بررسی بازی Let Them Trade؛ استراتژی حال خوب کن

بازی‌های سبک استراتژی از گذشته رابطه نزدیکی با بازی‌های رومیزی داشتند و می‌شد خیلی از مولفه‌های بردگیم‌ها را در این سبک از ویدیو گیم دید. اما این وسط بازی Let Them Trade اثری است که این ارتباط را بسیار عمیق‌تر کرده است و وقایع کلی آن، دقیقا روی یک صفحه بردگیم‌مانند در جریان هستند. Let Them Trade با تمرکز اصلی روی مولفه‌های ساخت و ساز و تجارت، تجربه‌ای در مجموع آرامش‌بخش در ژانر استراتژی است که البته رگه‌هایی جزئی از نبرد را هم می‌توان در آن پیدا کرد.

Let Them Trade در مجموع دارای دو بخش کمپین و حالت آزاد است که در اولی، تعدادی مرحله برای شما تعیین شده‌اند و باید با پشت سر گذاشتن ماموریت‌های مختلف آن‌ها، باید مراحل را به پایان برسانید. در حالت دوم هم می‌توانید بازی را با شخصی‌سازی مولفه‌های مختلفی از میزان منابع گرفته تا تعداد و درجه‌سختی راهزن‌ها شخصی‌سازی کنید و روی نقشه دلخواه مشغول بازی شوید.

در Let Them Trade شما در واقع در نقش دستیار پادشاهی هستید که باید سعی کنید امور مختلف حکومت را مدیریت کنید. اولین قدم در بازی همیشه ساخت شهرها و بناهای مرتبط با آن‌ها است؛ به بیان دیگر، همانطور که خود بازی هم همیشه ذکر می‌کند، اول دوتا شهر بساز که یکی سیب‌زمینی تولید می‌کند و دیگری چوب! در این حالت، یکی از شهرها باید نیاز به چوب خودش را از دیگری تامین کند و دیگری هم نیاز به سیب‌زمینی را و شما هم این وسط، از این داد و ستد مالیات دریافت می‌کنید و پول خوبی به‌جیب می‌زنید!

این مکانیک ساده که «اجازه بده داد و ستد کنند»، نام بازی هم دقیقا به آن اشاره دارد، شاکله کلی Let Them Trade است و در مجموع باید سعی کنید شهرهای خودتان را به شکلی بسازید که برای تامین نیازهای مختلف، به‌یکدیگر وابسته باشند و شما هم بتوانید از تجارت بین آن‌ها، کسب درآمد کنید. منابع بازی تنوع مناسبی دارند و از ماهی و سنگ گرفته تا ذغال سنگ و پشم گوسفند در بین آن‌ها دیده می‌شوند؛ برخی از این منابع حکم نیازهای اولیه را دارند و برخی هم کالای لوکس به‌حساب می‌آیند که البته همیشه سر آن‌ها بین شهرها دعواست و در نتیجه، شما هم پول خوبی از این راه به‌دست خواهید آورد.

مکانیک کلی بازی در عین سادگی پیچیدگی‌های جالبی هم دارد و برقراری توازن بین خواسته‌ها و تولیدات شهرها، جذابیت خوبی به بازی بخشیده است. با این حال همین ایده کلی، پس از مدتی کمی حالت تکراری پیدا می‌کند و Let Them Trade، در معرفی چالش‌های جدیدی که بتوانند در طولانی‌مدت هم گیمرها را درگیر کنند، کمی دست‌خالی است.

البته در کنار تجارت که شاکله اصلی بازی به‌حساب می‌آید، بازی نیم‌نگاهی هم به تربیت نیروهای نظامی و استفاده از آن‌ها برای جنگیدن با راهزن‌ها داشته است. در این حالت با ساخت سازه مرتبط، می‌توانید نیروی نظامی تربیت کنید و بعد آن‌ها را در اختیار ژنرال خودتان قرار بدهید؛ از اینجا به بعد باید مراقب راهزن‌هایی باشید که به کاروان‌های تجاری شما حمله می‌کنند یا حتی سراغ پایگاه اصلی آن‌ها بروید. نبردهای بازی در ساده‌ترین شکل ممکن هستند و کلا این جنبه از Let Them Trade به‌شکلی طراحی شده است که بود و نبود آن، چندان تاثیری در تجربه کلی نمی‌گذارد و چه بسا حتی بهتر بود که تمرکز اصلی بازی روی همان جنبه تجارت باشد و صرفا با اضافه کردن کمی ویژگی‌های بیش‌تر یا چالش‌های جدید‌تر، بتواند این بخش از خود را در طولانی‌مدت هم جذاب نگه دارد.

Let Them Trade از نظر طراحی بازی واقعا بامزه‌ای است و صفتی بهتر از این هم برای آن به ذهنم نمی‌رسد؛ کل محیط نقشه‌ها روی صفحه یک بازی رومیزی بنا می‌شوند و با زوم کردن و چرخاندن دوربین، می‌توانید فضای اطراف اتاق را تماشا کنید که شامل یک گربه بامزه هم می‌شود! از طرفی دیگر خود شهرها و شخصیت‌ها هم با همین سبک و سیاق خلق شده‌اند و در نتیجه کلی، شاهد اثری خوش آب و رنگ هستیم که نمی‌توان ایراد خاصی از طراحی آن گرفت. البته چرا؛ رابط‌کاربری Let Them Trade می‌توانست کمی بهتر باشد و گاهی محو شدن برخی المان‌ها در آن به‌عنوان باگی جزئی دیده می‌شوند.

در مجموع، Let Them Trade اثری خوش‌ساخت برای طرفداران سبک استراتژی است؛ اثری که تمرکز اصلی آن روی ارائه تجربه‌ای آرامش‌بخش بنا شده است و شاید مشکل اصلی بازی هم همین بیش از حد آرامش‌بخش بودن آن باشد که باعث می‌شود پس از مدتی کمی یکنواخت شود. ولی اگر در کل طرفدار بازی‌های استراتژی هستید، قطعا از بازی کردن Let Them Trade پشیمان نخواهید شد.