بررسی بازی Anomaly: Defenders - ناهنجاری: مدافعان

نبرد انسان‌ها و بیگانگان دیگر آنقدر در بازی‌های ویدیویی به موضوع اصلی تبدیل شده است که گاهی از خود می‌پرسید: آیا زمین سوژه‌ی دیگری ندارد که سازندگان بی‌خیال حمله‌ی بیگانگان نمی‌شوند؟ استودیوی لهستانی ایلون بیت از سال ۲۰۱۱ به اینور هرساله بازی‌های مختلفی را با موضوعی متفاوت منتشر کرده است که می‌توانیم از بهترین آنها به اولین بازی این استودیوی یعنی Anomaly: Warzone Earth و بازی This War of Mine اشاره کنیم. بازی‌هایی که با دیدی جدید به سبک‌ها، اثری متفاوت را خلق کرده‌اند و در همین راستا نیز شاهد تنوع و تکراری نشدن این بازی‌ها در طول زمان هستیم. به عنوان مثال، در بازی Anomaly: Warzone Earth بازیکن برخلاف تمام بازی‌های دفاع از قلعه، در نقش حمله‌ کننده قرار می‌گرفت و این بیگانگان بودند که در حقیقت از استعمار خود در زمین دفاع می‌کردند. از سوی دیگر در بازی This War of Mine نیز که در ایران با نام «این جنگ من» از طریق فروشگاه هیولا منتشر شده است، دید متفاوتی را به سبک سروایول داریم و بازیکنن بجای برداشتن سلاح و رفتن به میان زامبی‌ها، در جنگی حقیقی، برای جرعه‌ای آب یا غذایی برای رفع گرسنگی تلاش می‌کرد. اما استودیوی ایلون بیت در سال ۲۰۱۴ بازگشتی دوباره به سبک دفاع از قلعه با مکانیزم گیم‌پلی مرسوم داشت. بازی Anomaly: Defenders (ناهنجاری: مدافعان) که در این مقاله مورد بحث ما نیز است، برخلاف نسخه‌های پیشین این سری، دیگر محصولی متفاوت با مجموعه‌های دفاع از قلعه نبود و این‌بار شما را برای کمک به بیگانگان همراه می‌کرد. بیگانگانی که دارای تکنولوژی بسیار پیشرفته‌ای هستند و اکنون گرفتار انتقام‌جویی انسان‌ها شده‌اند و حال به سراغ شخصی رفته‌اند که در استراتژی دفاعی بسیار زبده است و حتی زمانی دشمن آنها بود.

درخت تکنولوژی بیگانگان انواع و اقسام ویژگی‌ها را دارد و از تکنولوژی‌های Passive بگیرید که به صورت خودکار عمل می‌کنند تا قابلیت‌هایی که باید با جمع‌آوری امتیاز‌های تکنولوژی ارتقاء دهید، در آن حضور دارند. هریک از برجک‌ها تا چهار سطح قابلیت ارتقاء دارند و از همین رو نیز باید سعی کنید تا با انتخاب درجه‌ی سختی بالاتر، امتیاز‌های بیشتری را برای ارتقاء سریع‌تر سازه‌های خود جمع کنید. این امتیاز‌ها به قول معروف هدایای پیروزی شما در هر یک از مراحل بازی هستند و براساس درجه سختی انتخاب شده، در پایان مرحله به شما اهدا می‌شوند. متاسفانه باید گفت که باوجود تجربه‌ی بازی‌های دفاع از قلعه متعدد، بازی Anomaly: Defenders عقب‌گردی محسوس برای این مجموعه محسوب می‌شود. ایلون بیت در عملی رو به عقب، نوآوری را فراموش کرده است و تنها خواسته تا یک بازی مرسوم را به کلکسیون بازی‌های خود اضافه کند که این موضوع برخلاف رویه‌ی گذشته این استودیوی لهستانی است.

بازی به ویژه در درجه سختی High درگیرکننده است و در ۲۴ مرحله با انواع و اقسام نیروها شما را به چالش می‌کشد. با این حال نهایت گیم‌پلی بازی ۶ تا ۸ ساعت است. متاسفانه مانند گذشته در جریان بازی شاهد میان‌پرده‌های سینماتیک نخواهید بود و حتی برای پایان بازی نیز کات‌سین در نظر گرفته نشده است.

باتوجه به بازه‌ی زمانی حدودا چهارساله میان انتشار دو نسخه بازی Anomaly، این اثر در گرافیک پیشرفت داشته است و به ویژه در نورپردازی، انفجار‌های زیبا و صاعقه‌هایی که گاه و بی‌گاه به برجک‌های شما می‌خورد چشم نواز است. با این حال، گرافیک Anomaly: Defenders ویژگی خاصی در مقایسه با سایر بازی‌های تاور دیفنس ندارد و باید گفت اگر در این حد و اندازه ظاهر نمی‌شد، جای انتقاد داشت. ایلون بیت در طراحی برجک‌ها ظرافت زیادی را به خرج داده و با ارتقاء برجک‌ها در کنار افزایش قدرت دفاعی، منطقه تحت الشعاع برای حمله به نیروهای مهاجم و قدرت حمله نیز تغییر می‌کند و این تغییر در ظاهر محسوس است. این موضوع در دشمنان نیز حفظ شده و حتی در مراحل بالاتر دشمنانی با سپر دفاعی وارد نبرد می‌شوند که آنها نیز چه در زمینه طراحی و چه در زمینه بالانس حملات، رضایت بخش هستند. برخلاف مراحل اولین آنومالی، در دیفندرز بیشتر مراحل روی آسمان یا در کنار پرتگاه‌ها انجام می‌شود. مانند شماره‌های پیشین مراحلی با رنگ‌بندی متفاوت از نارنجی و قرمز گرفته تا سبز و آبی را شاهد هستیم که حداقل در زمینه رنگ‌بندی متنوع هستند. با این حال همانطور که اشاره شد، هرچند بازی ناهنجاری: مدافعان گرافیک زیبایی دارد، اما چیز جدیدی را به سبک دفاع از قلعه یا صنعت بازی‌های ویدیویی اضافه نمی‌کند و صرفا از لحاظ بصری بازیکنان را با خود همراه می‌کند که با توجه به مستقل بودن این استودیو، انتقادی به این مورد نداریم.

این موضوع در صداگذاری نیز وجود دارد و مانند نسخه‌های دیگر سری آنومالی شاهد صداگذاری الکترونیکی مشابهی هستیم. اگر از موزیک‌های تند خوش‌تان می‌آید، دیفندرز به خوبی پرده گوش‌های شما را نوازش می‌کند. در غیر این صورت، باید آهنگ‌های الکتریکی این بازی را تحمل کنید و از گیم‌پلی لذت ببرید. صدای انفجار جنگ‌افزارها، پرواز هلیکوپترها، پرواز جت‌ها یا حرکت تایتان‌های زمینی‌ها، همگی در جایگاه خود خوب هستند و کاستی را در این زمینه شاهد نیستیم. با این حال، هنوز هم سازندگان فکر می‌کنند که صدای عجیب و غریب و الکترویکی رهبر فضایی‌های می‌تواند جذاب باشد و به همین دلیل نیز در این بازی همچنان از افکت صوتی مشابهی استفاده شده است. البته باید گفت که برای تمام ۲۴ مرحله بازی یک موسیقی ثابت در نظر گرفته شده است و متاسفانه تنوعی در زمینه شنیداری وجود ندارد.

Anomaly: Defenders یا با نام ایرانی‌اش ناهنجاری: مدافعان، یک بازی دفاع از قلعه کامل است که به ویژه برای عاشقان این سبک می‌تواند جذاب باشد. با این حال، این بازی برای افرادی که مدت‌هاست محصولات تاور دیفنس متفاوتی را تجربه کرده‌اند، حرف زیادی برای گفتن ندارد و صرفا یک بازی دفاع از قلعه معمولی دیگر است که برای پی‌سی و گوشی‌های موبایل در دسترس قرار دارد. با وجود گرافیک رضایت بخش و پر زرق و برق بازی، هنوز هم نمی‌توان گفت که دیفندرز توانسته چیز جدید نسبت به سایر بازی‌های سری Anomaly است و سازندگان تنها خواسته‌اند تا یک تاور دیفنس مرسوم را به کلکسیون بازی‌های خود اضافه کنند. شما می‌توانید بازی ناهنجاری:‌ مدافعان را به صورت قانونی از فروشگاه هیولا خریداری و روی رایانه شخصی خود تجربه کنید. این بازی هنوز هم می‌تواند یک سرگرمی خوب برای آخر هفته باشد و مسلما با وجود انتقادها تجربه‌ی آن خالی از لطف نخواهد بود.

این بازی روی پلتفرم پی‌سی بررسی شده است.