بررسی بازی Stray Path؛ روگ لایک اعتیادآور

بازار بازی‌های کارتی و روگ‌لایک این روزها حسابی داغ است و Stray Path از استودیو chx games هم تجربه‌ای جدید در این سبک به‌حساب می‌آید. پس از موفقیت اثری مثل بالاترو در سال گذشته، بازی‌های این سبک کار سختی برای جلب رضایت گیمرها خواهند داشت و Stray Path را می‌توان جزو آثار خوب این ژانر دانست که حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.

Stray Path با اینکه از حیث جزییات گیم‌پلی کاملا با بالاترو متمایز است، ولی وجه اشتراک ارزشمندی با آن دارد؛ یادگیری بسیار آسان حتی برای افرادی که هیچ تجربه‌ای در بازی‌های روگ‌لایک و کارتی ندارند. Stray Path با بخش آموزشی کوتاهی آغاز می‌شود که در خلال آن می‌توانید خیلی راحت تمام مکانیک‌های اولیه بازی را یاد بگیرید و از اینجا به بعد، شما هستید و خلاقیت خودتان در انتخاب آپگرید‌ها و موارد دیگر که از طریق آن‌ها بتوانید بازی را تجربه کنید و دشمنان را شکست دهید.

روند کلی Stray Path، به این صورت است که گیمر می‌تواند کاراکتر خودش را انتخاب و ماجراجویی‌اش را در جهان این بازی آغاز کند. در هر مرحله، با دشمنانی روبه‌رو می‌شوید که سطح سلامتی، دفاع و حمله مشخصی دارند. کاراکتر شما هم تمام این مولفه‌ها را دارد و هر بار که بخواهید به دشمنی حمله کنید، عدد کلی حمله یا آسیب‌رسانی شما از میزان دفاع آن دشمن کم و آسیب نهایی به هدف وارد می‌شود. دقیقا عکس این موضوع هم در میزان آسیب‌رسانی دشمنان به شما صادق است.

البته در کنار همین جمع و تفریق ساده در حمله به دشمنان، مولفه‌های دیگری هم در بازی موثر هستند. مثلا برخی دشمنان قابلیت‌های ویژه‌ای دارند و می‌توانند بدون توجه به عدد دفاع شما، آن را دور بزنند و ضربه سنگینی به کاراکتر شما وارد کنند. شما هم متقابل می‌توانید به مرور آپگرید‌های مختلفی را به‌دست بیاورید و از آن‌ها استفاده کنید؛ این آپگرید‌ها هم شامل کارت‌های قابل‌استفاده می‌شوند و مثلا کارت بومرنگ، ۵ ضربه به دشمن وارد می‌کند و در صورتی که باعث مرگ او شود، دوباره به دست شما برمی‌گردد و می‌توانید به همین روال بی‌نهایت بار از آن استفاده کنید.

نوع دیگری از آپگرید‌ها هم به مرور قابل‌خرید و آپگرید هستند و اکثرا، مولفه‌های مختلفی به شما و ضربه‌هایتان اضافه می‌کنند. مثلا یک نوع از آن‌ها می‌تواند سطح سلامتی شما را در صورت محقق شدن شرایط خاص، احیا کند یا موردی دیگر، باعث مسموم شدن دشمنان شود. این آپگرید‌ها تنوع خیلی خوبی دارند و بسته به اینکه چطور آن‌ها را انتخاب و استفاده کنید، مدل بازی شما کاملا تغییر خواهد کرد. همچنین به مرور زمان می‌توانید انواع جدیدی از این آپگرید‌ها را که Rune نام دارند خریداری کنید و دست خود را برای انتخاب از بین آن‌ها بازتر کنید.

در عین سادگی در شروع تجربه بازی، Stray Path از این دست جزییات کم و کسری ندارد و به همین دلیل هم به مرور زمان و مخصوصا در مراحل بالاتر بازی، واقعا نیاز به استراتژی درستی خواهید داشت و باید از انتخاب Rune‌ها گرفته تا حتی تصمیم‌گیری در مورد اینکه اول کدام دشمنان را از بین ببرید، همه‌چیز را با نهایت دقت انجام دهید. بازی جزییات دیگری هم دارد؛ مثلا گاهی حتی بد نیست تا بیخیال کشتن همه دشمنان شوید و پس از اینکه کارت خروج از آن مرحله ظاهر شد، سراغ مرحله بعدی بروید. چرا که گاهی درگیر شدن با همه دشمنان ممکن است ریسک بالایی داشته باشد یا حتی برخی دشمنان پس از مرگ، بلاهای عجیبی به سر شما می‌آورند و بهترین کار، درگیر نشدن با آن‌ها است.

یکی از مواردی که در مورد Stray Path واقعا دوست داشتم، درگیر کردن ذهن گیمر با تصمیم‌گیری‌های مداوم در طول تجربه بازی است. برای مثال پس از اینکه بخشی از هر مرحله را تجربه کنید، چند راه خروج برای آن ظاهر می‌شود و می‌توانید انتخاب کنید که سراغ فروشگاه بروید و با طلا آیتم بخرید، منابع جمع کنید یا حتی مسیر آپگرید Rune‌ها را برگزینید. تمام این تصمیم‌ها نقش پررنگی در شکست یا موفقیت شما دارند.

Stray Path تجربه‌ای روگ لایک است و پس از شکست در هر مقطعی از آن، باید کار را از ابتدا آغاز کنید. اما تلاش‌های شما هرگز نادیده گرفته نمی‌شوند و به مرور زمان امتیازهایی کسب می‌کنید که می‌توان از طریق آن‌ها، برخی موارد دائمی را خریداری کرد. مثلا می‌توانید کاراکترهای جدیدی را باز کنید که هرکدام ویژگی‌های خاص خودشان را دارند یا حتی ارتقاها و آیتم‌های جدیدی را باز کنید که می‌توانند دست شما را در تجربه بهتر بازی بازتر کنند.

با اینکه Stray Path از حیث گیم‌پلی واقعا تجربه اعتیادآور و سرگرم‌کننده‌ای است و گیمر را در لوپی از موفقیت و شکست‌های مداوم گیر می‌اندازد، ولی اگر بخواهم ایرادی از آن بگیرم، باید به نقش داشتن شانس در بازی اشاره کنم. در Stray Path بسته به اینکه چه آپگرید‌هایی سرراه شما قرار بگیرند، شانش موفقیت و شکست‌تان تغییر خواهد کرد. این موضوع مخصوصا در اوایل بازی پررنگ‌تر است؛ چرا که به مرور زمان با خریدهایی که انجام می‌دهید، قادر خواهید بود کمی تاثیر شانس را کم‌رنگ‌تر کنید.

Stray Path از حیث صوتی و بصری هم اثری قابل‌قبول است؛ به این معنی که مثلا طراحی کارت‌ها و کاراکترهای بازی راضی‌کننده است ولی نباید انتظار مورد خیلی ویژه‌ای از آن داشته باشید. موسیقی‌های بازی هم همین شرایط را دارند و چه بسا پس از مدتی کمی تکراری هم می‌شوند.

در مجموع Stray Path، از آن دست آثاری است که تمرکز اصلی خود را روی ارائه گیم‌پلی ارزشمند گذاشته است و از قضا در این راه کاملا هم موفق بوده است. Stray Path اثری با روندی اعتیادآور است که حتی اگر هیچ ایده‌ای از بازی‌های کارتی یا روگ‌لایک هم نداشته باشید،‌ در کم‌تر از چند دقیقه آن را یاد می‌گیرید و بعد برای ساعت‌های طولانی گرفتارش می‌شوید. پس اگر دنبال بازی اعتیادآوری هستید، پیشنهاد می‌کنم Stray Path را از دست ندهید.

بررسی بازی روی نسخه پی سی و با کد ارسالی ناشر صورت گرفته است.