بررسی بازی Exoprimal؛ شکست کپکام در هت‌تریک!

کپکام جزو آن دسته از شرکت‌هایی است که هم بازی‌های تک‌نفره و هم بازی‌های چندنفره سرگرم کننده‌ای را در کارنامه خود دارد. ازطرفی ساخت یک بازی کاملا چندنفره آن هم زمانی‌که مخاطب باید ۶۰ الی ۷۰ دلار پرداخت کند، باید به‌گونه‌ای باشد که بازیکن محتوای کافی را کسب کرده و بتواند درطولانی مدت مشغول تجربه محصول مورد نظر شود. زمانی‌که اولین تریلر از بازی Exoprimal، ساخته شرکت کپکام منتشر شد، این سؤال پیش آمد که «ایده بازی جذاب است، اما به چه شکل پیاده خواهد شد؟»

برای حمایت از زومجی لطفا ویدیو را از یوتوب تماشا کنید

اگزوپرایمال به‌تازگی عرضه شده و متاسفانه، اونجوری که باید و شاید نیست. بازی‌ ایده‌های جالب و سرگرم کننده‌ای دارد، اما پیاده‌سازی آن‌ها درکنار مشکلات دیگر، سبب شده تا مخاطب با آن ارتباط برقرار نکند. اتفاقات بازی در سال ۲۰۴۰ رقم می‌خورند؛ جایی‌که پرتال‌های میان‌ بُعدی به اسم ورتکس روی سطح زمین پیداد شده است. تنها موردی که پرتال‌های ورتکس به ارمغان آورده‌اند، دایناسورها و خرابی است. این در حالی است که یک شرکت تکنولوژی بزرگ به اسم آیبیس (Aibius) لباس‌های مخصوص و ویژه‌ای به اسم اگزوسوت (Exo Suit) را طراحی کرده که سربازها با پوشیدن آن‌ها به یک اگزوفایتر تبدیل می‌شوند.

ویژگی‌ها و قدرت‌هایی که این لباس‌های جنگی دراختیار اگزوفایترها قرار می‌دهد، به‌گونه‌ای است که بتوانند جلوی دایناسورها ایستاده و آن‌ها را از بین ببرند. البته که اگزوفایترها در این راه تنها نیستند. شرکت آیبیس برای سهولت کار اگزوفایترها در راستای پیدا کردن هرچه سریع‌تر پرتال‌ها و مدیریت مبارزه‌های‌شان، یک هوش مصنوعی فوق پیشرفته با نام لوایتن را ساخته است. حال سه سال از اتفاقات رخ داده می‌گذرد و قهرمان داستان در قالب یک کاراکتر و اگزوفایتر شخصی‌سازی شده، وارد گروه همرهد (Hammerhead) شده تا اولین مأموریت خود را کامل کند. مأموریت‌ آن‌ها چیزی جز نابودی یکی از پرتال‌های ورتکس نیست، اما به‌خاطر یک اتفاق غیر منتظره در داخل پرتال گرفتار می‌شوند. قهرمان داستان به سه سال قبل و همان سال ۲۰۴۰ برگشته و متوجه می‌شود که لوایتن دیگر آن هوش‌مصنوعی‌ای که می‌شناختند نیست و به یک شخصیت شرور تبدیل شده است.

هدف شما در بازی Exoprimal این است مدام بازی‌های آنلاین مختلفی را انجام داده و از راهی برای فرار از دست لوایتن پیدا کنید. داستان کلی Exoprimal و ایده آن جذاب است، اما نبود شخصیت‌پردازی و وابسته بودن روایت داستان انجام مسابقات آنلاین متعدد، موردی است که همانند دو روی یک سکه عمل می‌کند. اگر طراحی مسابقات و حالت‌های بازی جذابیت خاصی نداشته باشند، قطعا داستان بازی هرچند خوب، هیچ فایده‌ای برای مخاطب ندارد، زیرا میل و رغبتی برای ادامه بازی کردن باقی نمی‌ماند. این درحالی است که اگر گیم‌پلی بازی طراحی جذاب و سرگرم کننده‌ای داشته باشد، داستان بازی حتی با ساختاری متوسط و معمولی هم می‌تواند نظر مخاطب را به خود جلب کند.

متاسفانه مشکلات Exoprimal دقیقا از بدو ورود به گیم‌پلی و منوی اصلی شروع می‌شود. با ورود به Exoprimal باید کاراکتر شخصی‌سازی شده خود را بسازید. شخصی‌سازی اگزوپرایمل آن‌چنان گزینه‌های خاص و زیادی را ارائه نمی‌دهد و صرفا یک بخش معمولی در اختیار مخاطب قرار گرفته است و پس از ورود به جهان بازی، باید بخش تمرینی را پشت سر بگذارید. بخش تمرینی به‌خوبی پایه و اساس بازی را یاد می‌دهد و در ادامه، باید با بازی کردن کسب تجربه کنید. بااین‌حال وقتی که بخش مخصوص حالت‌های بازی را از منو اصلی انتخاب می‌کنید، تنها یک حالت به نام Dino Survival را مشاهده می‌کنید. معمولا بازی‌هایی که تنها یک حالت برای تجربه آنلاین دارند، باید آن‌قدر کیفیت آن را در سطح بالایی قرار داده باشند که بتواند مخاطب را حداقل تا محتویات آینده سرگرم کند.

Dino Survival نبردهای دو تیم پنج نفره از اگزوفایترها را نمایش می‌دهد که به‌صورت PvPvE با یکدیگر رقابت می‌کنند. در ابتدا باید چند مأموریت مختلف را پشت سر گذاشته و در انتها، وارد Final Mission شوید. دراینجا باتوجه به سیستم Matchmaking شما یا می‌توانید یک مأموریت PvP یا یک مأموریت PvE را تجربه کنید. ساختار کلی هم این است که هر تیم که بتواند در زمان کمتری مأموریت‌ها را تمام کند و در Final Mission پیروز میدان باشد، برنده کلی مسابقه است. حال با انجام مسابقات متعدد و مختلف هم داستان بازی پیش رفته به داده‌ها و اطلاعات مختلفی هول برنامه کلی لوایتن دست پیدا می‌کنید. متاسفانه Dino Survival آن حالتی نیست که بتواند شما را ساعت‌ها یا حتی هفته‌ها و ماه‌ها جذب Exoprimal کند. تمامی مأموریت‌ها ساختار یکسانی دارند و تنها شامل کشتن نوع مختلفی از دایناسورها می‌شود.

پس از ۵ الی ۶ ساعت همه چیز برای شما تکراری شده و دیگر جذابیتی ندارد. حتی طراحی بسیار خوب اگزوسوت‌ها و سیستم شخصی‌سازی آن‌ها هم نمی‌تواند به جذاب شدن Dino Survival کمک کند. بازی دارای ۱۰ اگزوسوت در سه کلاس اسالت، تانک و ساپورت است. بازیکنان باتوجه به سلیقه خود می‌توانند اگزوسوت‌ مدنظر خود را انتخاب کرده و مشغول تجربه بازی شوند. هر اگزوسوت حتی در کلاس‌های مشابه، مکانیسم و ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را دارد. از آن‌جایی که با یک بازی تیمی طرف هستیم، کار تیمی یکی از ویژگی‌های اصلی بازی است و تمامی اعضا باید به‌سراغ اگزوسوت‌هایی بروند که برای تیم مناسب است. برای مثال، همه اعضا صرفا کاراکترهای اسالت را برندارند تا تیم بدون تانک و ساپورت بماند.

همچنین کپکام یک سیستم شخصی‌سازی را برای اگزوسوت‌های بازی درنظر گرفته است. بازیکنان با پیشروی در بازی و افزایش سطح خود، می‌توانند به ماژول‌های مختلفی دسترسی پیدا کرده و‌ آن‌ها را با پول داخل بازی خریداری کنند. سپس روی اگزوسوت خود از ماژول‌های خریداری شده استفاده کرده تا قدرت آن‌ها را بهبود بخشند. ماژول‌ها تاثیر مستقیمی روی گیم‌پلی شما می‌گذارند و طراحی متنوع و خوبی دارند. یکی دیگر از دلایلی که سبب شده Dino Survival تنها حالت بازی چندنفره Exoprimal نتواند سرگرم کننده ظاهر شود، عدم تنوع در طراحی دایناسورها است. جدا از مأموریت‌ها، تعداد دایناسور‌ها و حتی محیط‌های بازی هم تنوع لازم را ندارند.

سیستم Matchmaking بازی هم به‌لطف کراس‌پلی بودن Exoprimal، شما را برای طولانی مدت در صف انتظار قرار نمی‌دهد و مدام وارد بازی‌های مختلف می‌شوید. دراین‌میان بد نیست به سیستم بتل پس بازی هم اشاره‌ای داشته باشم. بازیکنان می‌توانند با پرداخت هزینه بتل پس را خریداری کرده و تمامی جوایز آن را کسب کنند یا صرفا از نوع رایگان آن استفاده کنند. بااین‌حال سؤال مهم و کلیدی این است که با تنها یک حالت برای بازی کردن و موارد ذکر شده، آیا Exoprimal ارزش ۶۰ دلار را دارد؟ در جواب باید بگویم خیر و ارزش آن بسیار کمتر از این قیمتی است که درنظر گرفته شده است.

از نظر بصری، Exoprimal تجربه خوبی را ارائه می‌دهد. جزئیات محیط، نورپردازی‌ها و افکت‌های حاصل از تیراندازی، استفاده از مهارت‌های مختلف و انفجارها در سطح خوبی قرار دارند. دراین‌میان تیم سازنده میان‌پرده‌های سینمایی مختلفی را هم تدارک دیده تا ازطریق آن‌ها بهتر بتواند داستان بازی را روایت کند. جدا از موارد ذکر شده در طراحی، طراحی انیمیشن‌های مبارزه‌ای اگزوسوت‌ها هم در سطح خوبی قرار دارد و به جذاب شدن سیستم مبارزاتی آن‌ها کمک کرده است. از نظر فنی هم Exoprimal فاقد مشکل خاصی است و بدون افت فریم یا باگ خاصی تجربه‌ای روان را ارائه می‌دهد.

موسیقی و صداگذاری‌های بازی هم در نوع خود خوب بوده و مدام موسیقی‌های مختلفی به گوش می‌رسد تا بازیکن بیش‌ازپیش در جهان بازی غرق شود. ازطرفی صدای شلیک و سایر افکت‌های صوتی هم طراحی قابل قبولی دارند. درانتها، Exoprimal آن چیزی نیست که بتواند شما را سرگرم کند. درست است که اگزوسوت‌های بازی طراحی منحصربه‌فردی دارند و بازی کردن با آن‌ها جذابیت خود را دارد، اما به‌خاطر استفاده از یک حالت برای تجربه بازی و جذاب نبودن آن، سبب شده تا ویژگی‌های مثبت اگزوپرایمال زیر سایه‌ای از مشکلات قرار بگیرند.

بررسی بازی باتوجه به نسخه پلی استیشن 5 انجام شده و کد آن توسط ناشر دراختیار زومجی قرار گرفته است