بررسی بازی Cocoon | نامه عاشقانه برای طرفداران لیمبو و اینساید

بازی Cocoon از زمان معرفی همیشه مورد توجه علاقه‌مندان به بازی‌های مستقل بوده است. بخشی از این توجه بدون شک حضور جپه کارلسن، طراح سابق دو بازی Limbo و Inside بوده است که حالا پس از جدایی از پلی‌دد کارگردانی یک بازی مستقل را بر عهده گرفته است. بازی زمانی آغاز می‌شود که بازیکن کنترل شخصیت بازی را یک موجود حشره مانند است، در یک زمین بایر به‌دست می‌گیرد و حالا باید راه خود را در دنیاهای مختلف و متروکه پیدا کند.

اما بدون شک سؤال اصلی این است که آیا این بازی صرفا نام لیمبو و اینساید را یدک می‌کشد یا بدون اینکه بخواهیم به تجربه سازنده آن توجه کنیم، به اثری شایسته و لایق احترام و تحسین تبدیل شده است؟ پس بیاییم در ادامه به جواب این سؤال دست پیدا کنیم. بازی Cocoon یک بازی پازل محور است که بازیکن باید با حل معماهای مختلف راه خود را باز کند و به جلو پیش برود. بازیکن برای پیدا کردن راه خود صرفا نباید در دنیای اول بازی به‌دنبال آن باشد بلکه بازی در دنیاهای مختلفی در جریان است.

به‌طور کلی در ابتدا ما با دو دنیا طرف هستیم که یک دنیا مانند هاب است و ما همواره در حال تلپورت شدن به آن هستیم و در ادامه دنیاهای دیگری به بازی اضافه می‌شود که هر یک طراحی و معماهای خاص خود را دارند. به‌طور مثال ما در ابتدا با یک دنیای بیابانی طرف هستیم و در ادامه دنیایی جنگلی و آبی اضافه می‌شود. هر دنیا به شکل یک گوی با رنگ منحصربه‌فرد هستند و حتی هر گوی نقش مهمی در جلو بردن مسیر بازیکن در طول بازی دارند. پس بازیکن نیاز دارد تا نحوه کارکرد و اهمیت هر گوی را کاملا متوجه شود تا بتواند معماهای بازی را حل کند و بازی را به پیش ببرد.

نکته قابل‌توجه در مورد گوی‌ها و دنیای آن‌ها این است که هر یک با دیگری تفاوت چشمگیر و قابل لمسی دارند و بازی شما را مجبور می‌کند تا خود را به چالش بکشید و راه‌های مختلفی را برای عبور از یک مرحله امتحان کنید. زمانی‌که کار شما ظاهرا با یک دنیا به پایان می‌رسد، به معنای عدم بازگشت به آن دنیا نیست و درواقع شما فعلا توانایی ادامه دادن در آن را ندارید و نیاز دارید تا توانایی جدیدی برای ادامه دادن در یک محیط بازی را به‌دست بیاورید.

با اینکه بازی در ظاهر خطی است، اما همین نکته باعث چالش برانگیز شدن آن می‌شود، چرا که بازیکن نیاز دارد تا برای یافتن راه جدید خودش برای ادامه بازی راه‌ها و دنیاهای مختلف را امتحان کند تا بتواند به جلو پیش برود. اما دسته دومی از معماها هم وجود دارند که درواقع باید با تماشا سمبل‌ها و الگوهای مختلف یک جسم پروازی را آزاد کنید. این جسم پروازی نقش مهمی در جلو بردن روند بازی شما خواهد داشت. با اینکه در ابتدا بسیاری این معماها و حل آن ساده و پیش و پا افتاده هستند، اما کم‌کم شاهد سخت‌تر و پیچیده‌تر شدن آن‌ها هستیم.

پیچیده‌تر شدن معماها ارتباط مستقیمی با اضافه شدن دنیاها و گوی‌های جدید دارد. درواقع با اضافه شدن هر قابلیت جدید شما باید با چالش جدیدی مواجه شوید و در ادامه این چالش‌ها به مکملی برای یکدیگر تبدیل می‌شوند. معماهای اول بیشتر حکم آموزش دارند و سخت‌تر شدن آن به معنای این نیست که غیر قابل حل و رد شدن هستند. درواقع سازندگان سختی قابل قبولی برای معماها قرار داده‌اند که در طول بازی صرفا پیچیدگی و چالش آ‌ن‌ها بیشتر می‌شود که با درک محیط و روش استفاده از گوی‌ها می‌توان با این چالش‌ها به‌خوبی مواجه شد.

درکنار طراحی پازل‌های خلاقانه و چالش برانگیز بازی که باعث می‌شود بازیکن صرفا با حل معماهای پیش و پا افتاده بازی را جلو نبرد و واقعا با آزمون و خطا و گشتن در محیط راه خود را پیدا کند، بازی دارای طراحی باس فایت‌های خلاقانه و بسیار خوبی است. با اینکه در مجموع بازی هیچ مبارزه‌ای ندارد، اما در هر بخش یک باس فایت قرار داده شده است که مبارزه با هر یک متفاوت با دیگری است و هیچ روش مشابه و یکسانی برای شکست آن‌ها وجود ندارد.

البته شکست دادن باس فایت‌ها چالش خیلی زیادی مشابه معماها ندارند، اما برای شکست دادن آن‌ها در ابتدا باید محیط و روش‌های دفاعی آن‌ها را یاد بگیریم و سپس نقاط ضعف و قوت آن‌ها را متوجه شویم و همچنین توانایی را که در اختیار ما قرار داده شده است، به بهترین شکل ممکن استفاده کنیم. به همین منظور بخشی از مبارزه با باس فایت‌ها صرفا آزمون و خطا است و پس از چند شکست در یک مبارزه متوجه روش شکست آن‌ها می‌شویم.

با اینکه تعداد زیادی باس فایت در بازی وجود ندارد، اما طراحی متفاوت و خلاقانه آن‌ها باعث تنوع باس فایت‌ها در بازی شده است و یکی از نقاط قوت بازی درکنار طراحی معماها حساب می‌شود. در هر حال هر باس فایت نسبت به باس فایت قبلی چالش بیشتری برای شکست دادن دارد و این چالش هم مانند پازل‌ها کاملا حساب شده و اصولی هستند. در مجموع بازی قرار نیست اعصاب بازیکن را سر یک باس فایت غیر قابل شکست یا یک معما غیر قابل حل خورد کند و همین به نقطه مثبت بازی تبدیل شده است.

اما بازی Cocoon دارای تنوع خوبی در زمینه محیط است. در مجموع ۵ محیط متفاوت در بازی وجود دارد که ۴ دنیای آن در قالب گوی‌های مختلف هستند و یک دنیا هم در نقش هاب وجود دارد که پس از جلو بردن روند بازی دچار تغییراتی می‌شود و ظاهری یکسان همیشه ندارد. تنوع محیطی درواقع مکمل چالش‌های بازی هم است. محیط‌ها در ابتدا به‌نظر می‌رسد که صرفا با توانایی جدید قابل جلو بردن هستند، اما در ادامه بازیکن باید با استفاده از گوی‌های مختلف مسیر خود را پیدا کند.

نوع محیط و همچنین اضافه شدن گوی‌های جدید باعث شده است تا چالش آن افزایش پیدا کند و صرفا جلو بردن روند بازی رفتن از نقطه X به Y نباشد و بازیکن برای یافتن راه خود در محیط جست‌وجو نیز کند. در مجموع هر گوی هم قدرت و توانایی خاص خودش را دارد. یک گوی توانایی ساخت پل و مسیر را دارد و یک گوی باعث می‌شود بتوانیم به نقاط بالاتر یا پایین‌تر هر محیط سفر کنیم. حتی گوی دیگری هم توانایی شلیک دارد که خود توانایی جذاب و منحصر‌به فرد دیگری است.

گرافیک هنری یکی دیگر از نقاط قوت بازی است که شاهد طراحی زیبا و بعضا مخوف و تاریک محیط‌ها هستیم. اما در مورد داستان بازی Cocoon شاید سؤال پیش بیاید که هدف و مقصود آن چیست؟ متاسفانه روند بازی خیلی شفاف و روشن نیست و ما دقیقا نمی‌توانیم به شکل عادی اطلاعات خیلی زیادی از داستان و موضوع اصلی داستان بازی متوجه شویم که این تقریبا خلاف آن چیزی است که قبلا در لیمبو و اینساید دیده بودیم. در هر حال کلیت داستانی و پایان بازی به‌شدت سمبلیک و مبهم است و شاید می‌شد کمی این بخش را شفاف‌تر و بهتر پیاده کرد.

بازی Cocoon یک بازی مستقل و معمایی جذاب است که با پازل‌های متنوع و چالش برانگیز خود به‌همراه باس فایت‌ها جذابش که هر یک با دیگری تفاوت زیادی دارند و همچنین گرافیک هنری جذابش حسابی می‌تواند طرفداران Limbo و Inside را هیجان‌زده کند. اگرچه منتظر بازی بعدی پلی‌دد هستیم، اما کوکون دقیقا همان بازی است که می‌تواند خلا این بازی را پر کند و یکی از بهترین بازی‌های مستقل سال ۲۰۲۳ و چند سال اخیر است.

بررسی بازی روی ایکس باکس سری ایکس انجام شده است.