بررسی بازی Blood West؛ وسترن ترسناک

Blood West تجربه‌ای در سبک شوتر اول‌شخص از استودیو هایپراسترنج است که چند روز دیگر منتشر خواهد شد. بازی از آن آثاری است که سبک و سیاق طراحی آن یادآور بازی‌های کلاسیک است و از طرفی گیم‌پلی بازی، تلفیقی از شوترهای کلاسیک با سبک ترس و بقا است که البته کاملا هم بی‌نقص نیست.

داستان بازی Blood West از جایی آغاز می‌شود که در محیطی بیابانی، یک سرخپوست در حال بردن جسدی به جایگاهی خاص است و همین کار، باعث می‌شود تا این جسد دوباره جان بگیرد. از اینجا به‌بعد، گیمر در نقش این شخصیت قرار می‌گیرد و باید با رفتن به نبرد با دشمنان و انجام دادن ماموریت‌های مختلف، روحش را آزاد کند. بازی سه چپتر مختلف دارد که هرکدام فضا و حال‌و‌هوای خاص خودشان را دارند و در پایان هریک باید به‌نبرد با یک دشمن بسیار قدرتمند و شیطانی بروید.

روند کلی بازی، مبتنی بر مخفی‌کاری، تلاش برای زنده ماندن و از بین بردن دشمنان است. هر چپتر از بازی، نقشه نسبتا بزرگی دارد که سازه‌های مختلفی در آن قرار دارند؛ از جمله این سازه‌ها، مکان‌های امنی هستند که در آن‌ها می‌توانید با شخصیت‌های دیگر تعامل کنید، آیتم بخرید و بفروشید یا ایده‌ای از ماموریت بعدی خودتان داشته باشید.

بازی تنوع مناسبی از سلاح‌های سرد و گرم دارد که هم در محیط‌ها می‌توان آن‌ها را پیدا کرد و هم اینکه از فروشنده‌ها با پرداخت پول آن‌ها را خرید. سلاح‌های سرد برای افرادی که دنبال تجربه بازی به شکل مخفی‌کاری هستند کاربردی خواهند بود و می‌توانید با نشستن و رسیدن به دشمنان از پشت سر، با ضربه محکمی مخصوصا به سر آن‌ها، دشمنان را از پا دربیاورید. دشمنان بازی هم شامل موجوداتی زامبی‌شکل، هفت‌تیر‌کش‌های از مرگ برگشته و انواع و اقسام موجودات ترسناک دیگر می‌شوند و هر از گاهی شاهد دشمنانی نسبتا عظیم‌جثه هم هستیم.

گیم‌پلی کلی بازی جدا از بحث نبرد‌ها و از بین بردن دشمنان، شامل مواردی مثل گشت و گذار در محیط هم می‌شود. با رفتن به بناهای مختلف و گشتن آن‌ها، آیتم‌های زیادی پیدا خواهید کرد که برخی مثل آیتم‌های احیای سلامت قابل‌استفاده هستند و برخی را هم می‌توانید بفروشید و پول بیش‌تری به‌دست بیاورید. یک نکته جالب در این مورد، بحث مدیریت فضای نگه‌داری آیتم‌ها است که حس و حالی رزیدنت ایولی دارد و بارها موقعیت‌هایی پیش می‌آید که برای برداشتن یک آیتم با‌ارزش‌تر، مجبور هستید قید برخی از آیتم‌های دیگر کوله‌پشتی خودتان را بزنید. همین موضوع لایه جالبی به گیم‌پلی بازی اضافه می‌کند.

اما با اینکه به‌طور کلی کشتن دشمنان، گشتن محیط‌ها و پشت سر گذاشتن ماموریت‌ها سرگرم‌کننده است، Blood West مشکلی هم در زمینه روند کلی بازی دارد و آن، شیب نه‌چندان درست درجه سختی است. زمانی که برای بار اول بازی را آغاز می‌کنید، به معنی واقعی کلمه حداقل یک ساعت واقعا سخت و آزاردهنده پیش‌رو خواهید داشت؛ جایی که باید با استفاده از سلاح ساده‌ای مثل تبر یا کلت، به نبرد با دشمنان بروید که چند ضربه آن‌ها شما را از پا درمی‌آورد. در این بخش بازی واقعا بی‌رحم و سخت است و به هر بخش از نقشه که بروید، کار سختی در پاکسازی آن محیط خواهید داشت؛ مخصوصا که همه محیط‌ها هم به شکلی طراحی نشده‌اند که بتوان با مخفی‌کاری آن‌ها را پشت سر گذاشت و معمولا اولین اشتباه، آخرین اشتباه خواهد بود.

با این حال پس از گذشت مدتی از تجربه بازی، سلاح‌های جدیدی مثل شاتگان یا رایفل پیدا می‌کنید و با جمع‌آوری لوت و فروش آن‌ها، پول زیادی هم نصیب‌تان می‌شود و خب از اینجا به بعد بازی به شکل عجیبی ساده‌تر می‌شود. معمولا یکی از راه‌هایی که بازی‌های مشابه از آن برای القای بهتر حس ترس و بقا استفاده می‌کنند، کمبود مهمات و آیتم‌ها است که باعث می‌شود همیشه ترس نداشتن تیر کافی را داشته باشید و به همین دلیل ترجیح بدهید از سلاح‌های سرد هم هر از گاهی استفاده کنید. ولی Blood West جدا از اینکه در محیط‌ها تیر و گلوله کافی در اختیار شما قرار می‌دهد، این مورد را هم دارد که پس از هر بار خوابیدن در محیط امن، آیتم‌های فروشی فروشنده کاملا شارژ می‌شوند و در نتیجه می‌توانید مثلا چند بار بخوابید، تیر به مقدار زیاد از فروشنده بخرید و با خیال راحت به نبرد با دشمنان بروید.

تفاوت سطح مبارزه با دشمنان زمانی که از یک سلاح خوب استفاده می‌کنید خیلی با زمانی که بخواهید مثلا به شکل مخفی‌کاری بازی را تجربه کنید متفاوت است و به همین دلیل طبیعی است که پس از رسیدن به مقطعی که در آن تیر و آیتم‌های کافی دارید، کلا بیخیال مخفی‌کاری شوید و به شکل یک شوتر تمام‌عیار همه را از پا دربیاورید؛ مخصوصا که اکثر دشمنان با هدشات به‌سادگی کشته می‌شوند و جدا از آن خود حس استفاده از سلاح‌ها هم لذت‌بخش است و مخصوصا وقتی در یک موقعیت پرتنش با شاتگان همزمان چند دشمن را از بین می‌برید یا یک دشمن سرسخت را با هدشات نابود می‌کنید، حس شیرینی تجربه خواهید کرد.

ولی خب با وجود چنین مشکلی در زمینه شیب درجه‌سختی بازی، Blood West تجربه اعتیادآور و شیرینی است. با اینکه مخصوصا در چپتر اول پس از مدتی طراحی یکنواخت محیط‌ها شاید کمی آزاردهنده هم باشد، ولی همیشه اشتیاق این را خواهید داشت که حتی در صورت تجربه مرگ‌های متوالی، باز هم سراغ پاکسازی محیط‌های مختلف نقشه بروید و از پیدا کردن لوت بیش‌تر یا صرفا کشتن دشمنان و انجام ماموریت اصلی خودتان لذت ببرید. این وسط کنار ماموریت اصلی، شخصیت‌های مختلف هم ممکن است ماموریت‌هایی برای شما داشته باشند که معمولا پاداش ارزشمندی هم دارد. بازی جنبه‌های نقش آفرینی هم دارد و به مرور با کشتن دشمنان، امتیاز تجربه کسب می‌کنید و می‌توانید شخصیت خودتان را با مهارت‌های جدید ارتقا بدهید؛ این مهارت‌ها تنوع خوبی دارند و کاملا می‌توان تاثیر آن‌ها را روی روند بازی و پیشرفت کاراکتر حس کرد.

یک نکته نسبتا عجیب دیگر در Blood West، رویکردی است که بازی به مقوله مرگ دارد؛ پس از هر بار مردن شخصیت اصلی، به نزدیک‌ترین محیط امن برمی‌گردید ولی یک نفرین هم به شما اضافه و پس از سه بار مرگ متوالی، تاثیر آن کامل می‌شود. اما نکته عجیبی که اشاره شد، این است که به‌طور دقیق مشخص نیست چه اتفاقی پس از مردن شخصیت اصلی برای دشمنان می‌افتد؛ گاهی اگر پس از مرگ به محیطی که در آن بودید برگردید، دشمنانی که کشته‌اید از بین رفته‌اند و در نتیجه کار راحت‌تری خواهید داشت. گاهی هم این اتفاق رخ نمی‌دهد و می‌بینیم که همه دشمنان دوباره احیا شده‌اند. بازی توضیح مشخصی در این مورد ارائه نمی‌دهد و بیش‌تر انگار حالتی شانسی و اتفاقی دارد. نفرین‌هایی که اشاره کردیم هم از طریق صحبت با یک توتم و انجام ماموریت نسبتا ساده‌ای مثل هدشات کردن دشمنان از بین می‌روند ولی باز هم مکانیک کلی آن‌ها تنوع خوبی به تجربه بازی می‌دهد.

Blood West در بحث خلق یک اتمسفر ترسناک بازی موفقی است؛ استفاده خوب از صدا و پخش همیشگی یک موسیقی متناسب با حال‌و‌هوای بازی و همینطور صداهای مخصوص هر دشمن که وقتی دیدی از آن‌ها ندارید می‌تواند تنش ناشی از نزدیک شدن به خطر را منتقل کند، به‌خوبی کار شده‌اند. با این حال در بحث طراحی، بازی تجربه جالبی است؛ جالب از این نظر که در چپتر اول بازی، طراحی‌ها حالت یکنواختی دارند و محیط‌های مختلف بسیار شبیه به هم هستند و همین موضوع هم پس از مدتی کمی رنگ‌و‌بوی تکرار به بازی می‌دهد. اما با پشت سر گذاشتن این چپتر،‌ تنوع طراحی محیطی بازی هم بالاتر می‌رود. بازی Blood West برای مدتی در حالت ایرلی‌اکسس بود و همین بهبود کیفیت طراحی‌ها، تا حدی این حس را می‌دهد که انگار سازنده‌ها به مرور با بازخوردی که از گیمر‌ها گرفته‌اند، بازی را از این حیث بهتر کرده‌اند.

به‌طور کلی، Blood West از آن بازی‌هایی است که فارغ از پیچیدگی‌های بصری و فنی خلق شده است ولی ایده‌های جالبی دارد و برای آن دسته از گیمرهایی که بازی را با هدف سرگرم شدن و لذت بردن از گیم‌پلی تجربه می‌کنند، واقعا ارزشمند خواهد بود. مخصوصا که روند کلی بازی هم طولانی است و حداقل ۲۰ ساعتی شما را درگیر خواهد کرد. پس اگر در این روز‌ها به‌دنبال یک بازی شوتر با حال و هوای ترسناک می‌گردید، پیشنهاد می‌کنم Blood West را هم در برنامه داشته باشید.

بررسی بازی روی کامپیوتر انجام شده و کد آن توسط ناشر برای زومجی ارسال شده است