بررسی بازی موبایل ایرانی «قیصر: انتقام»
این روزها بازار بازیهای موبایل ایرانی حسابی داغ است و استودیوهای مختلف آثار جذابی برای این پلتفرم بازی محبوب عرضه میکنند. یکی از همین بازیها «قیصر: انتقام» است که ساخت آن را استودیو تیله برعهده داشته است. این استودیو با عرضه بازیهایی مثل فیتیل ران و بز زنگوله پا استودیو شناخته شدهای برای طرفداران بازیهای موبایل ایرانی است که آخرین اثرش یک اقتباس از فیلم سینمایی قیصر است. در ابتدای بازی یک کامیک با طراحی خوب میبینیم که قیصر را بر سر مزار خواهر و برادرش نشان میدهد و همین مورد انگیزهای است برای وی تا از برادران آب منگل انتقام بگیرد. بازی دو بخش مرحلهای و رقابتی دارد و در مجموع با یک اثر سرگرم کننده روبرو هستیم که البته نواقصی هم دارد.
کلیدها را باید فقط در جای مشخصی بزنید و بازی در این مورد هیچ انعطافپذیری ندارد
داستان در قیصر نقش چندانی ندارد؛ دربخش مرحلهای شاهد ۵ بخش هستیم که هریک ۸ مرحله دارند و مرحله آخر به نوعی باسفایت محسوب میشود که پیش از آنها شاهد یک کامیک هستیم و داستان فقط به همین موارد خلاصه میشود. سبک بازی دونده (Runner) است و گیمپلی آن نشان میدهد که سازندگان شناخت خوبی از بازیهای موفق این سبک داشتهاند. اولین موردی که کاملا در بازی محسوس است، درجه سختی بالا بازی است که حتی باعث شد چند روز پیش استودیو تیله بروزرسانی جدیدی برای کاهش درجه سختی آن ارائه دهد که به شخصه تغییر خاصی در درجه سختی بازی پس از نصب آن مشاهده نکردم. دو کلید در سمت راست و چپ صفحه نمایش تعبیه شده است که وظیفه پرش (یک بار زدن پرش کوتاه و دوبار زدن پرش دوگانه) و سُر خوردن شخصیت را ایفا میکنند. بهعلاوه با لمس صفحه نمایش هم قیصر میتواند با استفاده از چاقو دشمنان را از بین ببرد. یکی از موارد ضعف بازی در بخش گیمپلی، محدود بودن حرکات آن است؛ منظورم از این حرف این است که اصلا با بازی انعطافپذیری در مورد کنترلها روبرو نیستم و باید هر کلید را دقیقا در لحظه تعیین شده فشار دهید؛ کافی است چند صدم ثانیه زودتر یا دیرتر بپرید تا به جای فرود روی پلتفرم بعدی سقوط کنید، یا در مورد دیگر، شخصیت شما نمیتواند در هوا ضربه بزند و اگر نزدیکیهای دشمن در هوا باشید محکوم به مرگ هستید. محدودیتهای اینچنینی چیزی است که کمی در مورد گیمپلی بازی آزاردهنده میشود و مجبور خواهید بود هر مرحله را تا زمان یادگیری دقیق جای موانع و دشمنان، چندین بار از ابتدا شروع کنید.
از این مورد که بگذریم، طراحی مراحل بازی واقعا حرفهای صورت گرفته است و اگر مشکلی هم هست، فقط ناشی از ضعف کنترلهای شخصیت است و نه طراحی مراحل. برای مثال تنوع موانع در بازی بسیار بالا است و همچنین شاهد قسمتهای مخفی در برخی مراحل هستیم که سکههای بزرگتر معمولا در آنها مخفی شدهاند و برای سه ستاره کردن هر مرحله باید سه عدد از این سکهها را جمع کنید. نحوه چینش موانع از ابتدا تا انتها بازی به گونهای است تا تمام کردن هر مرحله رسما نفس را در سینه گیمر حبس میکند و با کوچکترین اشتباهی هم وی را مجازات میکند که این چالشبرانگیز بودن بازی بزرگترین نقطه مثبت گیمپلی آن است. بهعلاوه تنوع ۴۰ مرحله بازی بسیار بالا است و هرگز حس تکراری شدن یا خستهکننده شدن به گیمر دست نمیدهد و مدام با پیشروی در بازی، شاهد معرفی نوع جدیدی از موانع خواهید بود. به رسم دیگر بازیهای سبک دونده، باید سکههایی را در طول مسیر هر مرحله جمعآوری کنید که داشتن تعداد مشخصی از آنها، تمام کردن مراحل در مدت زمان مشخص شده و جمع کردن هرسه سکه بزرگ پخش شده در مراحل پیشنیاز سه ستاره کردن مرحلهها هستند.
بازی به معنای واقعی رایگان است و هرگز گیمر را مجبور به خرید نمیکند
جدا از اینکه برای باز شدن مرحله بعدی باید مرحله قبلی را تمام کنید، برای باز شدن قفل بخشهای پنجگانه بازی هم باید در بخش قبلی تعداد مشخصی ستاره جمعآوری کنید. یکی از نکاتی که در مورد قیصر دوست داشتم، مجبور نکردن گیمر به انجام خریدهای درون برنامهای است. برای مثال تعداد ستارههای موردنیاز برای بازکردن قفل بخشها، مضاربی از ۱۵ است و در هر بخش هم امکان جمعآوری ۲۱ ستاره در مجموع وجود دارد و با کمی تلاش و حوصله و تجربه مجدد مراحل میتوان ستارههای موردنیاز را برای باز کردن بخش بعدی جمع کرد و البته همین مساله ارزش تکرار بازی را هم بالا میبرد. بهعلاوه از طریق خریدهای درون برنامهای میتوان سکهها را خریداری کرد که از آنها برای فعال کردن قدرتهای ویژه قیصر در ابتدای هر مرحله استفاده میشود. این قدرتها چهار عدد (ذخیره بازی، راهنمای مسیر، پرتاب اسلحه و آهنربا) هستند و فعال کردن آنها فقط کمی بازی را راحتتر میکند و هرگز به این شکل نیست که برای تمام کردن بازی مجبور به فعال کردنشان و درنتیجه خرید سکه شوید. همچنین بازی آن قدر در دادن سکه دست و دل باز عمل میکند که گیمر میتواند در حد معقول از این قدرتها هم بدون پرداخت ریالی استفاده کند.
پس از بررسی بخش مرحلهای، نوبت به قسمت رقابتی بازی میرسد. این حالت هم تنوع محیطهای بالا و موارد مثبت اشاره شده در بخش قبلی را حفظ کرده و ویژگیهای جدیدی هم به بازی اضافه میکند. برای مثال میتوان با استفاده از سکهها، شخصیتهای دیگری باز کرد یا ظاهر و سلاح شخصیت را تغییر داد. همچنین میتوان امتیازات کسب شده در این بخش را با دیگر بازیکنان مقایسه کرد.
در حالت کلی، قیصر گیمپلی مفرح و سرگرمکنندهای دارد که تا آخرین لحظه بازی تنوع زیادی در آن دیده میشود و فقط مشکلات اشاره شده در بخش کنترل شخصیتها و اصطلاحا خشک بودن کنترل شخصیت و همچنین برخی باگها کمی تو ذوق مخاطب میزند. نمونهای از این باگها را میتوانید در تصویر زیر ببینید که قیصر کاملا گیر کرده و حرکت نمیکند:
گرافیک هنری و موسیقیهای بازی کاملا بومی هستند و حس خوبی به مخاطب منتقل میکنند
مورد بعدی که میتواند در یک بازی دونده مهم باشد، گرافیک آن است که نقش زیادی در تنوع بخشی به بازی ایفا میکند. قیصر از نظر گرافیک هنری واقعا عملکرد خوبی دارد. تنوع محیطهای بازی از شهر و گرمابه گرفته تا سلاخخانه بسیار بالا است و همچنین جزییات زیادی در پس زمینه محیط بازی دیده میشوند که کاملا الهام گرفته از معماریهای ایرانی هستند و این بومیسازی یکی از ویژگیهای جالب بازی محسوب میشود. البته دشمنان میتوانستند تنوع بیشتری داشته باشند که این مساله را میتوان تنها نقطه ضعف گرافیک هنری قیصر دانست. اما در مورد گرافیک فنی بازی، با یک اثر کاملا معمولی روبرو هستیم. انمیشینهای شخصیت اصلی و دشمنان بسیار محدود و فارغ از هرنوع پیچیدگی است و جزییات بافتها و طراحیها هم کاملا متوسط و معمولی است و نه خیلی ضعیف به نظر میرسد و نه خوب.
در مورد صداگذاری، سازندگان تصمیم گرفتهاند تا پایبندی خود به فیلم قیصر را از این طریق نشان دهند و هرازگاهی دیالوگهای این فیلم را در جریان بازی میشنویم که حتی اگر فارغ از بار محتوایی آنها صحبت کنیم، میتوانند کاملا حواس گیمر را پرت کنند. تصور کنید که در حال پرش و سرخوردن بین موانع هستید و ناگهان کسی فریاد میزند «منم همشونو میفرستم زیر خاک»!، همین مساله کافی است تا به شکست شما در آن مرحله ختم شود. با این حال برای جمعآوری سکهها از صدای سازهای سنتی ایرانی استفاده شده که حس و حال خوبی به بازی میدهد. موسیقیهای بازی هم برگرفته از فیلم هستند و در این بخش هم تنوع خوبی دیده میشود و موسیقیهای استفاده شده در منوها و خلال بازی کاملا متناسب با اتمسفر کلی آن هستند.
در مجموع، قیصر یک بازی با گیمپلی سرگرمکننده است که البته کمی کنترلهای خشک آن آزاردهنده هستند. گرافیک هنری بازی با الهام از معماریهای کاملا ایرانی و موسیقی متناسب با آن از نقاط قوت بازی هستند و البته بازی در بخش صداگذاری و گرافیک فنی میتوانست عملکرد بسیار بهتری داشته باشد. اصلیترین ویژگی این بازی طراحی خوب مراحل آن است که در مجموع و حتی با وجود مشکلات اشاره شده، روند بازی را بسیار سرگرمکننده میکند.
قیصر: انتقام
نقاط قوت
- طراحلی متنوع مراحل
- گیم پلی سرگرمکننده که هرگز خستهکننده نمیشود
- موسیقیهای خوب بازی
نقاط ضعف
- کنترلهای نسبتا خشک بازی
- صداگذاریهای نه چندان مناسب