بررسی قسمت دوم بازی Lost Records: Bloom & Rage | چه اتفاقی در تابستان ۱۹۹۵ رخ داد؟

بازی Lost Records: Bloom & Rage جدیدترین اثر استودیو دونت‌ناد و سازندگان Life is Strange است که در قسمت اول دیدیم که بازی با ارائه یک داستان شخصی‌تر و همچنین شخصیت‌هایی با شخصیت‌پردازی قدرتمند شروع بسیار خوبی را رقم زد و درنهایت قسمت اول با یک اتفاق شوکه کننده به پایان رسید و سوالات زیادی را برای ما ایجاد کرد. بازی با اینکه در ریشه شباهت‌های زیادی به بازی‌های Life is Strange دارد، اما نوع روایت متفاوت آن باعث شده است تا نظر طرفداران این سبک را جلب کند. اکنون سوال اصلی این است قسمت دوم توانسته است یک پایان‌بندی مناسب ارائه کند؟

طبق انتظار شروع بازی پس از اتفاقات قسمت اول است که سرانجام متوجه می‌شویم کت دچار بیماری سرطان است و ظاهرا دیگر وقتی برای او باقی‌نمانده است و همین موضوع رفتارهای او را منطقی می‌کند. حالا ما در حال تماشا اتفاقات پس از آن هستیم که شخصیت‌های دیگر هم به دردسر افتاده‌اند و اکنون باید با عواقب رفتارهای خود مواجه شوند. برخلاف قسمت اول که شروعی آرام برای معرفی شخصیت‌ها دارد، قسمت دوم شروعی سریع را در پیش گرفته است و ما خیلی سریع قرار است از این موضوع عبور کنیم که بدون شک خبر خوبی است.

از نظر روایت بازی سرعت بیشتری به خود گرفته است و کمتر به حاشیه می‌رود. درواقع روند پیشرفتی که در قسمت اول شاهد بودیم در قسمت دوم با شدت بیشتری ادامه دارد و همچنین داستان جدی‌تر می‌شود و اکنون تازه قرار است متوجه شویم چرا آن‌ها تصمیم به فراموشی اتفاقات گذشته گرفته‌اند و اکنون کت کجا است. سرنوشت کت صد البته اکنون مشخص است، اما بازی نمی‌خواهد دست خود را تا پایان رو کند و کم کم شاهد ارائه داستانی احساسی هستیم که در آن شخصیت‌ها باید برای آخرین‌بار در تابستان ۱۹۹۵ با یکدیگر وقت بگذرانند.

به‌طور مثال می‌توانستیم کنترل کت را برای مدتی در اختیار داشته باشیم تا بهتر تصمیمات او را درک کنیم. درواقع بازی چنین فرصتی را در اختیار دارد، اما متاسفانه مانند بازی‌های قبلی استودیو ما درنهایت تنها کنترل یک شخصیت را تا پایان در اختیار خواهیم داشت و دونت‌ناد می‌توانست از آزادی عملی که داشت بهره بیشتری می‌برد. در مجموع قسمت دوم نسبه به قسمت اول بازی بسیار کوتاه‌تر است و این موضوع کمی می‌تواند عجیب باشد. مشخص نیست دلیل این موضوع چیست، اما انتظار داشتم زمان بیشتری را در زمان حال هم سپری کنیم که این اتفاق رخ نداده است.

بااین‌حال برگ برنده قسمت دوم بازی بازی Lost Records: Bloom & Rage در نقطه پایانی رخ می‌دهد. اگر به بررسی قسمت اول بازگردیم، گفتم که تصمیمات بازیکن در قسمت اول بیشتر جنبه ظاهری دارند و اگر بازی مسیر Life is Strange 2 را دنبال کرده باشد، مشخصا عواقب تصمیمات ما باید در قسمت دوم مشخص شوند. نقش تصمیمات در قسمت دوم کاملا قابل مشاهده است و هر تصمیم شما نقش زیادی در روند داستان و روابط سوان با دیگر شخصیت‌ها دارد. این نقش صرفا روی پایان‌بندی بازی تاثیر ندارد و در بخش‌های مختلف بازی می‌توانیم شاهد این تاثیرات باشیم.

این تاثیرات روی سطح روابط شخصیت‌ها تا تصمیمات پایانی بازی و درنهایت پایان‌بندی بازی تاثیر گذار است. این تصمیمات به شکلی نیست که با رفتن به یک چپتر آن را تغییر دهیم و پایان متفاوتی را تماشا کنیم؛ چرا که پایانی که دریافت می‌کنیم و اتفاقی که پیش از پایان رخ می‌دهد، برآیند تصمیمات و انتخاب‌های ما است. این موضوع باعث می‌شود تا ارزش تکرار بازی کمی بیشتر شود و تلاش کنیم تا با انتخاب‌های متفاوت پایان‌های دیگری را مشاهده کنیم و همچنین اتفاقات دیگر را در طول بازی تغییر دهیم. به‌طور کلی همانطور که انتظار داشتم انتخاب‌ها اهمیت زیادی دارند و این چیزی است که به نقطه قسمت دوم تبدیل می‌شود.

نتیجه تصمیمات به دو شکل رخ می‌دهند که البته باز با یکدیگر در ارتباط هستند. بخش اول تصمیماتی هستند که در میانه‌های بازی می‌توانیم بین چند گزینه یک تصمیم را انتخاب کنیم که تصمیمات آنی بازی محسوب می‌شوند. البته اینکه چه اتفاقی در ادامه رخ می‌دهد و چه نتایجی را در ادامه مشاهده می‌کنیم کاملا به تصمیمات گذشته شما بستگی دارد و این موضوع دوباره اهمیت تصمیماتی را که در گذشته گرفته‌اند بیشتر می‌کند. بخش دوم نتیجه تصمیمات گذشته است که بیشتر این موضوع روی یکی از ۴ پایان بازی تاثیر خواهد گذاشت.

اکنون به پایان می‌رسیم بازی جایی‌که پایانی به اندازه تاثیر گذاری بازی‌های Life is Strange دریافت نخواهیم کرد، اما همچنان کیفیت خوبی دارند. درست است که صحنه و سرنوشت کت کاملا احساسی است، اما پایان‌های بازی از آن جو احساسی فاصله گرفته‌اند و بیشتر مثل یک خداحافظی است. نکته اینجا است که هر اتفاقی که رخ داده است، در گذشته باقی خواهد ماند و این صحنه‌ها می‌تواند کمی بهتر یا کمی بدتر باشند. به‌طور کلی مانند بازی‌های گذشته استودیو خبری از یک پایان خیلی خوب شاهد نیستیم و صرفا می‌تواند بسته به نگاه گیمر بهتر یا کمی بدتر باشد.

صحنه پایانی بازی این شک ما را تقویت می‌کند که شاید بازی یک دنباله دریافت کند یا هنوز قسمت سومی وجود داشته باشد. برخلاف باز‌ی‌های قبلی تیم سازنده، اینجا واقعا داستان بسته نمی‌شود و سوالات زیادی بدون پاسخ گذاشته می‌شود. اگر بازی دنباله‌ای دارد، این مورد می‌تواند دیگر یک ایراد نباشد، اما اکنون یک مشکل بزرگ است که ما جواب خیلی از سوالات خود را دریافت نکرده‌ایم و خیلی از موارد دیگر شاید روزی در دنباله بازی پاسخ داده شود. در هر حال اگر بازی دنباله‌ای نداشته باشد، می‌توانم بگویم پایان بازی چندان منطقی نیست و دونت‌ناد نباید برخلاف بازی‌های قبلی خود اینگونه پایان بازی را مبهم می‌گذاشت و انقدر سوال بی‌پاسخ داشته باشیم.

درواقع به همین منظور است که می‌گویم اگر یک مرحله با کت بودیم، می‌توانستیم به جواب برخی ااز سوالات خود برسیم که شاید در قسمت سوم یا یک دنباله کلی به آن دست پیدا کنیم که البته آینده این موضوع را روشن خواهد کرد. اما از داستان و پایان‌بندی بازی گذر کنیم شاهد تغییری کوچک اما مثبت در گیم‌پلی بازی هستیم. از بخشی از بازی ما دیگر دوربین خود را نداریم و همین موضوع باعث می‌شود تا ما فعالیت‌های بیشتری در محیط بازی داشته باشیم. این موضوع نکته مثبتی است که دیگر صرفا گیم‌پلی بازی به فیلمبرداری خلاصه نشود، اما دونت‌ناد می‌توانست فعالیت‌های بیشتری در اختیار ما قرار دهد و تنوع بیشتری ایجاد کند.

صد البته نمی‌توان انتظار تغییر بزرگی بین دو قسمت داشته باشیم، اما از آنجایی‌که دوربین دیگر مثل قبل نقش زیادی ندارد، می‌توانستیم شاهد صحنه‌های مشابه با ورود مخفیانه به اتاق کت باشیم که از جمله مراحل متفاوت و جذاب بازی است. به‌صورت کلی تمرکز بازی بیشتر روی تاثیر تصمیمات بازیکن‌ها است و در باقی موارد عمق چندانی را شاهد نیستیم که تا حدی این مشکلات را باتوجه‌به سبک بازی می‌توان نادیده گرفت و از کنار آن عبور کرد، اما شاید دونت‌ناد نیاز داشته باشد تا تحولی بزرگ‌تر در گیم‌پلی بازی‌های خود درکنار سیستم جذاب تاثیر تصیمات بازیکن‌ها در طول روند بازی داشته باشد.

از آن بدتر جایی است که در بخش‌های زیادی از قسمت دوم می‌توانید شاهد مشکلاتی مثل سینک نبودن صدا و تصویر باشید و در برخی از زمان‌ها شخصیت‌ها با دهان بسته یا با تاخیر شروع به حرف زدن می‌کردند؛ درحالی‌که صدا و دیالوگ‌ها آن‌ها در حال پخش است. این مشکلات البته با آپدیت اخیر بازی تا حد زیادی رفع شده است، اما باز هم بهتر بود بازی تاخیر بیشتری می‌خورد تا با چنین مشکلاتی در زمان عرضه مواجه باشد. شاید دونت‌ناد توانسته باشد آزادی عملی را با مستقل شدن پیدا کند، اما فکر می‌کنم کمی در اینجا می‌توانیم مشکلات بودجه و نداشتن یک حامی مالی قدرتمند دیده می‌شود.

قسمت دوم بازی Lost Records: Bloom & Rage بخش دوم داستان بازی را تکمیل می‌کند و با ارائه داستان و روایتی قدرتمند و پایان‌های متعدد توانسته است به اثری درخشان از سازندگان اصلی Life is Strange تبدیل شود. در طول روند داستان قسمت دوم و پایان بازی می‌توان تاثیرات قدرتمند تصمیمات بازیکن را مشاهده کرد و این موضوع به ابزار قدرتمند بازی تبدیل شده است. بازی تنوع نسبتا بیشتری در گیم‌پلی نسبت به قسمت اول ارائه می‌کند، اما وجود باگ‌های متعدد و مشکلات فنی به‌همراه عدم پاسخ به بسیاری از سوالات و همچنین ارائه یک پایان مبهم می‌تواند کمی به تجربه ما ضربه بزند.

بررسی قسمت دوم بازی Lost Records: Bloom & Rage روی ایکس باکس سری ایکس انجام شده است.