بررسی بازی Call of Duty: Black Ops 7؛ افتادن از آنور بوم!

اجبار به عرضه سالیانه نسخه جدید فرنچایزها، یکی از آن آفت‌هایی است که می‌تواند دامن فرنچایزهای قدیمی صنعت بازی را بگیرد. وقتی مجموعه‌ای فروشی ایده‌آل را تجربه می‌کند، واقعا برای ناشرها منتظر ماندن برای توسعه نسخه بعدی آن سخت می‌شود و از فیفا و اسسینز کرید گرفته تا همین کالاف دیوتی، بارها در چرخه حیات خودشان گرفتار این وسوسه شده‌اند و نتیجه، نسخه‌هایی واقعا ناامید‌کننده بوده است که فقط برای پُر کردن آن فاصله یک ساله عرضه شده‌اند و نه از روی داشتن ایده و خلاقیتی درست. کالاف دیوتی پیش‌تر در سال ۲۰۲۳ که مدرن وارفر ۳ ریبوت دقیقا یک سال پس از مدرن وارفر ۲ عرضه شد، چنین وضعیتی را تجربه کرد و با اینکه به‌نظر می‌رسید با بلک آپس ۶ این اشتباه را جبران کرده باشد، این بار هم دقیقا اتفاق مشابهی برای بلک آپس ۷ افتاده است.

لطفا ابتدا بررسی ویدیویی بازی را تماشا کنید تا بعد بیش‌تر در مورد آن صحبت کنیم. حامی بررسی ویدیویی زومجی، موبوگیفت است. شما می‌توانید برای خرید بازی بلک اوپس ۷ با گیفت کارت پلی استیشن و سایر محصولات، به سایت موبوگیفت مراجعه کنید.

یکی از جذاب‌ترین رقابت‌های امسال صنعت بازی، این بود که امسال پادشاه شوترهای اول‌شخص بلک آپس ۷ خواهد بود یا بتلفیلد ۶؟ قصد ندارم در این بررسی خیلی سراغ این مقایسه برویم؛ چرا که هنوز هم همانطور که در بررسی بتلفیلد ۶ هم اشاره کردم، هریک از این دو مجموعه قشر مخاطب خاص خودشان را دارند و لزوما تلاش عجیبی هم برای به‌دست آوردن جامعه مخاطبین حریف نمی‌کنند. اما فارغ از این موضوع، رقابتی بزرگ بین این دو بازی از جنبه‌ای خاص در جریان است؛ اینکه کدام‌یک می‌توانند کمپین بدتری داشته باشند! و راستش را بخواهید، بلک آپس ۷ که فرصت خوبی داشت تا در این زمینه عملکرد بهتری داشته باشد، حتی بتلفیلد ۶ را هم در این مورد روسفید می‌کند.

مشکل بازی، پرداختن به این جنبه‌های ماورایی یا گرفتار کردن کاراکترها در حالتی میان واقعیت و رویا نیست. قبلا هم در بلک آپس‌های قبلی چنین بخش‌هایی در بازی داشته‌ایم ولی مشکل اینجاست که در بلک آپس ۷، این وقایع در آشفته‌ترین و بی‌معنی‌ترین حالت ممکن از نظر داستانی رخ می‌دهند و داستان واقعا بی‌سر و ته است. جدا از این ضعف داستان که صرفا فقط با استفاده از اسم چند شخصیت آشنا می‌خواهد زنده بماند، مشکل اساسی‌تر کمپین بازی رویکردی است که تری‌آرک و ریون برای آن در پیش گرفته‌اند. وقتی ایده پشتیبانی از کوآپ برای اولین بار در تریلر رونمایی بازی مطرح شد، بی‌نهایت جذاب و تازه و امیدوارکننده به‌نظر می‌رسید؛ ولی نوع اجرای این ایده به بدترین شکل ممکن بوده است.

تصور کنید شما هم مثل من امکان تجربه بازی به شکل کوآپ را نداشته‌اید و می‌خواهید تکی از بخش داستانی بازی که تهیه کرده‌اید لذت ببرید. ناگهان متوجه می‌شوید که مثل بخش چندنفره، هشدار افزایش پینگ یا پکت لاس دریافت می‌کنید. به هر حال بدون توجه به این موضوع کارتان را ادامه می‌دهید و مثلا نیاز دارید چند دقیقه‌ای از پای بازی بلند شوید. در این حالت وقتی برمی‌گردید، می‌بینید که بازی شما را به دلیل ساکن بودن کیک کرده است! آن هم از بخش داستانی که تصمیم گرفته‌اید تنها تجربه‌اش کنید و خبری از هم‌تیمی در آن نیست! به هر حال پس از هضم این اتفاق، شاید بخواهید حداقل ادامه مرحله‌ای را که شروع کرده بودید انجام دهید. ولی خیر؛ از این خبرها نیست و چون شما وسط مرحله قطع شده‌اید، باید کار را از ابتدا آغاز کنید. این رویکرد برای بخش داستانی که امکان تجربه تک‌نفره را هم دارد، مضحک، عجیب و بی‌نهایت بی‌معنی است و بلک آپس ۷ تصمیم گرفته است دقیقا آن را انتخاب کند!

کمپین بلک آپس ۷ تک دقایق خوبی هم دارد و ترکیب آن‌ها با گان‌پلی درجه‌یک بازی که دیگر به امضای کالاف دیوتی تبدیل شده است، آن را در مقایسه با کمپین فاجعه مدرن وارفر ۳ ریبوت در وضعیت بهتری قرار می‌دهد. ولی باز هم در مقایسه با تقریبا هر بخش داستانی دیگری در مجموعه کالاف دیوتی، کمپین این نسخه عملکردی واقعا ناامیدکننده دارد. البته؛ یکی دیگر از خوبی‌های تجربه کمپین بازی این است که سلاح‌ها و سطح کلی شما آپگرید می‌شوند و وقتی سراغ قسمت مولتی‌پلیر می‌روید، شاهد باز شدن برخی از اتچمنت‌ها و تجهیزات خواهید بود!

اما بلک آپس ۷ با تمام تجربه ناامیدکننده‌ای که در بخش کمپین ارائه می‌دهد، در مولتی‌پلیر بازی به‌مراتب بهتری است. اینجا، همان استخوان‌بندی همیشگی کالاف دیوتی را با چند ویژگی جدید داریم که می‌توانند ساعت‌ها مخاطب را سرگرم کنند. سیستم موومنتی که در نسخه قبلی معرفی شد، این بار کمی هم توسعه پیدا کرده است و بزرگ‌ترین ویژگی جدید در آن، اضافه شدن قابلیت وال جامپ است که اجازه می‌دهد از روی دیوارها بپرید. از این ویژگی می‌توان برای رسیدن به برخی نقاط در نقشه‌ها یا حتی جاخالی دادن از شلیک‌های دشمن استفاده کرد. سیستم موومنت کالاف دیوتی در چند نسخه اخیر پیشرفت خوبی داشته است و در بلک آپس ۷ هم بدون اینکه بیش از حد غیرواقعی و عجیب به‌نظر برسد، این تکامل ادامه یافته است تا گیمرها بتوانند با صرف وقت و تلاش، در آن حرفه‌ای‌تر شوند و شانس زنده ماندن خود در نبردهای سریع بازی را افزایش دهند.

ویژگی‌های جدید دیگری هم در بخش پرک‌ها دیده می‌شود. در نسخه قبلی، می‌توانستید با ترکیب سه پرک یکسان خصوصیتی منحصربه‌فرد را باز کنید و حالا در بلک آپس ۷، می‌توانید با ترکیب کردن پرک‌ها از دو نوع مختلف هم به خصوصیات اینچنینی دست پیدا کنید. این ویژگی تنوع بیش‌تری به طراحی لود‌آوت در بازی می‌دهد و واقعا هم نتیجه آن در عملکرد شما تاثیر واضحی می‌گذارد. در کنار این موارد جدید، حالت‌های معروف کالاف دیوتی از دامینیشن گرفته تا هاردپوینت و موارد دیگر کماکان در بازی هستند و همان فرمت نبردهای سریع و هیجان‌انگیز همیشگی این مجموعه، در بلک آپس ۷ هم دیده می‌شود.

تیم سازنده برای نقشه‌ها، سراغ بازطراحی برخی نقشه‌های معروف مثل نوک‌تاون و ترکیب آن‌ها با موارد جدید رفته است. نقشه‌های بازی انصافا طراحی خوب و متقارنی دارند و مخصوصا اگر تیم هماهنگی داشته باشید و به‌خوبی مسیرها را کاور کنید، خیلی کم حس خواهید کرد که در نقشه‌ای مثلا تیم حریف به دلیل موقعیتش برتری خاصی نسبت به شما دارد. تنوع سلاح‌ها، اتچمنت‌ها و روند پیشرفت آن‌ها هم در وضعیت مناسبی است و مخصوصا اگر مثلا در بتلفیلد از پیشرفت کند این موارد ناراضی هستید، اینجا شاهد پیشرفت و باز شدن تجهیزات جدید در زمان کم‌تری هستیم که باعث می‌شود گیمرهایی که فرصت کمی برای بازی کردن دارند هم بتوانند این حس پیشرفت را تجربه کنند.

به بیان دیگر، باید این را در نظر داشته باشیم که در نهایت، تمام مخاطبین بلک آپس ۷ مشترکین گیم‌پس نیستند که بخواهند بدون پرداخت هزینه مجزا، سراغ نسخه جدید بروند. اگر شما کاربر پلی‌استیشن یا استیم باشید و تنها راه‌تان برای تجربه بلک آپس ۷ خرید آن به مبلغ حداقل ۷۰ دلار باشد، نظر من این است که حجم تغییرات و بهبود‌های بازی در مقایسه با نسخه قبلی اصلا این رقم را توجیه نمی‌کند. فاصله کم بین این نسخه و نسخه قبلی، باعث شده است تا سازندگان صرفا به طراحی چند نقشه، اضافه کردن یک سری ویژگی جزئی مثل همان وال جامپ و پرک‌ها و بهبودهایی در سیستم مچ‌میکینگ بازی بسنده کنند و این‌ها بیش‌تر حس و حال یک آپدیت عظیم یا DLC را دارند تا نسخه‌ای کاملا جدید و متفاوت.

در نهایت هم در بلک آپس ۷ بخش زامبی را داریم که ترکیب همان اصول آشنای این بخش با گان‌پلی واقعا خوب بازی، تجربه‌ای لذت‌بخش از کشتن زامبی‌ها در موج‌های مختلف و انجام دادن ماموریت‌های متفاوت در نقشه‌ها را ارائه می‌دهد. بخش زامبی بازی مثل همیشه نیمچه تمی داستانی هم دارد که راستش را بخواهید، حتی وضعیت آن هم از کیفیت داستانی که در بخش کمپین داریم بهتر است! همان نکته‌ای که راجع به بخش چندنفره در پاراگراف قبلی گفتم در مورد تجربه زامبی هم صدق می‌کند ولی در نهایت کلیت تجربه‌ای که در این بخش کسب می‌کنید، لذت خوبی دارد و مخصوصا بازی کردن آن همراه با دوستان، می‌تواند حسابی سرگرم‌کننده باشد.

بلک آپس ۷ از نظر گرافیکی هم پیشرفت عجیب و غریبی نداشته است ولی در همین سطح فعلی، مخصوصا در کمپین بازی با اثری چشم‌نواز طرف هستیم و طراحی محیط‌ها یا سلاح‌ها، با جزییات خیلی خوبی صورت گرفته است. در بخش چندنفره کمی جزییات گرافیکی مثل سال‌های گذشته کم‌تر هستند اما بازی به شکلی کاملا روان اجرا می‌شود و انصافا از نظر فنی، شرایط مساعدی حداقل روی نسخه پی‌سی که من تجربه کردم، دارد.

به‌طور کلی، لذت بردن یا نبردن شما از بلک آپس ۷ بستگی زیادی به سلیقه‌تان در مورد یک بازی شوتر اول‌شخص دارد. اگر دنبال بخشی داستانی هستید، کالاف دیوتی جدید حقیقتا ناامیدکننده است؛ حتی با اضافه شدن کوآپ به آن. اما اگر هر سال برای تجربه بخش‌های چندنفره و زامبی سراغ این مجموعه می‌روید، بلک آپس ۷ هم تجربه‌ای لذت‌بخش با گان‌پلی درجه‌یک، نقشه‌های خوب و قسمت زامبی هیجان‌انگیز دارد. با این حال حتی تغییرات این بخش‌ها هم در مقایسه با نسخه قبلی، آنقدری نیستند که بتوان خرید مجزای بازی را پیشنهاد کرد. پس اگر مشترک گیم‌پس هستید، بلک آپس ۷ ارزش دانلود را دارد ولی برای سایر پلتفرم‌ها، شاید بهتر باشد حداقل مدتی صبر کنید تا بازی از نظر محتوایی با شروع فصل‌های جدیدش غنی‌تر شود یا در تخفیفی مناسب سراغ خرید آن بروید.