آخر هفته چی بازی کنیم: از Two Point Hospital تا شوتری لاوکرفتی
در این قسمت از مقاله‌های آخر هفته چی بازی کنیم، سراغ یک تجربه مدیریتی بامزه رفتیم و یک شوتر ترسناکِ الهام‌گرفته از آثار لاوکرفت هم داریم.
به رسم همیشگی چهارشنبه‌ها، این هفته هم در قسمتی دیگر از مقاله‌های آخر هفته چی بازی کنیم به معرفی دو بازی می‌پردازیم. بازی اول این هفته، یک اثر مدیریتی مفرح و بامزه است که بازی جدید سازندگان آن هم به‌زودی منتشر خواهد شد و بازی دوم یک تجربه مستقل خاص و جالب که با الهام از آثار لاوکرفت ساخته شده است. در ادامه با معرفی بازی‌ها همراه زومجی باشید:
بازی Two Point Hospital
بازی‌های سبک شبیه‌ساز مدیریتی، همیشه طرفداران خاص خود را داشتند و قطعا خیلی‌هایمان با تجربه آثاری مثل سری The Sims یا Sim City و بازی‌های دیگر، خاطرات زیادی داریم. استودیو Two Point Studios این روز‌ها در آستانه انتشار بازی جدیدش با نام Two Point Campus است و همین بهانه‌ای شد تا یکی از بازی‌های این هفته را به Two Point Hospital، ساخته قبلی و اولین بازی آن‌ها اختصاص بدهیم؛ اثری که سال ۲۰۱۸ برای کامپیوتر و دو سال بعد هم برای کنسول‌های نسل هشتمی منتشر شد.
Two Point Hospital در واقع دنباله‌ای معنوی برای بازی Theme Hospital است؛ اثری مربوط به سال ۱۹۹۷ که در آن زمان بسیار هم موفق بود. مارک وبلی و گری کار که از سازنده‌های تم هاسپیتال بودند، پس از گذشت چندین سال و حضور در استودیو‌های مختلف، در سال ۲۰۱۶ استودیو Two Point را تاسیس کردند و اولین پروژه آن‌ها هم ساخت یک اثر مدیریت بیمارستان به سبک تم هاسپیتال بود که از مدت‌ها پیش ایده آن را داشتند ولی به دلایلی مثل پیدا نکردن ناشر مناسب، نتوانسته بودند آن را عملی کنند.
استودیو تو پوینت برای ساخت Two Point Hospital، ابتدا قصد داشت از طریق یک کمپین کیک استارتر اقدام به جذب بودجه کند. با این حال در آن زمان پروژه‌های مرتبط با ویدیو گیم خیلی وضعیت ایده‌آلی در کیک استارتر نداشتند و به همین دلیل این روش ریسک زیادی داشت. همین باعث شد تا سازندگان سراغ شرکت سگا بروند و این شرکت ژاپنی هم در نهایت برای انتشار Two Point Hospital، با آن‌ها همکاری کرد.
Two Point Hospital بازیکنان را در نقش مدیر یک بیمارستان قرار می‌دهد. شما باید ابتدا ساختمان اولیه بیمارستان خودتان را بسازید و به مرور، آن را با امکانات بیشتر گسترش بدهید. پس از بنا کردن بیمارستان، بیماران مختلفی به آن مراجعه می‌کنند و برای پاسخگویی به نیاز آن‌ها، باید مرتب قسمت‌های جدیدی به بیمارستان اضافه و نیرو‌های متخصص هر بخش را هم استخدام کنید. در این بین باید حواستان باشد که بیمارستان شما از نظر اقتصادی و حتی امکانات رفاهی برای کارکنان و مراجعه‌کننده‌ها وضعیت مناسبی داشته باشد.
یکی از ویژگی‌های ارزشمند Two Point Hospital، وجود المان طنز در بازی است. برخی از بیمار‌ها مشکلات خنده‌داری دارند و تجهیزاتی که برای درمان این مشکلات استفاده می‌شود هم با طنز جالبی خلق شده‌اند؛ مثلا یکی از بیماری‌ها باعث می‌شود تا سر بیمار تبدیل به لامپ شود و دستگاهی برای این منظور در بیمارستان وجود دارد که لامپ را جدا و آن را با یک سر سالم جایگزین می‌کند! طراحی‌های بصری بازی هم هم‌راستا با این حس طنز است و کاراکتر‌هایی با ظاهر بامزه و دوست‌داشتنی را در بازی شاهد هستیم.
البته که با وجود داشتن حس طنز، Two Point Hospital در زمینه ارائه چالش‌های مختلف هم دست پُری دارد؛ پس از اینکه بیمارستان اول خود را بنا کردید، می‌توانید سراغ ساخت دومین بیمارستان هم بروید و تقریبا همیشه، راه پیشرفت و گسترش بیشتر همه‌چیز برای شما باز است؛ البته به شرطی که بتوانید به چالش‌های این کار غلبه کنید و مخصوصا وضعیت مالی خود را در حد متعادل و مناسبی نگه دارید. استودیو تو پوینت پس از انتشار هم پشتیبانی خوبی از Two Point Hospital داشت و به مرور موارد جدیدی به بازی اضافه یا مشکلات آن را رفع کرد. در کل اگر به آثار مدیریتی و شبیه‌ساز علاقه داشته باشید، Two Point Hospital اثری بسیار سرگرم‌کننده است که بازی کردنش در این روز‌ها شما را برای Two Point Campus هم آماده خواهد کرد.
بازی Forgive Me Father
برای دومین بازی این هفته، سراغ Forgive Me Father می‌رویم که برای مدتی در حالت ایرلی اکسس در دسترس بود و نسخه نهایی آن هم همین چند ماه پیش منتشر شد. Forgive Me Father بازیکنان را در نقش کاراکتری قرار می‌دهد که در جهان عجیب و ترسناک بازی، تنها شخصی است که عقل سالمی دارد و باید برای پیدا کردن جواب سوال‌هایش، در این جهان با دشمنان مختلفی مبارزه کند.
Forgive Me Father در سبک شوتر اول‌شخص است و دنیای آن، حالتی شبیه به کامیک بوک‌ها دارد و البته که سازندگانش، برای خلق این جهان الهام زیادی از آثار اچ.پی.لاوکرفت، نویسنده مشهور کتاب‌های ژانر وحشت گرفته‌اند. بازیکنان امکان انتخاب از بین دو کاراکتر را دارند که یکی ژورنالیست و دیگری هم یک کشیش است و هرکدام خصوصیات منحصربه‌فردی دارند. در حالی که جهان بازی به‌شکل سه‌بعدی طراحی شده ولی دشمنان آن دو‌بعدی هستند و این جنبه از بازی، یادآور آثار کلاسیکی مثل نسخه‌های اولیه مجموعه Doom است. دنیای بازی همچنین به سبک آثار کلاسیک، قسمت‌های مخفی مختلفی هم دارد که بازیکنان کنجکاو، می‌توانند موارد ارزشمندی در آن‌ها پیدا کنند.
با اینکه Forgive Me Father در اصل یک تجربه شوتر اول‌شخص است و شما را به نبرد با انواع و اقسام دشمنان می‌برد و در این راه تجهیزات متنوعی هم در اختیارتان قرار می‌دهد، اما سازندگان از جنبه‌های نقش آفرینی هم غافل نشده‌اند. در بازی مولفه‌ای به نام میزان دیوانگی داریم که به مرور دچار تغییر می‌شود و در نتیجه آن می‌توانید قابلیت‌های مختلفی برای کاراکتر خودتان انتخاب کنید که تاثیر بسیار زیادی هم روی گیم‌پلی می‌گذارند و قدرت‌های ویژه‌ای به او می‌دهند.
Forgive Me Father در کل اثری بی‌نقص و ایده‌آل نیست و ضعف‌هایی هم دارد؛ با این حال تجربه کلی بازی به‌لطف اتمسفر سنگین و ترسناک لاوکرفتی آن که در جهانی با حال و هوای کامیک‌بوکی ارائه می‌شود، لذت خاص خودش را دارد و مخصوصا اگر طرفدار شوتر اول شخص‌های کلاسیک باشید، احتمالا لذت زیادی از این بازی خواهید برد.
در پایان لطفا مثل همیشه نظرات خود را در مورد بازی‌های این هفته با زومجی و کاربرانش به‌اشتراک بگذارید.
