بررسی بازی موبایل ایرانی بال های تاریک

پتانسیل بالای بازی‌های موبایل در چند سال اخیر و رشد و محبوبیت آن‌ها در کنار پیشرفت‌های سخت‌افزاری گوشی‌ های موبایل، باعث شده تا امروزه بازیسازان زیادی این پلتفرم را برای ساخت آثار خود انتخاب کنند. بازیسازان ایرانی هم از این قاعده مستثنی نیستند و به لطف فروشگاه بازار که امکان عرضه مستقیم و بدون واسطه بازی‌ها را فراهم کرده، استودیو‌های مختلفی کار خود را با آثار موبایل شروع می‌کنند. یکی از این استودیو‌ها، لکسیپ گیمز (Lexip Games) است که به عنوان اولین پروژه رسمی خود سراغ بازی بال‌های تاریک رفته است. بدون شک چیزی که در اولین آشنایی از خود بازی جذاب‌تر بود، حضور مجید قناد به عنوان تهیه کننده The Dark Wings است که هم سن و سال‌های من خاطرات زیادی با برنامه‌های کودک وی دارند.

زمانی که اولین بار خبر ساخته شدن یک بازی موبایل به تهیه‌کنندگی مجید قناد منتشر شد، انتظار یک بازی مفرح و مناسب برای رده سنی کودکان را داشتم، ولی بال‌های تاریک نشان داد که سازندگان، یک بازی کاملا جدی و مناسب مخاطب بزرگسال را در دست ساخت دارند که سبک آن ماجراجویی اشاره و کلیک است و البته رگه‌هایی از سبک اشیا پنهان (Hidden Object) هم در آن دیده می‌شود. داستان بازی زمانی آغاز می‌شود که می‌بینیم شخصی به صندلی بسته شده و یک مرد نقاب دار ترسناک هم با چوب دستی بالای سر وی ایستاده است، سپس به خیابان‌های شهر می‌رویم و از طریق کمیک‌های نمایش داده شده با داستان بازی آشنا می‌شویم؛ داستانی که مربوط به ربوده شدن مرموز ستاره‌های سینما است و همین مساله هم نگرانی‌های زیادی برای مردم ایجاد کرده است. پلیس، سروان «آرمان تیرداد» را مسئول رسیدگی به این پرونده کرده که یکی از حرفه‌ای ترین نیرو‌های پلیس است. سپس بازی شخصیت «سام حقیقی» را نشان می‌دهد که یک بازیگر بدون حاشیه است و توجه زیادی به اتفاقات رخ داده ندارد، با این حال وی پس از دیدن کابوس وحشتناکی در حالی که پاهایش به تخت بسته شده، بیدار می‌شود و ناخواسته وارد داستان دزدیده شدن بازیگران و پرونده «سایه شب» می‌شود.

بال‌های تاریک از همان اولین لحظات شروع، گیمر را وارد یک داستان کاملا مرموز و پرکِشِش می‌کند و این ویژگی تا آخرین لحظه بازی حفظ می‌شود؛ روایت داستان از طریق کمیک‌ها و میان پرده‌های CG روایت می‌شود که هم طراحی بسیار زیبایی دارند و هم کاملا حس و حال مرموز بودن بازی را انتقال می‌دهند و همچنین نوشته‌هایی در سراسر بازی پیدا خواهید کرد که علاوه بر رونمایی از راز و رمز‌های آن، راهنمایی‌هایی هم از لحاظ گیم پلی در آن‌ها دیده می‌شود. به‌علاوه در بازی شاهد سوییچ بین کاراکتر‌ها هستیم که در برخی قسمت‌ها گیمر را در نقش سام و در دو مورد هم در نقش سروان تیرداد قرار می‌دهند. مخاطب در نقش سام پس از خارج شدن از اتاق، وارد یک تیمارستان عجیب با نام بال‌ها (Wings) می‌شود که مشخص است اتفاق وحشتناکی در آن رخ داده و افراد زیادی در آن جا شکنجه شده‌اند. در نقش سروان هم یک بار باید از آپارتمان سام بازدید کنید و یک بار هم به ملاقات «استاد شیخی» بروید که استاد بازنشسته دانشگاه نظامی است و نقش و صداگذاری وی برعهده شخص مجید قناد است.

مورد بعدی که اصلی‌ترین مشکل بازی هم به حساب می‌آید، رایگان بودن آن است! متاسفانه بازی‌های ویدیویی و مخصوصا آثار موبایل این روز‌ها از اپیدمی رایگان شدن بی‌مورد رنج می‌برند که بال‌های تاریک هم از این قاعده مستثنی نیست. به هر حال ساخت یک بازی، آن هم با کیفیت بال‌های تاریک، هزینه زیادی برای سازندگان دارد و حق آن‌ها است که از بازی خود درآمد داشته باشند. ولی این هزینه بهتر است ابتدا برای بازی پرداخت شود تا این که در بین بازی مجبور به پرداخت آن شوید. پس از پیش روی در بازی، به قسمت‌هایی می‌رسید که نیاز به وارد کردن رمز برای بازشدن گاوصندوق یا یک در الکتریکی است، متاسفانه این رمز‌ها آنقدر عجیب و غریب هستند که خریدن آن‌ها بسیار بسیار بهتر از جستجوی بی‌نتیجه برای پیدا کردنشان است! برای مثال، برای پیدا کردن یکی از رمز‌ها باید حروف کلمه‌ای را با استفاده از صفحه کلید گوشی‌های قدیمی به رقم تبدیل کنید و آن را وارد کنید، خب این نوع صفحه کلید‌ها در فرمت‌های متفاوتی بین گوشی‌ها دیده می‌شوند و شخصا پس از سه بار امتحان کردن اعداد به دست آمده توسط گوشی‌های مختلف، به نتیجه نرسیدم! حال جالب است که در خود بازی موبایلی گنجانده شده که حروف روی ارقام آن به هیچ وجه خوانا نیست و همین مساله این معما را به یک معمای غیراستاندارد تبدیل می‌کند و عملا گیمر را وادار به خرید رمز می‌کند. مشکلی که شاید اگر بازی پولی بود، هرگز در آن وجود نداشت و مطمئنا آسیبی هم به فروش بازی وارد نمی‌شد، چرا که بال‌های تاریک به لطف کیفیت بالایش به زودی نظر مخاطبان را جلب می‌کرد و آن‌ها مشتاقانه هزینه خرید بازی را پرداخت می‌کردند. مورد عجیب دیگر، حداقل امتیازی است که بازی برای رد کردن هر مرحله در نظر گرفته است، این امتیاز‌ها از طریق گشتن محیط و پیدا کردن تصاویر و آیتم‌ها افزایش پیدا می‌کنند و البته این مساله در نسخه فعلی بازی دیگر یک مشکل به حساب نمی‌آید و با اندکی زحمت دادن به ذهن می‌توان امتیاز موردنظر را کسب کرد.

به این اتمسفر عالی، صداگذاری‌های حرفه‌ای و موسیقی مثال‌زدنی بازی را هم اضافه کنید تا مشخص شود که در این زمینه‌ها واقعا با یک شاهکار طرف هستیم و این فقط در مقایسه با بازی‌های داخلی نیست، بلکه بال‌های تاریک از لحاظ گرافیک هنری، صداگذاری و موسیقی، نه تنها می‌تواند با بهترین بازی‌های هم سبک رقابت کند، بلکه می‌توان به عنوان یکی از بهترین بازی‌های موبایل در این زیمنه از آن نام برد. بال‌های تاریک واقعا مستحق برنده شدن جایزه «سینمایی‌ترین بازی ایران» و افتخاری برای صنعت بازیسازی داخل است. حال که به صداگذاری بازی اشاره کردیم، بد نیست کمی بیشتر در مورد آن توضیح دهیم، صداگذاری شخصیت‌ها توسط صداپیشگان حرفه‌ای ایران مثل افشین زی‌نوری، امیر حکیمی، شایان شام‌بیاتی و رضا الماسی به بهترین شکل ممکن صورت گرفته و کاملا مشخص است که سازندگان وسواس زیادی در این مورد به خرج داده‌اند. موسیقی‌های استفاده شده در بازی هم دقیقا مسیری مشابه صداگذاری‌های آن را طی کرده‌اند و هم تنوع خوبی دارند و هم به زیبایی حس و حال بازی را منتقل می‌کند.

دانلود ویدیو با رزولوشن SD360p | دانلود ویدیو با رزولوشن HD720p

در مورد گرافیک بازی، علی‌رغم دیده شدن طراحی‌های هنری بسیار زیبای اشیا بازی و انیمیشن‌های میان پرده بسیار خوش‌ساخت، طراحی برخی آیتم‌ها تو ذوق گیمر می‌زند. منظور از این حرف آیتم‌هایی است که باید در طی مراحل بردارید و طراحی برخی از آن‌ها به نوعی است که هویت آن واقعا مشخص نیست! به علاوه شاید بهتر بود سازندگان جای فهرست آیتم‌ها را به پایین صفحه میاوردند، چرا که هرگاه بخواهید آیتمی را از بالا انتخاب یا Drag کنید، نوار اعلان گوشی هم باز می‌شود و شخصا چند بار پیش آمد که به دلیل خوردن انگشتم به کلید‌های مجازی گوشی از بازی خارج شدم!

در حالت کلی، بال‌های تاریک یک بازی ماجراجویی و معمایی استاندارد است که نه تنها در بین بازی‌های ایرانی، بلکه در بین بزرگترین بازی‌های ماجراجویی موبایل یک اثر موفق محسوب می‌شود. اثری که سازندگان دنباله‌اش را هم خواهند ساخت و امیدواریم معدود مشکلات ذکر شده برای آن در قسمت بعدی رفع شوند تا The Dark Wings یک بازی بی‌نقص واقعی باشد. اثری که حتی عرضه نسخه انگلیسی آن می‌تواند افتخاری برای بازیسازی ایران در بازار‌های خارجی باشد و بدون شک از این پس بازی‌های معمایی ایرانی با این اثر مقایسه خواهند شد. پس می‌توانم به جرات بگویم که برخلاف خواننده تیتراژ پایانی بسیار زیبا بازی که «دلش از تاریکی‌ها خسته شده»، من هرگز از بال‌های تاریک خسته نشده‌ام و بی‌صبرانه منتظر نسخه بعدی بازی هستم.

دانلود بازی از کافه بازار

زومجی چگونه یک بازی را بررسی می‌کند؟