کارمند فاکسکان: نینتندو سوییچ از ایکس باکس وان پردازنده قوی تری دارد
اطلاعاتی از نینتندو سوییچ به‌واسطه‌ی فاکسکان فاش شده که بنا به آن‌ها، این کنسول احتمالاً از ایکس‌باکس وان قوی‌تر است.
نینتندو هنوز سوییچ، کنسول دوگانه‌اش، را به‌طور کامل رونمایی نکرده است و در نتیجه، بازار شایعات آن همچنان داغ است. اخیراً یکی از کارمندان کمپانی فاکسکان (Foxconn) ادعاهایی تازه را درباره‌ی این کنسول مطرح کرده است. وی می‌گوید که سوییچ صفحه‌نمایشی لمسی با رزولوشن 1080p دارد و از پردازشگری بهره می‌برد که نسبت به پردازنده‌ی ایکس‌باکس وان قدرت بالاتری دارد.
بنا به اطلاعات اخیر، که با آی‌پی شهر یانتای چین (یکی از مراکز تولیدی فاکسکان) به ثبت رسیده، نینتندو سوییچ احتمالاً به پردازنده‌ی ARM A73 Pascal و یک GPU با فرکانس ۹۲۱ مگاهرتز مجهز شده است. همچنین، همان‌طور که قبلاً گفته شده بود، پایه یا داک کنسول توان پردازشی آن را اضافه نمی‌کند. در این میان، به کیت توسعه‌ی سوییچ هم اشاره‌هایی شده که با تصویر فاش‌شده از آن همخوانی دارد.
گفته‌های کارمند فاکسکان از قرار زیر است (فقط توجه داشته باشید که این موارد فعلاً رد یا تأیید نشده‌اند؛ ضمن اینکه، شاید به‌دلیل نوع ترجمه صورت‌گرفته از متن اصلی به زبان انگلیسی، بعضی از آن‌ها اغراق‌آمیز یا حتی متناقض به نظر می‌آیند):
داک
- هیچ فناوری پیشرفته‌ای در داک دیده نمی‌شود. این پایه بسیار ارزان‌قیمت، سبک و «پلاستیکی» به نظر می‌رسد. داک قدرت [کنسول] را اضافه نمی‌کند و تنها در جایگاه نوعی خروجی ایفای نقش می‌کند
- یک درگاه USB 3.0، یک پورت HDMI و دو درگاه USB 2.0 روی بدنه‌ی داک قرار گرفته است
- داک به فن مجهز نشده؛ اما شکاف پشت آن امکان وارد شدن هوا و بعداً خارج شدن‌اش از بخش بالایی کنسول را فراهم می‌کند
کنسول
- بنا به نتایج تست نرم‌افزاری، به‌نظر می‌رسد که کنسول صفحه‌نمایشی لمسی با رزولوشن 1080p دارد
- از شکاف‌های تهویه‌ی کنسول می‌توان هیت‌سینکی به ابعاد ۵ در ۰.۸ سانتی‌متر را دید؛ هیت‌سینکی که با لوله‌ی حرارتی L شکلی به [قطر و طول] ۰.۸ و ۱۲ سانتی‌متر همراه شده است. ظاهر خنک‌کننده جالب به نظر نمی‌رسد؛ اما عملکرد آن واقعاً خوب است و حرارت تولیدشده توسط کنسول آن‌قدرها زیاد نیست. یکی از تست‌های نرم‌افزاری نوعی دمو است که میلیون‌ها ماهی [در آن به نمایش درمی‌آیند] و طی مدت اجرای آن، که حدوداً هشت روز به طول انجامیده، حتی یک مورد افت نرخ فریم دیده نشده است
- صفحه‌نمایش چندان پرنور نیست و به نظر می‌رسد که در فضای آزاد، محتویات‌اش به‌خوبی قابل دیدن نباشد
- هسته‌ی پردازشی ابعادی معادل ۱۰ در ۱۰ [میلی‌متر] دارد و بنا به تست انجام‌شده، با پردازنده‌ی اصلی ۱۷۸۵ مگاهرتزی، پردازنده‌ی گرافیکی ۹۲۱ مگاهرتزی و [حافظه‌ی رم] EMC با فرکانس ۱۶۰۰ مگاهرتز سر و کار داریم
- ظاهراً پردازنده از نوع ARM A73 Pascal است و قدرت بیشتری از ایکس‌باکس وان دارد. در حین تست، تنها به‌کارگیری معماری ARM-V8 در CPU تشخیص داده شد
- تأیید شده که کنسول با USB نوع C شارژ می‌شود
- هسته‌ی پردازشی، که واقعاً خوب به نظر می‌رسد، احتمالا به دست TSMC ساخته شده؛ ولی لوگویی روی آن وجود ندارد
- با اجرا کردن دموی نرم‌افزاری، که هزاران ماهی را به تصویر می‌کشد، می‌توان مطمئن شد که دستگاه به‌درستی کار می‌کند
- کنترلرهای نارنجی و آبی‌رنگ رویت شده است
- فن خنک‌کننده‌ی کنسول صدای زیادی ندارد
- مبدل تغذیه (آداپتور) از نوع خارجی است
- وجود داشتن نسخه‌ی 4G کنسول تأیید می‌شود
- در حین بازی کردن می‌توان دستگاه را شارژ کرد
- باتری دستگاه ۳.۷ [ولتی] است، ظرفیتی معادل ۴۳۱۰ میلی آمپر ساعت دارد و قابل تعویض نیست
- کنسول برای بیش از ۱۱ هزار و ۷۵۰ دقیقه تست شده و طی این مدت عملکردی پایدار و روان داشته است
- احتمالاً دو عدد رم، جمعا معادل چهار گیگابایت، در محصول به کار گرفته شده. کنسول، جدا از کنترلرهای Joy-Con و لوازم جانبی، ۳۰۰ گرم وزن دارد که نویسنده انتظار وزنی در حدود یک کیلوگرم را داشته است
کنترلرهای Joy-Con
- روی هریک از Joy-Conها دو عدد کلید شانه‌ای (Shoulder) با نام‌های SL و SR قرار گرفته است
- ساختار درون کنترلر بسیار پیچیده است؛ به‌طوری که به‌جز مادربورد کنسول و صفحه‌نمایش، Joy-Con گران‌قیمت‌ترین بخش کل سیستم به شمار می‌رود
- باتری درون Joy-Con ابعادی در حدود ۵ در ۲ در ۰.۵ سانتی‌متر دارد
- ظرفیت باتری کنترلر ۵۲۵ میلی آمپر ساعت است
- کنترلر بسیار سبک است و حدود ۵۰ گرم وزن دارد
فرآیند تولید
- در یکی از خطوط تولید طی یک روز ۲۱۰۰ دستگاه ساخته شده و کارخانه می‌تواند مجموعاً ۲۰ هزار دستگاه در روز تولید کند
- بخش کنترل کیفی بسیار خوب عمل می‌کند و نویسنده از مخاطبان‌اش خواسته تا از بابت کیفیت ساخت نگران نباشند
- بخشی از تولیدات کارخانه اخیراً به ژاپن و استرالیا فرستاده شده است
کیت توسعه‌دهندگان
- کیت توسعه‌دهندگان، نسخه‌ای قدرتمندتر از دستگاه است که حدوداً دو هزار عدد از آن در حال تولید است
- هسته پردازشی دوبرابر هسته‌ی کنسول مساحت دارد (یعنی ۲۰۰ میلی‌متر مربع) و ابعادش حدوداً ۱۲ در ۱۸ میلی‌متر به نظر می‌رسد
- این نسخه نسبت به کنسول اصلی دو عدد رم اضافی دارد؛ یعنی جمعا ۸ گیگابایت
- دو عدد [مبدل] وای-فای، یک درگاه HDMI، یک Mini DisplayPort، یک درگاه شبکه، دو سوکت شناخته‌نشده و سه LED وضعیت شبکه در دستگاه دیده می‌شود
- دستگاه ساختار بسیار پیچیده‌تری نسبت به نسخه‌ی معمولی دارد و از ۶-۷ حافظه‌ی اضافی نامشخص و سوکت‌های متفاوت بهره می‌برد
- این نسخه از محصول فعلاً داک ندارد
- دستگاه را می‌توان بدون داک به تلویزیون کرد؛ ضمن اینکه منبع تغذیه درون آن قرار گرفته است
- با در نظر گرفتن تست پردازنده‌ی گرافیکی، احتمالاً کیت توسعه‌ی سوییچ از پلی‌استیشن 4 پرو قدرت بیشتری دارد
- ابعاد صفحه‌نمایش وصفحه‌ی نسخه‌ی اصلی یکسان است
- کیت توسعه از کنسول اصلی بسیار قدرتمندتر است؛ اما از طرفی وزن بیشتری هم دارد و در دست گرفتن‌اش حس چندان خوبی را منتقل نمی‌کند
- کارمند فاکسکان تاکنون چنین هسته‌ی پردازشی بزرگی را ندیده است. هسته‌ی اصلی ۱۶ نانومتری است و ۱۰۰ میلی‌متر مربع مساحت دارد
- این نسخه از دستگاه به باتری مجهز نشده است
نظر شما درباره‌ی این ادعاها چیست؟ چه دیدگاهی نسبت به نینتندو سوییچ دارید؟
