بررسی بازی Monster Hunter Rise

عرضه بازی Monster Hunter World سبب شد تا کاربران بسیاری به این مجموعه علاقه‌مند و این نسخه را به‌تنهایی یا درکنار دوستان خود تجربه کنند. به‌عبارتی World به‌واسطه‌ی مکانیسم‌های خود توانست پیشرفتی برای مجموعه مانستر هانتر باشد. پس از معرفی بازی Monster Hunter Rise برای نینتندو سوییچ، شاهد شباهت‌های بسیاری میان این دو بازی بودیم. به‌نظر می‌رسید کپکام (Capcom)، سازنده و ناشر مانستر هانتر، سعی دارد به‌واسطه‌ی نسخه Rise، نبود Monster Hunter World روی نینتندو سوییچ را جبران کند.

تماشا در یوتیوب

این در حالی است که مانستر هانتر رایز مکانیسم و ویژگی‌های مبارزه‌ای مخصوص به خود را هم دارد. قبل از شروع هر بحثی و توضیح و بررسی بخش‌های مختلف بازی، باید بگویم که Monster Hunter Rise با تمام شباهت‌های خود به نسخه World، نوآوری‌هایی دارد که باعث متمایز شدن این دو بازی از یکدیگر شده است.

Monster Hunter Rise روایت‌گر اتفاقاتی است که در دهکده کامورا رخ می‌دهد؛ جایی‌که شما به‌عنوان یک شکارچی تازه‌وارد، شناخته می‌شوید و با دریافت مأموریت‌های مختلف، باید سطح خود را بالا ببرید. رفته رفته بازیکن اطلاعاتی از یک رویداد به نام Rampage کسب می‌کند. در جریان رمپیج که آخرین بار ۵۰ سال پیش رخ داده بود، گروهی از هیولاها به دهکده کامورا حمله کرده بودند.

ازاین‌رو وظیفه شما در جریان کشتن هیولاها و ارتقای سطح خود، کسب اطلاعات حول رمپیج بعدی است. Monster Hunter Rise قرار نیست داستان پیچیده و درگیر کننده‌ای را ارائه دهد و از همان ابتدا، مشخص است که چه مواردی را برای شما آماده کرده است. بااین‌حال اگر تمامی محتویات بازی مثل قسمت Rampage بازی را تجربه کنید، با محتویات داستانی بیشتری روبه‌رو خواهید شد. نکته‌ای که در مجموعه مانستر هانتر وجود دارد، این است که همیشه گیم‌پلی تمرکز اصلی مجموعه است.

به‌عبارتی با یک مجموعه گیم‌پلی محور روبه‌رو هستیم و Monster Hunter Rise از این قاعده مستثنا نیست. Rise یک بازی اکشن نقش آفرینی است که در ابتدای بازی، کاراکتر خود را به‌صورت کامل شخصی‌سازی می‌کنید. شخصی‌سازی و ساخت کاراکتر یکی از نکات مثبت Monster Hunter Rise به حساب می‌آید و جزئیات بالایی را برای ظاهر شخصیت در اختیار شما قرار می‌دهد. سپس در جریان بخش تمرینی و آموزشی بازی، ساختار بازی به شما آموزش داده می‌شود.

وجود بخش آموزشی یکی از موارد مهم در این دسته از بازی‌ها به حساب می‌آید، زیرا اگر مکانیسم‌های مبارزه‌ای و گیم‌پلی و بخش‌های متعدد بازی به‌خوبی آموزشی و معرفی نشوند، بازیکن نمی‌تواند آنطور که باید و شاید با بازی ارتباط برقرار کند یا حتی تا انتهای بازی از وجود بعضی از ویژگی‌ها بی‌خبر باشد. Monster Hunter Rise دراین‌بخش عملکرد قابل قبولی دارد و تمامی بخش‌ها و محتویات آن‌ها به شما آموزش داده می‌شود.

از نظر سیستم مبارزات و گیم‌پلی، کاربران از میان سلاح‌های بازی، باید سلاح مورد علاقه خود را انتخاب و هر نوع سلاح، مکانیسم مبارزه‌ای مخصوص به خود را دارد. ازاین‌رو دومین موردی که نظر شما را به خود جلب می‌کند، طراحی متنوع و متعدد سلاح‌های بازی است. از سلاح‌های دوربرد گرفته تا سلاح‌های نزدیک و سرعتی، هرکدام ساختار مخصوص‌به خود را دارند. با تجربه‌ی بازی به‌واسطه‌ی آن‌ها می‌توانید سلاح مورد نظر خود را انتخاب و هیولاها را از بین ببرید.

در طول هر مأموریت، مدت زمان مشخصی برای کشتن هیولاها و گشت‌و‌گذار در جهان بازی دارید. همچنین از داخل کمپ می‌توانید غذا بخورید تا نوار سلامت و نوار انرژی شما تقویت شود. اینکه چه نوع غذایی انتخاب می‌کنید، یکی از موارد مهم گیم‌پلی بازی به حساب می‌آید. باتوجه‌به شیوه مبارزه کردن خود، می‌توانید به‌سراغ ترکیب غذاهای مختلف بروید. برای مثال روند تیز کردن شمشیر را درکنار تقویت شدن آیتم‌های بازیابی نوار سلامت، بهبود بخشید.

در طول نبردها به هیچ وجه تنها نیستید و دو همراه دارید که پالیکو و پالامیوت نام دارند. بازیکن در همان ابتدای بازی می‌تواند این دو همراه قهرمان داستان را هم تاحدی شخصی‌سازی کند. حال سوالی اصلی این است که همه‌ی این موارد ذکر شده در گیم‌پلی و سیستم مبارزات، تاچه اندازه روی روند بازی تأثیرگذار است. تنوع سلاح‌ها به چه شکل کار می‌کند؟ آیا همراه‌های شما کمک حال‌تان هستند یا صرفا در بازی قرار گرفته‌اند؟ مانستر هانتر رایز دارای ویژگی‌ای به نام Wirebugs است. یک حشره که از آن می‌توانید برای بالا رفتن از محیط و در مبارزات استفاده کنید. بعضی از ویژگی‌های Wirebug در مبارزات شامل داج کردن در مسافت بیشتر و پریدن روی هیولا می‌شود، اما اصلی‌ترین استفاده از Wirebugs، آسیب رسانی بیشتر به هیولاها است.

ترکیب Wirebugs با سلاح‌های متعدد Monster Hunter Rise در راستای استفاده از مکانیسم‌های تهاجمی آن، باعث ایجاد روش‌های مبارزه‌ای متفاوتی شده است. برای مثال با سلاح Dual Sword می‌توانید Wirebug را دور بدن هیولای مورد نظر متصل و با ضربات پیاپی و سرعتی خود به بدن هیولا، آسیب بیشتری را وارد کنید. این درحالی است که برای سلاح Long Sword، ویژگی Wirebugs یک حالت تدافعی را ایجاد می‌کند. درواقع یک شیلد که اگر هیولا به آن برخورد کند، آسیب می‌بیند.

پالیکو و پالیمیوت هم در مبارزات نقش مهمی را ایفا می‌کنند. می‌توانید از منوی مربوط‌به این دو همراه دوست داشتنی، نوع مبارزات آن‌ها را شخصی‌سازی کنید. اینکه ابتدا هیولاهای کوچک‌تر در یک مبارزه شلوغ را از بین ببرند یا به چه شکل پشتیبان شما باشند. اگر جزو آن دسته از افرادی هستید که به‌تنهایی قصد تجربه‌ی بازی را دارید، باید بگویم که وجود پالیکو و پالیمیوت شرایط را بیش‌ازپیش برای شما ساده‌تر کرده است و می‌توانید به‌صورت تک‌نفره هم از بازی لذت ببرید.

البته تمرکز اصلی گیم‌پلی روی بخش چندنفره و نبردهای گروهی است؛ جایی‌که بازیکنان با شیوه‌های مبارزه‌ای متفاوت دور یکدیگر جمع شده تا با یکدیگر هیولاهای بازی را از بین ببرند. سلاح و Wirebugs تنها سیستم آسیب‌رسانی شما به هیولاها نیست و وجود بشکه‌های انفجاری و همچنین استفاده از یه سری موقعیت‌های محیطی مثل نبرد دوهیولا با یکدیگر، از دیگر مزیت‌هایی است که شما می‌توانید از آن‌ها در راستای آسیب رساندن به دشمنان استفاده کنید. جدا از مأموریت‌های اصلی که از یک ستاره تا پنج ستاره، شامل کشتن هیولاهای متفاوت می‌شود، Monster Hunter Rise شامل دو نوع مأموریت‌های جانبی دیگر و بخشی به نام رمپیج می‌شود.

رمپیج همانند بازی‌های دفاع از قلعه است. بازیکن باید قبل از شروع هر Wave سیستم دفاعی مورد نظر خود را چیده و شروع به نبرد کنند. تمامی این موارد باعث می‌شوند تا هیولاها را مدام فارم کنید و فارم کردن بیشتر، چه پاداشی را ارائه می‌دهد؟ کشتن هر هیولا، ست لباس آن را برای شخصیت اصلی و همچنین پالیکو و پالیمیوت آزاد می‌کند. همچنین ارتقای سلاح‌های بازی و افزایش ارزش آن‌ها به‌واسطه‌ی کشتن و فارم کردن هیولاها است. ازاین‌رو برای گرفتن یک ست لباس و همچنین ارتقای اسلحه مجبور می‌شوید بارها و بارها یک هیولا را از بین ببرید.

این کار به هیچ‌وجه خسته کننده نیست و وجود سیستم مبارزات و روش‌های مختلف برای کشتن یک هیولا درکنار قدرت و ظاهری که هر ست ارائه می‌دهد، موردی است که فارم کردن مانسترها را قابل تحمل کرده است. از نظر بصری، Monster Hunter Rise عملکرد قابل قبولی را ارائه می‌دهد و شاهد میان‌پرده‌هایی هستیم که حس و حال متفاوتی را ارائه می‌دهد، اما در بعضی از قسمت‌ها و زمانی‌که روی حالت اتصال به تلویزیون بازی را تجربه می‌کنید، بافت صورت کاراکترها و محیط کیفیت خود را از دست می‌دهد. نقطه عطف این قسمت، طراحی‌های بازی است. جدا از طراحی بسیار خوب و متنوع سلاح‌ها و ست‌های لباس قهرمان بازی، محیط‌های متفاوتی هم برای بازی طراحی شده است. هر محیط زیست بوم مخصوص به خود را دارد و می‌توانی هیولاهای کوچک متفاوتی را در آن‌ها پیدا کنید.

از نظر طراحی هیولاها و تنوعی که ارائه می‌دهند، شاید Monster Hunter Rise درحد و اندازه Monster Hunter World نباشد و از این حیث یک تجربه مینیمال‌تر را ارائه دهد، اما کپکام سعی کرده به‌واسطه‌ی هیولاهای نمادین Monster Hunter World و همچنین Monster Hunter Generations، تجربه‌ای آشنا را در اختیار کاربران قرار دهد. دراین‌میان اشاره کنم که طراحی بازی، همچین بی ایراد هم نیست. نبود سیستم Target Lock بعضی وقت‌ها به ضرر شما تموم می‌شود و نمی‌توانید کومبوهای خود را به درستی روی هیولاها اعمال کنید و باعث اذیت شدن بازیکن به‌خاطر دوربین بازی می‌شود. البته کپکام برای این بخش از دو ویژگی Target Camera و Focus Camera استفاده کرده که از منوی بازی قابل انتخاب بوده و جایگزینی برای Target Lock به حساب می‌آیند. بااین‌حال آنطور که باید و شاید، جایگزین مناسبی نیستند و همچنان جای خالی این ویژگی حس می‌شود.

موسیقی، یکی از ویژگی‌های اصلی Monster Hunter Rise است که می‌تواند ساعت‌ها شما را در دهکده کامورا نگه دارد تا به ساندترک زیبای آن گوش دهید. همچنین در طول شکار هیولاهای اصلی هم موسیقی همیشه یار جدا نشدنی شما خواهد بود. Monster Hunter Rise شاید در نگاه اول زیر سایه Monster Hunter World باشد، اما وجود ویژگی‌ Wirebugs و ترکیب بسیار خوب آن با گیم‌پلی و سیستم مبارزات، سبب شده تا شاهد یک گیم‌پلی آشنا، اما متفاوت برای مانستر هانتر رایز باشیم. جدا از اینکه تجربه‌ی این نسخه برای تمامی هواداران مجموعه الزامی است، اگر تابه‌حال تجربه‌ای از مجموعه مانستر هانتر نداشته‌اید و به‌دنبال یک شروع هستید، رایز می‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای شما باشد.