بررسی بازی Typoman Mobile

به سبب رشد انکارناپذیر قدرت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری موبایل‌ها در سال‌های اخیر، فارغ از بازی‌هایی که مستقیما برای پلتفرم‌هایی چون iOS و اندروید عرضه می‌شوند، این‌روزها آثار مولتی‌پلتفرمی را هم داریم که یا به‌صورت همزمان یا مدتی بعد از قرار گرفتن‌شان روی کنسول‌ها و رایانه‌های شخصی، به گوشی‌های هوشمند نیز می‌روند. محصولاتی که گاها حتی بعد از عرضه‌شان، مشخص می‌شود که بیشترین استفاده از پتانسیل خود را روی همین پلتفرم‌ها دارند و ذاتا هماهنگی قابل توجهی با عناصر لازم برای آفرینش یک بازی موبایلی خوب، پیدا کرده‌اند. بااین‌حال، محصولات زیادی را هم داریم که سازندگان انگار آن‌ها را از سر وظیفه و تنها به هدف سودآوری بیشتر به موبایل‌ها می‌آورند و بدون هماهنگ‌سازی به‌جای گیم‌پلی‌شان با قابلیت‌های این دستگاه‌ها، صرفا راضی به اجرا شدن مناسب‌شان از منظر فنی می‌شوند. بازی‌هایی مثل Typoman Mobile که اگر نتوانید نسخه‌های کنسولی یا متعلق به پلتفرم کامپیوترهای شخصی‌شان را تجربه کنید یا بخواهید با حداقل مبلغ ممکن سری به دنیای‌شان بزنید، مناسب شما هستند. اما این هرگز باعث نمی‌شود که موقع طبقه‌بندی نسخه‌های عرضه‌شده از ساخته‌ی مورد نظر روی پلتفرم‌های مختلف، آن‌ها در پایین‌ترین رده قرار نگیرند.

Typoman Mobile با همه‌ی پازل‌های پیچیده و متفاوت و سکوبازی‌های ساده و آشنای خود، یک گیم‌پلی مفید ۸۰ دقیقه‌ای را در اختیارتان قرار می‌دهد و به خاطر برخی اشکالاتش که در ادامه از آن‌ها خواهم گفت، می‌تواند در مجموع دو برابر این عدد به طول بیانجامد. ساختار کلی مراحل، بر پایه‌ی حرکت در فضاهای دوبعدی و انجام پازل‌های سرعتی و کاملا فکری شکل می‌گیرد. البته بازی در مواقعی انگشت‌شمار، این پازل‌ها را با یکدیگر ترکیب می‌کند تا به طراحی مرحله‌ی قابل‌توجه‌تری برسد و اکثرا در این امر، به در بسته هم نخورده است. اما حجم بسیار بالایی از پازل‌های Typoman، نه براساس جا‌به‌جا کردن چند جسم در محیط، که بر پایه‌ی استفاده‌ی به جا از حروف برای ساخت کلمات، بنا شده‌اند.

در حقیقت، شما در طول بازی بارها و بارها باید با کنار هم چیدنِ به‌جای حروفی که در اختیارتان قرار می‌گیرند، محیط را تحت تاثیر صحبت‌های‌تان قرار دهید و حتی دشمنان خود را نابود کنید. از ساخت کلمه‌ی Open با استفاده از حروفی که در اطراف‌تان یافت می‌شوند به هدف باز کردن دربی که سد راه‌تان شده است، تا ساخت لغت Off و اجازه دادن به بلعیده شدن آن توسط یکی از دشمنان بازی به اسم دروغ (Lie) به هدف تبدیل کردنش به On و استفاده از این کلمه‌ی جدید، برای روشن کردن یک دستگاه!

سازندگان به قدری در ساخت گیم‌پلی خود، به عمیق‌ترین حرف‌ها و معناهای نهفته در بازی توجه کرده‌اند که دنیای آن را خیلی سریع، برای‌تان به اثرگذاری و درگیرکنندگی لازم می‌رسانند. تا جایی که با گذر یک‌سوم آغازین Typoman Mobile، مخاطب اصلی‌ترین قوانین و مفهوم‌سازی‌های جاگرفته درون بازی را می‌فهمد و با ذهنی باز و آماده‌ی رویارویی با چالش‌های جدی‌تر و به‌دنبال‌شان درک مواردی جدی‌تر، مشغول تجربه‌اش می‌شود. این وسط، بازی هم در رو کردن به موقع کارت‌هایش عملکرد هوشمندانه‌ای را به نمایش می‌گذارد و تا آخرین دقیقه خلاقیت و معناسرایی‌اش را حفظ می‌کند و هم قبل از آن که به از دقایقش خسته شوید، به پایان می‌رسد. ترکیب تک‌تک این‌ها با عملکرد فنی روان و رضایت‌بخش اثر روی موبایل‌ها، نتیجه‌ای ندارد جز پذیرش وجود کشش لازم در آن. به این معنی که Typoman Mobile، فقط به‌صورت مفید هشتاد دقیقه از زمان‌تان را به خودش اختصاص نمی‌دهد. بلکه واقعا ترکیب محتوا و نحوه‌ی ارائه‌ی محتوا در طول ثانیه‌هایش، به‌گونه‌ای است که مخاطب به هیچ عنوان حتی در حین ۱۰۰ دقیقه تجربه کردنش، احساسی مبنی بر خستگی یا سر رفتن حوصله‌اش نداشته باشد.

با همه‌ی این‌ها، هرچه قدر که پازل‌های فکری یا به عبارت دقیق‌تر، کلمه‌بازی‌های Typoman Mobile، می‌توانند برای مخاطبانِ آشنا با زبان انگلیسی جذاب به نظر بیایند، به‌سادگی هرچه تمام‌تر هر بازیکنی که توانایی‌های زبانی لازم برای ارتباط برقرار کردن با دنیا و حتی طراحی مراحل آن را نداشته باشد، پس می‌زنند. این موضوع، به قدری جدی است که اگر می‌دانید ناآشنایی با کلمات و کلمه‌سازی در زبان انگلیسی می‌تواند برای‌تان در طول دقایق محصول، تبدیل به یک چالش درونی و غیرمرتبط با معماهای خود بازی بشود، بهترین راه نرفتن به سراغ Typoman Mobile خواهد بود. چرا که بیشتر از نیمی از سرگرم‌کنندگی بازی، در دل همین پازل‌های زبانی نهفته است و بازیکنانِ توصیف‌شده، عملا در طول آن صرفا موظف به بارها و بارها فشردن دکمه‌ی راهنما و به سرانجام رساندن خسته‌کننده‌ی دستوراتی هستند که سازندگان برای‌شان صادر می‌کنند. طوری که حتی اگر چنین شخصی به شکل جدی علاقه‌مند به صحبت‌های غیرمستقیم و فکرشده‌ی اثر به مخاطبانش درباره‌ی کلمات و تاثیرگذاری آن‌ها در جهان پیرامونی ما باشد، عملا از دیدن یکی از ویدیوهای ضبط‌شده از کل پروسه‌ی گیم‌پلی و کات‌سین‌های Typoman Mobile، لذت بیشتری نسبت به تجربه‌ی خود آن می‌برد. این نکته به هیچ عنوان یکی از نقاط ضعف بازی نیست. اما یکی از ویژگی‌های اساسی آن به شمار می‌رود که می‌تواند به‌تنهایی، تعیین‌کننده‌ی مثبت یا منفی شدن نگاه نهایی گیمر به ساخته‌ی شرکت‌های Brainseed Factory و uBeeJoy باشد.

برخلاف پازل‌های اصلی بازی، Typoman Mobile وقتی که تصمیم به ساختن چالش‌های سرعتی/زمانی برای شما می‌گیرد و مثلا با پر کردن یک محیط بزرگ از گاز و بخشیدن زمانی کوتاه به شما برای گذر کردن از آن درگیرتان می‌کند، تبدیل به یکی از ضعیف‌ترین بازی‌هایی که دیده‌ایم، می‌شود. سازندگان عملا با تقلید مطلق از برخی عناصر دیده‌شده در پازل‌های سرعتیِ بازی‌های مشابه و سخت کردن آن‌ها به پیش پا افتاده‌ترین حالات ممکن، مسبب هدررفت وقت مخاطب می‌شوند و گاها همه‌چیز را به سطحی از غیرمنطقی بودن می‌رسانند که گیمر حتی پس از پشت سر گذاشتن چالش، به‌جای خوشحال شدن از عملکرد راضی‌کننده‌ی خود و عدم تکرار اشتباهات قبلی‌اش، از این رضایت دارد که با شانس و اقبال، بالاخره توانسته آن مرحله را پشت سر بگذارد.

در این بین، ترکیب پازل‌های فکری و سرعتی هم همان‌قدر که در برخی لحظات مانند قسمت نبرد با باس‌فایت نهایی بازی جواب داده‌اند، در برخی بخش‌ها هم صرفا این چالش‌برانگیزی آزاردهنده و متضاد با حس‌وحال اصلی محصول را تشدید می‌کنند. ولی این مسئله، در تمامی نسخه‌های Typoman به چشم می‌خورد و از قضا، اصولا در حد و اندازه‌ای کمتر، بازیکنان را آزار می‌دهد. در نسخه‌ی موبایل اما همه‌چیز به خاطر سیستم کنترلی که انگار برای رفع تکلیف و بدون هیچ‌گونه ایده‌پردازی و رفع باگ ساخته شده است، همه‌ی این مشکلات، یک درجه پررنگ‌تر می‌شوند. هنگامی که شما در طول بازی مشغول جابه‌جایی عادی در محیط، بازی با کلمات و در کل انجام کارهایی باشید که هیچ‌گونه وابستگی خاصی به سرعت عملکردتان ندارند، سیستم کنترلی بازی هم عالی و آزاردیده از برخی اشکالات اندک مانند نپریدن شخصیت از روی نردبان به جهتی مشخص، به نظر می‌رسد.

حالا وقتی که این مشکلات ظاهرا کوچک، بارها و بارها و بارها در پازل‌های سرعتی و در ترکیب با ایرادات پایه‌ای طراحی آن‌ها، باعث متوقف شدن‌تان می‌شوند و شما را وادار به چندین و چند بار تکرار کردن یک مرحله‌ی کاملا ساده و قابل پیش‌بینی می‌کنند، دیگر همه‌چیز به شکل بدی می‌تواند خسته‌کننده باشد. به‌گونه‌ای که یکی از نکات مثبت اصلی بازی را از چنگ آن درمی‌آورد، باعث می‌شود اثری که پتانسیل سرگرم کردن صد دقیقه‌ای مخاطب را دارد، برای خیلی‌ها نزدیک به یک ساعت بیشتر از این مدت طول بکشد و از همه بدتر، کاری کند که بعضی افراد خیلی قبل‌تر از رسیدن به پایان بازی، آن را برای همیشه کنار بگذارند.

خوش‌بختانه باید پذیرفت که در عین آلوده شدن انکارناپذیر بازار بازی‌های موبایل به محصولاتی که صرفا بیشتر از بازی، حکم روش‌هایی خلاقانه برای بیرون کشیدن پول از جیب مخاطبان را دارند، هنوز هم ناشران و بازی‌سازانی یافت می‌شوند که محصول‌شان را به منصفانه‌ترین حالت ممکن، در اختیار مخاطب بگذارند. Typoman Mobile اما از این نظر، فقط برآورده‌کننده‌ی انتظارات نیست و تبدیل به یکی از نمونه‌های محدودی می‌شود که بازیکن را واقعا در اولویت‌شان قرار می‌دهند. شما امکان تجربه‌ی بازی به‌صورت کامل رایگان را دارید و در این تجربه، صرفا پس از هر چند بار مردن و استفاده از راهنماها، مجبور به تماشای یک ویدیوی تبلیغاتی می‌شوید. در همین حین، اگر پس از چند دقیقه احساس کردید که Typoman Mobile محصولی معادل با خواسته‌های شما است و می‌خواهید به‌صورت آفلاین و بدون هیچ‌کدام از مزاحمت‌ها از آن لذت ببرید، با پرداخت مبلغ ۲ دلار، به آن‌چه خواسته‌اید، دست می‌یابید. و اگر از من می‌پرسید، این شاید عادلانه‌ترین راهی باشد که می‌توانیم برای ارائه‌ی این اثر با تک‌تک شرایطی که دارد، پیدا کنیم.

بازی Typoman Mobile، مخصوص به آن‌دسته از مخاطبان پلتفرم‌های موبایلی است که به محصولات متفاوت احترام می‌گذارند و حاضر به کنار آمدن با برخی اشکالات‌شان، به قیمت فرو رفتن در اتمسفر خاص ایجادشده با تصویرسازی‌های دیدنی و موسیقی‌های شنیدنی‌شان هستند. چون آن‌ها هنگام گشت‌وگذار در محیط‌های کم‌وبیش متفاوت و در نوع خودشان پرجزئیات بازی، همزمان با یافتن «نقل قول»‌های پنهان‌شده و خواندن‌شان، به مفهوم قرارگرفته در پس گیم‌پلی هم نگاه می‌اندازند و درک می‌کنند که ساخته شدن کلماتی مانند «عشق» توسط شخصیت اصلی و دور از خطر ماندن او هنگام حرکت در حاشیه‌ی امن ایجادشده توسط این کلمه، چه‌قدر دوست‌داشتنی و پراهمیت به نظر می‌آید.

این بازی روی پلتفرم iOS بررسی شده است.