بررسی بازی Dordogne؛ تجربه‌ای آرامش‌بخش در فرانسه

بازی‌های داستان محور و اشاره و کلیک طی سال‌های گذشته رونق بیشتری پیدا کرده‌اند که در بیشتر این بازی‌ها شاهد داستان دلنشینی هستیم و بازی‌ها بیشتر حس و حالی آرامش بخش به بازیکن می‌دهند تا از مشکلات روز دور شوند. مدتی می‌شود که بازی Dordogne برای ایکس باکس سری ایکس | ایکس باکس سری اس، ایکس باکس وان، پلی استیشن 4، پلی استیشن 5، نینتندو سوییچ و پی سی عرضه شده است و همچنین مشترکین گیم پس از روز اول عرضه می‌توانند به تجربه آن بپردازند.

اتفاقات بازی در شهر دوردوین فرانسه جریان دارد که بازیکن کنترل شخصیتی به‌نام میمی را بر عهده دارد که پس از مشکلاتی که در شهر و محل زندگی‌اش برای او رخ داده، به این شهر و خانه مادربزرگش بازگشته است تا ضمن اینکه از مشکلات شهری فرار کند، خاطرات خوب دوران کودکی‌اش را بازیابی کند. بازی Dordogne یک بازی روایی، ماجراجویی، اشاره و کلیک است که بازیکن باید معماهایی هم در طول بازی حل کند. به‌طور کلی گیم‌پلی بازی بسیار ساده و سرراست است.

بازیکن در ابتدا کنترل نسخه بزرگسالی میمی را بر عهده دارد که در آن باید اشیایی را پیدا کند که با آن دارای خاطره است و پس از آن شاهد فلش‌بک به گذشته هستیم تا نحوه خلق خاطره و یادآوری آن را شاهد باشیم. به‌صورت کلی بازیکن باید با یافتن آیتم‌های مدنظر از یک خاطره، به گذشته سفر کند و روند کلی آن مثل بیشتر بازی‌های اشاره و کلیک است. بازی در مجموع چالش بزرگی را دربرابر بازیکن قرار نمی‌دهد و باتوجه‌به اینکه در بیشتر بازی کنترل میمی کودک را بر عهده داریم، نمی‌تواند خیلی عجیب باشد.

اما بازیکن برای جلو بردن داستان نیاز دارد تا پازل‌ها را حل کند یا به تجربه چند مینی گیم‌ بپردازد. پازل‌های بازی اکثرا بسیار پیش و پا افتاده هستند و قرار نیست چالش خاصی را دربرابر بازیکن قرار دهد. این موضوع البته باتوجه‌به سن شخصیت منطقی است، اما باز هم می‌توانستیم شاهد کمی چالش بیشتر باشیم. اگرچه طراحی برخی از پازل‌ها مثل قطار اسباب بازی اتاقی که در آن قفل است یا نقشه محل شخصیت دزد جالب توجه است.

در هر حال با یک بازی روایتی طرف هستیم و نباید انتظار چالش خیلی عجیب و غریبی داشته باشیم، اما سادگی بیش از حد می‌تواند برای برخی از بازیکنان خسته کننده شود و آن‌ها کمی منتظر چالش بیشتری باشند. البته بازی دارای کارهای جانبی جالبی مثل عکاسی یا ضبط کردن صدا یا جمع‌آوری آیتم‌های مختلف هم است که باعث می‌شود بازیکن بیشتر در محیط بازی جست‌وجو کند، اما در مجموع یکی از مشکلات بازی گیم‌پلی نسبتا کوتاه آن است و از آنجایی که بازی ارزش تکرار خاصی هم ندارد، باید بدانیم که قرار نیست برای مدت طولانی روی آن حساب کنیم. 

در طول بازی مینی گیم‌هایی را هم شاهد هستیم و با اینکه تعداد آن‌ها کم است، اما طراحی جالب و جذابی دارند که در خدمت داستان هستند. درواقع نقش مینی گیم‌ها و پازل‌ها نقش محوری در خاطرات شخصیت میمی دارند که در حال به یاد آوردن دوباره آن‌ها است. زمانی‌که از یک بازی روایی صحبت می‌کنیم، روایت داستان نقش مهم‌تری نسبت به دیگر عناصر دارد. درست است که اضافه شدن مواردی مثل پازل‌ها و مینی گیم‌ها باعث تنوع بیشتر گیم‌پلی بازی می‌شود، اما یک روایت پر از اشکال می‌تواند تمامی زحمات را بر باد دهد.

خوشبختانه بازی Dordogne روایت ساده، آرامش بخش و دلچسبی دارد که در آن ما در حال تماشا یک تابستان پر از خاطرات خوب و جذاب میمی در خانه مادر بزرگش هستیم. داستان بازی درواقع به‌خوبی خاطرات یک دختر کم سن و سال را نشان می‌دهد که از فضای شهری و دوستانش دور شده است و حالا در حال خلق یک تجربه جدید و متفاوت در شهر کوچک و محل زندگی مادر بزرگش است. از آنجایی‌که زمان بازی خیلی طولانی نیست، سازندگان خیلی داستان را طولانی و خسته کننده نکرده‌اند و زمان بازی کاملا براساس داستان و محتوای آن است.

اما نکته قابل‌توجه داستان بازی که شاهد صحنه‌های سینمایی جذابی هم در طول روند بازی هستیم، درس‌هایی است که سازندگان تلاش کرده‌اند ازطریق خاطرات میمی به بازیکن ارائه دهند. درس‌هایی مثل اهمیت خانواده و نقش افرادی مثل مادر بزرگ، اهمیت توجه به کودکان به‌خصوص زمانی‌که بیش از هر زمان دیگری به پدر و مادر احتیاج دارند، اهمیت بالای آزاد گذاشتن آن‌ها برای تبدیل شدن به افرادی خلاق‌تر و همچنین ماجراجوتر تا اینکه آن‌ها را صرفا محدود کنیم و مواردی از این دست که در طول قسمت‌های بازی آن را مشاهده می‌کنیم.

اما شاید مهم‌ترین پیام بازی جایی باشد که یکی از کودکان شهر به‌خاطر فقر مجبور به دزدی می‌شود و به همین منظور افراد شهر او را دزد خطاب می‌کنند و همچنین اجازه نمی‌دهند کودکان آن‌ها با او بازی کنند یا وقت بگذارند. بازی در یک بخش تلاش می‌کند تا نشان دهد هر فردی لیاقت شانس دوباره را دارد و همچنین نباید صرفا از ظاهر یک فرد را قضاوت کرد. درواقع شخصیت کودک دیگر بازی فردی است که خانه و سرپناهی ندارد و به همین منظور مجبور است دزدی کند تا بتواند به زندگی‌اش ادامه دهد.

اما در اینجا میمی تنها فردی است که واقعا به او اهمیت می‌دهد و باعث می‌شود تا زندگی او برای همیشه تغییر کند. با اینکه در مجموع با داستان سر راست و کوتاهی طرف هستیم که روایت ساده‌ای هم دارد، اما پیام‌های آن به‌خوبی در دل داستان بازی گنجانده شده است و باعث می‌شود تا بازیکن حتی برای لحظات کوتاهی هم که شده، در مورد آن فکر کند. اما از داستان بازی عبور کنیم، به گرافیک هنری بازی می‌رسیم که یکی از ویژگی‌های برتر و برجسته بازی است.

بازی Dordogne دارای گرافیکی به شکل نقاشی است که طراحی جذاب و فوق‌العاده‌ای دارد و برگرفته از محیط‌های واقعی است. گرافیک بازی در برخی از محیط‌ها به شکلی است که حتی می‌تواند باعث شود گیمر دسته را کنار بگذارد و صرفا برای مدت کوتاهی به تماشا منظره زیبای بازی بپردازد. بازی از تنوع محیطی نسبتا خوبی باتوجه‌به کلیت شهر و منطقه برخودار است و باعث می‌شود که بازیکن هر لحظه شاهد محیط جدید و جذابی باشد که به‌لطف گرافیک هنری بازی، جذابیت بیشتری هم پیدا کرده است.

با اینکه بیشتر محیط بازی به محیط خانه مادر بزرگ یا کنار رودخانه خلاصه می‌شود، اما محیط‌های متنوع دیگری مثل محیط بازار، غار یا صخره نوردی را هم شاهد هستیم و حتی تغییرات فصلی روی محیط بازی نیز تاثیر می‌گذارد. حتی حال و هوای محیط در زمان حال بازی هم تفاوت دارد و همین باعث تنوع بیشتر بازی شده است. درکنار آن موسیقی آرامش بخشی هم بازی دارد که ترکیب آن با محیط‌های بازی تجربه آرامش بخش‌تری را به بازیکن ارائه می‌دهد.

بازی Dordogne با ارائه یک داستان ساده و جذاب درکنار گرافیکی هنری فوق‌العاده‌اش، موسیقی آرامش بخش، پیام‌هایی که می‌توان در مورد آن فکر کرد و همچنین وجود پازل‌ها و مینی گیم‌های جالش یک تجربه کوتاه اما دلنشین را به گیمرها ارائه می‌دهد و باعث می‌شود برای لحظات کوتاهی هم که شده وارد یک دنیای رنگارنگ و زیبا شویم. اما بازی مشکلاتی مثل مدت زمان کم و کمبود چالش در گیم‌پلی هم داردولی در نهایت تجربه کلی بازی ارزشمند است و برای یک بار، تجربه لذت‌بخشی تقدیم گیمر می‌کند.

بررسی بازی روی ایکس باکس سری ایکس انجام شده است.