برای مثال، همان شروع کُندی که از نظر داستانی مثبت ارزیابی می‌شود، ممکن است موجب شود بازیکنانی که به دنبال گیم‌پلی پرهیجان هستند، از همان ابتدا دیدگاهی منفی نسبت به بازی پیدا کنند؛ چرا که در حدود یک ساعت آغازین، فعالیت خاصی جز یک دوئل ناتمام با چاقو انجام نمی‌شود و بازی تمام تمرکز خودش را روی زمینه‌چینی اتفاقات داستانی گذاشته است.

در ادامه، هرچند ریتم گیم‌پلی تا حدی بهبود پیدا می‌کند، اما همچنان شاهد ایده‌هایی هستیم که الزاماً نتیجه مطلوبی به همراه نداشته‌اند. برای مثال، مسابقه اسب‌سواری بازی می‌تواند هیجان‌انگیز باشد، اما به دلیل آسان‌سازی بیش از حد، ناکام ماندن در کسب مقام اول بسیار دشوارتر از پیروزی است. یا در بخشی دیگر، یک مسابقه اتومبیل‌رانی به‌عنوان ادای احترام به مسابقه فراموش‌نشدنی نسخه اول طراحی شده است، با این تفاوت که اگر در آن برنده نشوید، دور بعدی را از رتبه دوم و با گذشت حدود ۸۰ درصد مسیر آغاز می‌کنید تا دچار زحمت کمتری شوید.

در کنار این موارد، که می‌توان آنها را نوعی «ترس از به چالش کشیدن مخاطب» نامید، بازی نقاط قوت مهمی نیز دارد. یکی از این نقاط، بدون شک مبارزات مسلحانه آن است؛ جایی که تنوع مناسبی از سلاح‌ها ارائه می‌شود و استفاده از آنها برای از بین بردن دشمنان، حس رضایت‌بخشی ایجاد می‌کند، به‌ویژه با عملکرد مطلوب سیستم کاورگیری بازی. این نکته در مورد دوئل‌های با چاقو نیز صدق می‌کند؛ هرچند گاهی انیمیشن‌ها کمی غیرطبیعی به نظر می‌رسند، اما در مجموع مبارزات قابل قبولی ارائه شده است.

سیاست سازندگان در طراحی دنیای بازی نیز قابل دفاع است. شخصاً یک جهان نسبتاً محدود اما منسجم را که گاهی امکان گشت‌وگذار آزاد در آن وجود دارد، برای مجموعه مافیا ترجیح می‌دهم؛ چرا که این ساختار به بازی اجازه می‌دهد داستان را در قالب تجربه‌ای خطی بهتر روایت کند. با این حال، بخش‌های مخفی‌کاری بازی چندان جذاب نیستند و عبور بی‌دردسر یا حذف آسان دشمنان، باعث می‌شود این بخش‌ها چالش‌برانگیز نباشند. از این رو، هر زمان که امکانش وجود داشت، ترجیح می‌دادم از بخش‌های اکشن لذت ببرم و تنها زمان‌هایی که سراغ مخفی‌کاری رفتم، چند مرحله محدودی بود که بازی گیمر را مجبور به این کار می‌کند.

با اینکه Mafia: The Old Country اثری کاملا جهان‌باز نیست و حتی در بخش‌های قابل‌توجهی از آن، نمی‌توانید با آزادی‌عمل سراغ فروشگاه‌ها بروید یا کاری فرعی انجام دهید، ولی بازی تنوع مناسبی از حیث ماشین‌ها، اسب‌ها و سلاح‌های مختلف برای گیمر در نظر گرفته است که برای خرید آن‌ها، می‌توانید اقدام کنید. نسخه جدید مافیا سیستم جالبی در قالب چارم هم دارد که در ابتدا فقط دو جایگاه دارد و در ادامه، می‌توانید تعداد آن را بیش‌تر کنید. با برداشتن چارم‌ها، می‌توانید قابلیت‌های شخصیت انزو را بهبود ببخشید و مثلا ریلود سریع‌تری داشته باشید یا در مراحل مخفی‌کاری، سر و صدای کم‌تری تولید کنید. در درجه سختی نرمال، چارم‌ها کارایی خاصی ندارند اما اگر بازی را روی درجه سختی بالاتر تجربه کنید، می‌توانید بهتر تاثیر آن‌ها را متوجه شوید.

از نظر گرافیکی و نمای کلی، Mafia: The Old Country اثری نسبتاً مطلوب است، به‌ویژه در طراحی محیط‌ها. زمانی که با اسب یا ماشین در حال طی کردن مسیر رسیدن به مقصد هستید، مناظر اطراف و محیط‌های دوردست با کیفیت خوبی به‌تصویر کشیده می‌شوند. حتی جزییات طراحی ماشین‌ها و انیمیشن‌های بازی هم رضایت‌بخش است؛ با این حال اگر روی جزییات بافت‌ها یا طراحی چهره کاراکترها دقیق شوید، می‌توانید کمی عقب‌ماندگی جزییات فنی بازی از آثار روز را متوجه شوید؛ مخصوصا که امسال بازی‌های زیادی داشتیم که از این نظر انتظارمان را بالاتر برده‌اند.

همچنین بازی حداقل روی نسخه پلی استیشن ۵ که ما در زومجی آن را تجربه کردیم، چه روی حالت پرفورمنس و چه کوالیتی افت فریم محسوسی در برخی صحنه‌ها دارد. در طرف دیگر، استودیو هنگر ۱۳ از نظر جنبه صوتی عملکرد بسیار خوبی در Mafia: The Old Country داشته است و بازی هم موسیقی‌های متناسب و باکیفیتی دارد و هم اینکه صداگذاری کاراکترها با کیفیت خیلی خوبی صورت گرفته است؛ حتی برای بیشتر کردن حس مافیایی بازی، می‌توان آن را با زبان سیسیلی هم تجربه کرد.

در مجموع، جدیدترین نسخه مافیا تلاشی آگاهانه برای بازگشت به ریشه‌های این مجموعه است و در برخی جنبه‌ها تجربه‌ای واقعاً لذت‌بخش ارائه می‌دهد؛ از جمله داستان ارزشمندی که می‌توان با علاقه تا پایان دنبال کرد. از نظر گیم‌پلی، بازی ترکیبی از نقاط قوت و ضعف است و به‌طور خلاصه، اگر به دنبال یک بازی اکشن ماجراجوی نسبتاً جمع‌وجور با مدت زمان حدود ۱۲ ساعت هستید که ارزش یک بار تجربه را داشته باشد، Mafia: The Old Country ارزش پرداخت ۵۰ دلار را دارد. افزون بر این، در صورت انتشار روی سرویس‌هایی مانند گیم‌پس یا پلی‌استیشن پلاس، حتما باید داستان انزو را تجربه کنید.