بررسی بازی Fire Emblem Warriors: Three Hopes

سال ۲۰۱۹ بود که بازی Fire Emblem: Three Houses روانه بازار شد و توانست بازخوردهای بسیار خوبی را از سوی منتقدین کسب کند و تجربه‌ای سرگرم کننده را در اختیار کاربران نینتندو سوییچ قرار دهد. این در حالی است که در جریان نینتندو دایرکت ماه فوریه، بازی Fire Emblem Warriors: Three Hopes معرفی شد. محصولی که تمامی شخصیت‌های Three Houses را دراختیار دارد، اما از نظر گیم‌پلی، دارای المان‌های بازی‌های موسو بود. درواقع، Fire Emblem: Three Houses دومین نسخه از مجموعه Fire Emblem Warriors است که توسط استودیو اومگا فورس توسعه داده می‌شود.

استودیویی که اکثر کاربران آن را با بازی‌هایی نظیر سری Dynasty Warriors یا Samurai Warriors می‌شناسند و در ارائه گیم‌پلی سبک موسو، مهارت خاصی دارند. حال سؤال اصلی این است که آیا Fire Emblem: Three Houses تجربه‌ی خوبی را ارائه می‌دهد؟ در حالت کلی Fire Emblem: Three Houses یک بازی سرگرم کننده است، اما عملکرد ضعیف آن در بعضی از بخش‌ها سبب شده تا نتواند همانند Fire Emblem: Three Houses به یک تجربه خاطره‌انگیز تبدیل شود.

این در حالی است که Three Hopes شروع به‌ظاهر جالبی دارد و چهره‌ای متفاوت از بیلیث، قهرمان بازی اصلی را به‌نمایش می‌گذارد، اما روایت داستانی در ادامه سیر نزولی به خود می‌گیرد و در انتها، یک بار دیگر به نقطه اوج خود می‌رسد. عدم ثبات این بخش سبب شده تا کاربران نتوانند آنطور که باید و شاید با شخصیت‌ها و جهان Fire Emblem Warriors: Three Hopes ارتباط برقرار کنند؛ مخصوصا کاربرانی که Fire Emblem: Three Houses را تجربه کرده‌اند.

ازاین‌رو سوییچ کردن میان شخصیت‌‌ها یکی از کارهای لذت بخش در بازی‌های موسو به حساب می‌آید؛ به شرطی که سازنده دشمنان، باس‌ها و خود شخصیت‌ها را به‌گونه‌ای طراحی کرده باشد که استفاده از این ویژگی، بتواند تأثیرگذار ظاهر شود. بزرگ‌ترین مشکل Fire Emblem Warriors: Three Hopes این است طراحی دشمنان و باس‌های بازی آنطور که باید و شاید جذاب نیست. به‌عبارتی، شاهد دشمنان و باس‌هایی هستیم که هرکدام مزیت‌ها و معایب مخصوص‌به خود را دارند. برای مثال، باس‌هایی که دارای شیلد هستند، عملکرد بسیار خوبی را در مقابل کاراکترهای شمشیر زن از خود به‌نمایش می‌گذارند یا کاراکترهایی کمان دارند، می‌تواند گزینه مناسبی برای مقابله با کاراکترهایی باشند که از جادو استفاده می‌کنند.

گیم‌پلی Fire Emblem Warriors: Three Hopes تنها در نبرد با دشمنان و باس‌های متعدد خلاصه نمی‌شود، بلکه بخشی از گیم‌پلی، به نحوه‌ی ارتقای سطح هم‌تیمی‌ها و وقت گذراندن با آن‌ها ختم می‌شود. بازی دارای سیستم قوی‌تر کردن رابطه دوستی با هم‌تیمی‌ها است و هرقدر که بتوانید بیشتر با آن‌ها وقت بگذرانید، جدا از اینکه بیش‌ازپیش با آن‌ها آشنا می‌شوید، می‌توانید ضربات ترکیبی متفاوتی را آزاد کنید. از این‌رو مبارزات برای شما ساده‌تر از قبل می‌شود. ازطرفی می‌توانید هم‌تیمی‌های خود را در گروه‌های دونفره قرار داده تا با یکدیگر تمرین کرده و سطح کلاس خود را بالاتر ببرند. البته که برای افزایش سطح خود کاراکترها هم باید آن‌ها را در مبارزات شرکت دهید یا اینکه به‌واسطه‌ی پول داخل بازی، سطح‌های بالاتر را خریداری کنید.

جلوه‌های بصری Fire Emblem Warriors: Three Hopes ظاهری انیمه‌ای دارد و دراین‌میان، شاهد میان‌پرده‌هایی هستیم که درجریان آن‌ها بعضی از وقایع مهم داستانی نمایش داده می‌شود. بااین‌حال از نظر بصری، Fire Emblem Warriors: Three Hopes آن‌چنان حرفی برای گفتن ندارد و می‌توانست تجربه‌ی بهتری را ارائه دهد. باس‌های اصلی، درواقع کاراکترهای داستانی‌ای هستند که باتوجه به مسیر انتخابی شما متفاوت خواهند بود و دراین‌میان تعدادی مینی باس دیگر هم طراحی شده که در طول مراحل درنظر گرفته شده، با آن‌ها روبه‌رو خواهید شد.

طراحی مراحل Fire Emblem Warriors: Three Hopes از نظر تنوع قابل قبول است، اما بهترین بخش طراحی‌های بازی، مربوط‌به فعالیت‌هایی می‌شود که در جریان آن‌ها می‌توانید سطح دوستی خود با هم‌تیمی‌ها را افزایش داده و سطح کاراکترشان را هم بالاتر ببرید. از نظر فنی، Three Hopes بدون مشکل خاصی اجرا می‌شود و چه در حالت اتصال به داک و چه حالت پرتابل، تجربه‌ای روان و بدون افت فریم را ارائه می‌دهد.

در انتها، کامل کردن داستان هر سه خاندان Fire Emblem Warriors: Three Hopes نزدیک به ۴۰ ساعت شما را سرگرم می‌کند و اگر از هواداران بازی‌های سبک موسو یا فایر امبلم هستید، Three Hopes می‌تواند با تمام مشکلات خود تجربه‌ی خوبی را ارائه دهد، اما متاسفانه ارزش تکرار آن آن‌قدر بالا نیست که بخواهید به دفعات مختلفی آن را تجربه کنید و شاید تنها به‌سراغ تمام کردن خط داستانی یکی از خاندان‌های بازی بروید.