بهترین بازی خانوادگی سال 2018 از نگاه زومجی

زمانی که اعضای خانواده یا تعدادی دوست و رفیق دور هم جمع شده‌اند و قصد دارند ساعاتی را به سبکی متفاوت در کنار هم بگذرانند، یک بازی دسته‌جمعی هیجان انگیز می‌توانند حسابی کار راه انداز باشد. هرچند پیدا کردن یک بازی دسته‌جمعی مناسب آن‌چنان هم کار ساده‌ای نیست. گاهی تمام کسانی که دور هم جمع شده‌اند گیمر حرفه‌ای نیستند و ممکن است حال و حوصله‌ی یاد گرفتن مکانیزم‌های پیچیده‌ی بازی‌های ویدیویی را هم نداشته باشند. اگر هم در میان جمع افراد کم سن و سال داشته باشیم باید به دنبال آثاری با خشونت پایین‌تر بگردیم. خوش‌بختانه صنعت گیم و بازی‌سازان گویا هنوز به مبحث بازی‌های دسته‌جمعی علاقمندند. سال گذشته در میان سیل عظیم بازی‌ها نام چند بازی دسته‌جمعی هم به چشم می‌خورد که هر کدام تجربه‌ای ناب و لذت‌بخش را برای طرفداران‌شان به‌همراه داشتند. در این مطلب اما قصد داریم به چهار مورد از بهترین‌ بازی‌های خانوادگی و دسته‌جمعی سال گذشته بپردازیم و از میان آن‌ها، آن یکی را که بیش‌ از همه در سرگرم‌ کردن‌مان موفق بود، ‌با شما به اشتراک بگذاریم.

Star Link Battle for Atlas

در جریان E3 سال گذشته بود که کمپانی یوبیسافت از محصول جدید خود با نام Star Link Battle for Atlas رونمایی و اعلام کرد که این بازی قرار است برای تمامی پلتفرم‌های نسل حاضر عرضه شود. استار لینک یک بازی اکشن- ماجراجویی است که در آن قرار است گروهی از محقیقین از سیارات مختلف با یکدیگر متحد ‌شوند تا سیاره‌ای با نام اطلس را از دست اشغال‌گرانش که گویا تعدادی ربات پلید و شرور با نام Forgotten Legion هستند، نجات دهند. در بازی استار لینک المان‌های نقش آفرینی هم دیده می‌شود: برای مثال بازیکنان می‌توانند خلبان‌ها، سفینه‌های فضایی و سلاح‌های خود را طبق سلیقه و دلخواه خود تغییر دهند.

نسخه فیزیکی بازی استار لینک به همراه قطعاتی مجزا از یک سفینه فضایی و سایر متعلقاتش به فروش می‌رسد. بازیکنان می‌توانند با کنار هم قرار دادن این قطعات مختلف، مدل فیزیکی سفینه خود را طراحی کرده و وارد بازی کنند. انتخاب خلبان‌، نوع سفینه و محل قرار گرفتن سلاح‌ها روی بال‌های چپ و راست و مسیر شلیک تیرها از جمله مواردی است که در نسخه فیزیکی بازی قابل شخصی‌سازی است. به این ترتیب اگر در میانه‌ی نبرد یکی از سلاح‌های‌تان زیادی داغ کرد، می توانید بازی را متوقف کرده، سلاح دیگری را جایگزین قبلی کنید و به بازی ادامه دهید. البته ناگفته نماند که قابلیت طراحی دیجیتالی سفینه کماکان به قوت خود باقی مانده است. ناگفته پیداست که برای شخصی‌سازی سفینه خود در حالت دیجیتالی، انتخاب‌های بیش‌تری خواهید داشت و علاوه بر آن هزینه کمتری را هم متقبل خواهید شد، چرا که برای هربار ارتقای سفینه خود در حالت فیزیکی، نیاز به خریداری مدل‌های جدید‌تر خواهید داشت که مسلماً هزینه‌ی بیش‌تری از خرید دیجیتالی روی دست‌تان می‌گذارد.

با تمام این توضیحات و تفاسیر اما بخش کمپین و تک‌نفره بازی استار لینک کمی زود خسته‌کننده و تکراری می‌شود. بازیکنان برای تمام کردن بخش داستانی این بازی به چیزی حدود بیست ساعت زمان نیاز دارند و پس از آن دیگر قرار است تا ساعت‌ها درگیر ماموریت‌های یکنواخت و تکراری شوند. اما اگر خوش‌شانس باشید و برای تجربه این بازی پایه‌ای ثابت داشته باشید، استار لینک می‌تواند به تجربه جذابی تبدیل شود. ساعت‌ها سرگردانی و پرسه‌زدن در فضای بیکران در کنار دوستان و نابود کردن دشمنان فضایی با همکاری هم، مسلماً از انجام ماموریت‌های تکراری جذاب‌تر و سرگرم‌کننده‌تر خواهد بود.

Mario Tennis Aces

در میان بازی‌های دسته‌جمعی امسال نیز طبق معمول، نام چندین اثر از بازی‌های نینتندو به چشم می‌خورد؛ کمپانی‌ای که با ساخت و ارائه آخرین کنسول خود ثابت کرد  یکی از پیشگامان ساخت بازی‌های دسته‌جمعی در دنیا به حساب می‌آید و گویا اصلاً دسته‌جمعی بازی‌کردن بازیکنان یکی از اهداف و دغده‌های اصلی اعضای این کمپانی را تشکیل می‌دهد. به عنوان اولین نماینده از بازی‌های نینتندو در سال ۲۰۱۸ میلادی اما به سراغ بازی Mario Tennis Aces رفته‌ایم. اولین نسخه رسمی از مجموعه بازی‌های ماریو تنیس، در سال ۲۰۰۰ و برای کنسول نینتندو ۶۴ عرضه شد. از آن سال تاکنون، کمپانی نینتندو به ساخت نسخه‌های بعدی از این مجموعه محبوب خود مشغول بوده است و درنهایت هم در سال گذشته آخرین نسخه را روانه بازار می‌کند. برخلاف نام این مجموعه از بازی‌ها اما ماریو تنیس شباهت آن‌چنانی به ورزش تنیس ندارد. درواقع هدف اصلی بازیکنان در این بازی اجرای درست و دقیق حرکات ورزشی نیست، بلکه دغدغه اصلی بازیکنان شکست دادن حریف از طریق شکستن راکت‌های‌شان است! بله در این بازی باید آن‌قدری روی جمع‌کردن انرژی و قابلیت‌های مختلف تمرکز کنید تا بتوانید با وارد کردن فشار زیاد به حریف خود بالاخره او را شکست داده و برنده مسابقه شوید.

با وارد کردن هر ضربه‌ی موفقیت آمیز به توپ و انتقال آن به زمین حریف، بازی قدرت‌های ویژه‌ای را در اختیارتان قرار می‌دهد و در صورتی که نوار قدرت‌ها به حد نصاب برسد، می‌توانید از قدرت مخصوص خود استفاده کنید. از دیگر قابلیت‌هایی که بازی در اختیار بازیکنان قرار داده می‌توان به امکان کند کردن زمان برای هدف‌گیری دقیق‌تر و همچنین ردیابی بهتر ضربات حریف اشاره کرد. شاید در بدو ورود به بازی، نقشه مفصل ماریو تنیس هیجان‌زده‌تان کند، اما بهتر است از قسمت داستانی بازی ماریو تنیس انتظار چندانی نداشته باشید. ماریو تنیس داستان ساده و سرراستی دارد و حین پیش‌روی در بازی نیز تنها شما را با تعدادی محدود از تصمیم‌گیری‌های مختلف رو‌به‌رو می‌کند. شاید به همین دلیل باشد که کمی بعد از تجربه بازی، خود را درگیر پشت سرگذاشتن مراحلی تکراری و کمی خسته‌کننده ببینید و این امر شاید به تجربه شما از این بازی کمی لطمه وارد کند.

 جدای بخش داستانی بازی اما ماریو تنیس بیش از هر چیزی یک بازی دسته جمعی بی‌نهایت مفرح محسوب می‌شود. این بازی مانند تمامی آثار نینتندو، انبوهی از کاراکترهای متنوع را در اختیار شما قرار می‌دهد که هرکدام قابلیت‌های منحصر به فرد خود را دارند. بعد از آشنا شدن با چم و خم ماجرا و انتخاب کاراکتر مورد علاقه‌ی خود، حالا زمان کل‌کل با دوستان فرا می‌رسد. در این بازی می‌توانید حسابی لجِ حریف مقابل را درآورید و اگر کمی هم بدجنس باشید، می‌توانید حسابی اذیت‌شان کنید. برای مثال با استفاده از قابلیت «سوپرشات» نه تنها می‌توانید محل فرو آمدن توپ در زمین حریف را مشخص کنید، بلکه می‌توانید تصمیم بگیرید که این توپ برود و مستقیم با بدن حریف برخورد کند. یا می‌توانید توپ را در دورترین مکان نسبت به محل ایستادن حریف خود فرو بیاورید تا حریف بینوای‌تان برای دفع توپ حسابی به زحمت بیفتد.

با شکستن تمام راکت‌هایی که شما یا حریف‌تان با خود به زمین آورده‌اید، بازی به اتمام می‌رسد. البته که برنده شدن در بازی ماریو تنیس آن‌چنان هم کار ساده‌ای نیست و برای اینکار حسابی باید تمرین کنید و کاراکترهای خود را از قبل قوی‌تر کرده باشید. بنابریان بهتر است پیش از هرکاری ابتدا بخش کمپین بازی را تجربه کنید و در طول مسیر سعی کنید تا جایی که می‌توانید ایکس‌پی‌های بدست آمده را جمع کرده، خرج قوی‌تر کردن کاراکتر خود کنید و پس از آن با کوله‌باری پر سراغ بخش رقابتی بازی بروید.  

Super Mario Party

Super Mario Party یکی دیگر از بازی‌های دسته‌جمعی نینتندو بود که سال گذشته روانه بازار شد و همان‌طور هم از نامش پیداست، این بازی دسته جمعی قرار است خوراک مفرحی برای دورهمی‌های‌مان تدارک ببیند. سوپر ماریو پارتی بازی بینهایت سرگرم‌کننده‌ای است. در این بازی با هشتاد مینی‌گیم مختلف رو به رو هستیم که یادگیری و سردرآوردن از ساز و کار آن‌ها مثل آب‌خوردن است. تنوع بالای این مینی گیم‌ها می‌تواند هر جمعی را ساعت‌ها درگیر خود کند، به نحوی که حالا حالاها حوصله کسی سر نرود.

بازی ماریو پارتی غیر از بخش اصلی خود چهار مود یا حالت مختلف دیگر با نام‌های پارتنر پارتی (Partner Party)، چلنج رود (Challenge Road)، ریور سروایول (River Survival) و ساوند استیج‌ (Sound Stage) را نیز در اختیار کاربران قرار می‌دهد که البته بدون شک بهترین آن‌ها را همان ماریو پارتی (Mario Party) یا حالت دسته‌جمعی این بازی تشکیل می‌دهد. پس از ورود به بازی، بازیکنان با چهار صفحه مختلف که مانند بورد گیم طراحی شده رو به رو می‌شوند. پس از انتخاب یکی از این صفحات که به نظر می‌رسد از نظر میزان چالش‌ها فرق چندانی با یکدیگر نداشته باشند، هر بازیکن باید با ریختن تاس روی صفحه جا به جا شود و هر دور بازی هم با یک مینی‌گیم به اتمام می‌رسد. در این بازی بسته به کاراکتری که انتخاب می‌کنید، تاس ویژه یا همان قابلیت ویژه‌ای هم دریافت خواهید کرد که استفاده درست از این قابلیت‌های یکی از چالش‌های جذاب این بازی را رقم زده است. هرچند با وجود این تنوع، بازهم بخش بورد گیم بازی به دلیل چالش‌های مشابه پس از مدت کوتاهی تکرار و یکنواخت می‌شود.

ماریو پارتی را می‌توانید تا چهار نفره هم تجربه کنید، اما متاسفانه از آن‌جایی که برای انجام این بازی حتماً نیاز به جوی‌کان‌ها دارید، در صورت چهار نفره بازی کردن باید یک کنسول سوئیچ دیگر هم دم دست خود داشته باشید. مشکل دیگر اما راحت نبودن جوی‌کان‌ها برای استفاده بلندمدت است که شاید کمی به تجربه‌ی این بازی لطمه وارد کند. اگر بتوانیم از حوصله‌سر بر بودن بوردگیم بازی و کمی هم اذیت کردن‌های جون‌کان‌ها چشم‌پوشی کنیم، سوپر ماریو پارتی به لطف هشتاد مینی‌گیم رنگ و وارنگش آن‌قدری جذاب و سرگرم‌کننده باقی می‌ماند که برای تجربه‌اش کوچک‌ترین شکی به دل خود راه ندهید.

Overcooked 2

با وجود تمام بازی‌های جذاب و سرگرم‌کننده‌ای که نام بردیم اما برنده امسالِ بهترین بازی‌های خانوادگی زومجی به قسمت دوم بازی اورکوکد، ساخته استودیو خلاق و باذوق Ghost Town Games تعلق می‌گیرد. بازی اورکوکد (Overcooked) در کمال تعجب حول و حوش آشپزی کردن می‌گذرد. بله، در این بازی تمام کاری که دارید، سر در آوردن از ترکیب غذاها، پختن آن‌ها، سِرو غذا در زمان مناسب و شستن ظرف و ظروف است. شاید بپرسید خرد کردن سبزیجات و پختن غذا که دیگر لذتی ندارد، اما باید خدمت‌تان عرض کنیم اورکوکد جوری شما را درگیر آشپزی می‌کند که بعد از گذشت ساعتی، دل‌کندن از دیگ و قابلمه‌ها برای‌تان تقریباً به کار غیرممکنی تبدیل خواهد شد.

قسمت اول این بازی پس از انتشار توسط استودیو Team17 در سال ۲۰۱۶ میلادی با استقبال گسترده‌ای رو به رو شد. موفقیت‌های به‌دست آمده از نسخه اول این بازی اعضای خلاق کمپانی Ghost Town Games را تشویق به ساخت نسخه بعدی بازی کرد و به این ترتیب قسمت دوم از این مجموعه بازی‌های شبیه‌ساز آشپزی نیز در سال گذشته میلادی روانه بازار شد. خوشبختانه نسخه دوم بازی نه‌تنها جذابیت‌های نسخه اول را حفظ کرده بود، بلکه تمامی گیر و گورهای گیم‌پلی‌ای بازی نیز رفع شده بود و حالا حتی با مراحلی متنوع‌تر، کاراکتراهای بیش‌تر و گیم‌پلی روان‌تری سروکار داشتیم.

نسخه دوم از بازی اورکوکد به معنای واقعی کلمه بازی بدون عیب و نقصی محسوب می‌شود. گیم‌پلی این بازی به‌قدری هوشمندانه طراحی شده که بازیکنان را برای پشت سر گذاشتن مراحل بازی وادار به مشورت و هم‌فکری با یکدیگر می‌کند. درواقع در این بازی چاره‌ای جز این هم ندارید، یا راه درستِ پختن غذاها را با استفاده از مشورت کردن با یکدیگر پیدا می‌کنید، یا بعد از مدت کوتاهی آشپزخانه‌تان به خاک و خون (یا درواقع همان آتش) کشیده خواهد شد! بله، در این بازی علاوه بر پختن غذا با چالش‌های دیگری مانند جا به جا شدن دائم میزها و صفحاتی که مواد مورد نیازتان روی‌شان است، پرت شدن در آب یا گرفتار شدن در کام آتش نیز رو به رو خواهید شد که در عین اعصاب‌خرد کن بودن، تا حد زیادی به چالش‌های موجود در هر مرحله اضافه کرده‌اند و به این ترتیب هیجان بازی را نیز بالاتر برده‌اند.

شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید سازندگان برای بازی جمع و جور خود حتی خط داستانی هم تدارک دیده‌اند. مانند قسمت اول این بازی دو کاراکتر آنیِن کینگ و سگ وفادارش، کوین نیز در این بازی حضور دارند و این‌بار قرار است به خواسته‌ی آن‌ها و با استفاده از مهارت‌های خیره‌کننده‌مان در آشپزی، از آنیِن کینگدام (یا سرزمین پیاز) در برابر حمله‌ی نان‌های تُستِ زامبی(؟) محافظت کنیم. باور کنید در میزان جذابیت و سرگرم‌کننده بودن این بازی هر چه بگویم بازهم کم است. سازندگان اورکوکد با عرضه بازی خود ثابت کرده‌اند که درک درستی از سرگرمی دارند و می‌دانند چطور بازیکنان را مجبور به همکاری با یکدیگر کنند؛ همکاری‌ای که رسالت اصلی هر بازی ویدیویی چندنفره‌ای است.

پس بهترین بازی‌های خانوادگی سال ۲۰۱۸ از نگاه زومجی به ترتیب زیر هستند:

• Overcooked 2
• Super Mario Party
• Mario Tennis Aces
• Star Link Battle for Atlas

نظرسنجی بهترین بازی خانوادگی به پایان رسید که بر اساس آن، بازی Super Mario Party به‌عنوان بهترین بازی این شاخه توسط کاربران زومجی انتخاب شد. در ادامه می‌توانید جزییات کامل این نظرسنجی را که ۱۶۹۸ نفر در آن شرکت داشتند مشاهده کنید:

همچنین نظرسنجی مربوط به انتخاب بهترین بازی مبارزه‌ای سال ۲۰۱۸ به‌پایان رسیده است که برای مشاهده نتایج، می‌توانید به مطلب مربوط به آن مراجعه کنید.