بررسی بازی PAW Patrol Rescue Wheels: Championship؛ سگ های نگهبان در میدان مسابقه

سریال PAW Patrol با نام سگ‌های نگهبان در بین کودکان امروزی طرفداران زیادی پیدا کرده است. سگ‌های نگهبان در کنار کودکی ماهر در تکنولوژی ماموریت‌های خطرناک را برعهده می‌گیرند تا از اهالی ادونچر بِی محافظت کنند.

پخش این سریال از سال ۲۰۱۳ شروع شده است و تاکنون در قالب دوازده فصل، نزدیک به سی‌صد قسمت از آن پخش شده است. این انیمیشن اصالتی کانادایی دارد و از طریق شبکه نیکلودئون هم پخش شده است.

حال بازی ریسینگ کودکانه جدیدی با محوریت این سریال به نام PAW Patrol Rescue Wheels: Championship عرضه شده است و برای تمامی پلتفرم‌های مدرن در دسترس قرار گرفته است. در این مطلب بازی نام‌برده را بررسی خواهیم کرد.

وقتی با یک بازی اقتباسی از سری سگ‌های نگهبان طرف هستیم، طبیعتا باید انتظار داشته باشیم مخاطب هدف آن کودکان باشند؛ یا حداقل کودکان هم به سادگی بتوانند آن را تجربه کنند و از بازی لذت ببرند.

از این نظر، کنترل‌های بازی به شکل ساده‌ای طراحی شده‌اند و با گیم‌پلی پیچیده‌ای روبرو نیستیم. حتی برای راحتی بیشتر کودکان، قابلیت شتاب خودکار یا حرکات نمایشی خودکار هم وجود دارد تا کودک راحت‌تر بتواند از بازی لذت ببرد.

بازی سه درجه سختی دارد تا بتواند برای کودکان با سنین بالاتر هم چالش‌برانگیز باشد. غیر از حالت تک-نفره، حالت چندنفره هم برای بازی تعبیه شده است تا کودکان بتوانند در کنار دیگر دوستان خود یا بزرگسالان این اثر را تجربه کنند.

در بازی شخصیت‌های متفاوتی از این سری شامل مارشال، اسکای، زوما و رابل حضور دارند و شاهد حضور شخصیت‌های قابل بازی جدیدی از جمله روکسی، بومر و شهردار هام‌دینگر هستیم. همچنین در این بازی ۱۲ مسیر مسابقه در ۳ منطقه متفاوت وجود دارند.

بازیکنان با انجام حرکات نمایشی می‌توانند نواری را تکمیل کنند و در نتیجه آن، قدرت ویژه هر شخصیت را فعال کنند. برای نمونه، قدرت ویژه یک شخصیت پرتاب توپ تنیس است و دیگری رقیبان را از دور خارج خواهد کرد.

همچنین، چندین آیتم ویژه در بازی حضور دارند تا بازیکنان نسبت به رقبا مزیت پیدا کنند. در این بین می‌توان به بادکنک آبی، کاغذهای رنگی جشن و قابلیتی شبیه کیک پای اشاره کرد که برای حمله به دیگر دشمنان استفاده می‌شوند.

در مراحل، واحد پولی به شکل استخوان وجود دارند که با جمع کردن تعداد مشخصی از آن‌ها، نواری پر خواهد شد و آیتم‌های تزئینی آزاد خواهید کرد. در این بین می‌توان به استیکر ماشین، افکت دود، چرخ‌ها و اسکین‌ها اشاره کرد.

در بازی دو نوع مسابقه وجود دارند: حالت اول همان مسابقه معمول است که باید سریع‌تر از رقیبان به خط پایان برسید و اول شوید و حالت دوم آرنا نام دارد؛ جایی که باید بیشترین تعداد استخوان ممکن را جمع کنید تا پیروز شوید.

گیم‌پلی بازی از نظر عملکردی بسیار کم عمق است و کارهای زیادی نمی‌توان در آن انجام داد. شاید از یک جهت این موضوع برای کودکان سنین پایین مناسب باشد، اما برای گیمرهای سن بالاتر یا گیمرهای حرفه‌ای‌تر این موضوع جذاب نخواهد بود.

در واقع شما تنها چند کارکرد اولیه مثل گاز دادن، دریفت کشیدن، قدرت‌های ویژه - که خودش نیز چنان عمیق نیست و اصلا مورد ویژه‌ای حساب نمی‌شود - و پاور-آپ دارید. در کنار این موضوع محتوای کم بازی را هم در نظر بگیرید و در نتیجه بازی به سرعت تکراری می‌شود.

همانطور که گفته شد، تنها دوازده زمین مسابقه وجود دارند و برای بخش آرنا هم تنها سه نقشه طراحی شده است. تعداد پاور-آپ‌ها هم انگشت‌شمار هستند و تنها ده شخصیت در بازی وجود دارند که بین آن‌ها تفاوت چندانی وجود ندارد. پس، از نظر محتوایی بازی اصلا غنی نیست.

سه دسته محیط در بازی حاضر هستند: محیط‌های معمول ادونچر بی، یک منطقه کوهستانی و منطقه جنگلی. تغییر محیط جزئیات کوچکی را در جریان گیم‌پلی عوض می‌کند؛ اما این تغییرات به هیچ وجه چشم‌گیر نیستند.

بازی چندین حالت مختلف دارد. ابتدا با Quick Play روبرو هستیم و طی آن بازیکن به سرعت می‌تواند وارد مسابقه شود و یکی از دو حالت را انتخاب کنید. بخش کاپ وجود دارد و در هر کاپ چهار مسابقه خواهید داشت.

حالت داستانی بازی با نام Rescue Wheels Championship هم دیگر حالت موجود است. در این بخش، باید مسابقات ریسینگ و آرنا را تکمیل کنید و به پیش بروید. با جلو رفتن در این بخش، هم شخصیت اضافی آزاد خواهید کرد و هم آیتم‌های شخصی‌سازی از طریق دریافت استخوان‌ها.

اگر تمامی این موارد را در نظر بگیریم، بازی اصلا در حد برچسب قیمتی چهل دلاری خود محتوا ندارد و حتی برای کودکان هم پس از مدت کوتاهی تکراری خواهد شد؛ مگر اینکه از طرفداران پروپاقرص سری سگ‌های نگهبان باشند.

یکی از دیگر نکات منفی بازی، تکرار دیالوگ‌های شخصیت‌ها است. ممکن است یک دیالوگ ساده مثل «خیلی حال میده» را بارها از زبان یک شخصیت بشنوید؛ به حدی که از آن حس تنفر پیدا کنید! شاید بهتر بود کمی دیالوگ‌ها را با فواصل بیشتری می‌شنیدیم.

از بُعد گرافیکی، با اثری خیره‌کننده و پر جزئیات روبرو نیستیم؛ اما چون مخاطب هدف بازی کودکان هستند، خیلی نمی‌توان به آن خرده گرفت و عملکرد گرافیک بازی در حدی هست که بتواند برای کودکان جذاب باشد.

به خصوص طراحی هنری بازی و رنگ‌های به کار رفته در آن برای کودکان جذاب خواهند بود و همان حس و حال انیمیشن سگ‌های نگهبان را به آن‌ها منتقل خواهند کرد که این یعنی بازی از نظر گرافیکی موفق ظاهر می‌شود.

برای جمع‌بندی باید گفت PAW Patrol Rescue Wheels: Championship با اغماض می‌تواند بازی خوبی باشد و لحظات خوبی را برای کودکان فراهم کند، چه به تنهایی و چه در کنار بزرگترها؛ اما مسئله این است که بازی محتوای چندانی ارائه نمی‌کند و به سرعت تکراری می‌شود. اگر برچسب قیمتی چهل دلاری بازی را هم در نظر بگیریم، شاید افراد زیادی متقاعد نشوند که به سراغ تجربه آن بروند. اما اگر قیمت برای شما اهمیتی ندارد، این بازی می‌تواند برای کودکان به خصوص طرفداران سری سگ‌های نگهبان اثری ارزشمند باشد.